Απόκοσμα έργα τέχνης από κιτρινιάρικο μολυσμένο νερό και γλυπτά που φτιάχτηκαν με σκοπό να απεικονίσουν την καταστροφή της φύσης – τα οπτικά μέσα ήταν πάντα μια ισχυρή πλατφόρμα ευαισθητοποίησης για περιβαλλοντικά ζητήματα. Αυτήν ακριβώς την ιδεολογία παρουσιάζει στη δουλειά της η Mariah Reading, μια οικολογική καλλιτέχνιδα από το Μέιν της Νέας Αγγλίας, θολώνοντας τα όρια ανάμεσα σε τοπία και χωματερές.
Η διαδικασία που ακολουθεί η Reading είναι σχετικά απλή. Επισκέπτεται εκπληκτικά μέρη, παραλίες και εθνικούς δρυμούς σε όλο τον κόσμο και τα ζωγραφίζει στα σκουπίδια που άφησαν οι επισκέπτες πίσω τους. Στόχος είναι να προωθήσει τη συγκομιδή και ανακύκλωση των σκουπιδιών αλλά και να απαντήσει στο ερώτημα αν εμείς και τα σκουπίδια μας διαχωριζόμαστε από το περιβάλλον ή ενσωματωνόμαστε σε αυτό.
Videos by VICE
Έχοντας μεγαλώσει σε μια καλλιτεχνική οικογένεια στα γραφικά τοπία του Μέιν, η Reading ζωγράφιζε τοπία στο γυμνάσιο, εμπνευσμένη από τους ιμπρεσιονιστές. Αλλά κατά το τελευταίο έτος στη Σχολή Καλών Τεχνών εμφανίστηκε η οικολογική προσέγγισή της.
Συνειδητοποίησε ότι πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιούνταν στα μαθήματα όπως μεγάλες δεξαμενές από τσιμέντο και λάστιχο που χρειάζονταν για να φτιαχτούν τα καλούπια, αχρηστεύονταν και γίνονταν σκουπίδια. «Αν δεν αναμείξεις τη σωστή ποσότητα νερού ή χρώματος, το πετάς όλο και δημιουργείς πολλά βαριά και βρεγμένα σκουπίδια», είπε η Reading στο VICE. «Τότε αποφάσισα να αλλάξω εξοπλισμό, να χρησιμοποιήσω ό,τι πετούσαμε, να χρησιμοποιήσω τα σκουπίδια για καμβά και ζωγράφισα ένα τοπίο πάνω τους ως πρότζεκτ για την αποφοίτησή μου».
Ενώ το πρότζεκτ της της έδειξε την ειρωνεία του πώς τα υλικά που χρησιμοποιούνται από καλλιτέχνες γεμίζουν τις χωματερές, η έρευνά της και η μελέτη για τη γη των γηγενών και τις προσπάθειες διατήρησης εθνικών δρυμών, την έκαναν να συνεισφέρει στις εν λόγω προσπάθειες. Λίγο μετά την αποφοίτηση, ξεκίνησε να ταξιδεύει στα πιο όμορφα τοπία του κόσμου για να μαζέψει σκουπίδια.
Από πατημένα κουτάκια μπίρας και keyboards μέχρι ανιχνευτές καπνού, μπουκάλια, παιχνίδια και σπασμένα αντικείμενα, τα σκουπίδια του κόσμου είναι ο καμβάς της Reading. Χαλασμένα παπούτσια, σανδάλια και σαγιονάρες που αφήνει ο κόσμος στα διάφορα μέρη είναι ενδιαφέροντα γιατί τα θεωρεί ως ένα αποτύπωμα των σκουπιδιών που δημιουργούν οι άνθρωποι.
«Συνήθως κουβαλάω ένα σακίδιο με όλα μου τα υλικά. Όταν πηγαίνω πεζοπορία και βρίσκω σκουπίδια, αν ο καιρός είναι καλός συνήθως ζωγραφίζω εκεί όπου βρήκα τα σκουπίδια. Έτσι μπορώ να δω το χρώμα και την κίνηση ενός μέρους και να τα χρησιμοποιήσω όλα αυτά στην τέχνη μου», λέει. Μερικές φορές αν έχει κρύο ή το όραμά της για το έργο πολύ μεγάλο, βγάζει φωτογραφίες το τοπίο και το αναδημιουργεί στο στούντιο. Επίσης συχνά ψάχνει σε κέντρα ανακύκλωσης ή χρησιμοποιεί δικές της κονσέρβες και μπουκάλια νερού ως σκουπίδια.
Μέχρι στιγμής έχει ταξιδέψει ως τη Χαβάη και την Αρκτική, παίρνοντας πρωτοβουλίες για καθαρισμούς για να βοηθήσει τις τοπικές κοινότητες. Ενώ αρχικά δούλευε part time σε καφέ και εστιατόρια κοντά στα μέρη που επισκεπτόταν, τώρα δουλεύει σε εθνικούς δρυμούς στις ΗΠΑ, από τον Εθνικό Δρυμό Denali στην Αλάσκα, μέχρι τον Εθνικό Δρυμό Zion στη Γιούτα. Επίσης διοργανώνει εργαστήρια eco art όσο μένει εκεί, όπου η κοινότητα προσκαλείται να μαζέψει σκουπίδια και να μάθει τις τεχνικές της.
«Το μέρος που με ενέπνευσε περισσότερο ήταν ο Εθνικός Δρυμός Denali στην Αλάσκα», είπε. «Προέρχομαι από ένα πολύ εύκρατο κλίμα στο Μέιν, έτσι το να βλέπω το περιβάλλον στην Τούνδρα, να συναντώ αρκούδες, να βλέπω αγριολούλουδα να βγαίνουν από το χιόνι και να ζω στα όρια του φόβου και του ενθουσιασμού ήταν υπέροχο».
Άλλο ένα τοπίο που την ενέπνευσε ήταν η επίσκεψή της στην Ανταρκτική, που είδε κατά το πιο θερμό της καλοκαίρι. «Είναι εύκολο να ξεχνάς την κλιματική αλλαγή όταν ζεις σε εύκρατα κλίματα αλλά καταλαβαίνεις πόσο γρήγορα συμβαίνει στον Νότιο και στον Βόρειο Πόλο όπου μπορείς να δεις τον πάγο να λιώνει και τα ζώα να χάνουν το σπίτι τους. Είναι ένα τοπίο που χάνεται, έτσι το ότι το ζωγραφίζω εκεί με βοηθάει να διατηρήσω ό,τι μπορώ.
«Η τέχνη είναι ένα πολύ ισχυρό μέσο που επιτρέπει στους θεατές να συνδεθούν και να νιωσουν επαφή και να κάνουν ουσιαστικές αλλαγές», τονίζει. «Αυτό δεν μπορεί να το κάνει κανένα γράφημα και καμία στατιστική για την κλιματική αλλαγή».
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Ο Έλληνας που Συμμετέχει σε Δοκιμή Εμβολίου Covid19 στο Βέλγιο
Ένας Χρόνος Χωρίς Σεξ, Έρωτα ή Γνωριμίες
Η Marseaux θα Ήθελε να Δει Περισσότερους Συνομήλικούς της να Ψηφίζουν
