«Το Facebook κάποια στιγμή μού ζήτησε να αλλάξω όνομα, γιατί είχα ένα ό,τι να ‘ναι. Δούλευα εκείνη την ώρα και δεν ήθελα να βάλω το πραγματικό μου επώνυμο. Οπότε, γράφω “Αλεξάνδρα” και ήθελα να βάλω τη λέξη “Επίθετο”, όμως έγραψα κατά λάθος “Επίθετη”. Πάτησα “επιβεβαίωση”, αλλά το κατάλαβα μετά. Λέω “μαλάκα, τι έγραψα;”, αλλά δεν μπορούσα να το αλλάξω. Κι έμεινε. Κωμικοτραγικό».
Έτσι απλά γεννήθηκε η «A. Επίθετη». Τόσο απροσποίητα, με τρανταχτά γέλια και καθόλου πόζα, όπως ήταν και η κουβέντα που κάναμε ένα απόγευμα καθημερινής κάπου στην Ομόνοια με την Αλεξάνδρα, τη Fâné ή Φανή και τη Βίνα Σέργη, τις τρεις γυναίκες του The Bad Poetry Social Club, μίας καλλιτεχνικής ομάδας που δημιούργησε για τον εαυτό της μια σκηνή που δεν υπήρχε στην Ελλάδα: ποίηση, performance, μουσική, spoken word και βίντεο μαζί.
Videos by VICE
Είναι 2016. Ο Π.Ι.Ε.Β. (κατά κόσμον Παναγιώτης Βασιλείου) και η A. Επίθετη, φίλοι από τη Χαλκίδα όπου μεγάλωσαν, γράφουν πολύ και γράφουν συνέχεια. Αρχίζουν να συζητάνε για το πώς θα μπορούσαν να επικοινωνήσουν τα γραπτά τους.
«Μιλούσαμε για το τι μπορείς να κάνεις γενικά, αν δεν θέλεις να δώσεις ένα πεντοχίλιαρο να εκδώσεις μια ποιητική συλλογή. Σκεφτήκαμε ότι πρέπει να το κάνουμε live. Αυτός είναι ένας τρόπος να φέρεις την ποίηση στο τώρα. Έτσι, προέκυψε το πρώτο πρότζεκτ μας, πριν το Bad Poetry, “O Kύκλος Των”», λέει η A. Επίθετη.
«Αυτός που το έτρεξε περισσότερο ήταν ο Παναγιώτης. Η ιδέα υπήρχε και στους δύο, κυρίως από τη rap. Σκεφτήκαμε ότι αν βάλεις μια μουσική να παίζει, μπορεί να ακουστεί ένα ποίημα live». Στην πορεία, το The Bad Poetry Social Club χτίζεται σταδιακά ως ένα ζωντανό πράγμα, στο οποίο ενσωματώνονται άλλοι τρεις ποιητές: η Fâné, η Βίνα και ο MFS. Οι πέντε τους είναι λες κι έστησαν ένα φανταστικά πάρτι με υλικά που δεν περίμενε κανείς, για να μπορούν πρώτα απ’όλα να πάνε οι ίδιοι/ες», συνεχίζει.
Οι γυναίκες του Bad Poetry δεν είναι οι κλασικές ποιήτριες και αυτή δεν είναι μια κλασική συνέντευξη, όπου θα μάθουμε από πού εμπνέονται για να γράψουν. Είναι ολοφάνερο. Μιλάνε και γράφουν για αυτά που ζούμε όλοι:
Την καθημερινότητα σε μια πόλη που μας δυσκολεύει, τον έρωτα που μας κάνει να πονάμε και να θέλουμε κι άλλο, τα κομμάτια του εαυτού μας που πετάμε για να χωρέσουμε σε καλούπια μεταξύ 9-5 και όχι μόνο. «Δεν γίνεται η ποίηση να είναι κατανοητή μόνο σε όσους έχουν μελετήσει “εγχειρίδιο αποκρυπτογράφησης”» λέει η Fâné και συμφωνούν όλες. Η Α. Επίθετη, η Βίνα Σέργη και η Fâné απάντησαν στις ερωτήσεις μας χωρίς σοβαροφάνεια, με ειλικρίνεια και χιούμορ.
VICE: Τι δεν αντέχετε στο είδος της ποίησης που διαβάζεται σε μια φιλολογική βραδιά;
Fâné: Τον ελιτισμό, τη μη συμπεριληπτικότητα.
Βίνα Σέργη: Η χρήση περίτεχνου λεξιλογίου που δεν αγγίζει την ψυχή σου. Εμείς σ’ αυτό στοχεύσαμε από την αρχή: να μιλήσουμε με απλά λόγια και να επικοινωνήσουμε με αυτόν που θα δει την performance.
A. Επίθετη: Το pretentiousness (επιδεικτικότητα), πράγμα αλληλένδετο με τον ελιτισμό. Δεν υφίσταται αυτό που γράφεις, δεν το ζεις αυτό που γράφεις, πολλές φορές δεν το νιώθεις καν. Δεν μιλάς για το βίωμά σου, χρησιμοποιείς λεξούλες περιεργούλες που δεν σημαίνουν κάτι, στο τέλος της ημέρας. Δεν έχεις συναίσθημα μέσα σου, αυτό.
Έχεις νιώσει ποτέ ότι κι εσύ γίνεσαι “pretentious”;
A. Επίθετη: Προσπαθώ να είμαι ειλικρινής. Όλοι είμαστε αρκετά προσγειωμένοι στην πραγματικότητα – και οι ζωές μας δεν μας αφήνουν να μην είμαστε. Το Bad Poetry ξεκίνησε από το τίποτα, από το μηδέν. Εμείς το χτίσαμε και συνεχίζουμε να το χτίζουμε μόνοι μας. Δεν έχουμε κάποιον από πίσω, δεν έχουμε χρήματα, δεν έχουμε χορηγίες. Αυτό δεν σ’ αφήνει να τριπάρεις. Όταν πρέπει να μιλήσεις με δέκα άτομα για να κλείσεις ένα μαγαζί, δεν μπορείς να φύγεις στα σύννεφα.
Ο πιο κακός στίχος ποίησης που σας έρχεται στο μυαλό;
Bίνα Σέργη: Οι πιο κακοί στίχοι ποίησης είναι τα quotes στο Instagram.
Fâné: Την επόμενη φορά που θα δω Έλληνα ποιητή, cis άνδρα να εξηγεί σε ποίημά του στις γυναίκες πώς πρέπει να είναι σωστές φεμινίστριες και μπράβο τους, θα ξεράσω εμετό από τα μάτια. Θα τον φάω και θα τον ξαναξεράσω. Και μιλάω με δύο πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα που έχουν αρκετά likes για να τους καταλάβει οποιοσδήποτε.
A. Επίθετη: Να το δώσω; Τι τσογλάνια είστε; Το λίγο spicy το φοβηθήκατε (γέλια).
«Είμαι στο Bad Poetry Social Club». Είναι ατάκα για πέσιμο;
Όλες: Όχι (γέλια).
Fâné: Πάντως μου έχει συμβεί να θέλω να την πέσω σε άνθρωπο και να κάθομαι να του μιλάω ώρες για το Bad Poetry – απαράδεκτη. Δεν νομίζω ότι είναι pick-up line ότι είμαι στην ομάδα, το αντίθετο (γελάει).
To hate comment που θυμάστε;
A. Επίθετη: Ούτε τόσο trigger μου έκανε, ούτε σοβαρά απάντησα, απλώς είναι αστείο. Κάποιος είχε σχολιάσει σε ένα βίντεό μας ότι είναι «για τον πούτσο» και μετά γράφει «κοίτα κάτι παιδάκια που δεν τα αγαπάει η μαμά τους».
Εμένα η μαμά μου έχει πεθάνει εδώ και κάποια χρόνια. Και του απαντάω «άμα έχει πεθάνει η μαμά σου, πιάνεται;». Και μου λέει «συγγνώμη, δεν το ήξερα». Ήταν έτσι για την καφρίλα. Ήταν τύπου «τι έγινε μαλακισμένα, καμουφλάρουμε το τραύμα μας;».
Fâné: Εγώ θυμάμαι στο βίντεο «Η Αλήθεια μου» που είχαμε κάνει με τον Παναγιώτη, που είχε πάει ένας τύπος κι είχε γράψει ολόκληρη έκθεση. Ξεκινάει το κράξιμο λέγοντας:
«Με την τύπισσα, δεν θα ασχοληθώ καν, γιατί το πολύ-πολύ σε δύο χρόνια να έχει τελειώσει ένα ΤΕΙ της πούτσας και να μην ξανασχοληθεί καν μ’ αυτό» και μετά κράζει μόνο τον Βασιλείου. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο ήταν η σκέψη «Δεν αξίζω καν να με κράξεις; Έχεις ασχοληθεί τόσο με τον Βασιλείου και με μένα τίποτα;».
Για κάποιο λόγο, βρίσκεστε σ’ ένα σεμινάριο αυτοβοήθειας. Συστηθείτε, παρακαλώ.
Fâné: Γεια σας. Είμαι η Φανή, είμαι ένα φτηνό βιβλίο αυτοβοήθειας από εκείνα που σιχαίνεται η Επίθετη. Μετά, αποχωρώ φωνάζοντας “Doomsday is coming. Brace yourselves”.
Βίνα Σέργη: Με λένε Βίνα, είμαι ηθοποιός και στον ελεύθερό μου χρόνο μου αρέσει να γράφω ποίηση. Δεν θα έλεγα σε ποια ομάδα είμαι, γιατί δεν θα ασχολιόταν κανείς. Ψέματα, αφού είναι σεμινάριο αυτοβοήθειας, θα τους έλεγα «ελάτε να δείτε το Bad Poetry Social Club». Κάνουμε performances, ποιητικές βραδιές, YouTube βίντεο και πολλά άλλα.
A. Επίθετη: Εγώ σε ένα συνέδριο/σεμινάριο αυτοβοήθειας θα έμπαινα μέσα, θα έπαιρνα το μικρόφωνο και θα έλεγα ο Πάολο Κοέλιο και ο Χόρχε Μπουκάι τον παίρνουν, θα έκανα mic drop και θα έφευγα.
Η πιο γαμάτη στιγμή μέσα στη μέρα;
A. Επίθετη: Για μένα, είναι η στιγμή που νιώθω ότι αράζω, ότι όντως δεν έχω στρες και μπορώ να αφεθώ λίγο στο εδώ και τώρα. Είναι στιγμές μέσα στη μέρα που θα σκεφτώ ότι η ζωή μου είναι ωραία. Έχω ένα σπίτι μες στην Αθήνα, έχω χρήματα για να μπορώ να ζω κάθε μήνα.
Fâné: Υπάρχει ως μοτίβο στα ποιήματά μου το να αναφέρω αυτές τις στιγμές της απόλαυσης. Μετά από 8ωρο, η στιγμή που βγάζεις τα παπούτσια σου. Μετά από μια βδομάδα που έχεις πήξει, να κάτσεις και να πιεις την πρώτη γουλιά μπύρας. Έχεις να φας πραγματικά 42 ώρες, τρως πέντε μέρες φακές που είναι στο ψυγείο και τώρα θα φας σουβλάκι – η πρώτη μπουκιά. Οι στιγμές μου κρατάνε πέντε λεπτά, αλλά είναι πέντε ιερά λεπτά, γιατί αφήνω το στρες να φύγει.
Βίνα Σέργη: Μετά από πρόβα, αυτή η ευχαρίστηση που νιώθεις ότι πήγαν όλα καλά. Μετά από live ή παράσταση που έχει φύγει όλο το στρες και μπορείς επιτέλους να κοιμηθείς, χωρίς εφιάλτες. Η στιγμή που πέφτεις στο κρεβάτι και αφήνεις την πλάτη σου να γίνει ένα με το στρώμα.
Μόνες σας το σπίτι το βράδυ. Δώστε μας μια εικόνα, η μία για την άλλη.
A. Επίθετη: Είναι 10 η ώρα. Η Φανή είναι σκεπασμένη μέχρι τα μάτια με την κουβέρτα, σαν ποντίκι. Πάνω στα πόδια της έχει το λάπτοπ, το οποίο είναι για τον πούτσο, δεν λειτουργεί. Πάνω στο λάπτοπ έχει μια κούπα με τσάι, στο οποίο έχει ρίξει ουίσκι μέσα. Τρώει πιτσίνια και αράζει εκεί. Κατά τις 11 κοιμάται, ξυπνάει στις 3 και τότε αρχίζουν τα δύσκολα. Πίνει μια μπίρα από προχθές, απ’ αυτές που είναι να γυρίσεις στο περίπτερο και έχουν 5ml μέσα. Τρώει φυστίκια που βρίσκει σε γωνίες στο πάτωμα. Στοιχειώνει το σπίτι.
Η Βίνα είναι σπίτι. Έχει φορέσει τις σατέν πιτζάμες της. Έχει μόλις δει μια ταινία του Κισλόφσκι κι έχει συγκινηθεί. Παρ’ όλα αυτά, είναι ήρεμη ψυχικά, γιατί είναι sociopath και δεν έχει πραγματικό συναίσθημα. Πίνει 500ml νερό, βουρτσίζει τα δόντια της για 62 δευτερόλεπτα, βάζει κρέμα στα χέρια της, κοιμάται στις 10.30 και δεν ξυπνάει μέχρι το πρωί.
Fâné: Η Αλεξάνδρα ξεκινάει με την προοπτική ότι θα δει μια καλή ταινία στο Cinobo που της έχουν προτείνει, όπως το «Ατυχές Πήδημα ή Παλαβό Πορνό» και θα πιει μία(!) μπίρα. Είναι στα 25 λεπτά, στην έβδομη μπίρα και τα νεύρα της δεν είναι καλά. Έχει φάει και τρεις σακούλες από εκείνα τα βουλγάρικα πατατάκια που της αρέσουν.
Κλείνει την ταινία και βάζει μουσική. Αρχίζει τα remix που κάνει μόνο εκείνη: Πουλόπουλος, Tokyo Hotel, Τσιτσάνης, βουλγάρικοι ύμνοι, Madonna -τα παλιά της- και κλείνει η βραδιά της με λίγο stream Αρχηγού/Hayate για να σβήσει. Κοιμάται ξημερώματα και το πρωί δεν την παλεύει να σηκωθεί να δουλέψει.
Η πρώτη φορά που ανεβήκατε σε σκηνή για να μοιραστείτε κάτι δικό σας;
A. Επίθετη: Στο Six D.o.g.s, το 2016. Ήμασταν με τον Βασιλείου και τρέχαμε το πολύ πρώιμο πρότζεκτ μας, «Ο Κύκλος Των» που υπήρχε πριν απ’ το Bad Poetry – κυρίως open mics. Ήταν ανοιχτό προς όλους. Δεν είχε σχηματιστεί ακόμα συγκεκριμένη ομάδα.
Η πρώτη φορά που βγήκα στη σκηνή ήταν πολύ δύσκολη (γελάει). Πάνω στο stage υπήρχε ένα γραφείο και μία καρέκλα. Όλοι στέκονταν είτε όρθιοι, είτε κάθονταν στην καρέκλα. Εγώ ήθελα να κάνω κάτι άλλο και πήγα κι έκατσα στο γραφείο. Ήμουν τόσο αγχωμένη. Φορούσα φούστα και μπροστά-μπροστά ήταν ένας φίλος μου που μου λέει μετά «ωραίο το ροζ βρακί σου».
Βίνα Σέργη: To 2018, με είχε καλέσει ο Βασιλείου να διαβάσω στην ομαδική performance O Κύκλος των/ Από κάπου αλλού στο Ξενοδοχείο Μπάγκειον που τη διοργάνωναν οι Inter Alia για το προσφυγικό. Έτρεμα σαν το ψάρι. Ενώ ήμουν ήδη ηθοποιός και το έκανα πολλά χρόνια, ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα τόσο εκτεθειμένη, γιατί δεν είχα την «ασπίδα» του ρόλου.
Fâné: Με την κολλητή μου, την Ελευθερία, που τώρα έχει γράψει όλη τη μουσική στο Cinematic του Bad Poetry, είχαμε γράψει ένα κομμάτι μαζί. Εκείνη έπαιζε τσέλο, εγώ είχα γράψει το κείμενο. Εντελώς τυχαία, βρισκόμαστε σε μια βραδιά του «Κύκλου Των» και η Ελευθερία έρχεται κατευθείαν μετά από πρόβα, με το τσέλο στο χέρι.
Έχουμε γίνει σκατά απ’ τις μπίρες. Βγαίνει ο Βασιλείου σκατά απ’ τα τσίπουρα και λέει ότι θα ακολουθήσει open mic. Τότε, ήταν η πρώτη φορά που είπα μπροστά σε κοινό δικό μου κείμενο. Έρχεται ο Παναγιώτης μετά και μας λέει «εσάς τις δύο σας θέλω στον Κύκλο».
Πότε και πού γράφετε;
Fâné: Μονίμως πίσω από αποδείξεις στη δουλειά, για να μη με βλέπουν να είμαι συνέχεια στα notes στο κινητό. Γράφω πρωί-βράδυ, το ενδιάμεσο είναι για ζωή, φαγητό, σιέστα. Δεν γράφω μεθυσμένη γιατί βγαίνει υπερσυναισθηματικό και μετά όταν το διαβάζω λέω στον εαυτό μου «έλα, χαλάρωσε λίγο, Βασιλάκη Καϊλα».
A. Επίθετη: Πολλές φορές μου σκάει κάτι που πρέπει να γίνει τώρα, οπότε το γράφω στο κινητό. Το βράδυ έχω μεγαλύτερη έμπνευση να οργανωθώ, να διορθώσω κάτι, να σημειώσω ιδέες. Κοιμάμαι λίγες ώρες.
Η περσόνα που έχω χτίσει με βοηθάει να ανταπεξέλθω. Δεν μπορώ να είμαι ταυτόχρονα η Αλεξάνδρα και η Επίθετη.
Βίνα Σέργη: Σκέφτομαι κάτι που μ’ αρέσει, το γράφω και μετά τ’ αφήνω για πολύ καιρό, είναι η αλήθεια. Επιστρέφω στις σημειώσεις μου σε μια περίοδο που είμαι πολύ χαλαρή, συνήθως σε διακοπές.
Οι περσόνες που χτίζονται μέσα στο The Bad Poetry Social Club
A. Επίθετη: Προφανώς υπάρχει μια περσόνα. Η Επίθετη είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου, το οποίο δεν είναι τόσο εμφανές στους γύρω μου, ακόμα και στους πολύ κοντινούς μου. Έχω μεγάλο θέμα με την έκφραση. Δεν μπορώ να επικοινωνήσω λεκτικά την επιθυμία μου, το πώς νιώθω. Γράφω για όσα δεν έχω μπορέσει να εκφράσω ή για πράγματα που έχω επεξεργαστεί και θέλω τώρα να βγάλω προς τα έξω.
Η περσόνα αυτή με βοηθάει να ανταπεξέλθω. Δεν μπορώ να είμαι ταυτόχρονα η Αλεξάνδρα και η Επίθετη. Δεν θα μπορούσα να σταθώ πάνω στη σκηνή, όπως είμαι στην καθημερινότητά μου. Δεν είναι όμως κάτι φτιαχτό, προέκυψε αυθόρμητα. Δεν κοιτάω τον κόσμο, δεν κοιτάω γύρω μου, ο τόνος μου είναι συνήθως πιο flat από των υπολοίπων. Είναι πράγματα που έχουν συνδεθεί με μένα, γιατί με βοηθάνε. Δεν με τρομάζει η περσόνα. Είναι αναγκαία για μένα.
Fâné: Συμφωνώ. Μου το έλεγε κιόλας ο Παναγιώτης απ’ την αρχή ότι σταδιακά θα αρχίζει να σχηματίζεται μια περσόνα, όχι όμως φτιαχτή. Αυτό έχει να κάνει περισσότερο με το ότι παίρνει μια συγκεκριμένη μορφή ο γραπτός σου λόγος.
Πιστεύω ότι αν διαβάσεις ένα γραπτό της Επίθετης, του Π.Ι.Ε.Β καταλαβαίνεις ποιος/α το έγραψε. Πλέον, αρχίζω κι εγώ κι έχω ένα συγκεκριμένο τρόπο πάνω στη σκηνή. Ας πούμε ή θα στέκομαι σαν μπάτλερ με ξύλινο χέρι ή το χέρι μου θα χορεύει τσιφτετέλι τούρκικο – δεν υπάρχει μέση (γελάει).
Βίνα Σέργη: Στην εκφορά των κειμένων μου έχω κι εγώ συγκεκριμένο τρόπο, πολύ ήσυχο και neutral. Με προβληματίζει αν θα μπορούσε να σπάσει αυτό.
Η εικόνα, το ντύσιμο και το Instagram
Fâné: Δεν νιώθω ότι πρέπει να ντυθώ μ’ ένα συγκεκριμένο τρόπο ή να ανεβάσω συγκεκριμένου ύφους φωτογραφίες στο Instagram. Είμαι το άτομο που θα σκεφτεί «τι ρούχα θα φορέσουμε σήμερα;». Το κομμάτι της εικόνας μ’ αρέσει πολύ και θέλω να πειραματίζομαι.
A. Επίθετη: Όπως νιώθω, πράττω κι εγώ. Είμαι αρκετά ελεύθερη ως προς αυτό. Δεν έχω κάποια συνταγή ή μανιέρα. Έτσι λειτουργώ στη ζωή μου, έτσι λειτουργώ και στη φάση του Bad Poetry.
Οι γυναίκες που γράφουν και εκτίθενται
A. Επίθετη: Πιστεύω ότι οποιαδήποτε γυναίκα βγάζει αυτά που γράφει από το συρτάρι της, με τον τρόπο της δημιουργεί μια ρωγμή στο σύστημα της πατριαρχίας. Δεν χρειάζεται να είναι το κείμενό σου αμιγώς γύρω απ’ αυτό ή να έχεις μια πολύ εμφανή στάση. Εμένα μου αρκεί η παρουσία μιας θηλυκότητας που δεν φοβάται να βγει προς τα έξω και να εκτεθεί. Αυτό από μόνο του είναι πολιτική πράξη.
Βίνα Σέργη: Με δύο-τρία κείμενά μου έχω μιλήσει για φεμινιστικά θέματα, πριν αρχίσει να γίνεται όλος αυτός ο ντόρος. Νιώθω πολύ περήφανη για ένα κείμενο συγκεκριμένα, για το οποίο αφορμή στάθηκαν πράγματα που έβλεπα στον περίγυρό μου: γυναίκες που δέχονταν πολλή καταπίεση από άνδρες.
Μια μέρα που ήμουν πολύ θυμωμένη και από πράγματα που ζούσα η ίδια, ξέσπασα στο χαρτί. Αυτό είναι ένα κείμενο που κάθε φορά που το διαβάζω, νιώθω ότι κάποιες γυναίκες ανακουφίζονται, μερικές βλέπουν τον εαυτό τους, άλλες νιώθουν ότι τους ρίχνω γροθιά στο στομάχι, άλλες συνειδητοποιούν ότι κάτι κάνουν λάθος.
Fâné: Η κινητήριος δύναμη πίσω από τη γραφή σχετίζεται άμεσα με την έννοια της αλλαγής. Δεν γίνεται να μην μιλάμε για τις κοινωνικές αλλαγές που επιθυμούμε. Εννοείται πως θέλω να επηρεάσω και επιθυμώ να είμαι κομμάτι του μέλλοντος που θα ήθελα να δω και της κοινωνίας στην οποία θα ήθελα να ζήσω.
Η τέχνη και η «κανονική» πρωινή δουλειά.
A. Επίθετη: Ακόμα δεν ζω απ’ αυτό που κάνουμε. Μου αρέσει η ασφάλεια και μέχρι στιγμής δεν έχω κάνει το βήμα. Όσο σίγουρο κι αν φαίνεται το ότι θα πάει καλά το να αφήσω το day job μου, δεν μπορώ να είμαι σίγουρη. Δεν είμαι ακόμα έτοιμη να ξεπεράσω το όριό μου. Το έχω σκεφτεί πολύ ότι θα μπορούσα ακόμα και να κάνω δύο μεροκάματα την εβδομάδα αν χρειαστεί, αντί να κάνω δουλειά γραφείου όπως τώρα. Με σταματάει όμως το «αν γίνει κάτι και δεν βγει;».
Fâné: Και κλαίει. Συμφωνώ με ό,τι είπε η Αλεξάνδρα. Επίσης, η θεατρική ομάδα στην οποία ανήκω, η «Ανδρομέδα», είναι μια έξτρα ευθύνη για μένα. Υποχρεούμαι να έχω πάντα την ασφάλεια ενός σταθερού εισοδήματος για να ανταπεξέρχομαι στις οικονομικές υποχρεώσεις που έχει το ανέβασμα μιας παραγωγής. Πολύ δύσκολα θα μου επέτρεπα να πάρω το ρίσκο να αφήσω τη σταθερή δουλειά μου, διότι θα άφηνα εκτεθειμένο ένα άλλο πολύ μεγάλο εγχείρημα.
Βίνα Σέργη: Προσπαθώ να βιοπορίζομαι από το θέατρο και από performances ή βιβλία που δημιουργούμε με την ομάδα. Χρειάζεται ένα συνεχές τρέξιμο και υπάρχει ανασφάλεια πολλή, αλλά το είχα αποδεχτεί απ΄ τη στιγμή που επέλεξα να γίνω ηθοποιός.
Το Bad Poetry μού δίνει μια ησυχία ότι έχω και αυτό. Όσο έχω δυνάμεις και μπορώ να κάνω πολλά και διαφορετικά πράγματα, βγαίνει. Βέβαια, δεν είναι λεφτά με τα οποία θα μπορούσα να συντηρήσω έναν άλλον άνθρωπο, πολλές φορές μετά βίας συντηρώ εμένα.
Τα επόμενα πρότζεκτ του Bad Poetry Social Club;
Fâné: Λοιπόν. Το video clip του “YOLO” της Βίνα Σέργη ήδη κυκλοφορεί στο Spotify. Βγήκε το κομμάτι «Ματαίωση» με feature της Α. Επίθετη στο album του Metaman. Θα κυκλοφορήσει το EP της Α. Επίθετη με τίτλο «Ποιήματα (για τον θάνατο) σε μηχανές και αμάξια», όπως και ο δίσκος του Π.Ι.Ε.Β. με τίτλο “LNDN | BRLN” και το EP των Wolfpeach με τίτλο “Neo[n]γνώ”. Πριν κάποιες μέρες, κυκλοφόρησε και το κομμάτι μου «Ξέρεις Εσύ». Ορίστε, τα είπα.
*Ευχαριστούμε το «Ρομάντσο» για τη φιλοξενία της φωτογράφισης.
Περισσότερα από το VICE
