Η Φαγούρα και Άλλοι Τρόποι που η Ιστορία Εξηγούσε τον Λεσβιανισμό

Ο λεσβιανισμός, σύμφωνα με τον Γαληνό, Έλληνα γιατρό του 2ου αιώνα μ.Χ., προκαλείτο από μια «διαρκή και επίμονη φαγούρα στα χείλη του αιδοίου, κάποιων γυναικών». Τα καλά νέα; Μπορούσες να ανακουφιστείς αν τα έτριβες με αυτά κάποιας άλλης γυναίκας.

Είναι δύσκολο να βρεθούν ιστορικά στοιχεία για γυναίκες που ζούσαν ως λεσβίες και η όποια αναφορά γίνεται συνήθως σε πλαίσιο καταδίκης ή στο πλαίσιο παράξενων σωματικών φαινομένων, όπως η φαγούρα. Κι αυτό διότι το μεγαλύτερο καταγεγραμμένο κομμάτι της ιστορίας, η έλξη μεταξύ γυναικών σήμαινε ότι είχες κάποιο πρόβλημα. Ότι ήσουν παρέκκλιση. Τη χριστιανική εποχή σήμαινε επίσης ότι είχες ενδώσει στον πειρασμό, άρα ότι είχες αμαρτήσει.

Οι στοχαστές του μεσαίωνα συγκεκριμένα είχαν πρόβλημα με τον λεσβιανισμό: εκτός του ότι πηγή του ήταν μόνο η λαγνεία, το σεξ δεν γινόταν με σκοπό την αναπαραγωγή, κάτι που ήταν μεγάλη προσβολή για την Εκκλησία. Η αγανάκτηση φαίνεται σε αυτό το ποίημα του έκτου αιώνα:

Η μεσαιωνική Εκκλησία ήταν πολύ ξεκάθαρη ότι οι σεξουαλικές παρεκκλίσεις έπρεπε να αντιμετωπίζονται άμεσα. Τον 7ο αιώνα, το ποινολόγιο του Theodore (ένα βιβλίο με προτεινόμενες ποινές για κάθε αμάρτημα) έλεγε ότι οι γυναίκες που κάνουν αμαρτίες με γυναίκες πρέπει να λάβουν τρία χρόνια ποινή εξιλέωσης. Για τις γυναίκες που πιάνονται να κάνουν στοματικό σεξ η μια στην άλλη, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, σύμφωνα με ένα ιρλανδικό ποινολόγιο:

«Όποια κάνει τη συνουσία των χειλιών (αιδοιολειχία), λαμβάνει ποινή εξιλέωσης για τέσσερα χρόνια αν είναι η πρώτη φορά αλλά αν το συνηθίζει, επτά».

Παρά τη θρησκευτική πεποίθηση ότι το σεξ ήταν μόνο για την αναπαραγωγή, η μεσαιωνική ιατρική θεωρία έλεγε ότι μια γυναίκα μπορούσε να πεθάνει αν δεν έκανε αρκετό σεξ, λόγω της «ασφυξίας της μήτρας». Ο καλύτερος τρόπος να το αποφύγει αυτό ήταν με τακτική, έγγαμη συνουσία. Αν δεν το έκανε, οι γιατροί πρότειναν διάφορες θεραπείες, μια από τις οποίες ήταν ο αυνανισμός.

Αυτή η λύση ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη για τις καλόγριες που δεν μπορούσαν να παντρευτούν, αλλά δεν ήθελαν και να πεθάνουν. Ο John of Gaddesden, Άγγλος γιατρός του 14ου αιώνα, πρότεινε οι μαίες να βοηθάνε τις γυναίκες που κινδυνεύουν από ασφυξία μήτρας, βάζοντας ένα δάχτυλο με λάδι ή εθαίριο έλαιου κρίνου, δάφνης ή νάρδου στη μήτρα τους και να το κουνάνε ζωηρά».

Όπως ήταν αναμενόμενο, η Εκκλησία δεν συμφωνούσε – ο αυνανισμός ήταν αμαρτία, ιδίως αν οι γυναίκες επέλεγαν να χρησιμοποιήσουν κάποιο εργαλείο (δονητή). Το ποινολόγιο του Άγγλου μοναχού Bede, του 7ου αιώνα, απέδιδε ποινές επτά ετών στις καλόγριες που έκαναν σεξ μεταξύ τους με τη χρήση εργαλείου. Αργότερα, τον 9ο αιώνα, ο αρχιεπίσκοπος Hincmar of Rhcims έγραψε ότι οι λεσβίες «μεταμορφώνουν τη χρήση του εν λόγω μέλους σε αφύσικη, καθώς αναφέρεται ότι χρησιμοποιούν ορισμένα διαβολικά αντικείμενα για να προκαλέσουν επιθυμία».

H Zωή Δύο Γυναικών με Αναπηρία Γίνεται Χορός

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Δεν χρησιμοποιούσαν όμως μόνο οι καλόγριες δονητές. Μια γυναίκα ονόματι Katherina Hetzeldorfer έγινε η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε (το έκαναν μέσω νόμιμου πνιγμού) για γυναικεία ομοφυλοφιλία, αφού δικάστηκε το 1477 στη Γερμανία. Υποστηρίχθηκε ότι παρίστανε τον άντρα και έκανε σεξ με γυναίκες χρησιμοποιώντας ψεύτικο πέος. Κατά τη διάρκεια της δίκης είπαν ότι έφτιαξε ένα εργαλείο με ένα κόκκινο κομμάτι δέρμα, γεμάτο με βαμβάκι μπροστά, προσαρτημένο σε ένα ξύλινο ραβδί, και είχε κάνει μια τρύπα στο ραβδί, είχε περάσει σπάγκο και το είχε δέσει.

Οι απόψεις της δυτικής Εκκλησίας για τις γυναίκες και τις σεξουαλικές τους ζωές, φυσικά επηρεάζονταν από τον υφιστάμενο και διάχυτο μισογυνισμό. Όπως είπε τον 11ο αιώνα, ο ποιητής και δάσκαλος Marbod of Rennes: «Γυναίκα, η πηγή της δυστυχίας και η ρίζα του κακού και διεφθαρμένη παραφυάδα που προκαλεί τα αίσχη σε όλο τον κόσμο».

Πάντως δεν έφριτταν όλες οι μεσαιωνικές κοινωνίες από τον ομοφυλοφιλικό έρωτα των γυναικών. Σε κάποια μέρη του αραβικού κόσμου υπήρχε πιο δεκτική στάση (σε αντίθεση με σήμερα). Σύμφωνα με τον διάσημο μουσουλμάνο φιλόσοφο του 9ου αιώνα, al-Kindi, ο λεσβιανισμός οφειλόταν σε ατμό που όταν συμπιεζόταν δημιουργούσε θερμότητα στα χείλη του αιδοίου και μια φαγούρα (πάλι) που μπορούσε να ανακουφιστεί μόνο μέσω του οργασμού με μια άλλη γυναίκα.

Άλλοι γιατροί έλεγαν όταν η μητέρα έτρωγε συγκεκριμένα φαγητά –σέλινο, ρόκα, φύλα μελίλωτου και τα άνθη του νεραντζιού– το μωρό που θήλαζε γινόταν λεσβία για μια ζωή.

Υπάρχει μάλιστα αρκετή λεσβιακή ερωτική παράδοση στον αραβικό μεσαίωνα. Τον 10ο αιώνα, ένα εγκυκλοπαιδικό έργο γνωστό ως Κατάλογος καταγράφει τα ονόματα 12 διάσημων λεσβιακών ζευγαριών. Και στη συλλογή διηγημάτων, αφηγήσεων και ποιημάτων του 13ου αιώνα, γνωστού ως A Promenade of the Hearts in What Does Not Exist in Any Book, γίνεται αναφορά σε λεσβιακή κοινότητα και τη Rose που ήταν μάλλον αρχηγός. Το A Promenade of the Hearts επίσης αναφέρεται στο λεσβιακό σεξ ως μασάζ με σαφράν και αναφέρει διάσημες λεσβίες δασκάλες που έμαθαν στις γυναίκες τους καλύτερους ήχους κατά το σεξ με άλλες γυναίκες (πρέπει να βαριαναστενάζεις ενώ λικνίζεσαι λάγνα). Στη συνέχεια υπάρχουν ξεφυσήματα, λαχανιάσματα, γουργουρητά, μουρμουρητά, βαριοί αναστεναγμοί.

Παρόλα αυτά η σεξουαλικότητα στον μεσαίωνα ήταν φαλλοκεντρική, αναπαραγωγική και ετεροφυλοφιλική σχεδόν σε όλο τον κόσμο, έτσι πρέπει να ήταν πολύ μοναχικά τα πράγματα για τις γκέι γυναίκες. Ακόμη και η λέξη λεσβία όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα, ως δηλωτική μιας ταυτότητας, χρειάστηκε να φτάσει στον 10ο ένατο αιώνα για να μπει στην κοινή διάλεκτο. Το ότι μερικές γυναίκες ήταν γενναίες ώστε να δεχτούν τη σεξουαλικότητά τους ανεξαρτήτως, είναι κάτι που αξίζει να το τιμούμε. Για τις περισσότερες λεσβίες όμως, δυστυχώς η επιθυμία τους ήταν εν τέλει «μάταιη».

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE AU

Περισσότερα από το VICE

Ο Σύριος Ράφτης που Βρέθηκε Άδικα σε Ελληνική Φυλακή ως Διακινητής Μεταναστών

«Άκυρο» του Χρυσοχοΐδη στους LGBT Αστυνομικούς

Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος Διεκδικεί 28.000 Ευρώ για Ανάρτηση στο ΒΑΘΥ LUBEN