«Σε περίπτωση που δεν σας δω, καλό απόγευμα, καλό βράδυ και καληνύχτα».Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που είπε στο κοινό του ο Truman Burbank, κοιτάζοντας «κατάματα» την κάμερα, λίγο πριν βγει για πρώτη φορά στον πραγματικό κόσμο. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της ταινίας The Truman Show (1998), τον οποίο ενσάρκωσε συγκλονιστικά ο Jim Carrey, αφορούσε έναν χαρακτήρα που είχε γεννηθεί μέσα σε έναν ψεύτικο κόσμο, ο οποίος απαρτιζόταν από ηθοποιούς. Μέσα σε αυτόν έζησε τα πρώτα 30 χρόνια της ζωής του όντας (χωρίς να το γνωρίζει) ο κεντρικός ήρωας ενός reality.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία της εκπληκτικής αυτής ταινίας, ένας τύπος κοντά στην ηλικία του Truman θα ζούσε κάτι παρόμοιο. Στην πραγματική ζωή. Ο Matt Kennedy Gould συμμετείχε σε ένα reality όπου ο μόνος πραγματικός άνθρωπος ήταν ο ίδιος. Ας το πιάσουμε από την αρχή:v Μπαίνουμε σε μια «χρονοκάψουλα» και μεταφερόμαστε 20 χρόνια πίσω, δηλαδή στο «σωτήριον έτος» 2003 και πιο συγκεκριμένα στo Mt. Lebanon, μια μικρή πόλη της Pennsylvania. Εκεί έχει μόλις επιστρέψει ο 28χρονος Matt, έχοντας παρατήσει τις σπουδές του στη νομική. Μένει προσωρινά με τους γονείς του και δουλεύει ως delivery σε μια τοπική πιτσαρία. Είναι single, μπερδεμένος και αναζητά το δικό του μονοπάτι.Μια μέρα, καθώς παίζει μπάσκετ, τον πλησιάζει ένας άγνωστος ο οποίος κρατάει μια κάμερα. Τον ενημερώνει ότι εργάζεται στο τμήμα του casting ενός καινούργιου reality και πως θα ήθελε να τραβήξει μερικά πλάνα. Στη συνέχεια του παίρνει μια μικρή συνέντευξη και τον ρωτάει αν θα τον ενδιέφερε η περίπτωση να συμμετάσχει σε αυτό. Ο Matt θεώρησε ότι θα είχε πλάκα και του απάντησε θετικά.Ο άγνωστος δούλευε για λογαριασμό του Spike TV (σήμερα Paramount Network). Ενός καναλιού το οποίο απευθυνόταν κυρίως σε νέους άνδρες και πλασαριζόταν ως το «πρώτο ανδρικό κανάλι». Εκεί, μια ομάδα νεαρών δημιουργών είχε ως στόχο να γυρίσει ένα ψεύτικο reality, όπου ένας καθημερινός άνθρωπος θα ζούσε, χωρίς να το γνωρίζει, με ηθοποιούς. Αυτοί, θα υποδύονταν τους κλασικούς χαρακτήρες που συναντάς σε ένα τέτοιο show και θα έβαζαν τον ανυποψίαστο νεαρό σε διάφορες σουρεαλιστικές καταστάσεις. Υπήρχαν, μεταξύ άλλων, ο «βετεράνος του στρατού», η «πλούσια ψηλομύτα», ο «μαλάκας» και η «ψυχίατρος» που ήταν σε ημίτρελη κατάσταση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
H πιο μεγάλη πρόκληση του project ήταν το να βρεθεί ένας καθημερινός τύπος, που θα έλεγε καλές ατάκες και θα είχε εύκολο χαρακτήρα. Δεν ήθελαν έναν χαζό τύπο, αλλά κάποιον που θα αφηνόταν και δεν θα έψαχνε σε βάθος τις λεπτομέρειες. Έπειτα από αρκετές οντισιόν, οι παραγωγοί κατάλαβαν ότι ο Matt ήταν ο πρωταγωνιστής τους.
Το όνομά του: The Joe Schmo Show
Δημιούργημα των Paul Wernick και Rhett Reese, οι οποίοι στα επόμενα χρόνια έγραψαν και σκηνοθέτησαν ταινίες όπως τα Deadpool και Zombieland.Η ιδέα ήταν απλή, αλλά η εκτέλεση όχι και τόσο.Απαιτούσε μήνες προετοιμασίας και προβών. Κάθε σκηνή απόλυτης παράνοιας ή έντασης ήταν προμελετημένη και σκηνοθετημένη, με τους ηθοποιούς να αυτοσχεδιάζουν σύμφωνα με τις αντιδράσεις του Matt. Αυτές, μπορεί να ήταν το μόνο αυθεντικό κομμάτι του Lap of Luxury, όπως ήταν ο ψεύτικος τίτλος του show, όμως ήταν επίσης μελετημένες από τους δημιουργούς βάσει του χαρακτήρα του.
Σκοπός ήταν η δημιουργία ενός show, όπου ο κόσμος θα γελούσε με τις αντιδράσεις του κεντρικού πρωταγωνιστή στην εκάστοτε καφρίλα που θα εκτυλισσόταν μπροστά του. Για παράδειγμα, ο Matt άρχισε να τρέφει αισθήματα για μια από τις κοπέλες που συμμετείχαν στο reality και τότε οι παραγωγοί σκαρφίστηκαν ένα off camera ερωτικό «τρίγωνο» μεταξύ της ίδιας, μίας ακόμη «παίκτριας» και του παρουσιαστή της εκπομπής, Ralph Garman.Οι αποχωρήσεις γίνοτναν μέσω ψηφοφορίας των «παικτών», με τους παραγωγούς να τις στήνουν βγάζοντας από τον παιχνίδι τους χαρακτήρες που έπρεπε για να εξελιχθεί η πλοκή με τον τρόπο που ήθελαν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο παράγοντας που δεν υπολόγισαν (και έφερε αλλαγή στα πλάνα τους)
Αυτό που δεν είχε καταλάβει η ομάδα ήταν πως είχαν επιλέξει έναν χαρακτήρα φτιαγμένο από «χρυσό».Όπως πολύ σωστά τον περιγράφει ένα σχόλιο στο YouTube, «Ο Matt ήταν ο πραγματικός άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Ενσάρκωνε όλα τα στοιχεία που είχε ο -σχεδόν- μέσος λευκός τύπος στις αρχές του 21ου αιώνα. Είναι ένας πραγματικά καλοσυνάτος, ωραίος τύπος».
ΤΟ COMMENT ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
Όπως θα δήλωνε χρόνια αργότερα σε ένα podcast ο παρουσιαστής του Joe Schmo Show, «από ένα σημείο και μετά εμείς οι ηθοποιοί, αλλά και οι παραγωγοί του show, αισθανόμασταν πολύ άσχημα. Ειδικά τα παιδιά που έπρεπε να είναι μαζί του παριστάνοντας κάτι άλλο από αυτό που είναι για 24 ώρες το 24ωρο, άρχισαν να έχουν τύψεις. Έβλεπαν έναν τόσο καλοσυνάτο και δίκαιο άνθρωπο, ο οποίος σχεδόν σε κάθε περίπτωση έκανε το σωστό για όλους. Γνωρίζαμε ότι θα έπαιρνε το ποσό του βραβείου στο τέλος, αλλά δεν ξέραμε αν ήταν αρκετό για όσα του κάναμε».
Ο Matt έγινε αγαπητός στο κοινό επειδή έκανε πάντα το σωστό. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ενός αγωνίσματος με έπαθλο την επίσκεψη σε ένα spa, τραυμάτισε -στην πραγματικότητα- μία από τις ηθοποιούς (συγκεκριμένα την Kristen Wiig, που έγινε αργότερα γνωστή μέσω του Saturday Night Live, αλλά και από τη συμμετοχή της σε μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες), η οποία παρότι είχε χτυπήσει στο κεφάλι συνέχισε να υποδύεται τον χαρακτήρα της.Μάλιστα, χρειάστηκε να διακομιστεί στο νοσοκομείο. Μόλις γύρισε στο σπίτι, ο Matt τής χάρισε το έπαθλο, κερδίζοντας τις καρδιές όλων. Σε άλλες περιπτώσεις μπήκε μπροστά όταν ο «νταής» της υπόθεσης απειλούσε έναν πιο μικρόσωμο χαρακτήρα, ενώ, ήταν πάντα διακριτικός με τις κοπέλες του σπιτιού.
Σε υλικό που προβλήθηκε κατά τη διάρκεια του τελευταίου επεισοδίου, βλέπουμε αρκετούς από τους ηθοποιούς να είναι στρεσαρισμένοι και να κλαίνε στα κρυφά, κάτι που συνέβη και με μέλη του team των σεναριογράφων. Κάποια στιγμή μάλιστα συζητήθηκε σοβαρά το ενδεχόμενο της διακοπής του show.Ένα concept που ξεκίνησε ως σάτιρα προς τα reality κατέληξε σε «ναρκοπέδιο». Όλοι ένιωθαν ότι χρειαζόταν προσοχή ώστε να μην κλονιστεί η ψυχολογία του Matt όταν θα μάθαινε την αλήθεια. Παράλληλα, όπως λένε και οι The Queen, “The Show Must Go On”.Κάτι που γνώριζε καλά και ο ίδιος ο Matt, που έδειχνε πρόθυμος να δώσει ένα καλό τηλεοπτικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, οι Reese και Wernick αποφάσισαν να χαλαρώσουν λίγο την πίεση και να δώσουν στιγμές χαράς στον πρωταγωνιστή τους. Έτσι, προς το τέλος επικεντρώθηκαν στη δημιουργία δοκιμασιών τις οποίες θα κέρδιζε, με σκοπό να τονώσουν το ηθικό του.
Η αποκάλυψη
Το τελευταίο επεισόδιο έφτασε και ο Matt ήταν στον τελικό. Απέναντί του είχε τον ηθοποιό David Hornsby, ο οποίος υποδυόταν τον Steve, δηλαδή τον «νταή/μαλάκα». Με μια απίστευτη ανατροπή ο Steve κερδίζει, όμως τότε ανακοινώνει πως είναι ηθοποιός και ένας–ένας οι υπόλοιποι αποκαλύπτονται μπροστά στα έκπληκτα και γουρλωμένα μάτια του Matt, ο οποίος μη μπορώντας να πιστέψει όσα ακούει λέει μια ατάκα η οποία χρησιμοποιήθηκε αργότερα ως slogan από το Spike TV και μέχρι σήμερα τη βλέπει κανείς σε memes.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“What is going on?”, ρώτησε με τη χαρακτηριστική φωνή του. Στη συνέχεια στρέφεται στον Brian, κολλητό του μέσα στο παιχνίδι, και τον ρωτάει επίμονα, κάνοντας ένα βήμα πίσω, αν είναι και αυτός ηθοποιός. Ο ίδιος ένιωθε άσχημα και προσπαθούσε να του εξηγήσει ότι όσα του είπε για τον ίδιο είναι αλήθεια.«Κόψε τον πρόλογο φίλε, είσαι κι εσύ ηθοποιός»; Τον ρώτησε ξανά και βλέποντας το βίντεο νιώθεις πως είχε την ανάγκη να ακούσει ένα «όχι». Ωστόσο, ο Brian τον ενημερώνει για την πραγματική του ταυτότητα και ο Matt προσπαθεί να καταλάβει αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει. Σχεδόν καταρρέει, γελάει αμήχανα και αρχίζει να περπατάει στο πλατό. Εκείνη τη στιγμή επεμβαίνει ο παρουσιαστής (Ralph Garman), με σκοπό να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά.«Matt, το μόνο αληθινό σε αυτό το show είσαι εσύ», του εξηγεί. «Τα βραβεία βέβαια είναι επίσης αληθινά και είναι όλα δικά σου», συμπληρώνει, ενημερώνοντας τον πως κέρδισε 100.000 δολάρια, δύο ταξίδια και μία τηλεόραση plasma.Εκείνη τη στιγμή καταλαβαίνει τι έχει συμβεί.Συγκινημένος παίρνει τον λόγο: «ήμουν σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου, έπαιζα μπάσκετ σε μια περίεργη γειτονιά. Με πλησίασε ο Casting Director και με ρώτησε αν θα ήθελα να συμμετάσχω σε ένα reality. Γυρίσαμε ένα βίντεο, σπάσαμε πλάκα και κάποιοι άνθρωποι μάλλον είδαν σε μένα πράγματα που δεν μπορούσα ούτε εγώ να δω».Σχεδόν όλοι στο πλατό κλαίνε. Ο Matt ήταν ένας αγαθός νέος που προσπαθούσε να βρει τα πατήματά του, σε μια Αμερική που άλλαζε μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους. Είδε το συγκεκριμένο reality σαν ευκαιρία και αποφάσισε να ακολουθήσει την τύχη του. Το Spike TV τον εκμεταλλεύτηκε, όμως ο ίδιος ακόμα και μετά από όλα αυτά ζήτησε συγγνώμη από τους ηθοποιούς αν ήταν κάποιες φορές κακός μαζί τους. Τον αγκάλιασαν όλοι και του είπαν ότι σε μια σκηνή, όταν έπαιζαν μέσα στο τζακούζι ένα παιχνίδι και του έλεγαν τι πιστεύουν γι’ αυτόν, είπαν την αλήθεια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ήταν το μόνο κομμάτι του show που δεν βασιζόταν στο σενάριο.
Όταν έσβησαν οι προβολείς
Λίγες μέρες μετά τον τελικό, ο Matt έδινε συνέντευξη στο πλαίσιο του τελευταίου επεισοδίου. Σε αυτή φαινόταν λίγο διαφορετικός, σαν να έχει σκεφτεί κάπως παραπάνω τα πράγματα. Ο Ralph Garman καθόταν απέναντί του και κατά τη διάρκεια της κουβέντας παρακολουθούσαν κάποια βίντεο. Φάνηκε να σοκάρεται βλέποντας τις πρόβες των ηθοποιών για σκηνές τις οποίες ο ίδιος έζησε ως «πραγματικότητα».Σε ερώτηση που του έγινε, ανέφερε ότι δεν υποψιάστηκε ούτε στιγμή ότι μπορεί να συμμετέχει σε ένα ψεύτικό show. Πίστευε πως βρισκόταν σε ένα από τα πιο τρελά reality της ιστορίας, έχοντας και ο ίδιος ως στόχο να δώσει όσο καλύτερο υλικό μπορούσε. Όταν ο Garman τον ρώτησε αν θα έμπαινε ξανά στο reality, απάντησε θετικά.
Ωστόσο, λίγα χρόνια αργότερα, σε άρθρο του Entertainment Weekly, έδωσε διαφορετική απάντηση.«Ειλικρινά, αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω δεν θα έμπαινα. Το έκανα επειδή χρειαζόμουν τα χρήματα. Έμενα με τους γονείς μου, έκανα πολύ χόρτο και δεν ήθελα να δουλέψω. Στη συνέχεια έκανα μια συμφωνία με το Spike TV που ήθελε να μου δώσει μια δική μου εκπομπή, όμως, αισθανόμουν ότι όλοι με κορόϊδευαν επειδή δεν είχα καταλάβει ότι βρισκόμουν σε ένα ψεύτικο show. Κανείς, ποτέ, δεν μου είπε κάτι αρνητικό σχετικά με αυτό. Ήταν δικό μου κόλλημα. Κλείστηκα στο σπίτι που νοίκιαζα τότε στο Los Angeles, έκανα χόρτο και έπινα αλκοόλ. Τελικά, αποφάσισα να γυρίσω πίσω και να βρω ξανά τον εαυτό μου. Πλέον δουλεύω σε μια εταιρεία με λογιστικά. Θα προτιμούσα να εργάζομαι στον χώρο του θεάματος, όμως, το διαχειρίστηκα με λάθος τρόπο».
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
