Συναντάω τον Lil Koni λίγες ημέρες πριν την κυκλοφορία του πρώτου του προσωπικού δίσκου. Σε λίγο θα μπει στα 20 και ήδη ο νεαρός μουσικός φαίνεται κατασταλαγμένος για την πορεία που θέλει να διανύσει. Ώριμος τόσο στην προσωπικότητά του όσο και στον ήχο του, ο ίδιος μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στην μουσική και στην Καλών Τεχνών, όπου είναι φοιτητής. Ο ίδιος μιλάει στο VICE για το πώς γράφει τα κομμάτια του, για τα συναισθήματα που αναβλύζει ο δίσκος του ("Antistress") αλλά και για τον Mad Clip, που υπήρξε ο μέντοράς του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE: Σε τι φάση σε πετυχαίνουμε;
Lil Koni: Μουσικά, αυτήν τη στιγμή, ετοιμάζω τον deluxe version του δίσκου. Θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο, με ακόμη τέσσερα ή πέντε κομμάτια. Έτρεξα από πολλές μεριές για να βγει απίστευτος αυτός ο δίσκος, να είναι ένα κι ένα τα κομμάτια.Τα έγραφες απευθείας στο στούντιο τα κομμάτια;
Ναι, τα γράφω απευθείας μέσα. Θες να είσαι μόνος σου;
Όχι. Συνήθως είμαστε τεράστια ομάδα. Φέρνω φιλαράκια κι έτσι έχει πλάκα. Διότι βλέπεις απευθείας το reaction τους, όταν γράφεις κάτι ωραίο. Εγώ μπορεί να έχω δει μία εικόνα στο μυαλό μου, να έχω δει πώς θέλω να το εξελίξω όταν γράφω ένα κομμάτι, οι άλλοι όμως δεν ξέρουν. Υπάρχουν άπειρες διαφορετικές ερμηνείες που μπορούν να συμβούν πάνω σε μία παραγωγή. Και βλέποντας το reaction τους εκείνη τη στιγμή, την ώρα που το λέω στο μικρόφωνο, αν γουστάρουν κοπανιούνται συνήθως και μου δίνει κι εμένα ενέργεια, αυτοπεποίθηση και με κάνει να συνεχίζω. Έτσι βγαίνει ένα ωραίο κομμάτι τελικά.
Lil Koni: Μουσικά, αυτήν τη στιγμή, ετοιμάζω τον deluxe version του δίσκου. Θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο, με ακόμη τέσσερα ή πέντε κομμάτια. Έτρεξα από πολλές μεριές για να βγει απίστευτος αυτός ο δίσκος, να είναι ένα κι ένα τα κομμάτια.Τα έγραφες απευθείας στο στούντιο τα κομμάτια;
Ναι, τα γράφω απευθείας μέσα. Θες να είσαι μόνος σου;
Όχι. Συνήθως είμαστε τεράστια ομάδα. Φέρνω φιλαράκια κι έτσι έχει πλάκα. Διότι βλέπεις απευθείας το reaction τους, όταν γράφεις κάτι ωραίο. Εγώ μπορεί να έχω δει μία εικόνα στο μυαλό μου, να έχω δει πώς θέλω να το εξελίξω όταν γράφω ένα κομμάτι, οι άλλοι όμως δεν ξέρουν. Υπάρχουν άπειρες διαφορετικές ερμηνείες που μπορούν να συμβούν πάνω σε μία παραγωγή. Και βλέποντας το reaction τους εκείνη τη στιγμή, την ώρα που το λέω στο μικρόφωνο, αν γουστάρουν κοπανιούνται συνήθως και μου δίνει κι εμένα ενέργεια, αυτοπεποίθηση και με κάνει να συνεχίζω. Έτσι βγαίνει ένα ωραίο κομμάτι τελικά.
Συνήθως έχουμε στο μυαλό μας ότι η διαδικασία της στιχουργικής είναι μία μοναχική διαδικασία. Εσένα φαίνεται ότι είναι συλλογική.
Θα σου πω. Μοναχική είναι. Μη σε μπερδεύει ότι φέρνω κόσμο. Εγώ τον γράφω τον στίχο λέγοντάς τον. Το κάνω freestyle. Πάνω στο freestyle θα τον γράψω κιόλας, γιατί μπορεί να χάσω κάποιον στίχο που είναι πολύ ωραίος. Την ίδια στιγμή κάνω και τα δύο. Αλλά πώς να σου εξηγήσω, είναι περίεργο συναίσθημα. Είναι σαν να είμαι μόνος μου και όλα τα υπόλοιπα, οι εξωτερικοί παράγοντες, ο κόσμος, απλώς τα νιώθω. Είναι σαν να είναι οι φανταστικοί μου φίλοι, οι σκέψεις μου.
Θα σου πω. Μοναχική είναι. Μη σε μπερδεύει ότι φέρνω κόσμο. Εγώ τον γράφω τον στίχο λέγοντάς τον. Το κάνω freestyle. Πάνω στο freestyle θα τον γράψω κιόλας, γιατί μπορεί να χάσω κάποιον στίχο που είναι πολύ ωραίος. Την ίδια στιγμή κάνω και τα δύο. Αλλά πώς να σου εξηγήσω, είναι περίεργο συναίσθημα. Είναι σαν να είμαι μόνος μου και όλα τα υπόλοιπα, οι εξωτερικοί παράγοντες, ο κόσμος, απλώς τα νιώθω. Είναι σαν να είναι οι φανταστικοί μου φίλοι, οι σκέψεις μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Και δίνεις σημασία στο feedback που παίρνεις εκείνη την ώρα;
Εκείνη τη στιγμή που θα πω τον στίχο, όχι. Το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο όμως ναι. Λέω τον στίχο, είμαι μόνος μου. Σαν να μην υπάρχει κανείς. Τελειώνω τον στίχο, ξαναέρχομαι στην πραγματικότητα. Στο επόμενο δευτερόλεπτο που λέω τον στίχο, κοιτάω έξω, βλέπω φάτσες, βλέπω αν είναι όλοι εντάξει. Αλλά επειδή τους αρέσει, ειδικά οι κοντινοί μου, ο κολλητός μου ο Βασίλης, η κοπέλα μου η Ήλια, όταν λέω τους στίχους βλέπω το reaction το δευτερόλεπτο που σταματάω και καταλαβαίνω τι γίνεται. Και υπάρχει συνεννόηση με τον BeTaf. Ξέρω πότε έχω πει κάτι καλό ή πότε θέλουμε άλλο ή θέλουμε ξανά. Είναι σημαντική η συνεννόηση. Βρήκα κάποιον που μπορώ να συνεργαστώ. Βλέπουμε το ίδιο πράγμα. Εγώ και ο BeTaf έχουμε το ίδιο vision.
Εκείνη τη στιγμή που θα πω τον στίχο, όχι. Το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο όμως ναι. Λέω τον στίχο, είμαι μόνος μου. Σαν να μην υπάρχει κανείς. Τελειώνω τον στίχο, ξαναέρχομαι στην πραγματικότητα. Στο επόμενο δευτερόλεπτο που λέω τον στίχο, κοιτάω έξω, βλέπω φάτσες, βλέπω αν είναι όλοι εντάξει. Αλλά επειδή τους αρέσει, ειδικά οι κοντινοί μου, ο κολλητός μου ο Βασίλης, η κοπέλα μου η Ήλια, όταν λέω τους στίχους βλέπω το reaction το δευτερόλεπτο που σταματάω και καταλαβαίνω τι γίνεται. Και υπάρχει συνεννόηση με τον BeTaf. Ξέρω πότε έχω πει κάτι καλό ή πότε θέλουμε άλλο ή θέλουμε ξανά. Είναι σημαντική η συνεννόηση. Βρήκα κάποιον που μπορώ να συνεργαστώ. Βλέπουμε το ίδιο πράγμα. Εγώ και ο BeTaf έχουμε το ίδιο vision.
Με τον BeTaf
Τι θες να πεις με αυτόν τον πρώτο σου δίσκο; Τι απασχολούν έναν 20χρονο σήμερα;
Κοίτα, αυτός ο δίσκος έχει 100.000 συναισθήματα. Ένα κομμάτι μου μπορεί να έχει τέσσερα διαφορετικά συναισθήματα. Ένας 20χρονος, θα μου πεις… Ε, δεν είμαι ο κλασικός 20χρονος που θα δεις. Είμαι στη φάση από τα 12 μου. Έχω ζήσει τη ζωή του 20χρονου από τα 15. Τώρα είμαι περίπου στα 30.Κάποια κομμάτια είναι προσωπικά. Προσωπικές σκέψεις, προσωπικά συναισθήματα. Σε κάποια είναι το τι συναίσθημα θέλω να μου βγάζει. Κάνω εικόνα τον εαυτό μου τι συναίσθημα θέλω να μου βγάζει σε ένα club ένα κομμάτι. Αυτή η έκσταση που νιώθεις, που μπαίνει το μπάσο, είναι γεμάτο, είναι βαρύ. Που νιώθεις τα μπάσα σαν woofer να διαπερνάνε μέσα σου. Κι επειδή εγώ στα κλαμπ μου αρέσει να είμαι κοντά στο ηχείο. Διότι, τι είναι η μουσική στο τέλος της ημέρας; Ηχητικά κύματα που διαπερνάνε μέσα σου. Αυτό αναζητώ.
Κοίτα, αυτός ο δίσκος έχει 100.000 συναισθήματα. Ένα κομμάτι μου μπορεί να έχει τέσσερα διαφορετικά συναισθήματα. Ένας 20χρονος, θα μου πεις… Ε, δεν είμαι ο κλασικός 20χρονος που θα δεις. Είμαι στη φάση από τα 12 μου. Έχω ζήσει τη ζωή του 20χρονου από τα 15. Τώρα είμαι περίπου στα 30.Κάποια κομμάτια είναι προσωπικά. Προσωπικές σκέψεις, προσωπικά συναισθήματα. Σε κάποια είναι το τι συναίσθημα θέλω να μου βγάζει. Κάνω εικόνα τον εαυτό μου τι συναίσθημα θέλω να μου βγάζει σε ένα club ένα κομμάτι. Αυτή η έκσταση που νιώθεις, που μπαίνει το μπάσο, είναι γεμάτο, είναι βαρύ. Που νιώθεις τα μπάσα σαν woofer να διαπερνάνε μέσα σου. Κι επειδή εγώ στα κλαμπ μου αρέσει να είμαι κοντά στο ηχείο. Διότι, τι είναι η μουσική στο τέλος της ημέρας; Ηχητικά κύματα που διαπερνάνε μέσα σου. Αυτό αναζητώ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Επειδή μιλάς πολύ για συναισθήματα, είσαι ένας άνθρωπος που είσαι περισσότερο στη «μαύρη» γκάμα των συναισθημάτων ή στην πιο «πολύχρωμη»; Πριν, όταν φτιάχναμε τα φώτα, είπες ότι είσαι κόκκινος.
Κόκκινο για εμένα δεν είναι ένα light χρώμα. Είναι λίγο πιο dark. Άρα και τα συναισθήματά μου είναι πιο dark. Κάνω overthinking συνέχεια και είναι κάτι που δεν με αφήνει πια, είναι μέρος της ζωής μου και είναι μονίμως εκεί για τα πάντα. Και έχω βρει ένα loophole που δεν υπάρχουν τα overthinking μου. Δεν υπάρχουν οι 100 σκέψεις, βομβαρδισμός.. κι αν αυτό, αν εκείνο, μου είπε αυτό, μου είπε το άλλο. Αυτό είναι η μουσική. Όταν ηχογραφώ εκεί μέσα δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο, παρά το συναίσθημα όπου θα βγάλω. Παίζει μεγάλο ρόλο στη μουσική μου όταν τα παρασκέφτομαι, γιατί θα είναι η διάθεση που θα έχω για το πώς θα γράψω και θα πάει το κομμάτι. Αν θα είναι χαρούμενο, λυπημένο, με νεύρα. Έχω γράψει αρκετά κομμάτια όταν έχω μαλώσει με την κοπέλα μου. Τα οποία είναι συγχώρεσης;
Μερικά είναι νεύρα, μερικά είναι αγάπης ή συγχώρεσέ με. Μέχρι στιγμής έχω το Sexy που το είπα στα Madwalk κι έχει γίνει viral, το Άρωμα με τον Dirty Harry. Είναι η μούσα σου;
Ναι. Και το Nemesis από αυτόν τον δίσκο. Είχαμε μία περίεργη περίοδο και το έγραψα στην Θεσσαλονίκη πρώτα αυτό το τραγούδι. Είχα πάει για live και κάτι συνεντεύξεις, έφυγα από εκεί και μετά από καιρό έρχομαι εδώ, μου βάζει ένα beat ο BeTaf και του λέω αυτό το beat είναι γι’ αυτό το κομμάτι. Είχα ήδη έτοιμο το ρεφρέν και λίγο το κουπλέ. Το φτιάξαμε όπως όλα τα κομμάτια του δίσκου. Ο δίσκος μέσα έχουν κρυφά μηνύματα. Easter eggs, όπως τα λέμε στο gaming.
Κόκκινο για εμένα δεν είναι ένα light χρώμα. Είναι λίγο πιο dark. Άρα και τα συναισθήματά μου είναι πιο dark. Κάνω overthinking συνέχεια και είναι κάτι που δεν με αφήνει πια, είναι μέρος της ζωής μου και είναι μονίμως εκεί για τα πάντα. Και έχω βρει ένα loophole που δεν υπάρχουν τα overthinking μου. Δεν υπάρχουν οι 100 σκέψεις, βομβαρδισμός.. κι αν αυτό, αν εκείνο, μου είπε αυτό, μου είπε το άλλο. Αυτό είναι η μουσική. Όταν ηχογραφώ εκεί μέσα δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο, παρά το συναίσθημα όπου θα βγάλω. Παίζει μεγάλο ρόλο στη μουσική μου όταν τα παρασκέφτομαι, γιατί θα είναι η διάθεση που θα έχω για το πώς θα γράψω και θα πάει το κομμάτι. Αν θα είναι χαρούμενο, λυπημένο, με νεύρα. Έχω γράψει αρκετά κομμάτια όταν έχω μαλώσει με την κοπέλα μου. Τα οποία είναι συγχώρεσης;
Μερικά είναι νεύρα, μερικά είναι αγάπης ή συγχώρεσέ με. Μέχρι στιγμής έχω το Sexy που το είπα στα Madwalk κι έχει γίνει viral, το Άρωμα με τον Dirty Harry. Είναι η μούσα σου;
Ναι. Και το Nemesis από αυτόν τον δίσκο. Είχαμε μία περίεργη περίοδο και το έγραψα στην Θεσσαλονίκη πρώτα αυτό το τραγούδι. Είχα πάει για live και κάτι συνεντεύξεις, έφυγα από εκεί και μετά από καιρό έρχομαι εδώ, μου βάζει ένα beat ο BeTaf και του λέω αυτό το beat είναι γι’ αυτό το κομμάτι. Είχα ήδη έτοιμο το ρεφρέν και λίγο το κουπλέ. Το φτιάξαμε όπως όλα τα κομμάτια του δίσκου. Ο δίσκος μέσα έχουν κρυφά μηνύματα. Easter eggs, όπως τα λέμε στο gaming.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς από όλο το φάσμα της μουσικής, είπες ότι εσένα σε εκφράζει η τραπ;
Δεν είπα ότι με εκφράζει η τραπ. Δεν λέω ότι κάνω τραπ ακριβώς. Τι λες ότι κάνεις;
Μουσική.
Δεν είπα ότι με εκφράζει η τραπ. Δεν λέω ότι κάνω τραπ ακριβώς. Τι λες ότι κάνεις;
Μουσική.
Έχεις σπουδάσει κιόλας μουσική;
Όχι. Αν και έχω περάσει από πιάνο, μπάσο, ντραμς, ηλεκτρική. Τα έχω κάνει στον Θεοφάνους. Εκείνος μου έμαθε. Ήμουν πολύ πιτσιρικάς, έκανα πέντε χρόνια. Και δουλεύω από τα 12 μου. Είχα τον πρώτο μου στουντιά που με είχε πάει ο Mad Clip από μικρός. Ο Mad είναι μαζί μου από όταν ήμουν πολύ μικρός. Τον θεωρείς μέντορά σου;
Είναι ο μέντοράς μου. Είναι αυτός που μου άνοιξε κάποιες πόρτες και γι’ αυτό θα τον ευχαριστώ μια ζωή. Μετά, όλα ήταν τόσο καλύτερα. Χωρίς αυτόν δεν θα έβλεπα σωστά το πλάνο. Με τον Mad μπόρεσα να κάνω πολύ λιγότερα λάθη στην καριέρα μου. Πώς σμίξατε εσύ και ο Mad Clip;
Εγώ τους έβλεπα πάντα στην πλατεία στην Γλυφάδα, από τα 10 μου. Επίσης μου άρεσε η τραπ από πολύ μικρός και τους έβλεπα στο YouTube. Ήταν πολύ πρωτόγνωρο γιατί δεν έβλεπε κανείς. Τότε είχε βγάλει το «Είμαι Τρελός», το “TDK” - πολύ old-school-ιά για τραπ. Τι άλλο άκουγες;
Βόρεια Αστέρια, Μικρό Κλέφτη. Ο Μικρός Κλέφτης και ο Mad ήταν οι δύο που άκουγα ως παιδί. Καμία σχέση ο ένας από τον άλλον, αλλά δεν με ενδιέφερε. Μου άρεσαν γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, επειδή ήταν διαφορετικοί. Με τον Mad είχαμε έναν κοινό φίλο και μία μέρα μας έφερε σε επαφή. Ο Mad με έβλεπε να κάνω συνέχεια skate στην πλατεία που άραζαν στην Γλυφάδα. Τότε ήταν σε ένα γκρουπ, τους Outkast Excellence, ήταν η ομάδα που ήταν τότε ο Mad και ήταν και ο πρώτος μου στουντιάς εκεί, ο Edi. Ξεκινήσαμε πρώτα να μιλάμε. Πήγαινα εγώ μόνος μου και του μιλούσα. Και του άρεσε ότι ένα πιτσιρίκι πάει και του λέει ότι θέλει να κάνει αυτό, αλλά δεν του έλεγα μόνο ότι θα κάνω αυτό. Του έδειχνα όλο το πλάνο μου. Τώρα ετοιμάζω αυτό, τώρα ετοιμάζω εκείνο, τώρα ετοιμάζω το άλλο. Του έβαζα να ακούει τα κομμάτια. «Αυτό γαμάει», «Αυτό δεν γαμάει». Ερχόταν μαζί μου στούντιο, ηχογραφούσα κάτι, το άκουγε.
Όχι. Αν και έχω περάσει από πιάνο, μπάσο, ντραμς, ηλεκτρική. Τα έχω κάνει στον Θεοφάνους. Εκείνος μου έμαθε. Ήμουν πολύ πιτσιρικάς, έκανα πέντε χρόνια. Και δουλεύω από τα 12 μου. Είχα τον πρώτο μου στουντιά που με είχε πάει ο Mad Clip από μικρός. Ο Mad είναι μαζί μου από όταν ήμουν πολύ μικρός. Τον θεωρείς μέντορά σου;
Είναι ο μέντοράς μου. Είναι αυτός που μου άνοιξε κάποιες πόρτες και γι’ αυτό θα τον ευχαριστώ μια ζωή. Μετά, όλα ήταν τόσο καλύτερα. Χωρίς αυτόν δεν θα έβλεπα σωστά το πλάνο. Με τον Mad μπόρεσα να κάνω πολύ λιγότερα λάθη στην καριέρα μου. Πώς σμίξατε εσύ και ο Mad Clip;
Εγώ τους έβλεπα πάντα στην πλατεία στην Γλυφάδα, από τα 10 μου. Επίσης μου άρεσε η τραπ από πολύ μικρός και τους έβλεπα στο YouTube. Ήταν πολύ πρωτόγνωρο γιατί δεν έβλεπε κανείς. Τότε είχε βγάλει το «Είμαι Τρελός», το “TDK” - πολύ old-school-ιά για τραπ. Τι άλλο άκουγες;
Βόρεια Αστέρια, Μικρό Κλέφτη. Ο Μικρός Κλέφτης και ο Mad ήταν οι δύο που άκουγα ως παιδί. Καμία σχέση ο ένας από τον άλλον, αλλά δεν με ενδιέφερε. Μου άρεσαν γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, επειδή ήταν διαφορετικοί. Με τον Mad είχαμε έναν κοινό φίλο και μία μέρα μας έφερε σε επαφή. Ο Mad με έβλεπε να κάνω συνέχεια skate στην πλατεία που άραζαν στην Γλυφάδα. Τότε ήταν σε ένα γκρουπ, τους Outkast Excellence, ήταν η ομάδα που ήταν τότε ο Mad και ήταν και ο πρώτος μου στουντιάς εκεί, ο Edi. Ξεκινήσαμε πρώτα να μιλάμε. Πήγαινα εγώ μόνος μου και του μιλούσα. Και του άρεσε ότι ένα πιτσιρίκι πάει και του λέει ότι θέλει να κάνει αυτό, αλλά δεν του έλεγα μόνο ότι θα κάνω αυτό. Του έδειχνα όλο το πλάνο μου. Τώρα ετοιμάζω αυτό, τώρα ετοιμάζω εκείνο, τώρα ετοιμάζω το άλλο. Του έβαζα να ακούει τα κομμάτια. «Αυτό γαμάει», «Αυτό δεν γαμάει». Ερχόταν μαζί μου στούντιο, ηχογραφούσα κάτι, το άκουγε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς βίωσες όλο αυτό που συνέβη;
Το βιώνω ακόμα. Δεν είναι ότι το βίωσα κι έφυγε. Δυστυχώς δεν είναι ο πρώτος κοντινός μου άνθρωπος που χάνω. Δεν θα περάσει ποτέ. Στη διαδικασία της δημιουργίας αυτού του δίσκου, σου έλειπε από το να τον έχεις καθοδηγητή;
Μου έλειπε από το να τον έχω στο στούντιο μέσα και να ακούει, μου έλειπε από το να πηγαίνουμε σπίτι μου ή σπίτι του και να ακούμε κάνα κομμάτι ακυκλοφόρητο. Μου έβαζε αυτός 10, έβαζα εγώ 10. Στο αμάξι, το γαμάμαξο που τον σκότωσε. Τέλος πάντων. Σόρι.Το Outro είναι αφιερωμένο στον Mad. Είναι περίπου τέσσερα λεπτά. Έχουμε κάνει απίστευτη δουλειά. Όλος ο δίσκος είναι σαν να παίρνεις μία γεύση για το πόσο μεγάλο upgrade έκανε ο Koni. Κάποτε ήμουν Lil. Lil Koni. Αλλά άλλαξα. Τώρα θες να είσαι Lil Koni ή σκέτο Koni;
Το όνομά μου πάντα θα είναι Lil Koni. Το άλλαξε ποτέ ο Lil Wayne; Υπάρχει μία τεράστια συζήτηση για το θέμα του σεξιστικού στίχου στην τραπ.
Δεν έχω μιλήσει σε κομμάτι μου σεξιστικά. Εγώ γενικά, αν δεις αυτό που ρισπεκτάρουν και μου το έχουν πει πολλές από τις κοπέλες που με ακούνε, το καλό που έχω, είναι ότι γουστάρουν ότι είμαι τρυφερούλης και καλούλης. Αγάπη. Συναίσθημα. Δεν είμαι αυτός ο τύπος που θα σου πει «έλα να σε φτύσω», «με αυτήν την κωλάρα». Δεν είμαι αυτός ο τύπος, άρα δεν μπορώ να τα πω.
Το βιώνω ακόμα. Δεν είναι ότι το βίωσα κι έφυγε. Δυστυχώς δεν είναι ο πρώτος κοντινός μου άνθρωπος που χάνω. Δεν θα περάσει ποτέ. Στη διαδικασία της δημιουργίας αυτού του δίσκου, σου έλειπε από το να τον έχεις καθοδηγητή;
Μου έλειπε από το να τον έχω στο στούντιο μέσα και να ακούει, μου έλειπε από το να πηγαίνουμε σπίτι μου ή σπίτι του και να ακούμε κάνα κομμάτι ακυκλοφόρητο. Μου έβαζε αυτός 10, έβαζα εγώ 10. Στο αμάξι, το γαμάμαξο που τον σκότωσε. Τέλος πάντων. Σόρι.Το Outro είναι αφιερωμένο στον Mad. Είναι περίπου τέσσερα λεπτά. Έχουμε κάνει απίστευτη δουλειά. Όλος ο δίσκος είναι σαν να παίρνεις μία γεύση για το πόσο μεγάλο upgrade έκανε ο Koni. Κάποτε ήμουν Lil. Lil Koni. Αλλά άλλαξα. Τώρα θες να είσαι Lil Koni ή σκέτο Koni;
Το όνομά μου πάντα θα είναι Lil Koni. Το άλλαξε ποτέ ο Lil Wayne; Υπάρχει μία τεράστια συζήτηση για το θέμα του σεξιστικού στίχου στην τραπ.
Δεν έχω μιλήσει σε κομμάτι μου σεξιστικά. Εγώ γενικά, αν δεις αυτό που ρισπεκτάρουν και μου το έχουν πει πολλές από τις κοπέλες που με ακούνε, το καλό που έχω, είναι ότι γουστάρουν ότι είμαι τρυφερούλης και καλούλης. Αγάπη. Συναίσθημα. Δεν είμαι αυτός ο τύπος που θα σου πει «έλα να σε φτύσω», «με αυτήν την κωλάρα». Δεν είμαι αυτός ο τύπος, άρα δεν μπορώ να τα πω.
Το εξώφυλλο του δίσκου.
Έφτιαξες και το εξώφυλλο του δίσκου, είσαι φοιτητής στην Καλών Τεχνών, πώς είναι αυτή η πλευρά σου;
Μεγαλώνοντας, είτε έκανα μουσική είτε απλώς ζωγράφιζα στα τετράδιά μου, ήμουν περίπου Γ’ γυμνασίου και είχα έναν διευθυντή που με συμπαθούσε πάρα πολύ. Και μου λέει, «εσύ παιδί μου το καταλαβαίνω ότι είσαι καλλιτεχνική φύση. Εσύ πρέπει να πας στην Καλών Τεχνών». Κι από εκείνη την ημέρα και μετά το σκεφτόμουν. Είχα βέβαια και τους υπόλοιπους, είχα τον Mad που μου έλεγε άντε να τελειώσεις το σχολείο να πάμε για τουρ απευθείας.
Μεγαλώνοντας, είτε έκανα μουσική είτε απλώς ζωγράφιζα στα τετράδιά μου, ήμουν περίπου Γ’ γυμνασίου και είχα έναν διευθυντή που με συμπαθούσε πάρα πολύ. Και μου λέει, «εσύ παιδί μου το καταλαβαίνω ότι είσαι καλλιτεχνική φύση. Εσύ πρέπει να πας στην Καλών Τεχνών». Κι από εκείνη την ημέρα και μετά το σκεφτόμουν. Είχα βέβαια και τους υπόλοιπους, είχα τον Mad που μου έλεγε άντε να τελειώσεις το σχολείο να πάμε για τουρ απευθείας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εκεί οι γονείς έπαιξαν ρόλο στο τι θα κάνεις;
Δεν με πίεσαν. Ήθελαν σίγουρα να σπουδάσω, ναι. Αλλά εγώ είπα θα πάω Καλών Τεχνών. Μεγαλώνοντας βλέπεις ότι εκεί θα σου διευρύνει τους ορίζοντες. Και πνευματικά. Ανοίγει το μάτι σου. Κι εμένα έχει ανοίξει ήδη το μάτι μου και είμαι ελάχιστο καιρό εκεί μέσα. Πηγαίνω, βλέπω κόσμο, γνωρίζω παιδιά, ανταλλάζουμε συζητήσεις και βλέπω ότι υπάρχουν εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις. Γιατί το να είσαι στον κλάδο σου, στο κύκλωμά σου, άντε να ακούσεις ένα δύο τσικ διαφορετικά πράγματα. Εκεί είναι άλλο πράγμα. Εγώ το αγαπάω αυτό. Αυτό με έχει κάνει πάρα πολύ δημιουργικό να αλλάξω όλο τον ήχο μου στον δίσκο. Ο δίσκος δεν έχει σχέση με αυτό που έκανα μέχρι τώρα. Περιμένουν τον κλασικό Koni, αλλά είναι άλλο. Πώς είναι ο Koni; Καμία σχέση. Και το βίντεο-κλιπ έγινε μισό εδώ, μισό στη Νέα Υόρκη. Δεν νιώθεις ευγνώμων που μπορείς να γυρνάς βίντεο-κλιπ στη Νέα Υόρκη; Πώς το έχεις καταφέρει;
Με τρώει από πολύ μικρό όλο αυτό. Πάντα έψαχνα πώς να το κάνω με σπόνσορες, μετά άρχισα τα live. Άρχισα να κάνω μουσική χωρίς να το πω σε κανέναν από τους γονείς μου. Ξεκίνησα να κάνω κομμάτια και βίντεο-κλιπ και οι γονείς μου το πήραν χαμπάρι στο πρότζεκτ με τον Mad Clip. Δεν είναι ότι ήξεραν τι σημαίνει. Κι εμένα η νοοτροπία μου είναι ότι καθετί θα το κάνω μόνος μου. Υπολόγιζα πάντα τα λεφτά, με σπόνσορες κ.λπ. Είμαι εντάξει. Θέλω να σχολιάσουμε το φαινόμενο Λεξ. Εσένα πώς σου φαίνεται;
Δεν μου αρέσει ο Λεξ. Όταν άκουγα Βόρεια Αστέρια μικρός, άκουγα μόνο Μικρό Κλέφτη. Ή τον Τζαμάλ ή τον Τρισδιάστατο. Αλλά ο Λεξ δεν μου άρεσε και συνεχίζει να μη μου αρέσει. Αλλά αυτά είναι γνώμες. Καλός είναι. Φυσικά, αν μιλήσουμε αντικειμενικά, καλό είναι αυτό που κάνεις. Απλώς εμένα δεν μου αρέσει τόση μαυρίλα που πλάκωσε.
Δεν με πίεσαν. Ήθελαν σίγουρα να σπουδάσω, ναι. Αλλά εγώ είπα θα πάω Καλών Τεχνών. Μεγαλώνοντας βλέπεις ότι εκεί θα σου διευρύνει τους ορίζοντες. Και πνευματικά. Ανοίγει το μάτι σου. Κι εμένα έχει ανοίξει ήδη το μάτι μου και είμαι ελάχιστο καιρό εκεί μέσα. Πηγαίνω, βλέπω κόσμο, γνωρίζω παιδιά, ανταλλάζουμε συζητήσεις και βλέπω ότι υπάρχουν εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις. Γιατί το να είσαι στον κλάδο σου, στο κύκλωμά σου, άντε να ακούσεις ένα δύο τσικ διαφορετικά πράγματα. Εκεί είναι άλλο πράγμα. Εγώ το αγαπάω αυτό. Αυτό με έχει κάνει πάρα πολύ δημιουργικό να αλλάξω όλο τον ήχο μου στον δίσκο. Ο δίσκος δεν έχει σχέση με αυτό που έκανα μέχρι τώρα. Περιμένουν τον κλασικό Koni, αλλά είναι άλλο. Πώς είναι ο Koni; Καμία σχέση. Και το βίντεο-κλιπ έγινε μισό εδώ, μισό στη Νέα Υόρκη. Δεν νιώθεις ευγνώμων που μπορείς να γυρνάς βίντεο-κλιπ στη Νέα Υόρκη; Πώς το έχεις καταφέρει;
Με τρώει από πολύ μικρό όλο αυτό. Πάντα έψαχνα πώς να το κάνω με σπόνσορες, μετά άρχισα τα live. Άρχισα να κάνω μουσική χωρίς να το πω σε κανέναν από τους γονείς μου. Ξεκίνησα να κάνω κομμάτια και βίντεο-κλιπ και οι γονείς μου το πήραν χαμπάρι στο πρότζεκτ με τον Mad Clip. Δεν είναι ότι ήξεραν τι σημαίνει. Κι εμένα η νοοτροπία μου είναι ότι καθετί θα το κάνω μόνος μου. Υπολόγιζα πάντα τα λεφτά, με σπόνσορες κ.λπ. Είμαι εντάξει. Θέλω να σχολιάσουμε το φαινόμενο Λεξ. Εσένα πώς σου φαίνεται;
Δεν μου αρέσει ο Λεξ. Όταν άκουγα Βόρεια Αστέρια μικρός, άκουγα μόνο Μικρό Κλέφτη. Ή τον Τζαμάλ ή τον Τρισδιάστατο. Αλλά ο Λεξ δεν μου άρεσε και συνεχίζει να μη μου αρέσει. Αλλά αυτά είναι γνώμες. Καλός είναι. Φυσικά, αν μιλήσουμε αντικειμενικά, καλό είναι αυτό που κάνεις. Απλώς εμένα δεν μου αρέσει τόση μαυρίλα που πλάκωσε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι ονειρεύεσαι; Πού θες να φτάσεις;
Δεν θέλω να σου πω ότι θέλω να είμαι ο καλύτερος. Όλοι θέλουν να είναι οι καλύτεροι. Θέλω να φτιάξω αυτό το legacy, να κάνω αυτήν την ομάδα ατόμων, όχι κίνημα - ίσως μουσικό κίνημα ναι, που να έχω τους φανς μου, που μεγαλώνουν, αυξάνονται. Και το βλέπω ήδη στα νούμερα. Κάτι που θέλω να πετύχω, επίσης, είναι να φτιάξω το δικό μου lane. Άρα σε αυτό το δικό μου lane να έχω τα δικά μου aesthetics και ακόμα κι από ένα intro να λένε «αυτό είναι Koni». Αυτό με νοιάζει περισσότερο από το αν θα είμαι πρώτος ή δεν θα είμαι. Διότι μέσα μου, είναι πιο σημαντικό στην ψυχή να έχω lane παρά να κυνηγάω να είμαι πρώτος. Και ο αγγλικός στίχος;
Ετοιμάζω κάτι τεράστιο. Αλλά δεν μπορώ να μιλήσω γι’ αυτό ακόμα. Γι’ αυτό ήμουν στη Νέα Υόρκη πάντως. Ακούστε τον δίσκο του Lil Koni, εδώ.
Δεν θέλω να σου πω ότι θέλω να είμαι ο καλύτερος. Όλοι θέλουν να είναι οι καλύτεροι. Θέλω να φτιάξω αυτό το legacy, να κάνω αυτήν την ομάδα ατόμων, όχι κίνημα - ίσως μουσικό κίνημα ναι, που να έχω τους φανς μου, που μεγαλώνουν, αυξάνονται. Και το βλέπω ήδη στα νούμερα. Κάτι που θέλω να πετύχω, επίσης, είναι να φτιάξω το δικό μου lane. Άρα σε αυτό το δικό μου lane να έχω τα δικά μου aesthetics και ακόμα κι από ένα intro να λένε «αυτό είναι Koni». Αυτό με νοιάζει περισσότερο από το αν θα είμαι πρώτος ή δεν θα είμαι. Διότι μέσα μου, είναι πιο σημαντικό στην ψυχή να έχω lane παρά να κυνηγάω να είμαι πρώτος. Και ο αγγλικός στίχος;
Ετοιμάζω κάτι τεράστιο. Αλλά δεν μπορώ να μιλήσω γι’ αυτό ακόμα. Γι’ αυτό ήμουν στη Νέα Υόρκη πάντως. Ακούστε τον δίσκο του Lil Koni, εδώ.
Περισσότερα από το VICEΟι Fans του Kanye West Μιλούν για τα Tατουάζ τους και Δεν τον ΥπερασπίζονταιΗ Μαριάννα Κάνει Podcast για Εγκλήματα που Δεν Υπάρχουν στο Διαδίκτυο«Τα Χρόνια στις Πιάτσες Ήμουν σε Νo Man's Land» - Γιατί Πεθαίνουν Τόσοι Χρήστες Ναρκωτικών στην ΕλλάδαΑκολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.Κάνε subscribe στο YouTube – VICE Greece.