Τα Πανούργα Θηλυκά Δαιμόνια και Φαντάσματα της Αρχαίας Ιαπωνίας

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Broadly.

Η ιαπωνική λαογραφία είναι γεμάτη με ισχυρά θηλυκά πνεύματα και δαιμόνια που τρομοκρατούν τους ζωντανούς. Το κοινό μοτίβο στη ζωή τους είναι η υπερβατικότητα: άπιστοι σύζυγοι, δολοφονημένα παιδιά ή μια οικογενειακή ντροπή.

Αυτά τα πνεύματα συνήθως αναζητούν εκδίκηση από όποιον σταθεί στο διάβα τους. Αν και κάποια είναι ικανά να σκοτώσουν, άλλα απλώς παρακολουθούν τα αντικείμενα της δυσαρέσκειάς τους να βασανίζονται και να πεθαίνουν. Η κατάρα του εκδικητικού φαντάσματος μπορεί να γίνει μεταδοτική σαν ασθένεια και μπορεί ακόμη και να μολύνει μια περιοχή, αφότου φύγει το πνεύμα.

Αυτό που φαίνεται να παγιδεύει μια γυναίκα ανάμεσα στη ζωή και σε αυτό που υπάρχει παραπέρα, είναι η οδύνη του να πληγώνεται από τα πιο κοντινά της πρόσωπα.

Πρόκειται για μία από τις πιο δημοφιλείς και τρομακτικές ιστορίες της Ιαπωνίας. Η Oiwa ήταν μια γυναίκα της οποίας το πρόσωπο παραμορφώθηκε, όταν τη δηλητηρίασε ο άνδρας της, προκειμένου να παντρευτεί την εγγονή ενός πλούσιου γείτονα. Μόλις η φτωχή γυναίκα είδε την παραμόρφωση στο πρόσωπό της –μάτια «κρεμασμένα» και τούφες μαλλιών που έπεφταν- δεν άντεξε άλλο. Έχασε το μυαλό της και πέθανε με ραγισμένη την καρδιά από την προδοσία του άνδρα της. Το φάντασμά της, όμως, στοίχειωσε τον σύζυγό της και ξεκίνησε να του εμφανίζεται συχνά σε χάρτινους φανούς.

Αν και η ονομασία τους δεν είναι και τόσο τρομακτική, τα Sazae Oni είναι θαλάσσια σαλιγκάρια που στοιχειώνουν τις επτά θάλασσες, συχνά παίρνοντας τη μορφή όμορφων γυναικών, για να βάλουν ναυτικούς σε μπελάδες. Έχοντας την ικανότητα να αλλάζουν τη μορφή τους, προσποιούνται ότι πνίγονται και επιτίθενται στους διασώστες τους μόλις «σωθούν». Μερικές φορές, οι Sazae Oni εμφανίζονται και σε ξενοδόχους ή σε παιδιά, σε όχθες ποταμών. Υπάρχει ένας θρύλος μιας Sazae Oni που «σώθηκε» από πειρατές, οι οποίοι δεν αντιλήφθηκαν ότι ήταν δαιμόνιο. Αφού οι πειρατές τη βίασαν εκείνο το βράδυ, εκείνη έκοψε τους όρχις τους έναν-έναν με δαγκωνιές και ζήτησε σε αντάλλαγμα χρυσό, για να τους επιστρέψει τα «kintama» τους ή αλλιώς τις «χρυσές τους μπάλες».

Η Yama Uba είναι μια γριά-γκιόσα που ζει και κυνηγάει στα βουνά και τρώει οποιονδήποτε έχει την ατυχία να βρεθεί στον δρόμο της. Συχνά, παίρνει τη μορφή νεαρής γυναίκας που θέλει να προσφέρει καταφύγιο σε χαμένους ταξιδιώτες. Μόλις οι ταξιδιώτες αποκοιμηθούν, τους τρώει, μερικές φορές χρησιμοποιώντας τα μαλλιά της, για να τους παγιδεύσει και να τους σύρει μέσα στο τεράστιο στόμα της. Λέγεται ότι η Yama Uba ήταν μια φυσιολογική γυναίκα η οποία ζούσε σε μια περιοχή όπου ξέσπασε λιμός. Μην μπορώντας να της εξασφαλίσει φαγητό, η οικογένειά της την οδήγησε στο δάσος και την άφησε, για να λιμοκτονήσει. Τελικά, βρήκε καταφύγιο σε μια σπηλιά, όμως τρελάθηκε και ξεκίνησε να τρέφεται με ανθρώπους, έτσι μεταμορφώθηκε στην Yama Uba, λόγω της απελπισίας και της οργής της.

Οι Hannya είναι γυναίκες που η ζήλια τους τις μεταμόρφωσε σε δαίμονες.

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες:

Namanari: Αυτοί οι δαίμονες θυμίζουν γυναίκα, αν και έχουν μικρά κέρατα. Οι Namanari χρησιμοποιούν μαύρη μαγεία, για να κάνουν μοχθηρά τελετουργικά, όπως το να καλούν το Ikiryo, ένα πνεύμα που βγαίνει από το σώμα ενός ζωντανού ανθρώπου και στοιχειώνει άλλους ανθρώπους ή μέρη. Αυτοί οι δαίμονες δεν είναι απόλυτα κακοί και υπάρχει ακόμη η ελπίδα ότι θα βρουν ξανά την ανθρωπιά τους.

Chūnari: Είναι δαίμονες μεσαίου επιπέδου, με μακριά, αιχμηρά κέρατα και δόντια που θυμίζουν χαυλιόδοντες. Αν και η μαγεία τους είναι πολύ πιο ισχυρή από των Namanari, είναι ακόμη ευάλωτοι στις βουδιστικές προσευχές.

Honnari: Πραγματικοί δαίμονες και οι πιο δυνατοί της κατηγορίας, οι Honnari έχουν σώμα ερπετού και μπορούν να βγάλουν φωτιά από το στόμα τους. Η ζήλια έχει κυριεύσει σε τέτοιο βαθμό αυτούς τους δαίμονες που δεν μπορούν πλέον να σωθούν.

Η Ubume είναι μια γυναίκα που πεθαίνει, λίγο νωρίτερα, κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά τον τοκετό. Το πνεύμα της ανησυχεί πολύ για το παιδί της, καθώς θέλει να το δει να αναπαύεται εν ειρήνη και έτσι μετατρέπεται σε φάντασμα. Αν η μητέρα πεθάνει, αλλά το παιδί επιζήσει, η Ubume θα περιπλανιέται μέσα σε καταστήματα και σπίτια, για να προσπαθήσει να αγοράσει τα απαραίτητα για αυτό, πληρώνοντας με χούφτες από νεκρά φύλλα. Αν πεθάνει μητέρα και παιδί, η Ubume θα εμφανιστεί τις σκοτεινές, βροχερές νύχτες ως μια γυναίκα που κουβαλά ένα μωρό, κραυγάζοντας για βοήθεια. Τότε δίνει το παιδί σε κάποιον είναι πρόθυμος να βοηθήσει, ο οποίος όμως διαπιστώνει ότι το«μωρό» είναι μια πέτρα που γίνεται όλο και βαρύτερη, έως ότου συνθλίβει τελικά το θύμα.

Ένα από τα επαναλαμβανόμενα στοιχεία στην ιαπωνική μυθολογία είναι η έννοια της μεταμόρφωσης δαιμόνων που μοιάζουν με γυναίκες, αλλά είτε είναι μόνο μισοί γυναίκες, είτε παίρνουν τη μορφή ενός νέου και όμορφου κοριτσιού, για να κάνουν κάτι πολύ μοχθηρό. Οι ιστορίες των Kijo είναι βαθιά ριζωμένες στην ιαπωνική κουλτούρα. Θεωρούνται τα πιο μοχθηρά πνεύματα -ή αλλώς Yōkai–, μιας και ο μόνος τους σκοπός είναι να βλάψουν ανθρώπους.

Η Nure-onna είναι ένα κακόβουλο πλάσμα, μια τερατώδης ύπαρξη με κεφάλι γυναίκας και σώμα ερπετού, που περνά την ώρα της σε ακτές και ποτάμια. Μεταμφιέζεται σε απεγνωσμένη γυναίκα που κρατά ένα μωρό και όταν κάποιος πηγαίνει να τη βοηθήσει και επιχειρεί να την ελαφρύνει από το βάρος της, το φορτίο γίνεται βαρύ σαν βράχος και εμποδίζει τη διαφυγή του θύματος. Η Nure-onna τότε επιτίθεται και ρουφά το αίμα των θυμάτων της.

Οι Nukekubi και Rokurkubi είναι πρώην άνθρωποι που τιμωρήθηκαν με αυτήν την κατάρα εξαιτίας μίας κακής πράξης που έκαναν –είτε επειδή αμάρτησαν απέναντι στον θεό, είτε επειδή ήταν άπιστες στους άνδρες τους. Υπάρχει όμως μια παγίδα - σε πολλές περιπτώσεις, δεν είναι η ίδια η γυναίκα που κάνει τη θηριωδία. Συχνά, ο θύτης είναι ο σύζυγος ή ο πατέρας της, ο οποίος γλιτώνει από αυτήν τη σκληρή μοίρα, «περνώντας» τη στη δύσμοιρη γυναίκα.

Οι Nukekubi είναι γυναίκες των οποίων η ψυχή και το κεφάλι αποκόπτονται από το σώμα τους, ενώ κοιμούνται. Συνήθως διψούν για αίμα, ρουφώντας τα θύματά τους, όπως τα βαμπίρ, αν και ενίοτε απλά δαγκώνουν ανθρώπους ή ζώα μέχρι να πεθάνουν.

Την ημέρα, είναι φυσιολογικές γυναίκες. Τη νύχτα, οι Rokurokubi είναι γυναίκες που μπορούν να επεκτείνουν το λαιμό τους σε απίθανα μήκη. Αυτές οι γυναίκες επιτίθενται σε μικρά ζώα και ρουφούν το λάδι που στάζει από τις λάμπες. Παρόλο που αυτοί οι δαίμονες δεν προκαλούν μεγάλο κακό, πού και πού απολαμβάνουν να τρομάζουν τους ανθρώπους, μόνο και μόνο επειδή μπορούν.

Η Ubagabi εμφανίζεται τις βροχερές νύχτες κοντά σε ακροποταμιές και παίρνει τη μορφή πύρινης μπάλας που κρύβει το πρόσωπο μιας ηλικιωμένης γυναίκας. Αυτοί οι δαίμονες μπορούν να πετάξουν καλύπτοντας τεράστιες αποστάσεις αστραπιαία και αν σταθείς άτυχος και σε γρατζουνίσουν, λέγεται ότι θα πεθάνεις μέσα σε τρία χρόνια. Σύμφωνα με τον θρύλο, η Ubagabi ήταν μια γριά γυναίκα που έκλεβε λάδι από τις λάμπες του Ναού Χιροάκα, κάτι που αποτελούσε ένα φριχτό έγκλημα για την εποχή, μιας και το λάδι ήταν σπάνιο τότε. Όταν ο ιερέας συνέλαβε τη γυναίκα, το χωριό της την διαπόμπευσε και την εξόρισε, επειδή ήταν «κλεφτολαδού» και ντροπιάστηκε τόσο, που αυτοκτόνησε στη λίμνη πίσω από τον ναό. Αυτού του είδους οι ανίεροι θάνατοι δεν έχουν ποτέ καλή κατάληξη και έτσι η γριά γυναίκα μεταμορφώθηκε στην Ubagabi.

Στην ιαπωνική λαογραφία, η Hone-onna είναι ένας θηλυκός σκελετός που προσελκύει άνδρες μέσα στο σπήλαιό της. Κάποιες φορές, τα θύματά της αντιλαμβάνονται την πραγματική της φύση μόνο αφότου εκείνη ξεμπερδέψει μαζί τους, όταν δηλαδή τη διαπεράσει το φως. Μόλις τα θύματα καταλάβουν τι συμβαίνει, η Hone-onna τους ρουφάει τη ζωή, μέχρι που γίνονται και αυτά σκελετοί.

Περισσότερα από το VICE

Ο Αγγελιοφόρος του Άρη Βελουχιώτη στην Ήπειρο Μιλάει για τις Μέρες του Δίπλα στον Καπετάνιο

O Άνθρωπος που Ξέρει αν τα Ακριβά Sneakers σου Είναι Μαϊμού

Η πιο Σωστή Συμβουλή για τo Bitcoin Είναι Ήδη Τεσσάρων Ετών