Ναι, ναι ζούμε σε μία γαμάτη χώρα με το καλύτερο κλίμα στον κόσμο, τις πιο ωραίες παραλίες, τα ωραιότερα βουνά, τους πιο θερμούς άντρες και γυναίκες. Όμως ας το παραδεχτούμε, αυτή η χώρα έχει γεμίσει σκουπίδια που ζέχνουν μικροαστισμό, νεοπλουτίλα, συντηρητικούρα και βομβαρδίζει το μυαλό μας με προϊόντα κακής αισθητικής. Αρκεί να διαβάσεις τα ειδησεογραφικά site αυτές τις ημέρες, της κρίσιμης - για μια ακόμη φορά- διαπραγμάτευσης ή να ανοίξεις το facebook και να δεις όσα γράφουν οι Διαδικτυακοί φίλοι σου. Διχόνοια, προπαγάνδα, διασπορά φόβου και στο τέλος εμετός.

Το να αγαπάς την πατρίδα σου είναι αρετή, παρά το γεγονός ότι η γενιά μας μεγάλωσε με τη θεωρία ότι όποιος γουστάρει τη χώρα του είναι εθνικιστής. Ως αγάπη όμως δεν νοείται η εθελοτυφλία απέναντι σε όλα τα σκατά που μας ταΐζει το ελληνικό ταμπεραμέντο και η βλαχιά του γείτονα ή ενίοτε και η δική μας.

Η ζωή μας θα ήταν καλύτερη χωρίς τα παρακάτω:

Αρκετά με την αρχαιολαγνεία και την προσπάθεια επίσημων φορέων, όπως ο ΕΟΤ, να παρουσιάσουν την Ελλάδα γι' αυτό που ήταν και όχι γι' αυτό που είναι. Έχουμε άπειρα στραβά ως λαός και ως χώρα, όμως είμαστε γαμάτοι στη διασκέδαση, στο χιούμορ, στην καλοπέραση, στο φιλότιμο, στο φαγητό, στις μικρές συναυλίες, στις καλοκαιρινές διακοπές και χίλια δυο άλλα τα οποία μπορείτε να συμπληρώσετε στα σχόλια από κάτω. Οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είμαστε μόνο Ακρόπολη, τσαρούχι, επανάσταση. ΈΛΕΟΣ. Όπως γράφαμε και πριν από μερικούς μήνες, αυτές οι καμπάνιες δείχνουν ότι ο ΕΟΤ δεν αγαπά τους αρχαίους, απλά μισεί τους νέους της Ελλάδας.

Ό,τι πιο αηδιαστικό υπάρχει στην ελληνική τηλεόραση είναι οι εκπομπές ανθρώπινου δράματος που έχουν έναν και μόνο σκοπό: να σε κάνουν να κλάψεις και να λυπηθείς τους καλεσμένους τους. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τον συναισθηματικό εκβιασμό στην τηλεόραση. Δείχνει αδυναμία και έλλειψη γνώσης στον χειρισμό του μέσου, δηλαδή στην επικοινωνία. Για να το κάνουμε λιανά: όταν πας να σηκώσεις με το χέρι σου ένα βάρος που είναι μεγαλύτερο από την πραγματική σου δύναμη, το σώμα επιστρατεύει κι' άλλους μυς ώστε να ολοκληρώσει το έργο, π.χ. τους κοιλιακούς ή τους μυς του στήθους. Έτσι και στην τηλεόραση όταν πας να αφηγηθείς μια ιστορία χωρίς να έχεις πραγματική γνώση του θέματος ή των αφηγηματικών εργαλείων (ή αν δεν θες να κοπιάσεις και θες να το κάνεις τσαπατσούλικα), τότε επιστρατεύεις συναισθηματικά κλισέ και παπαρολογίες προκειμένου να πετύχεις υψηλά νούμερα τηλεθέασης.

Δεν τολμάει άνθρωπος να κάνει ένα post για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τσουπ μαζεύονται σαν τις σφίγγες οι φασιστο-σχολιογράφοι για να πουν τη γνώμη τους ή να κράξουν κάθε ίχνος διαφορετικότητας. Αν μπεις στην επώδυνη διαδικασία να δεις τα προφίλ τους θα καταλάβεις την κουλτούρα αυτών των ανθρωποειδών. Ημιμάθεια, σταρχιδισμός και προπαγάνδα μιας ψευτοϊδεολογίας. Ουστ!

Αν πας στο Γκάζι Σάββατο βράδυ θα συμφωνήσεις. Χιλιάδες παιδιά 18 ετών πνίγονται στην κακή αισθητική μαγαζιών που το πρώτο τους μέλημα δεν ήταν να επενδύσουν στην ποιότητα του ήχου και των ποτών αλλά στη γυψοσανίδα και τον κρυφό φωτισμό. Αγαπητέ μαγαζάτορα, άντε πες, βάλε Παντελίδη αφού γουστάρεις να το κάνεις το μαγαζί σου ελληνάδικο, αλλά τουλάχιστον πάρε καλά ηχεία ή κάνε μια μελέτη για την ακουστική του χώρου.

Βρες επίσης μια κάβα που δεν νοθεύει τα ποτά διότι καταστρέφεις το στομάχι μιας ολόκληρης γενιάς και είναι σίγουρο πως κάποια μέρα θα μπεις στη φυλακή.

Πλέον δεν είναι μόνο τα παραδοσιακά Μέσα Ενημέρωσης που φροντίζουν για τη μη – ενημέρωσή σου. Είναι και τα απαράδεκτα blog με ονόματα τύπου apokalypsara.gr που σου πουλάνε ανόητες ειδήσεις για πραγματικές. Ακόμα χειρότεροι από τους διαχειριστές αυτών των blog είναι οι αναγνώστες τους, οι οποίοι με τη λογική: αφού δεν το λέει ο Πρετεντέρης, θα ισχύει, κάνουν τις παρανοϊκές ειδήσεις τους viral. Σταματήστε πέντε λεπτά πριν κάνετε share και σκεφθείτε την αξιοπιστία του μέσου που διαβάζετε.

Κι εγώ γούσταρα τον Σάκη Μπουλά ή τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, όμως αρκετά! Ας βάλουμε τέλος στις ασυνάρτητες συναισθηματικές μπούρδες για διάσημους που έχασαν τη ζωή τους και των οποίων το έργο ούτε καν γνωρίζουμε καλά - καλά. Είναι διάσημος; Ε κάτι θα γράψω κι εγώ για τον ηλεκτρονικό επικήδειο στο facebook. Όλο και κανένα like θα μαζέψω και θα φανεί ότι έχω και καλλιτεχνικές ανησυχίες. Την επομένη του θανάτου δε αρχίζουν τα copy paste από συγγραφείς και φιλοσόφους για το τι είναι η ζωή και τι ο θάνατος.

Φορούν μισό κιλό άρωμα στο κατακαλόκαιρο, λευκό ημιδιάφανο μαγιό, μπλουζάκι δύο νούμερα μικρότερο και σκοπό της ζωής τους έχουν να πληγώσουν την έννοια της λέξης «αισθητική». Είναι οι τύποι που περπατούν με ελαφρώς ανοικτά πόδια και χέρια από το γυμναστήριο και που το πηγούνι τους ακουμπά στο γόνατο από τα αναβολικά. Το παίζουν γκόμενοι αλλά είναι διαρκώς κουρασμένοι από την προπόνηση. Αγαπητοί κλαρινογαμπροί της Ελλάδας σας έχω δυσάρεστα νέα: σε δύο-τρία χρόνια το πολύ θα είστε ένα μάτσο χάλια και με προβλήματα υγείας από τα ενέσιμα με τα οποία φουσκώνατε τους μυς σας τις εποχές της δόξας. Επίσης μια παράκληση: όταν είσαι 30άρης είναι γελοίο να κάνεις λυκειακού επιπέδου χιούμορ στην ξαπλώστρα, ξύνοντας ταυτόχρονα τα γεννητικά σου όργανα. Έχουμε την ελληνική τηλεόραση γι' αυτό.

Χρειάζεται να φτάσετε στο εδώλιο του κατηγορούμενου για ανθρωποκτονία προκειμένου να σταματήσετε να λύνετε τα γκομενικά ενώ οδηγείτε; Αυτή είναι η αδιανόητη πρακτική ενός λαού που δήθεν κλαίει στο ίντερνετ για τα παιδιά που χάνουν τη ζωή τους στο οδόστρωμα, αλλά την επομένη το πρωί κάνουν το κινητό σκουλαρίκι στην Κηφισίας.

Είστε και οι δύο σας ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους η νέα γενιά προτιμά να της κόψεις το χαρτζιλίκι παρά να ενημερωθεί για τα τεκταινόμενα στην πολιτική ζωή του τόπου. Αυτά που λέτε με ύφος δήθεν απόλυτης ειλικρίνειας στα τηλε-παράθυρα δεν ενδιαφέρουν κανένα νοήμονα άνθρωπο. Επίσης να είστε σίγουροι πως η ιστορία εκδικείται.

Με εξαίρεση κανα δυο νέα παιδιά που αν μη τι άλλο δίνουν ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις, όλοι οι υπόλοιποι celebrities πάσχουν από φοβίες και έχουν το σύνδρομο του καθωσπρεπισμού με αποτέλεσμα η βιομηχανία του θεάματος στην Ελλάδα να είναι η πιο βαρετή παγκοσμίως. Για κάποιο λόγο σε αυτή τη χώρα όλοι θέλουν να γίνουν διάσημοι, αλλά όταν γίνουν δεν έχουν να πουν τίποτα ενδιαφέρον και δεν παίρνουν θέση για κανένα ζήτημα. Όσοι το κάνουν, λένε στην καλύτερη των περιπτώσεων μαλακίες.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.