Ο Νέος Εχθρός του Ελληνικού Ίντερνετ: Τα Ροτβάιλερ

Ήταν πριν από λίγες μέρες όταν η είδηση για το θάνατο ενός πεντάχρονου αγοριού έπειτα από επίθεση δύο ροτβάιλερ κατά τη διάρκεια επίσκεψης της οικογένειάς του στο σπίτι του ιδιοκτήτη τους, έκανε το γύρω του διαδικτύου. Όπως γίνεται κάθε φορά που συμβαίνει κάτι παρόμοιο, τα social media γέμισαν με απόψεις, αρκετά ανακριβή στοιχεία, τσακωμούς και πολλές ακραίες αντιδράσεις. Η «μάχη» έγινε, μεταξύ άλλων, κυρίως για το αν υπάρχουν κακές και καλές ράτσες σκύλων με τα ροτβάιλερ να αναδεικνύονται στο νέο εχθρό του ελληνικού ίντερνετ.

Σήμερα λοιπόν, έπεσα πάνω σε αυτό το κείμενο, το οποίο έγραψε και ανάρτησε στο διαδίκτυο ο Θωμάς Αναστασιάδης.

Ένας άνθρωπος που ασχολείται επαγγελματικά με την εκπαίδευση σκύλων και που σίγουρα ξέρει μερικά πράγματα παραπάνω από όλους μας. Επικοινώνησα μαζί του με σκοπό να μάθω περισσότερα σχετικά με τη συμπεριφορά, την εκπαίδευση και την επιρροή που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος πάνω σε έναν σκύλο.

VICE: Υπάρχουν, εν τέλει, καλές και κακές ράτσες;
Θωμάς Αναστασιάδης: Αυτό προσπάθησα να απαντήσω και μέσω του κειμένου μου, ότι υπάρχουν ράτσες που απλώς χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και μεταχείρισης. Δεν υπάρχει αυτό που λένε «τα ροτβάιλερ είναι κακά σκυλιά». Απλώς, είναι μια φυλή η οποία έχει μια προδιάθεση και κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τα οποία οφείλουμε να γνωρίζουμε και να προσέχουμε. Εφόσον υπάρξει σωστή κοινωνικοποίηση και εκπαίδευση του σκύλου, δεν θα έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Είναι λάθος δηλαδή να καταδικάζουμε συνολικά οποιαδήποτε φυλή.

Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει έναν σκύλο επιθετικό;
Συνήθως οφείλεται στην κακή κοινωνικοποίηση. Το πιο σημαντικό διάστημα στη ζωή ενός σκύλου είναι η περίοδος μεταξύ δύο και τεσσάρων μηνών. Εκείνο το δίμηνο είναι το πιο κρίσιμο για την κοινωνικοποίηση του ζώου. Συνήθως, οι ιδιοκτήτες εκείνο το διάστημα έχουν τον σκύλο περιορισμένο και αποφεύγουν να τον φέρουν σε επαφή με κόσμο και άλλα σκυλιά, επειδή φοβούνται, λογικά ενδεχομένως, λόγω του ότι δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί τα εμβόλια. Όμως, έχει αποδειχτεί πως ο σκύλος πρέπει να γνωρίσει παιδάκια, παππούδες, να ζήσει διαφορετικές καταστάσεις, να μυρίσει και να επεξεργαστεί πολλά διαφορετικά πράγματα. Όλα τα καλά και όλα τα κακά έχουν τις ρίζες τους σ' εκείνο το διάστημα.

Στην Κοζάνη τι πιστεύετε πως συνέβη;
Επειδή έχω ακούσει πολλά, και τα περισσότερα είναι στη σφαίρα της θεωρίας, δηλαδή όλοι έχουν να πουν κάτι που νομίζουν ότι συνέβη, προσωπικά θα μείνω σε δύο σημεία τα οποία είναι αδιαμφισβήτητα. Το πρώτο είναι ότι ένας 72χρονος άνθρωπος είχε στην κατοχή του οκτώ ροτβάιλερ και αυτό από μόνο του είναι πρόβλημα. Δεν είναι λογικό ένας άνθρωπος να έχει οκτώ ροτβάιλερ, πόσο μάλλον όταν αυτός είναι ηλικιωμένος. Δεν μπορείς να κάνεις σωστή διαχείριση με τόσο μεγάλο αριθμό και ειδικά τέτοιων σκύλων. Το δεύτερο λάθος που βρίσκω εγώ στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πως ένα παιδάκι έφυγε από τα μάτια της οικογένειας και λειτούργησε μόνο του σε ένα περιβάλλον το οποίο δεν ήταν ασφαλές. Υπάρχει και εκεί ένα ζήτημα γιατί, προφανώς, δεν αφήνουμε ένα παιδί μόνο του ούτε καν με τον δικό μας τον σκύλο. Σήμερα, λέμε όλοι θεωρίες και κάνουμε υποθέσεις, αλλά αυτός που το έχει πληρώσει τελικά είναι αυτό το έρμο το παιδάκι και η οικογένειά του που έχει να αντιμετωπίσει όλον αυτό τον Γολγοθά. Πλέον το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πούμε συλλυπητήρια, δεν μένει τίποτα άλλο.

Ο Πιο Ακριβός Σκύλος στον Κόσμο

Δείτε ακόμα:Οι «Γρήγοροι» της Θεσσαλονίκης Είναι «Άρρωστοι» με τα Αυτοκίνητα

Αν γίνει κάτι τέτοιο μπροστά μας, τι πρέπει να κάνουμε;
Εξαρτάται από την περίπτωση. Δηλαδή, αν είσαι μόνος σου και σου επιτεθεί μια αγέλη 8-10 σκύλων, δυστυχώς δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Είναι σαν να σου επιτίθενται οκτώ άτομα με μαχαίρια και τσεκούρια. Αν τώρα ένας σκύλος έχει δαγκώσει άνθρωπο και πρέπει να βοηθήσουμε, αυτό που κάνουμε είναι ότι πιάνουμε τα δύο πίσω πόδια του σκύλου και τον τραβάμε προς την αντίθετη κατεύθυνση, ώστε να δημιουργήσουμε αντίσταση και μόλις ανοίξει, έστω και για ένα δευτερόλεπτο, το στόμα του, να μπορέσουμε να απεγκλωβίσουμε αυτόν που έχει δαγκώσει. Παράλληλα, καταφέρνουμε να μην έχουμε τον σκύλο στα τέσσερα πόδια (που έχει όλη τη δύναμη να τραβήξει και να αντιδράσει). Όταν πατάει στα δύο μπροστινά του πόδια έχει πολύ λιγότερες δυνατότητες, μικραίνει και η ένταση που δίνει στο δάγκωμα.

Τα ήδη άγρια σκυλιά μπορούν να αλλάξουν;
Αυτό έχει πολλές παραμέτρους για να απαντήσω απόλυτα. Ο κανόνας λέει ότι τα σκυλιά εκπαιδεύονται σε όλες τις ηλικίες. Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο ή μικρό είναι ένα πρόβλημα, μπορούμε να δουλέψουμε μαζί του και να το εξαλείψουμε ή να το εξαφανίσουμε. Όλα αυτά όμως είναι θεωρητικά. Αν δεν ασχοληθούμε με τον σκύλο και δεν απευθυνθούμε σε έναν επαγγελματία, δεν μπορώ να σου πω μονολεκτικά ναι ή όχι. Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που θα τις χαρακτήριζα «μη αναστρέψιμες».

Τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις;
Πρέπει να έχουμε περιορισμένο τον σκύλο σε έναν χώρο που να είναι άρτια φυλασσόμενος. Να μην υπάρχει δηλαδή πρόσβαση, ώστε να μην έχουμε πιθανότητα ατυχήματος, πάντα μιλώντας για ακραίες καταστάσεις. Ακόμα και σ' αυτές, όμως, πάντα προτείνω να κάνουμε μια προσπάθεια να δούμε τι μπορεί να βελτιωθεί και ό,τι μπορούμε να κάνουμε καλό είναι. Το ιδανικό, όμως, είναι η πρόληψη και όχι η καταστολή.

Εσείς, ως επαγγελματίας εκπαιδευτής, έχετε δουλέψει με ροτβάιλερ;
Ναι, αρκετά. Πάνω από 20-30 σκυλιά έχουν περάσει από τα χέρια μου και έχω συναντήσει άψογους χαρακτήρες αλλά και κυριαρχικά σκυλάκια, που όμως με την κατάλληλη δουλειά είχαμε θετικό αποτέλεσμα. Θα ήθελα όμως να τονίσω, για να μην υπάρξει κάποια παρερμηνεία, πως αν ένας σκύλος ολοκληρώσει κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης με έναν εκπαιδευτή, αυτό δεν σημαίνει ότι σταματάμε να έχουμε το νου μας. Ο σκύλος είναι σκύλος, πάντα υπάρχει το απρόοπτο και ποτέ δεν αφήνουμε ένα παιδί μόνο του με ένα σκύλο χωρίς επίβλεψη, ιδιαίτερα όταν αυτός είναι μεγαλόσωμος.

Τι λέει ο νόμος γι' αυτές τις περιπτώσεις;
Οι νόμοι στην Ελλάδα είναι λίγο περίεργοι και η ενημέρωση λίγο δύσκολη. Αυτό που γνωρίζω εγώ ότι λέει ο νόμος είναι πως ο σκύλος πρέπει να βρίσκεται σε φυλασσόμενο χώρο. Ακόμα και σε μια μονοκατοικία, για παράδειγμα, που έχουμε τον σκύλο ελεύθερο, αν πηδήξει ένας διαρρήκτης μέσα στο οικόπεδό μας και ο σκύλος του επιτεθεί, έχει το δικαίωμα να κάνει μήνυση στον ιδιοκτήτη. Πρέπει να υπάρχει πινακίδα που να πληροφορεί για την παρουσία του σκύλου και αυτός να είναι περιορισμένος εντός του οικοπέδου. Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτό λέει ο νόμος.

Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούμε να πούμε πως δεν «κάνουν» για ροτβάιλερ;
Προφανέστατα, και θα το πω ακόμα πιο απόλυτα. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κάνει γενικά να έχουν σκύλο.

Κάποιες βασικές συμβουλές για ιδιοκτήτες σκύλων ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοια περιστατικά;
Το βασικότερο για εμένα, όπως σου είπα και πριν, είναι η κοινωνικοποίηση. Πρέπει να παίρνουμε σκυλιά –όσο είναι αυτό εφικτό– μικρής ηλικίας (από δύο ως τριών μηνών είναι η πιο κατάλληλη ηλικία για να υιοθετήσουμε έναν σκύλο), να θέσουμε κάποια όρια στη συμπεριφορά τους, να έχουμε δηλαδή συγκεκριμένο πρόγραμμα στο φαγητό και τις βόλτες. Επίσης, πρέπει να είναι επαρκής η εκτόνωσή τους. Ο σκύλος χρειάζεται εκτόνωση, χρειάζεται βόλτα, δεν μπορούμε να πάρουμε ένα σκυλί και να το έχουμε σε ένα μπαλκόνι ή να το δέσουμε με μια αλυσίδα και τέλος. Αυτό είναι εγκληματικό λάθος.

Υπάρχει κόσμος που παίρνει μια ράτσα σκύλου λόγω μόδας;
Πάρα πολλές φορές. Για παράδειγμα, όταν είχε βγει η ταινία Χάτσικο, πάρα πολύς κόσμος επέλεξε να πάρει Ακίτα, χωρίς να γνωρίζει τα χαρακτηριστικά ή τις ιδιαιτερότητές του. Είδαν μια ωραία ταινία με ένα άψογο σκυλάκι και νόμιζαν πως παίρνοντας ένα Ακίτα θα έχουν κάτι αντίστοιχο. Αυτό είναι αναπόφευκτο σε όλους τους τομείς, όχι μόνο στα σκυλιά. Η τηλεόραση επηρεάζει, δυστυχώς, αρνητικά. Ακόμα και στο YouTube, δηλαδή, βλέπει ο άλλος έναν άρτια εκπαιδευμένο σκύλο μιας φυλής και νομίζει πως θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Η ερώτηση που πρέπει να κάνουν είναι η εξής: πόσο χρόνο αφιέρωσε ο ιδιοκτήτης στον σκύλο ώστε να φέρει αυτό το αποτέλεσμα και όχι σε ποιον εκπαιδευτή μπορεί να τον πήγε.

Περισσότερα από το VICE

Τι να Κάνεις αν σε Καλέσουν σε Συνέντευξη για Δουλειά

Άτομα με Τατουάζ στο Πρόσωπο μας Εξηγούν τα Σχέδιά τους

Μια Ματιά στα Δωμάτια των Νέων της Δεκαετίας του '90