Ήταν Σάββατο, 16 Νοεμβρίου, και έπαιζα μουσική σε ένα μπαρ των Εξαρχείων. Έρχεται μια φίλη φίλης, χαιρετιόμαστε και κάθεται στη διπλανή μπάρα, κοντά μου να πιει το ποτό της. Βάζω Growlers, το Sea Lion Goth Blues. Πριν το βάλω σκεφτόμουν το live των Growlers, το προηγούμενο βράδυ, πόσο απρόσμενο ήταν το sold out, αλλά και πως τα πέρασα. Βάζω το κομμάτι και ακούω τη φίλη φίλης να με ρωτάει τι είναι. «Growlers», απαντώ ξερά. «Αχχχ, και εγώ πήγα χθες! Πολύ καλοί!», μου λέει με τη σειρά της. Φυσικά ξενερωμένα, συνειδητοποιώντας ποιος ήταν μέσα στο χώρο και πόσοι ακόμα έμειναν απέξω ελλείψει εισιτηρίων, της απαντάω, «Μα καλά, πήγες και δε ξέρεις το κομμάτι; Και καλά όλα αυτά, ο Nielsen έχει αρκετά χαρακτηριστική φωνή!». Όπου ξεκινάει να μου εξηγεί ότι δεν τους ήξερε, αλλά της φαινόταν fun και είπε να πάει και εξεπλάγει με το πόσο καλοί ήταν.

Video: Διονύσης Ματιάτος

Και είναι αλήθεια, εκείνο το πρώτο live των Growlers στην Αθήνα, ήταν εκτός από απρόσμενο, και πολύ καλό από πλευράς ενέργειας. Δεν έπαιζε να μην περάσεις καλά, αγόρια και κορίτσια. Καταρχάς αν ήσουν κορίτσι, έβλεπες τους Growlers, και αν ήσουν αγόρι είχες την τέλεια ευκαιρία να βγάλεις γκόμενα, καθότι η αναλογία ήταν 1 προς 3 - ή τουλάχιστον έτσι φαινόταν από τα ουρλιαχτά… Πέρα από τη πλάκα, σε ένα κατάμεστο AN, οι Growlers τότε έπαιξαν χωρίς θεατρινισμούς και έκαναν αυτό που ξέρουν καλά, να κάνουν τον κόσμο να αγαπάει και να αγαπιέται. Κάτι που φαντάζομαι θα ξανακάνουν τώρα τον Απρίλιο που θα έρθουν για mini-tour στην Ελλάδα. Ανεξάρτητα από το fun της υπόθεσης, οι Growlers σαν μπάντα είναι για να εκτιμηθούν για την ενέργεια, και έχω να πω ότι πολύ ζηλεύω το κοινό του Βόλου που είναι πιο πιθανό να το βιώσει αυτό

Δε κρύβω ότι μου αρέσουν οι Growlers, για την ακρίβεια μου αρέσουν πολύ. Τους έχω δει συνολικά τρεις φορές και ενώ δεν θα τους περιέγραφα ποτέ σαν μια άρτια τεχνικά ή ακουστικά μπάντα, λατρεύω τα κομμάτια τους και θεωρώ ότι είναι εμπειρία σε live. Κάτι η μουσική τους που είναι feelgood και αισθάνεσαι σαν να έχεις πιει μπάφους (από το καλό είδος, όχι αυτό που σε κάνει να θες να την πέσεις για ύπνο), κάτι το ότι θες να κουνηθείς νωχελικά και να αγκαλιάσεις κόσμο, κάτι η φωνή του Brooks Nielsen που είναι τόσο γαμημένα ιδιαίτερη, κάτι αυτό το χαλαρό καλιφορνέζικο στυλάκι του skater που κάνει και surf, αλλά γράφει και ποιήματα στον ελεύθερό του χρόνο, η μουσική τους έχει ένα υποβόσκον coolness αλλά και attitude μαζί. Με 5 συνολικά άλμπουμ, 5 EP και ένα demo σε limited κασέτα (γιατί #hipster), οι Growlers απέκτησαν φανατικό κοινό (ακραία ίσως όπως θα διαβάσετε και μετά), σταθερή παρουσία με live και tour, και πολύ καλές κριτικές για την τελευταία τους δουλειά, Chinese Fountain. Ενόψει της mini-tour, μίλησα με τον Nielsen για τον ήχο των Growlers, το εάν οι άνθρωποι αλλάζουν και το πώς να αγοράσεις van για τις tour.

Για τα live στην Αμερική σε σχέση με την Ευρώπη:
Αμερική versus Ευρώπης. Κοίτα, κάθε πολιτεία στις ΗΠΑ, είναι σαν διαφορετική χώρα, ενώ η Ευρώπη δεν έχει την ενότητα ώστε να μπορεί γενικευμένα να θεωρείται ένα ενιαίο μέρος. Πάρα πολύ δύσκολο να αποφασίσω. Είμαι απλά ευγνώμων που έχουμε κοινό και στα δύο.

Για τις γυναίκες στην Αμερική σε σχέση με την Ευρώπη:
Οι γυναίκες και στα δύο μέρη, ξέρουν τι θέλουν και ξέρουν πώς να το πάρουν. Είναι εκατό βήματα μπροστά.

Για το κομμάτι "People Don't Change":
Ο Matt Taylor έγραψε το κομμάτι. Εγώ δεν μπορώ με τη σειρά μου να αρνηθώ ότι δεν ισχύει, γιατί ο στίχος λέει ότι «οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, εάν εσύ θες να αλλάξουν». Θα πρέπει να το θέλουν οι ίδιοι για να το κάνουν.

Για το σεξ, τα ναρκωτικά και την καθαριότητα στην tour:
Μας αρέσει να λέμε ψέματα για όλα αυτά για να κρατήσουμε μια αξιοπρεπή φήμη. Ας πούμε, ότι είμαστε άγαμα, νηφάλια, καθαρά φρικιά.

Για το κομμάτι "Drinking Song":
Παιδιά, συνηθίζαμε να πίνουμε βότκες πορτοκάλι. Μισό ποτήρι βότκα και μισό πορτοκαλάδα. Καμμιά φορά παίζαμε κανά beer pong. Στο τραγούδι αγγίζω το πως καμμιά φορά λειτουργώ σαν ένα κακό πρότυπο, καθαρά επειδή είμαι ειλικρινής για τις αδυναμίες μου.

Για την DIY προσέγγισή των Growlers:
To DIY ήταν η μόνη μας επιλογή. Αλλά ναι, προσωπικά φοβόμουν τη βοήθεια επειδή δεν ήθελα να «μολυνθεί» ό,τι έβγαινε τόσο αγνά, προερχόμενο φυσικά από την άγνοιά μας και το πάθος.

Για το ιδανικό φεστιβάλ:
Θα ήταν ιδανικά οργανωτές ο Pee wee Herman και η Elvira. Ως εκ τούτου, θα διάλεγαν αυτοί τις μπάντες.

Για τα κομμάτια που του αρέσει πιο πολύ να παίζει live:
Δεν έχω προτίμηση στα κομμάτια, γιατί όταν παίζουμε live, μετατρέπεται όλο σε ένα θολό όνειρο. Και σπάνια θυμάμαι τα όνειρά μου.

Για τον ήχο των Growlers:
Εξελίσσεται σιγά-σιγά. Η ζωή σε μια μπάντα που κάνει tour, ηχογραφεί, κ.λ.π., έχει αναπόφευκτη επιρροή στην ανάπτυξη της. Το να κάνεις tour είναι κουραστικό και ολοκληρωτικό. έχεις πολύ λίγο χρόνο ώστες να χωνέψεις τις στιγμές, να γράψεις για αυτές και να τις ηχογραφήσεις. Αν και είμαι χαρούμενος με ό, τι έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα.

Για το fanbase:
Κοίτα, βρισκόμασταν στα τάρταρα για πολύ καιρό, μέχρι να φτάσουμε εδώ, αλλά αυτοί που μας γουστάρουν έχουν αναπτυχθεί μαζί μας και ήταν μάρτυρες των θυσιών που έχουμε κάνει για όλο αυτό, γιατί δεν έγινε εν μία νυκτί.

Για το πιο κουλό fanbase:
Καλά, έχουν κρυφτεί εκεί που αφήνουμε τον εξοπλισμό μας, ή μας έχουν προσφέρει σεξ, ή έχουν προσποιηθεί ότι είναι κοπέλες μας ή μέλη του crew. Δεν έχουν τελειωμό αυτά που έχουν σκεφτεί κατά καιρούς. Συμβουλές επιβίωσης σε νεότερα παιδιά που κάνουν tour:
Να συμπεριφέρονται καλά προς τη μπάντα τους και να προσπαθούν να κάνουν φιλίες που αντέχουν στο χρόνο. Οι περισότερες ταλαντούχες μπάντες, δεν προλαβαίνουν να μείνουν καν αρκετό χρόνο μαζί, ώστε να καρπωθούν τα οφέλη της σκληρής δουλειάς τους.

Τι να κοιτάς όταν αγοράζεις van για tour:
Εμείς διαλέξαμε τον σκληρό δρόμο, φτιάχνοντας τα van μας από σχολικά λεωφορεία και μένοντας μέσα σε αυτά. Αυτό ήταν και δύσκολο και ακριβό – ενείχε βέβαια λόγω απροόπτων πολλά εισητήρια, ζημιές στο πουθενά, ατυχήματα, ακόμη και φυλακή…αλλά άξιζε όσο τίποτα. Η συμβουλή μου είναι να κάνουν ότι είναι πιο οικονομικό και προσιτό, και ό,τι χρειάζεται προκειμένου να παραμείνουν στο δρόμο.

Για το live στην Αθήνα:
Το πλήθος είχε μοναδική ενέργεια και αγάπη! Επίσης, το μεσογειακό κλίμα μου θύμισε το σπίτι μου και οι άνθρωποι ήταν πολύ ελκυστικοί.

Για τα μέλη των Growlers:
O Matt τρελός, ο Scott φρικιό, ο Anstonio stoner και ο Kyle (uncle Ronnie) μαινόμενος και εγώ πολυμήχανος. Ε, στα αγγλικά ακούγονται τύπου Spice girls τα παρατσούκλια μας…

Η ευρωπαϊκή περιοδεία των Growlers, θα ξεκινήσει από την Ελλάδα και συγκεκριμένα από την Αθήνα (16/4), με συνέχεια την Θεσσαλονίκη (17/4) και τον Βόλο (18/4). Η διοργάνωση γίνεται και αυτή τη φορά από την P90 Events και για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ.