Η σημασία της χρήσης προφυλακτικού δεν είναι δεδομένη για όλους. Προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Χρήσης Προφυλακτικού, τα κέντρα πρόληψης και ελέγχου «chekpoint» διοργάνωσαν ένα πάρτυ στην οδό Πιττάκη. Εκεί βρίσκεται ένας χώρος που, όπως μου εξηγεί ο διευθυντής της οργάνωσης Γιάννος Λιβανός, είναι μια μη κλινική δομή πρόληψης η οποία εποπτεύεται από το ΚΕΕΛΠΝΟ. Με απλά λόγια δηλαδή, είναι ένας χώρος στον οποίο μπορείς να κάνεις τεστ για να δεις αν είσαι ή όχι οροθετικός, όπως μου εξηγούν αργότερα οι εθελοντές. Ο Γιάννος Λιβανός μου εξηγεί ότι όλο αυτό που γίνεται σήμερα, έχει ως στόχο να προάγουν στον κόσμο τη σωστή χρήση του προφυλακτικού. Είναι η πρώτη φορά που καταφέρνουν να το κάνουν αυτό και για να μπορέσει να γίνει έχουν βοηθήσει 50 εθελοντές.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το εντυπωσιακό όμως δεν είναι ο αριθμός των εθελοντών, αλλά η διάθεση που έχουν κι ο τρόπος που με αγκαλιάζουν και θέλουν να μου εξηγήσουν τα πάντα.Πρώτος κοντά μου έρχεται ο Βασίλης και αστειευόμενος με ρωτάει αν θα του πάρω συνέντευξη. Ο Βασίλης είναι οροθετικός εδώ και 5 χρόνια. Πρώην χρήστης και πρώην κρατούμενος στις φυλακές. Όταν μου μιλάει διακρίνω μια διάθεση για ζωή και μια ελπίδα, κι όταν του του λέω μου απαντάει ότι σ' αυτό ευθύνεται η γυναίκα του που είναι έγκυος και περιμένουν το πρώτο τους παιδί. Παιδί και γυναίκα υγιέστατα λέει με καμάρι. Για όσους απορούν πώς γίνεται αυτό μου λέει ότι καλό είναι να ενημερώνουμε τον κόσμο ότι πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει κι ότι με την σωστή φαρμακευτική αγωγή η ζωή γίνεται πολύ πιο εύκολη. Ο Βασίλης είναι εθελοντής εδώ κι ένα μήνα και πιστεύει ότι εδώ είναι η ζωή. «Κάποτε ήθελα να είμαι συνέχεια μόνος μου ενώ τώρα θέλω να ανήκω σε μια ομάδα».
Όσο μιλάω με τον Βασίλη έρχονται κοντά μου και άλλοι πολλοί που γελάνε, μιλάνε δυνατά, τραγουδάνε. Είναι μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Ο δρόμος έχει αλλάξει μορφή σιγά σιγά. Κόσμος με κόκκινα μπλουζάκια κρατάει πινέλα και βούρτσες και πιτσιλάει όλους τους τοίχους με χρώματα. Η μουσική ακούγεται δυνατά και περαστικοί έρχονται συνεχώς να δουν τι γίνεται. Δυο από τους εθελοντές γεμίζουν τσάντες με έντυπο υλικό και προφυλακτικά και ξεχύνονται στους δρόμους. «Πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος για όλα, να σταματήσει να φοβάται», μου λένε όλοι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στην συνέχεια συνομιλώ με τον Δημήτρη, μου τράβηξε την προσοχή γιατί ήταν πολύ δραστήριος και χαμογελαστός αλλά κυρίως από μια ατάκα που μου πέταξε. «Είμαι 10 χρόνια οροθετικός, πώς με βλέπεις; Φαίνεται κάτι;». Μου λέει πώς βλέπει εκείνος τα πράγματα, ότι είναι καλύτερα από παλαιότερα, αλλά ότι συνεχίζουν να είναι δύσκολα. «Το στίγμα» μου λέει, «το στίγμα παντού από τους γιατρούς μέχρι τους απλούς ανθρώπους» είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. «Παλιά μου ήταν πιο δύσκολο , τώρα όμως συμμετέχω στις δράσεις και λέω ξεκάθαρα ότι είμαι οροθετικός. Κουράστηκα να κρύβομαι και δεν θέλω να το κάνω πια».
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
