Το MDMA και η Εξέλιξη του Εcstasy στον 21ο Αιώνα

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Το ημερολόγιο γράφει 2012 και η Madonna μόλις έχει βγάλει το MDNA, βάζοντας το MDMA για τα καλά στα σαλόνια της mainstream κοινωνίας. Το Μ, όμως, ήταν γνωστό, πολύ πριν οι διάφοροι pop stars και rappers το «χωρέσουν» στους στίχους τους. Παλαιότερα, όμως, δεν παρουσιαζόταν με τη μορφή που έχει σήμερα, σε σκόνη ή σε κρυσταλλική μορφή. Στα rave parties της δεκαετίας του '90 και στις αρχές των '00s, το ecstasy ήταν γνωστό ως το βασικό υλικό που έβρισκε κάποιος στα περίφημα εκείνα πολύχρωμα χάπια τα οποία έφεραν στην επιφάνειά τους κάποια χαρακτηριστικά logo, όπως τα κουνελάκια του Playboy ή το σήμα της Mercedes. Σήμερα όμως, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, αποτελεί πλέον κάτι το σύνηθες να λαμβάνει κανείς το MDMA σε μορφή τζελ κάψουλας, η οποία είναι γεμισμένη με τη σκόνη. Την ίδια στιγμή, το ecstasy, όπως το ήξεραν οι παλαιότεροι, τείνει να εξαφανιστεί.

Οι κάψουλες MDMA είναι αρκετά διαφορετικές από τα παλιά χάπια ecstasy, για διάφορους λόγους. Η πρώτη και πλέον εμφανής διαφορά είναι η εμφάνιση: τα παλιά χάπια Ε είναι συνήθως χρωματιστά και μπορούν να βρεθούν σε διάφορα σχήματα και με διαφορετικά σήματα σφραγισμένα πάνω τους. Την ίδια στιγμή, οι κάψουλες Μ είναι συνήθως διάφανες κάψουλες οι οποίες περιέχουν μια άσπρη ή ελαφρώς σκούρα σκόνη, ή κρυστάλλους. Στην πρώτη περίπτωση, αυτήν των χαπιών, υπάρχει μια παραπάνω δυσκολία στην παραγωγή και άρα κόστος, όπως η πρέσα παραγωγής που χρειάζεται, κάτι που στην εποχή όπου ακόμα δεν υπήρχε διαδεδομένο το Διαδίκτυο, δεν ήταν πάντα τόσο εύκολο να βρεθεί. Για τις πιο σύγχρονες κάψουλες τα πράγματα είναι σαφώς πιο εύκολα: αν κάποιοες έχει ήδη προμηθευτεί το MDMA του από το Διαδίκτυο ή κάποια άλλη πηγή, το να βρει διάφανες τζελ κάψουλες δεν είναι και το πιο δύσκολο πράγμα του κόσμου, μιας και υπάρχουν εύκολα στο εμπόριο.

Και στις δύο περιπτώσεις εννοείται πως καταναλώνεις MDMA, αν και αυτό δεν είναι πάντα σίγουρο. Εντούτοις, τα χάπια Ε δεν πλασάρονται ως αγνό MDMA (είναι γενικά αποδεκτό ότι περιέχουν τουλάχιστον άλλη μία ουσία, η οποία συνήθως είναι το speed), κάτι που υπόσχονται οι κάψουλες Μ. Από το 2014 και μετά, το MDMA, σε οποιαδήποτε μορφή, είναι το ναρκωτικό με την πέμπτη μεγαλύτερη κατανάλωση στον κόσμο, πίσω από το αλκοόλ, τον καπνό, την κάνναβη και τα ενεργειακά ποτά σύμφωνα πάντα με το Global Drug Survey.

Σίγουρα δεν είμαι το μόνο άτομο που παρατήρησε αυτήν την αλλαγή στον τρόπο που ο κόσμος λαμβάνει πλέον MDMA σε διάφορα μέρη της βόρειας Αμερικής. Μίλησα σε μια 26χρονη γυναίκα, που ως έφηβη ασχολήθηκε με την all-ages rave σκηνή του Toronto, ξοδεύοντας πολλά από τα Σαββατοκύριακά της, από το 2004 εως το 2006, παρέα με διάφορα «παλαιού τύπου» χάπια ecstasy, με τα αγαπημένα της να είναι αυτά που έφεραν πάνω τους το σήμα ενός μπλε δελφινιού ή ενός πράσινου ωμέγα. Είπε ότι δεν είχε ακούσει καν για την ύπαρξη της κάψουλας μέχρι το 2008, όταν την ενημέρωσε ένας από τους φίλους της. «Είναι σαν το Ε, αλλά πιο καθαρό, χωρίς τις επιπρόσθετες μαλακίες», της είπε. Άλλωστε, όπως παραδέχτηκε η ίδια, ήταν εύκολο να βρεις χάπια Ε που όμως δεν ήξερες πόσο speed είχαν μέσα, οπότε μια πιο καθαρή και ποιοτική λύση σίγουρα θα «έπιανε». Πέρασε τα επόμενα χρόνια προτιμώντας το Μ σε αυτή τη νέα του μορφή, την οποία έμαθε μέσω των drum n' bass parties στα οποία πήγαινε. Τα τελευταία χρόνια, είπε πως έχει συναντήσει το Ε στην παλαιά του μορφή μόνο λίγες φορές και πως ήταν σαφώς πιο αδύναμο πλέον, από όσο ήταν όταν στα εφηβικά της χρόνια.

Η Trip! Project, μια οργάνωση με έδρα το Toronto που ως βασικό της σκοπό έχει την καταπολέμηση των βλαβών που προκαλούν τα ναρκωτικά, έχει και αυτή παρατηρήσει την παραπάνω αλλαγή. Αν και επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους σε μία μόνο πόλη, μέσω του δικτύου τους και των διασυνδέσεών τους με παρόμοιες οργανώσεις στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, τα μέλη της οργάνωσης έχουν εντοπίσει τη στιγμή της μετάβασης από τη μια μορφή MDMA στην άλλη, η οποία συνέβη μεταξύ 2007 και 2009. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και η συντονίστρια της οργάνωσης Lori Kufner, «Υπήρχαν πολλά περισσότερα πρεσαρισμένα χάπια και παλαιότερα ο κόσμος ενδιαφερόταν πιο πολύ για αυτά. Οι στάμπες σού παρείχαν και μια σημαντική ευκολία, μιας και μετά μπορούσες να πας στους φίλους σου και να τους πεις ότι αυτό με την καρδιά είναι έτσι και αυτό με το αστέρι είναι αλλιώς. Από κάποιο σημείο και πέρα όμως, το ενδιαφέρον για τα πρεσαρισμένα χάπια ατόνησε και αυξήθηκε η ζήτηση για την άσπρη σκόνη ή τους κρυστάλλους», εξηγεί.

Ο επιθεωρητής John Margetson, o οποίος δουλεύει με το τμήμα δίωξης ναρκωτικών της αστυνομίας του Toronto, έχει και εκείνος παρατηρήσει την αλλαγή. Από τα τέλη της δεκαετίας του '90, όπως σημειώνει ο Margetson, «τα ecstasy έμοιαζαν με καραμέλες, τόσο σαν σχήμα όσο και σαν εμφάνιση και ήταν μια πρακτική που τη συναντούσες σε όλο το φάσμα της συγκεκριμένης ουσίας». Όταν πλέον φτάσαμε στο 2010, όμως, ο Margetson σημειώνει πως «άρχισε να πωλείται το λεγόμενο "molly", το οποίο είναι κοκκώδες MDMA. Θα μου έκανε εντύπωση αν έβρισκε κάποιος ένα παλαιού τύπου χάπι τώρα. Στο εμπόριο βρίσκεις είτε σκόνη είτε τζελ κάψουλες». Αναφέρει, επίσης, ότι από την εμπειρία σε μυστικές αποστολές, πολλές φορές αυτό που οι έμποροι νομίζουν ότι είναι MDMA, τελικά είναι άλλη ουσία.

H Kufner σχολίασε πως όλο αυτό εξαρτάται από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες, ένας εκ των οποίων είναι και έκρηξη της ηλεκτρονικής μουσικής (EDM) στη βόρεια Αμερική, κατά τη διάρκεια της επίμαχης χρονικής περιόδου, σημειώνοντας πως σε εκείνη την περίοδο άρχισε να χρησιμοποιείται και ο όρος «molly». Επιπλέον, η διαρκής πρόσβαση στο Διαδίκτυο έχει αλλάξει τον τρόπο που βλέπει ο κόσμος τα ναρκωτικά, παρέχοντας τη δυνατότητα σε οποιονδήποτε άνθρωπο να παραγγείλει κάθε λογής ουσία online, ακόμα και ουσίες που οι περισσότεροι αγνοούν. Με το χαμηλό κόστος αυτών των ουσιών, καθώς και τη μαζική παραγωγή τους σε χώρες όπως η Κίνα, αλλά και την ευκολία αγοράς τους στο Διαδίκτυο, οι έμποροι ναρκωτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, έχουν βρει πλέον έναν εύκολο τρόπο να αυξήσουν το περιθώριο κέρδους τους.

Μίλησα σε έναν πρώην έμπορο Ε, στη Βρετανική Κολομβία, o οποίος σημείωσε πως «με τη στροφή προς τις κάψουλες εξάλειψαν το "branding", το οποίο βοηθάει τελικά το χαμηλότερης ποιότητας M να φτάσει στα χέρια του χρήστη. Το πρεσάρισμα των χαπιών κοστίζει χρόνο και χρήμα, οπότε αν ο παραγωγός μπορεί να βρει την ποσότητα που θέλει σε σκόνη, γιατί να χάσει τον χρόνο του με τα χάπια;». Ο ίδιος δεν πουλάει πλέον και, παρά το γεγονός ότι κάνει περιστασιακή χρήση Μ, δηλώνει πως έχει χρόνια να δει χάπια Ε.

Η μαζική παραγωγή ναρκωτικών, την οποία αναφέρει και η Kufner, είναι μόλις ένας από τους τρόπους με τους οποίους καταλήγουν στις κάψουλες διάφορες ουσίες πλην του MDMA. Με τη χρήση test kits, έχω βρει πως μόνο σε κάψουλες που έχω αγοράσει ως κάψουλες MDMA υπήρχαν οι παρακάτω ουσίες: PMA, μεφεδρόνη και MDA. Αν και κάποιες από αυτές τις ουσίες έχουν μοριακές ομοιότητες με το MDMA, άλλες -όπως η μεφεδρόνη- είναι πολύ πιο επικίνδυνες. Από τις πηγές μου για αυτό το άρθρο, δύο από αυτές μου ανέφεραν πως στις δικές τους κάψουλες βρήκαν και την ουσία methylone. Μάλιστα, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που συνέλεξε το EcstasyData, ένα ανεξάρτητο εργαστηριακό πρόγραμμα το οποίο ανήκει στο ευρύτερο πλαίσιο του Erowid, από τα δείγματα που ήλεγξαν -τα οποία περιελάμβαναν τόσο χάπια όσο και κάψουλες- κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η καθαρότητα των ουσιών έχει μειωθεί με το πέρασμα των χρόνων. Το 2001, τα μισά περίπου δείγματα που ελέγχθησαν περιείχαν μόνο MDMA. Πέρυσι, το ποσοστό αυτό είχε πέσει στο 33% των δειγμάτων.

Από τους χρήστες και εμπόρους με τους οποίους μίλησα για αυτό το άρθρο, μόνο ένας -ο οποίος ασχολείται με αυτή τη «σκηνή» για πάνω από δύο δεκαετίες- ήταν σίγουρος πως μπορούσε να βρει χάπια Ε αν τα χρειαζόταν, αν και όλοι είπαν πως θα μπορούσαν να βρουν κάψουλες MDMA.

Αν και τα χάπια-αντίκες έχουν γίνει πλέον ιδιαιτέρως δυσεύρετα εντός των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, εξακολουθούν να έχουν κάποια πλεονεκτήματα σε σχέση με τις πιο συνηθισμένες κάψουλες MDMA: η εμφάνισή τους και μόνο, δίνει απαραίτητα στοιχεία διαχωρισμού ανάμεσα στις διάφορες «φουρνιές», κάτι που βοηθά κατά πολύ τον χρήστη στο να αναγνωρίσει τι θα καταναλώσει. Αν υπήρχαν δύο dealers σε ένα πάρτι και ο ένας πουλούσε χάπια με το πορτοκαλί σήμα της ειρήνης και ο άλλος με το σήμα του Superman, οι θαμώνες θα μπορούσαν να πουν ότι αυτά με το σήμα της ειρήνης ήταν σχετικά καλά, σε αντίθεση με αυτά που είχαν το σήμα του Superman που ήταν κάπως πιο speed-άτα.

Σίγουρα, τα χάπια παλαιού τύπου είχαν τον ρίσκο της επιπλέον ουσίας, αλλά το να αγοράζει κάποιος στα τυφλά κάψουλες με μια σκόνη μέσα, τη στιγμή που ζούμε πλέον στην εποχή όπου μπορεί αν θέλει κανείς να βρει διάφορες επικίνδυνες σκόνες στο Διαδίκτυο, οι οποίες λόγω κόστους (και όχι μόνο) μπορεί να καταλήξουν στον οργανισμό του ως αντι-MDMA, είναι άκρως επικίνδυνο.

Όπως και να έχει, αν κάποιος έχει πάρει οποιαδήποτε ουσία που έχει πλασαριστεί ως MDMA μέσα στην τελευταία δεκαετία, τότε κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει λάβει το «καθαρό» ναρκωτικό.

Περισσότερα από το VICE

Η Γερμανία θα Δικάσει έναν 95χρονο Αξιωματικό των SS για 3.681 Δολοφονίες στο Άουσβιτς

Οι Πρόσφυγες στην Ειδομένη Κοιμούνται στους -9 Βαθμούς

Τα Ερωτικά Σχέδια που θα σε Κάνουν να Κοκκινίσεις