To θέμα εμφανίστηκε αρχικά στο Noisey.
Ξυπνάς απότομα. Κάνεις να σκουπίσεις το ιδρωμένο σου κούτελο με το σεντόνι σου, αλλά καταλαβαίνεις ότι είναι ήδη πολύ αργά. «Όχι ρε γαμώτο», σκέφτεσαι. «Κατουρήθηκα πάνω μου». Αφού μυρίζεις λίγο τα σεντόνια για να σιγουρευτείς, καταλήγεις πως δεν κατουρήθηκες, αλλά είναι απλά ο ιδρώτας σου. Είναι Τρίτη, μετά από ένα μεγάλο φεστιβάλ και το σώμα σου προσπαθεί να αναρρώσει. Είσαι ένα ερείπιο. Ένα ιδρωμένο ερείπιο, που μόλις ξύπνησε από έναν μεγάλο εφιάλτη. Στον εφιάλτη, λέει, σε είχε καπακώσει μια χοντρή, σου έπαιζε το πουλί και σε ανάγκαζε να ακούσεις Nickelback. Ξέρεις, εκείνον τον δίσκο τους «που ακούγεται». Όσο ήλιο και να δεις σήμερα, δεν σε σώζει.
Videos by VICE
Το να αναρρώνεις μετά από μια φεστιβαλική κραιπάλη είναι κάτι που μπορείς να διαχειριστείς στα 18 σου, αλλά, όσο περνάνε τα χρόνια, το «μετά» γίνεται όλο και χειρότερο, πιο βίαιο και πιο παραλυτικό. Έχοντας «φάει» 10 χρόνια ψάχνοντας την απάντηση του γιατί η μετά-το-Glastonbury εμπειρία μου είναι τόσο εφιαλτική, αποφάσισα να απευθυνθώ σε έναν ειδικό, τον Tim Williams.
O Tim είναι ψυχιατρικός σύμβουλος σε θέματα εθισμού και καταπιάνεται με άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα εξάρτησης, κυρίως με το αλκοόλ, αλλά και με την ηρωίνη και το κρακ. Είναι ειδικός σε θέματα νέων ψυχοδραστικών ουσιών, έχει δουλέψει επί χρόνια ως ψυχίατρος στο Glastonbury και επιπλέον είναι και γαμώ τα παιδιά. Να, λοιπόν, τι μας είπε.
Noisey: Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Άκουσα πως η Suicide Tuesday (η πιο καταθλιπτική μέρα της εβδομάδας μετά από μια μεγάλη κραιπάλη) είναι μύθος. Τι ισχύει;
Tim: Δεν νομίζω ότι είναι εντελώς στο πλαίσιο του μύθου, αλλά εν τέλει έχει να κάνει με το ναρκωτικό. Κάποια στιγμή κάναμε μια εκπομπή για το Channel 4, με τίτλο The Ecstasy Trial, όπου ρωτήσαμε τον κόσμο που συμμετείχε για το πώς επηρέαζε η ουσία την «κατάρρευση» από μια κραιπάλη. Τα πράγματα δεν ήταν τελικά τόσο εντυπωσιακά και ξεκάθαρα όσο περιμέναμε. Μιλάμε πάντα για κανονικούς ανθρώπους, όχι συχνούς χρήστες, άρα μιλάμε για σποραδική χρήση και συνήθως σε συνδυασμό με κάτι άλλο. Κάποιοι μας μίλησαν για μια γενικότερη καταθλιπτική αίσθηση, αλλά σε γενικές γραμμές δεν είδαμε κάτι εντυπωσιακό στην χρήση του MDMA ας πούμε, από μια καθαρά ιατρική άποψη. Προφανώς, το να χρησιμοποιείς MDMA σε συνδυασμό με άλλες ουσίες δεν σου επιτρέπει να βγάλεις ένα ξεκάθαρο συμπέρασμα σχετικά με το πώς επηρεάζει το άτομο. Άρα, υπό αυτήν την έννοια, η Suicide Tuesday είναι κάτι σχετικό.
Αν όμως κάνεις χρήση ουσιών για τρεις μέρες στην σειρά, όπως θα έκανες σε ένα φεστιβάλ; Πάντα πίστευα ότι όταν παίρνεις χάπια και MDMA ανοίγεις μια πύλη σεροτονίνης και πως, μετά από κάποιο διάστημα, δεν υπάρχει τίποτα που να έχει απομείνει πίσω από αυτήν την πύλη.
Νομίζω πως αυτό είναι ένα αρκετά εύστοχο σχόλιο. Υπάρχουν πολλές μελέτες, πάνω σε χρήστες MDMA, στις οποίες περιγράφονται τα συναισθήματα των χρηστών, αλλά αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό με το να χαρτογραφείς τον ανθρώπινο εγκέφαλο μετά μια τέτοια περίοδο χρήσης. Το δεύτερο είναι κάτι πολύ πιο δύσκολο. Θα έπρεπε να γίνουν εγκεφαλογραφήματα και κάποιος θα έπρεπε να χρηματοδοτήσει κάτι τέτοιο. Ξέρουμε πάντως ότι επηρεάζεται το σύστημα σεροτονίνης, άρα όπως πολύ σωστά είπες θα υπάρχει σίγουρα μια αρνητική επίδραση στα επίπεδα σεροτονίνης του οργανισμού. Απλώς, είναι σημαντικό να μένουμε σε αυτά που ξέρουμε όσο έχει να κάνει με αυτά τα θέματα.
Η Suicide Tuesday αλλάζει από ναρκωτικό σε ναρκωτικό; Τι γίνεται ας πούμε με την κεταμίνη;
H κεταμίνη είναι ένα εντελώς διαφορετικό ναρκωτικό. Πρόκειται για ένα διαχωριστικό αναισθητικό, άρα δεν μιλάμε για τα ίδια αποτελέσματα. Κεντράρει ένα εντελώς διαφορετικό χημικό σημείο του οργανισμού. Μάλιστα, είναι ένα ναρκωτικό που χρησιμοποιείται εκτενώς, ακόμα και σήμερα, σε τμήματα ατυχημάτων ή επειγόντων περιστατικών, μιας και θεωρείται ένα αναισθητικό που δεν έχει σχεδόν καμία επίπτωση στον οργανισμό, μετά το πέρας της ισχύος του.
Φαντάζομαι πως κάποιος θα κοιμόταν περισσότερο με την κεταμίνη.
Είναι μια ουσία που σε ρίχνει, δεν σε ανεβάζει. Ο ύπνος είναι ένα σημαντικό κομμάτι της φεστιβαλικής εμπειρίας και πολλά από τα ναρκωτικά που παίρνει ο κόσμος στα φεστιβάλ επηρεάζουν τον ύπνο. Όπως η κάνναβη, για παράδειγμα, που βοηθά κόσμο να αποκοιμηθεί, αλλά διασπά τον υγιή ύπνο. Και το αλκοόλ βέβαια δεν κάνει καλό στον ύπνο. Κάθε μέρα που δεν έχεις κάνει καλής ποιότητας ύπνο, υπάρχουν και προβλήματα που μπορούν να προκύψουν κυρίως στην διάθεσή του. Είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Γιατί κάποιος έχει τόσο έντονους εφιάλτες μετά από ένα φεστιβάλ;
Το πρώτο πράγμα που κάνουν τα περισσότερα χημικά είναι να διαταράσσουν τον ύπνο. Κατά δεύτερον, όλοι μας πρέπει να ονειρευόμαστε, διότι ο REM ύπνος είναι εξαιρετικά σημαντικός. Η φάση ύπνου REM είναι εκείνη κατά την οποία ονειρεύεσαι, αλλά δεν θυμάσαι την πλειοψηφία των ονείρων σου.
Ο ύπνος μας έχει 4 φάσεις και μετά ακολουθεί η φάση REM. Αν κανείς ξυπνήσει κατά τη διάρκεια του REM τότε μπορεί να θυμηθεί τα όνειρά του. Αν κανείς βγαίνει και μπαίνει από τη φάση REM συχνά, επειδή ξυπνάει πολλές φορές -κάτι που συμβαίνει πολύ κατά την διάρκεια ενός φεστιβάλ- τότε είναι πολύ πιο πιθανόν να θυμάται κανείς τι ονειρεύτηκε.
Ποια είναι τα ναρκωτικά που διαταράσσουν τη φάση REM λοιπόν;
Η κάνναβη έχει τη δυνατότητα να μπαίνει εμπόδιο στη φάση REM, με ιδιαίτερη επιτυχία, ειδικά αν δεν είσαι συχνός χρήστης. Μετά το πέρας ενός φεστιβάλ και της απώλειας ύπνου REM, ο εγκέφαλός σου θα προσπαθεί να αναπληρώσει την απώλεια αυτής της φάσης, κάτι που εξηγεί το γιατί κάποιος έχει πιο έντονα όνειρα μετά από μια τέτοια εμπειρία.
Είναι επίσης κάτι που συμβαίνει όταν ένας συχνός χρήστης κάνναβης, σταματήσει ξαφνικά να την χρησιμοποιεί. Βασικά, ο εγκέφαλός σου επιστρέφει σε μια κατάσταση όπου μπορεί να ονειρευτεί και προσπαθεί έντονα να αναπληρώσει το κενό REM ύπνου που δημιουργήθηκε. Τη φάση REM μπορεί να την ανακόψει και το αλκοόλ.
Πολλές φορές, όταν ο κόσμος επιστρέφει από ένα μεγάλο φεστιβάλ, παίρνει μια ή δύο μέρες άδεια από την δουλειά, καπνίζει χόρτο και προσπαθεί να αντιμετωπίσει την «κατάρρευσή» του. Πώς είναι στ’ αλήθεια αυτό;
Εγώ θα τους έλεγα να κοιτάξουν να μπουν πάλι σε ένα πρόγραμμα κανονικού ύπνου, άρα η χρήση κάνναβης δεν είναι καλή ιδέα. Θα πρέπει να κοιτάξουν να κοιμηθούν καλά, να μπουν σε μια ρουτίνα, να κάνουν νωρίς μέσα στην ημέρα τους κάποιο είδος άσκησης και να μην πιουν οποιοδήποτε ρόφημα διεγερτικό, όπως ο καφές. Εννοείται πως πρέπει να αποφύγουν περαιτέρω χρήση ουσιών. Καλό θα είναι επίσης να μείνουν, αν είναι δυνατόν, μακριά από τηλεοράσεις και οθόνες.
Η σωματική άσκηση θα ήταν το μόνο «φάρμακο» που θα πρότεινα. Μην κάνετε κάποια σκληρή σωματική άσκηση κοντά στην ώρα που έχετε προγραμματίσει τον ύπνο σας, καθώς η άσκηση ανεβάζει το μεταβολικό μας ρυθμό και το επίπεδο εγρήγορσής μας. Καλό είναι επίσης να είμαστε ξύπνιοι όταν ο ήλιος υπάρχει κάπου έξω, μιας και η ακτινοβολία του επηρεάζει την μελατονίνη μας, που παίζει καίριο ρόλο στην δόμηση ενός καλού κύκλου στον ύπνο μας.
Υπάρχουν φαγητά που μπορούν να βοηθήσουν;
Όλες οι υγιεινές και ισορροπημένες τροφές. Μακριά από τροφές με λίπη και υδατάνθρακες, μιας και το φούσκωμα που μας αφήνουν μπορεί να μην μας επιτρέψει να κοιμηθούμε σωστά.
Έχετε εμπειρία από τέτοια ναρκωτικά ή συμπτώματα;
Έχω πάρει μέρος σε μια έρευνα για τις ψυχεδελικές ουσίες, όπου είχα κάνει χρήση. Έχουμε κάνει αρκετές έρευνες όπου χρησιμοποιήσαμε την ψιλοκυβίνη -το οποίο είναι το ενεργό συστατικό στα magic mushrooms – ως θεραπευτικό παράγοντα. Όταν ξεκινήσαμε, έπρεπε να αποδείξουμε ότι ήταν ασφαλές από ιατρικής απόψεως, οπότε εγώ και μερικοί συνάδελφοι δεχτήκαμε να κάνουμε χρήση της ουσίας και μετά να δεχτούμε εγκεφαλογραφήματα. Μπορώ να πω πως μετά από αυτό, καταλαβαίνω πολύ περισσότερο κάποιες εμπειρίες που μου περιγράφουν οι χρήστες.
