Μου αρέσουν τα παλιά, παραδοσιακά στενάκια της Βαγδάτης. Γειτονιές όπως οι Al Fadl, Bataween, Kareemat, Qanbr Ali, Shawaka και Sadriya έχουν διατηρήσει τις μοναδικές τους ταυτότητες, που χαρακτηρίζονται από αιωνόβια σπίτια και καταστήματα. Όταν περπατάω σε αυτές τις περιοχές, νιώθω νοσταλγία και θλίψη βλέποντας πόσο λίγο έχουμε ενδιαφερθεί γι’ αυτούς τους δρόμους που κάποτε είχαν διαμορφώσει τη Βαγδάτη, πριν από τον πόλεμο και την οικοδόμηση σύγχρονων κτιρίων.
Ως δημοσιογράφος, μου αρέσει πολύ να έρχομαι εδώ και να γράφω ιστορίες για τους ανθρώπους που γνωρίζω, ανθρώπους των οποίων οι φωνές και τα πρόσωπα συνήθως δεν έχουν εκπροσώπηση στα mainstream media. Και πέραν αυτού μ’ αρέσει απλώς να περπατώ και να βγάζω φωτογραφίες.
Videos by VICE
Σε αυτές τις γειτονιές όλα χαρακτηρίζονται από την αίσθηση απλότητας που υπάρχει στις παλιές παραδόσεις. Τα χειροποίητα αντικείμενα στους πάγκους στις αγορές, γείτονες που ανταλλάσουν kleicha (παραδοσιακά μπισκότα με χουρμά), άνθρωποι που μαζεύονται κάθε απόγευμα για τσάι ενώ τα παιδιά παίζουν ποδόσφαιρο στους δρόμους, με τις μητέρες τους να μιλάνε εκεί κοντά. Εδώ φαίνεται σαν να μην έχει συμβεί τίποτα σημαντικό τις τελευταίες δεκαετίες.
Στην πραγματικότητα, είναι θαύμα που αυτοί οι δρόμοι είναι ακόμα εδώ σήμερα. Στον απόηχο της εισβολής των ΗΠΑ, οι παλιές γειτονιές της Βαγδάτης είδαν πολλές επιθέσεις αυτοκτονίες και βόμβες σε αυτοκίνητα ιδίως μεταξύ 2007 και 2008. Χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις γειτονιές αυτές τις πολύπαθης πόλης. Άνθρωποι πέθαναν ενώ προσεύχονταν στο τζαμί ή ψώνιζαν στην αγορά, πέθαναν στην ουρά σε σημεία ελέγχου ή ενώ έτρωγαν σε εστιατόρια.
Για παράδειγμα, η αγορά στην κεντρική περιοχή Sadriya αποτέλεσε στόχο πολλές φορές. Στις 3 Φεβρουαρίου 2007, σουνίτες στασιαστές ανατίναξαν φορτηγό σε αυτή την κατά βάση σιιτική γειτονιά, σκοτώνοντας τουλάχιστον 130 άτομα και τραυματίζοντας πάνω από 300. Δυο μήνες αργότερα, στις 18 Απριλίου, σε έκρηξη σε παγιδευμένο αυτοκίνητο σκοτώθηκαν 140 άτομα κοντά στην αγορά και άλλα 150 τραυματίστηκαν. Οι Αρχές έκλεισαν τους δρόμους και περιόρισαν την κίνηση στην περιοχή.
Παρόλα αυτά, η αγορά Sadriya επιβίωσε. Οι γυναίκες εξακολουθούν να αγοράζουν από εδώ τα αγαπημένα τους υφάσματα για να φτιάξουν ρούχα, οι τεχνίτες απλώνουν την πραμάτεια τους, όπως και οι ψαράδες, οι ωρολογοποιοί, οι ξυλουργοί και οι συντηρητές επίπλων. Τα μπακάλικα είναι ακόμα προεκτάσεις των σπιτιών των ιδιοκτητών, όπως ήταν πάντοτε.
Αυτές τις περιοχές συχνά τις ξεχνάει η κυβέρνηση του Ιράκ, που τείνει να ρίχνει χρήμα σε καινούργιους ουρανοξύστες και εμπορικά κέντρα. Οι κάτοικοι υπομένουν συχνές διακοπές ρεύματος και νερού και τα περισσότερα σπίτια είναι σε κακή κατάσταση. Επίσης υπάρχει ανεργία και οι άνθρωποι πουλάνε πράγματα που φτιάχνουν μόνοι τους –σφουγγάρια, έπιπλα, τσάντες, χαλιά, ρούχα– που στην εποχή του καπιταλισμού αμέσως καθίστανται παρωχημένα.
Σε αυτές τις γειτονιές, με καλούν συχνά σπίτια τους για φαγητό ή τσάι. Μπορώ να τους φωτογραφίσω μόνο όταν κάνουν αυθόρμητα ό,τι κάνουν, όταν δεν χρησιμοποιώ μεγάλη φωτογραφική. Οι περισσότερες γυναίκες στην αρχή ντρέπονται αλλά όταν χρησιμοποιώ το κινητό είναι πιο χαλαρές. Μου ζητάνε μετά να δούνε τις φωτογραφίες και χαμογελάνε λέγοντας «Μας έκανες πιο όμορφες κι από την Laila Elwi (Αιγύπτια ηθοποιός)».
Το παραπάνω κείμενο είναι γραμμένο από την Aya Mansour, Ιρακινή ποιήτρια, πεζογράφο, δημοσιογράφο και φωτογράφο που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βαγδάτη. Αρχικά δημοσιεύτηκε στο VICE Arabia.
Περισσότερα από το VICE
Η Νίκη Σερέτη Δεν θα Έσβηνε Ποτέ τη Δεβόρα από το Παρελθόν της
Ένας «Ξεχασμένος» Κόσμος Ζει και Πεθαίνει Μόλις 19 Χιλιόμετρα από το Κέντρο της Αθήνας
Συγκλονιστικές Φωτογραφίες: Τι Άφησαν Πίσω τους οι Ουκρανοί που Εγκατέλειψαν τα Σπίτια τους
