Το άρθρο αρχικά δημοσιεύτηκε στο VICE Canada.
Kατά καιρούς, έχουν σημειωθεί άφθονα δολοφονικά σκηνικά με όπλα: το μακελειό σε εμπορικό κέντρο του Toronto, ο τρελός στο Colorado, ο φρενοβλαβής ρατσιστής που μπήκε σε ναό Σιχ για να ολοκληρώσει τη skinhead ονείρωξή του. Είτε είσαι υποστηρικτής της οπλοκατοχής είτε όχι, πρέπει να παραδεχτείς ότι τόσα και τόσα όπλα καταλήγουν στα χέρια θεότρελων που τα στρέφουν ενάντια σε αθώα θύματα.
Videos by VICE
Όταν λοιπόν ο φωτογράφος Ben Philippi κυκλοφόρησε το βιβλίο God, Guns & Guts(Θεός, Όπλα και Κότσια), που αποτυπώνει εντυπωσιακά μια σειρά από περήφανους και απόλυτα νόμιμους ιδιοκτήτες όπλων από κάθε γωνιά της Αμερικής, θελήσαμε να μιλήσουμε στον άνθρωπο που είχε ξοδέψει σχεδόν μια τετραετία ανάμεσα σε οπλισμένους πατριώτες. Αυτό που βρήκε ο φωτογράφος είναι μια ομάδα ανθρώπων που αρέσκονται να ασχολούνται με τα όπλα τους αντί, ας πούμε, με τον μοντελισμό και εξαιτίας αυτής της επιλογής τους είναι σφόδρα παρεξηγημένοι.
Είναι άτομα που τους ενδιαφέρουν τα όπλα όπως ακριβώς κάποιος μπορεί να ενδιαφέρεται για τα αυτοκίνητα ή τα γραμματόσημα.
VICE: Γιατί ονόμασες το βιβλίο σου God, Guns & Guts;
Ben Philippi: Είναι μια έκφραση που υπάρχει στις ΗΠΑ, δεν είναι δικό μου δημιούργημα. Ουσιαστικά μου το πρότεινε ο Mark Muller, που είναι και στο εξώφυλλο του βιβλίου. Τον είδα για πρώτη φορά το 2009, όταν έδινε μια συνέντευξη στο CNN σχετικά με μια προωθητική ενέργεια που έκανε στην αντιπροσωπεία αυτοκινήτων που είχε στο Missouri, που έφερε τον τίτλο God, Guns, Gutsand American Pickup Trucks (Θεός, Όπλα, Κότσια και Αμερικανικά Ημιφορτηγά). Ο τίτλος μού έμεινε, αλλά χρειάστηκε να περάσουν δύο χρόνια, μέχρι να τον επισκεφτώ και να του μιλήσω για πιθανούς τίτλους για το βιβλίο, για να μου πει «εγώ λέω να το πεις God, Guns & Guts, γιατί είναι προκλητικό και θα τσαντίσει πολλούς Δημοκρατικούς».
Μιλάμε για τον τύπο που έδινε ένα AK-47 με κάθε αγορά αυτοκινήτου έτσι;
Η όλη ιδέα τού ήρθε από μια ατάκα του Obama, ο οποίος είπε κάτι του στιλ «αυτοί οι κακόμοιροι άνθρωποι στις μεσοδυτικές πολιτείες έχουν γαντζωθεί πάνω στη Βίβλο και στα όπλα τους». Ο Mark το άκουσε αυτό και είπε: «Να σου πω κάτι; Να πάει να πηδηχτεί ο μαλάκας, εγώ θα δίνω τσάμπα όπλα με την αγορά κάθε αυτοκινήτου από την αντιπροσωπεία μου». Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως απλώς έδινε απλόχερα όπλα. Τους έδινε ένα κουπόνι, που σήμαινε πως έπρεπε να περάσουν από έλεγχο πριν μπορέσουν να παραλάβουν το όπλο τους. Ο κόσμος που είδε αυτή την ενέργεια αντέδρασε πολύ θετικά, μιας και ουσιαστικά αντιπροσώπευε τα αρνητικά συναισθήματα που είχε για την κυβέρνηση. Ένα χρόνο ύστερα από αυτή την ενέργεια έκανε και το « Snipers for Vipers».
Υποθέτω λοιπόν ότι ο Mark ήταν ένας από τους αγαπημένους χαρακτήρες που συνάντησες ενώ ετοίμαζες το βιβλίο;
Σίγουρα διατηρώ επαφές με πολλά από τα άτομα που φωτογραφίζω. Ήταν όμως ο αγαπημένος μου και καταλήξαμε να γίνουμε πολύ καλοί φίλοι. Βασικά, μόλις τελείωσα ένα τρέιλερ για ένα reality στο οποίο θα πρωταγωνιστήσει με τον αδερφό του, το οποίο έχει ως βασικό θέμα τις τρελές τακτικές που ακολουθεί ως πωλητής.
Πώς βρήκες όλα τα άτομα που μπήκαν στο βιβλίο σου;
Όταν ζούσα στο LA, άρχισα να ποστάρω διαφημίσεις στο Craigslist που έλεγαν «θα θέλατε να φωτογραφηθείτε με τα όπλα σας;». Ο μόνος όρος ήταν πως το όπλο έπρεπε να είναι αληθινό. H ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή και το ένα άτομο έφερνε το άλλο. Μερικοί ήταν κάπως πιο διστακτικοί, μιας και δεν ήξεραν τι ήθελα να κάνω με αυτό το project και νόμιζαν ότι θα τους εκμεταλλευτώ.
Γιατί αποφάσισες να το κάνεις λοιπόν;
Βασικά, μετά την 11η Σεπτεμβρίου είδα ότι o στρατός της Αμερικής μεταμορφωνόταν σε ένα στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα και ήταν κάτι που φόβιζε πολύ κόσμο. Σκέφτηκα πως αυτό δεν ήταν καλή εξέλιξη. Ο πόλεμος δεν είναι απάντηση σε τίποτα, εκτός κι αν δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Αυτό όμως που πραγματικά με ενδιέφερε ήταν ότι οι Αμερικανοί αγόραζαν όλο και περισσότερα όπλα. Υπάρχουν αρκετά όπλα στις ΗΠΑ ώστε να οπλίσουν το χέρι κάθε πολίτη. Ήθελα να δω λοιπόν τη σχέση αυτών των δύο, ενός δυνατού λαού δηλαδή και ενός δυνατού στρατού. Για πολλά άτομα, τα όπλα συμβολίζουν την ελευθερία, την ανεξαρτησία, την ικανότητα να αμυνθείς από πιθανές απειλές. Όλα τα άτομα που γνώρισα στο πλαίσιο αυτού του βιβλίου ήταν νόμιμοι ιδιοκτήτες όπλων, δεν ήταν γκάνγκστερ ή κάτι τέτοιο. Ήταν απόλυτα νόμιμοι και περήφανοι ιδιοκτήτες όπλων.
Αυτήν τη στιγμή υπάρχει μια αρκετά έντονη διάθεση δαιμονοποίησης των ατόμων που έχουν όπλα. Από τις δικές σου εμπειρίες, πώς είναι αυτοί οι άνθρωποι;
Είναι άτομα κάθε είδους βασικά. Είναι άτομα που τους ενδιαφέρουν τα όπλα όπως ακριβώς κάποιος μπορεί να ενδιαφέρεται για τα αυτοκίνητα ή τα γραμματόσημα. Υπάρχουν κυνηγοί, άτομα που τους αρέσει η σκοποβολή και μετά υπάρχουν και τα άτομα που ζουν με τον φόβο ότι κυβερνητικές δυνάμεις θα σπάσουν την πόρτα τους και θα τους συλλάβουν για κάτι που δεν έκαναν. Υπάρχουν επίσης άτομα που φοβούνται την κατάρρευση της οικονομίας ή μια φυσική καταστροφή και έτσι μαζεύουν τρόφιμα και όπλα. Ένα καλό παράδειγμα είναι ο τυφώνας Katrina, όπου υπήρξαν περιπτώσεις ανθρώπων που προστάτεψαν τα σπίτια τους με αυτό τον τρόπο. Πολύς κόσμος στο LA ανέφερε τις συμπλοκές στο LA ως έναν πολύ καλό λόγο για να αποκτήσεις όπλο.
Θα έλεγες πως οι ιδιοκτήτες όπλων χωρίζονται από ρεπουμπλικανικές και δημοκρατικές γραμμές;
Σίγουρα είναι θέμα Αριστεράς-Δεξιάς. Υπάρχουν Δημοκρατικοί με όπλα, αλλά η πλειονότητα είναι Ρεπουμπλικάνοι. Είναι πολύ πιο οπλισμένοι.
Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
Σε πολλές από τις φωτογραφίες σου βλέπουμε κόσμο με πούρα, γυαλιά ηλίου και καουμπόικα καπέλα. Ήταν δική τους επιλογή αυτό το ντύσιμο;
Νομίζω πως αυτό το look είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνονται και παρουσιάζονται πολλοί ιδιοκτήτες όπλων. Νομίζω ότι στιγματίζονται ως ιδιοκτήτες όπλων και δεν θέλουν να φαίνονται ξεκάθαρα, φοβούμενοι πως αν τους έβλεπε κάποιο κυβερνητικό μάτι θα μπορούσε να τους αναγνωρίσει χωρίς μια μεταμφίεση. Το να κρατούν χαμηλό προφίλ είναι πολύ σημαντικό για εκείνους.
Υπάρχει κόσμος που αγοράζει όπλα καθαρά για συλλεκτικούς λόγους;
Ένα καλό παράδειγμα αυτού που αναφέρεις είναι ένας αστυνομικός, ο Ike, ο οποίος είναι πολύ κουλ τύπος, φοβερά φιλικός και φιλόξενος. Με πήγε στο σπίτι του και σε έναν τοίχο είχε μια συλλογή από όπλα, ενώ είχε και σκοπευτήριο. Ήταν περήφανος για τη συλλογή του, αλλά ήταν περισσότερο συλλέκτης παρά κάτι άλλο. Τον φωτογράφισα με ένα Tommygun από τη δεκαετία του ’30, που ήταν συλλεκτικό κομμάτι που ανήκε κάποτε σε έναν γκάνγκστερ που πέθανε με αυτό στα χέρια και είχε έναν αληθινό λεκέ από το αίμα του πάνω στην ξύλινη επιφάνειά του. Ήταν ένα πανέμορφο κομμάτι και όποιος κι αν το έβλεπε θα το αναγνώριζε ως τέτοιο.
Υπήρξαν πολλές γυναίκες ιδιοκτήτριες όπλων που σε πλησίασαν θέλοντας να φωτογραφηθούν;
Οι γυναίκες που αγοράζουν όπλα είναι μια από τις σημαντικές νέες αγορές στον τομέα του εμπορίου όπλων. Είναι πολύ σημαντικό κομμάτι: μιλάμε για ροζ όπλα, όπλα που χωράνε σε μικρές τσάντες… Υπήρξε μια κοπέλα από το Las Vegas, η Sara Jane, η οποία αγόρασε όπλο επειδή της είχαν διαρρήξει το σπίτι και ο κλέφτης πήρε μόνο όλα της τα εσώρουχα. Κοίτα, το Las Vegas είναι σαν τεράστια τουαλέτα υπό το φως του ήλιου και έχει πολλές άρρωστες φάτσες εκεί, οπότε ήθελε να έχει τον τρόπο να αμυνθεί. Και δεν είναι καθόλου βίαιη ως άνθρωπος, είναι μια χίπισσα που κάθε χρόνο πηγαίνει στο Burning Man.
Ποια είναι η άποψή σου για τη νομοθεσία περί οπλοκατοχής και τον κυβερνητικό έλεγχο;
Νομίζω πως οι νόμιμοι ιδιοκτήτες όπλων δεν είναι σχεδόν ποτέ εκείνοι που διαπράττουν εγκλήματα με όπλα. Νομίζω πως από τη στιγμή που δεν είσαι εγκληματίας και ακολουθείς όλα τα νόμιμα βήματα, θα πρέπει να επιτρέπεται να έχεις όπλα – το γεγονός ότι έχεις δεν σε κάνει κακό άνθρωπο που θέλει να σκοτώσει κόσμο. Όταν αγοράζεις ένα όπλο στις ΗΠΑ πρέπει να περάσεις έναν έλεγχο, αλλά ο τύπος στο Colorado ήταν ξεκάθαρα τρελός και δεν θα έπρεπε να είχε λάβει έγκριση για οπλοκατοχή, οπότε σίγουρα κάποιος έκανε λάθος εκεί. Οι νόμιμοι κάτοχοι όπλων είναι οι τελευταίοι άνθρωποι που θα κάνουν κακό σε κάποιον. Υπάρχουν άλλωστε και περιστατικά που άνθρωποι με όπλα έχουν σώσει ζωές. Ήμουν στη Βοσνία τη δεκαετία του ’90 και υπήρχε κόσμος που δεχόταν επιθέσεις του γιουγκοσλαβικού στρατού και χρειαζόταν απεγνωσμένα όπλα για να αντισταθεί. Εντέλει, βρήκαν τα όπλα που χρειάζονταν και σώθηκαν από ένα πιθανό ολοκαύτωμα, μιας και τα Ηνωμένα Έθνη δεν έκαναν τίποτα.
Ποια ήταν η αντίδραση στο βιβλίο σου από την κοινότητα των ιδιοκτητών όπλων;
Πολλοί ιδιοκτήτες όπλων στις ΗΠΑ θεωρούν πως είναι ανακριβές και νομίζω πως ίσως είναι λίγο καχύποπτοι με το όλο project. Πιστεύουν πως υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις απέναντί τους και θεωρούν πως το βιβλίο μου τους κάνει να δείχνουν επικίνδυνοι. Εγώ το θεωρώ βιβλίο τέχνης και έναν τρόπο να δείξω πως δεν υπάρχει τίποτα το ντροπιαστικό στο να έχεις όπλο.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω.
Δείτε ένα preview του βιβλίου του Ben ΕΔΩ.
Περισσότερα από το VICE
Μιλήσαμε με τους Έλληνες που Πουλάνε Συσκευασμένο Αέρα σε Τουρίστες
Η «Σκοτεινή Πλευρά» Ελληνικών και Ξένων Τραγουδιών που Έχουν Γνωρίσει Τεράστια Επιτυχία
Άνδρες και Γυναίκες Πορνοστάρ Αποκαλύπτουν πώς Έχασαν την Παρθενιά τους
Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
