Τι Είναι το Post Vacation Blues και πώς Μπορούμε να το Ξεπεράσουμε

Ο Σεπτέμβρης διανύει τις πρώτες του μέρες και η αβάσταχτη επιστροφή στη ρουτίνα και την καθημερινότητα της τσιμεντένιας ζούγκλας έχει καταφθάσει. Επιστρέψαμε. Πίσω στα ίδια, καθιερωμένα μονοπάτια της ζωής μας, των υποχρεώσεων, της κανονικότητας, της δουλειάς. Επιστρέψαμε σε αυτά που γεμίζουν τις ώρες μας όλο τον υπόλοιπο χρόνο, που πάντοτε συνοδεύονται από αρνητικά συναισθήματα, στρες, τρέξιμο, κίνηση, φασαρία. Η θερινή ραστώνη γκρεμίστηκε τα πρώτα λεπτά που πατήσαμε το πόδι μας στο αθηναϊκό λιμάνι, επαναφέροντάς μας απότομα στην πραγματικότητα και τον παραλογισμό της παράξενης περιόδου που διανύουμε.

Οι καλοκαιρινές αναμνήσεις παρέμειναν ζωντανές μόνο μέσα από τις φωτογραφίες και έφτασε η ώρα της πιο δύσκολης προσαρμογής. Αμέσως κατακλυζόμαστε από μια διάχυτη μελαγχολία, χωρίς απαραίτητα να συμβεί κάποιο γεγονός που θα την πυροδοτήσει. Καθώς οι μέρες κυλούν, υπάρχει μια έντονη δυσφορία και έλλειψη ενδιαφέροντος για τα πάντα, μια υπέρμετρη κόπωση που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί και μια αίσθηση αδιεξόδου και μιζέριας. Μια ακαμψία και ένα επιφώνημα αγανάκτησης σε κάθε κίνηση. Υπάρχουν πολλά άτομα που βιώνουν αυτά τα συναισθήματα και δεν είναι καθόλου σπάνιο. Έχει όνομα και αναφέρεται ως «εποχική κατάθλιψη» ή αλλιώς “post vacation blues”, η θλίψη δηλαδή που συνοδεύει την επιστροφή από τις διακοπές.

Κάθε καλοκαίρι είναι συνυφασμένο με θάλασσες, ηλιοβασιλέματα, μουσικές, γεύσεις, αρώματα, έρωτες, ανεμελιά. Είναι μερικές ημέρες του χρόνου που ξεφεύγουμε από το ασφυκτικό πρόγραμμα και δεν κάνουμε τίποτα απολύτως. Εκεί αντιλαμβανόμαστε την αξία του χρόνου, απαλλασσόμαστε από τις υλιστικές μας ανάγκες, παραμένουμε περισσότερο χρόνο disconnected, συνδεόμαστε αμεσότερα με τη φύση και αισθανόμαστε πραγματικά ελεύθεροι. Δεν σκεφτόμαστε όσα μας βασανίζουν, μας βαραίνουν και μας προβληματίζουν. Και είναι μια κατάσταση που μας γεμίζει. Ωστόσο, διαρκεί τόσο λίγο, σαν μια βαθιά ανάσα, η κάθε μέρα κυλά σαν τους κόκκους μιας κλεψύδρας και χάνεται μαζί με τα όμορφα κομμάτια της. Την αφήνουμε πίσω, όμως το μυαλό ακόμα παραμένει αδρανές. Είμαστε αποπροσανατολισμένοι και αδυνατούμε να προγραμματίσουμε τις υποχρεώσεις μας.

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ατόμων που βιώνουν την κατάθλιψη μετά τις διακοπές. Πρόκειται για όσους δεν εκπλήρωσαν τις προσδοκίες που είχαν από τις διακοπές και για όσους έζησαν με τόση ένταση, που τους είναι δύσκολο να επανέλθουν στην πρότερη κατάσταση. Συρρικνωνόμαστε ψυχικά, νιώθουμε πως δεν μπορούμε να σηκώσουμε το βάρος των ευθυνών μας, νιώθουμε κενοί. Η κατάπτωση εκδηλώνεται με διαταρραχές στον ύπνο, ψυχική και σωματική κόπωση, ευμεταβλητότητα της ψυχικής διάθεσης, απροθυμία να εργαστούμε.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η περίπτωση όσων δυσκολεύονται να προσαρμοστούν παρά το γεγονός ότι έζησαν τις διακοπές όπως ήθελαν, είναι πιο περίπλοκη και περιγράφεται με τους όρους «ομαδικό φαντασιακό» και «παλινδρόμηση». Το «ομαδικό φανατσιακό» είναι η επανένταξη σε ομάδες που ανήκουμε – σχολή, επαγγελματικό περιβάλλον κ.λπ. Ωστόσο, η διαφορά είναι ότι στις διακοπές συνήθως συνυπάρχουμε με άτομα που έχουμε επιλέξει, ενώ η επιστροφή τους, σημαίνει αλληλεπίδραση και με άτομα που δεν μας είναι τόσο αρεστά. Έπειτα, προκαλείται μια αλυσιδωτή ψυχική αντίδραση που ονομάζεται «παλινδρόμηση», που συμβαίνει όταν αισθανόμαστε ότι επανερχόμαστε σε μια κατάσταση όπου οι γύρω μας, μας κρίνουν ή μας ελέγχουν.

Όμως, τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να ξεπεράσουμε ανώδυνα το post vacation blues; Αρχικά, καλό θα ήταν να επιστρέψουμε στο σπίτι τουλάχιστον μία ημέρα πριν χρειαστεί να πάμε στη δουλειά, ώστε να υπάρχει έστω λίγος διαθέσιμος χρόνος προσαρμογής, ξεκούρασης και επαρκούς ύπνου. Να αναπολούμε τις αστείες στιγμές των διακοπών και να αποφεύγουμε να επαναφέρουμε στο νου μας τις δυσάρεστες. Να μην προγραμματίσουμε σημαντικές συναντήσεις ή ραντεβού την πρώτη εβδομάδα της επιστροφής στη δουλειά, να τα αναβάλλουμε για την επόμενη, ώστε να είμαστε περισσότερο συγκετρωμένοι. Να αναζητήσουμε τις θετικές στιγμές της καθημερινότητάς μας που μας δημιουργούν όμορφα συναισθήματα. Να σχεδιάσουμε τις επόμενες διακοπές ή το επόμενο ταξίδι. Να βρούμε την αιτία που μας κάνει να αισθανόμαστε θλίψη και να αποβάλλουμε τις αρνητικές σκέψεις. Αποκατάσταση. Να αποδεχτούμε τον ρόλο που καλούμαστε να βγάλουμε εις πέρας. Να μη σκεφτόμαστε τη ζωή με μίζερο τρόπο. Και να συνειδητοποιήσουμε ότι οι διακοπές είναι μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι της, όχι ο αυτοσκοπός της.

Περισσότερα από το VICE

Θάλεια & Σοφία: Η Ιστορία Ενός Ομόφυλου Ζευγαριού με Παιδί που Ζει στην Αθήνα

Δέκα Ερωτήσεις που θα Ήθελες να Κάνεις στον Έλληνα Jack Sparrow

Ένοικοι Διηγούνται τις πιο Ακραίες Ιστορίες από Airbnb

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.