Drogue danemark photographie
Όλες οι φωτογραφίες είναι του Mikkel Hørlyck.
Ναρκωτικά

Ο Φίλος μου, ο Ηρωινομανής: Φωτογραφίζοντας τις Τελευταίες του Ημέρες

Ο φωτογράφος Mikkel Hørlyck θέλησε να κρατήσει «ζωντανό» τον φίλο του Jørgen Pedersen, με τον μοναδικό τρόπο που μπορούσε.
Matéo Vigné
Κείμενο Matéo Vigné
Brussels, BE

Ο Δανός φωτογράφος Mikkel Hørlyck συνάντησε τυχαία τον Jørgen Pedersen στο λιμάνι του Aarhus στη Δανία. O Hørlyck σπούδαζε εκεί και έψαχνε θέμα για ένα πρότζεκτ της σχολής.

«Μου είπε με πολύ έντονη προφορά: “Έχεις φακό 35 mm και 50 mm. Παλιότερα, θα σε λέγαμε φωτογράφο Τύπου, αλλά σήμερα φωτορεπόρτερ, σωστά;”», λέει ο Hørlyck. «Εντυπωσιάστηκα αμέσως. Με κοίταξε στα μάτια και ήταν σαν έρωτας με την πρώτη ματιά».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Hørlyck κάλεσε τον Pedersen στο σπίτι του για να ακούσουν ροκ μουσική και να μιλήσουν. Οι δυο τους δέθηκαν γρήγορα και ο Hørlyck κατέληξε να τον φωτογραφίζει και μετά το τέλος του αρχικού του πρότζεκτ. «Βλεπόμασταν αρκετά συχνά τα επόμενα έξι χρόνια», λέει ο Hørlyck. «Ήταν πολύ έξυπνος, αστείος, και ενδιαφερόταν πολύ για τον κόσμο γύρω του».

16_DSF6208.JPG

Ο JØRGEN ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ REUNION ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ. ΕΝΩ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΤΕ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥ, ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙ «ΚΥΡΙΟ ΕΞΥΠΝΑΚΙΑ". ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: MIKKEL HØRLYCK

Ο Pedersen πάλεψε με τον εθισμό στην ηρωίνη για 40 χρόνια. Τη δεκαετία του '80, αυτός και ο αδερφός του, Ole, πουλούσαν ηρωίνη, την προμηθεύονταν και τη μετέφεραν από την Ολλανδία. Παρά τη βαριά χρήση ναρκωτικών και το ιστορικό σωματικής ασθένειας, κατάφερε να επιβιώσει εν μέρει χάρη στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης της Δανίας, το οποίο παρέχει πολλές υπηρεσίες σε άτομα με εθισμό.

Το 2012, η χώρα δημιούργησε πέντε αίθουσες χρήσης ναρκωτικών, εξειδικευμένες κλινικές όπου οι χρήστες μπορούν να κάνουν ενέσεις με ασφάλεια και υπό ιατρική επίβλεψη. Μια αξιολόγηση του προγράμματος του 2016 έδειξε ότι οι ασθενείς ήταν «κατά βάση ικανοποιημένοι με τις μονάδες» και «βίωναν αίσθηση κοινωνικής αποδοχής ενώ βρίσκονταν μέσα».

Ο Pedersen ήταν ασθενής σε μία από αυτές τις κλινικές. Κάθε μέρα οι νοσοκόμες του έδιναν δύο δόσεις ηρωίνης και τον βοηθούσαν να λύσει τα καθημερινά προβλήματα. «Είχε το δικό του διαμέρισμα και λάμβανε οικονομική βοήθεια κάθε φορά που αρρώσταινε», λέει ο Hørlyck. «Ο στόχος σε όλο αυτό ήταν να δώσουμε στον Jørgen και στους άλλους την ευκαιρία να ξεφύγουν από τα ναρκωτικά».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
2_DSF1312.JPG

Ο PEDERSEN ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΗ ΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΜΕ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: MIKKEL HØRLYCK

Δυστυχώς, ο εθισμός του Pedersen ήταν αρκετά σοβαρός. Εκτός από τις δύο δόσεις του, έκανε ενέσεις πέντε με δέκα φορές την ημέρα. Τελικά, ο Pedersen πέθανε τον Σεπτέμβριο του 2021 από επιπλοκές καρκίνου του ήπατος. Ήταν αποφασισμένος να ζήσει περισσότερο από τη μητέρα του, η οποία είχε ήδη χάσει τον άλλο γιο της, Οle, από εθισμό. Όμως, δυστυχώς, η μητέρα του πέθανε έξι εβδομάδες μετά τον θάνατό του.

«Ήταν μια έντονη διαδικασία, αλλά ήταν όμορφη γιατί ο δεσμός μας ήταν πολύ δυνατός», λέει ο Hørlyck. «Ακριβώς όπως ο δεσμός που είχε με τη μητέρα του και τη φίλη του Birgitte, με την οποία κράτησε επαφή για 36 χρόνια».

Από πολλές απόψεις, ο Pedersen θα έπρεπε να είχε πεθάνει πολύ καιρό πριν. «Ξεγέλασε τον θάνατο πολλές φορές», λέει ο Hørlyck, για την εξυπνάδα και την προσαρμοστικότητα του φίλου του. «Αλλά δεν το έκανε μόνος του. Οι γιατροί, οι νοσοκόμες και οι διάφοροι βοηθοί του συνέβαλαν τρομερά όλα αυτά τα χρόνια – τον έσωσαν, ξανά και ξανά».

3_DSF5556.JPG

Ο PEDERSEN ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ SKEJBY, ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2016. ΕΚΑΝΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΦΤΑ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΓΙΑ ΜΟΛΥΝΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΦΥΛΟΚΟΚΚΟ, ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΒΑΛΒΙΔΑΣ, ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΗ ΧΟΛΗ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: MIKKEL HØRLYCK

Η φωτογράφηση της ζωής κάποιου εθισμένου στην ηρωίνη έχει προκλήσεις τις οποίες ο Hørlyck προσπάθησε να αντιμετωπίσει διαισθητικά. «Ο εθισμός του ήταν πολύ δυνατός και η προσωπικότητά του πολύ γλυκιά», συνεχίζει ο Hørlyck. «Αν ήθελα να ακολουθήσω τον Jørgen για δύο ημέρες, του ζητούσα τέσσερις».

Μετά τον θάνατό του, ο Hørlyck συγκέντρωσε τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει όλα αυτά τα χρόνια στο Jørgen, a Mystery, μια σειρά φωτογραφιών που εξερευνά όλες τις ερωτήσεις που δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει ο Hørlyck. Ποιος ήταν αλήθεια ο Pedersen; Γιατί δεν κατάφερε ποτέ να συνέλθει; Πώς κρατιόταν από τη ζωή με νύχια και με δόντια, ενώ ταυτόχρονα κατέστρεφε τον εαυτό του;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Ήταν σαν επιστήμονας ναρκωτικών, ο Freud της μαστούρας, το αγαπημένο παιδί του Σατανά», λέει ο Hørlyck. «Ένα εκλεπτυσμένο πνεύμα, ένας άγιος άνθρωπος, ένας εξωστρεφής και ενδαφιέρων χαρακτήρας».

Πολλά έντυπα της Δανίας δημοσίευσαν το έργο του Hørlyck και με κάθε άρθρο, καινούργια κομμάτια της ζωής του Pedersen έρχονταν στο επίκεντρο για τον Hørlyck - διατηρώντας ζωντανή την ιστορία του φίλου του πολύ μετά τον θάνατο του.

«Μου άρεσε να τον φωτογραφίζω από την πρώτη μας συνάντηση μέχρι την τελευταία», λέει ο Hørlyck.

Περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:

5_DSF4810.JPG

Ο JØRGEN PEDERSEN (ΔΕΞΙΑ) ΚΑΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΟΥ OLE (ΑΡΙΣΤΕΡΑ) ΣΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: MIKKEL HØRLYCK

4_DSF1817.JPG
15_DSF1360.JPG

ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ Ο PEDERSEN ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΞΥΡΙΖΟΤΑΝ, ΠΛΕΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣΕ ΜΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΑΤΗ ΡΟΜΠΑ. ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΝ ΕΠΑΙΡΝΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Ο ΥΠΝΟΣ. PHOTO: MIKKEL HØRLYCK

6_DSF6604.JPG
12_DSF2433.JPG
7_DSF5369.JPG
8_DSF2901.JPG
9_DSF3908.JPG
20_DSF9284.JPG

« Je veux pas mourir. C'est tellement injuste. Je ne pense qu'à ma mère », dit Jørgen. Il pleure à la fin de chaque phrase. Il a peur de s'endormir et de ne plus se réveiller. Son foie ne peut pas se rétablir parce qu'il est perturbé à la fois par sa maladie hépatique ainsi que par sa tumeur.

11_DSF0411.JPG
13_DSF1104.JPG

Jørgen est pressé. Il est en retard pour son rendez-vous à la clinique. S'il ne se présente pas, il recevra de la méthadone et non de l'héroïne, ce qui a des effets néfastes sur son corps. Un manque d'héroïne dans son organisme, ne fait qu'augmenter sa consommation. En plus de ses visites quotidiennes à la clinique, Jørgen s'injecte cinq à dix fois par jour.

17_DSF2583.JPG
18_DSF1974.JPG
21_DSF6671.JPG
19_DSF6625.JPG
22_DSF9229.JPG

Jørgen repose en paix dans la chapelle de l'hôpital Skejby. Sa mère lui avait rendu visite quelques jours avant sa mort. Jørgen pouvait à peine parler. Soudain, le soleil s’est mis à briller dans sa chambre et sa mère a commencé à chanter : « À l'est, le soleil se lève. » Jørgen a, à ce moment-là, retrouvé un peu de force et d'esprit, assez pour chanter avec elle. Après la visite de sa mère, Jørgen s'est endormi. Il ne s'est plus jamais réveillé.