Ο Kurt Cobain έλεγε συχνά ότι πάντα πίστευε πως η μελωδία έρχεται πρώτα και οι στίχοι ακολουθούν. Όπως και να το πάρεις, άδικο δεν είχε. Όλοι ξέρουμε ή έχουμε υπάρξει εκείνος ο τύπος/-ισσα που ξέρει κάθε νότα από ένα κομμάτι αλλά δεν έχει ιδέα από στίχους, όποτε σιγομουρμουρίζει μέχρι να έρθει η μόνη λέξη που γνωρίζει, στο τέλος συνήθως της στροφής, λέγοντάς την όσο πιο καθαρά μπορεί. Στο κουπλέ πάλι μουρμουρητό.
Υπάρχει όμως και η άλλη περίπτωση, που είναι ακόμη πιο αγαπημένη. Να έχεις ακούσει ένα κομμάτι 343 φορές και τελικά, την ώρα που το σιγοτραγουδάς την 344η, να μπαίνεις στη διαδικασία να ψάξεις το νόημα όσων τραγουδάς και να μην το βρίσκεις απολύτως πουθενά.
Videos by VICE
Σε αυτήν τη φάση θέλουμε να σας βάλουμε. Εν προκειμένω, παρακάτω θα βρείτε εννέα στιγμές ελληνικής στιχουργίας που δεν βγάζουν κανένα απολύτως νόημα. Μείναμε περισσότερο στα mainstream που ο abstract στίχος δεν είναι ο βασικός στόχος.
Φωτιά με φωτιά
Η πρώτη στροφή της φερόμενης και ως πιο πωρωτικής εισαγωγής σε ελληνικό ελαφρολαϊκό τραγούδι. Αφού έχει μπει ένα intro με τελείως απότομο escalation, ο Κίαμος -χωρίς καν να έχει πιει καφέ- χώνεται ουρλιάζοντας και λέγοντας το παρακάτω. Κανονικό παραλήρημα.
Θάλασσα η αγάπη, καράβι το κρεβάτι Του έρωτα την ώρα, τώρα, τώρα Φλόγες στα σεντόνια, πληρωμένα λόγια Και τα θέλω όλα, όλα, όλα.
Έπαψες αγάπη να θυμίζεις
Εντάξει, είναι τελείως ντεμοντέ πια να κοροϊδεύεις τους Πυξ Λαξ. Η αλήθεια είναι όμως ότι μιλάμε για τους «βασιλιάδες» του είδους. Ενδεικτικά μόνο, βάλαμε το πιο γνωστό τους.
Υπάρχουν, το νιώθω, υγρά μονοπάτια υπάρχουν κομμάτια από φως στη σιωπή τραγούδια που ‘γίναν με δάκρυα στα μάτια τραγούδια που ‘γίναν απλά η αφορμή
Βαβέλ
Εδώ έχουμε Θέμη Αδαμαντίδη στο κομμάτι που έρχεται στο άλμπουμ αμέσως μετά το «Μα πού να πάω». Μπορεί να μην ξέρουμε τον προορισμό. Ξέρουμε όμως την αφετηρία. Μάλλον ο Πύργος της Βαβέλ είναι ένα σύμβολο της ασυνεννοησίας που υπήρχε μέσα στο σπίτι. Με το ΚΤΕΛ όμως έσπασα.
Από τον Πύργο της Βαβέλ έφυγα νύχτα με το ΚΤΕΛ για να γλιτώσω Ήσουν γεμάτη ενοχές κι εγώ δεν είχα αντοχές για να σε σώσω
Μωρό μου φάλτσο
Μία από τις πολλές επιτυχίες του Μιχάλη Ρακιντζή. Κλασικά, έχει χωρίσει ή τέλος πάντων του λείπει μία κοπέλα με την οποία είχε δεσμό. Στο τέλος, όμως, παίρνει μία αισιόδοξη τροπή και λέει ότι θα ξαναζήσουν όσα έζησαν στις πλαζ και στις κόκκινες καρέκλες και κυρίως αυτό το ονειρικό που είχαν για το γιαούρτι ομπρέλες.
Kαι θά ‘ρθεις πάλι να με βρεις στην πλαζ, εκεί στις κόκκινες καρέκλες με φάλτσο να μου τραγουδάς, για το γιαούρτι θα ‘χουμε ομπρέλες
Δελφινάκι
Εδώ έχω μία απογείωση. Ο Σάκης στο συγκεκριμένο κομμάτι ενημερώνει το άλλο του μισό ότι έχει κουραστεί με τους καβγάδες. «Και ποιος δεν έχει;» θα έλεγε κανείς. Εκεί όμως που όλα κυλάνε κανονικά, σκάει μία παρομοίωση με τα δελφινάκια που κολυμπάνε και δεν κλωσσάνε αβγά. Πράγματι, κολυμπάνε και ανήκουν στην τάξη των θηλαστικών. Πού ήμασταν όμως;
Βαριέμαι πια Να σου τα λέω όλα με καβγά Τα δελφινάκια κολυμπάνε Δεν κλωσσάνε αβγά
Σε ξένο σώμα
Εδώ έχουμε στίχο από τραγούδι της Έλενας Παπαρίζου, ο οποίος φαινομενικά έχει ένα κάποιο νόημα. Με τον τρόπο που έχουν νόημα οι σπαζοκεφαλιές. Για να επιμένει με τον χώρο στην καρδιά της και με το ποιος τον πήρε τελικά, ε, κάπου θα καταλήγουμε. Μπορεί και όχι. Έκανα συντακτική ανάλυση σε όλους τους στίχους και δεν κατάλαβα ποτέ ποιος έκατσε τελικά στην κενή θέση.
Και στην καρδιά μου έκανα Χώρο να σε χωρέσω Έμεινε η θέση σου κενή Κι ο εαυτός μου απ’ έξω Πως δεν μου λείπεις δεν θα πω, θέατρο δεν θα παίξω
Κομμένα πια τα δανεικά
Για να είμαι ειλικρινής, σε αυτό το κομμάτι του Αντώνη Ρέμου αφουγκράζομαι τη γενική ιδέα που λέει ότι σημασία έχει το ποιον έχεις δίπλα σου και όχι πόσο λεφτά έχει εκείνος (;). Μου αρέσει πολύ το «αυτό είναι το θέμα», ότι δηλαδή καταλάβαμε τα προηγούμενα και προχωράμε. Αυτό ακριβώς, τίποτα άλλο.
Νόμιζες πως το κενό θα κλείσει αν το γεμίσεις με κάτι ακριβό μόνο ένα στρώμα ζητάει το σώμα αυτό είν’ το θέμα, να πας στον ουρανό όταν σε φιλώ
Ντάρι-ντάρι
Τη λέξη «ντάρι» να τη χωνέψει κανείς. Χρησιμοποιείται σε διάφορα νησιώτικα και δημοτικά τραγούδια. Αυτό που πάντα με εντυπωσίαζε σε αυτόν τη στροφή είναι ότι οι γλάροι μας πήρανε χαμπάρι. Από εδώ και πέρα κάθε φορά που με κοιτάει ένας γλάρος θα ξέρω ότι ξέρει τα βαθύτερα μυστικά μου.
Ντάρι-ντάρι, ντάρι-ντάρι στον γιαλό πετούν οι γλάροι, στον γιαλό πετούν οι γλάροι μας επήρανε χαμπάρι
Περισσότερα από το VICE
Επιστήμονες μας Δείχνουν τις Αγαπημένες τους Φωτογραφίες από το Διάστημα
HGEMONA$: «Ο Λεξ Είναι από τα Καλύτερα Άτομα που Έχω Γνωρίσει στη Σκηνή»
Φωτογραφίες και Ιστορίες από τον Μυστικό Κόσμο των Στριπτιτζάδικων