Οδηγώ γύρω από τους δρόμους της Ραμάλα, στην Παλαιστίνη με την Noor Dawood, την Παλαιστίνια οδηγό αγώνων πλαγιολίσθησης αυτοκινήτου, που είναι και η μόνη τέτοια οδηγός στη Μέση Ανατολή. Η Noor είναι ένα από τα τέσσερα μέλη των Speed Sisters, της πρώτης και μοναδικής γυναικείας αγωνιστικής ομάδαςστη Μέση Ανατολή, η οποία τράβηξε τη διεθνή προσοχή για το εκρηκτικό αγωνιστικό σκηνικό στους δρόμους της Παλαιστίνης, δείχνοντας ασέβεια στους Μουσουλμάνους κληρικούς και αποσυναρμολογώντας την καρικατούρα της γυναικείας φύσης της Παλαιστίνης.
Από το κάθισμα του οδηγού του GTI της, η Noor μιλάει για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες από το ξεκίνημα. «Αρχικά, (οι άλλοι οδηγοί) ήταν επιφυλακτικοί», μου λέει η γεννημένη στο Τέξας 23χρονη, καθώς πλαγιολισθαίνει σε μια στροφή. «Δεν είχαν συνηθίσει να βλέπουν μια γυναίκα να οδηγεί τρελά πίσω από το τιμόνι, αγωνιζόμενη εναντίον -και νικώντας- άνδρες σε αγώνες. Αλλά, ξαφνικά, παραδέχονταν ‘Αυτές οι γυναίκες ξέρουν από οδήγηση’»
Videos by VICE
Σίγουρα ξέρουν, και αυτό είναι που με κάνει να επανεξετάζω την επιλογή μου για τον χώρο της συνέντευξης. Η επιθετική οδήγηση της Noor στους στενούς, απότομους και μανιακούς δρόμους της κατεχόμενης Παλαιστίνης, αποσυντονίζει την ηρεμία μου, και, με κάθε τρομακτική στροφή, οι ερωτήσεις μου μετατρέπονται σε προεφηβικές τσιρίδες.
Η οδήγησή της δεν θα έπρεπε να με βρει απροετοίμαστο, αν και η Ραμάλα έχει μια γεωγραφία που εκτρέφει οδηγούς, εξελίσσεται έξω από το άναρχο και σοβαρό τοπίο των κατεχόμενων εδαφών. «Ναι, το να μαθαίνεις να οδηγείς εδώ ήταν σίγουρα μέρος της», μού λέει η Noor. «Αυτοί οι δρόμοι δείχνουν το πώς ξεκίνησα, όταν έμαθα για πρώτη φορά πώς να τρέχω και πώς να πλαγιολισθαίνω».
Γνώρισα τη Noor -μαζί με δύο από τις άλλες «αδελφές», την Mona Ennab και την Betty Saadeh- σε ένα δοκιμαστικό αγώνα ταχύτητας στη Ραμάλα, ένα από τα πέντε ατομικά αγωνίσματα με χρονομέτρηση που συνθέτουν το παλαιστινιακό πρωτάθλημα αγώνων δρόμου. Οι τρεις SpeedSistersήταν μακράν οι πιο δημοφιλείς οδηγοί…
Το γεγονός από μόνο του είχε τις ιδιότητες των πολλών «επίσημων» παλαιστινιακών εκδηλώσεων -εν μέρει μια σοβαρή, οργανωμένη έκθεση, εν μέρει ένα μπάρμπεκιου στην πίσω αυλή, με τους δημοσιογράφους και τους αρχηγούς των ομάδων να διασχίζουν απρόσεκτα το αυτοσχέδιο φράγμα της νησίδας στη μέση της πίστας, όσο τα αυτοκίνητα πάταγαν γκάζι, περνώντας μόλις λίγα εκατοστά δίπλα από τους απροστάτευτους παρατηρητές. Μέχρι το τέλος της ημέρας, ένας αστυνομικός χρειάστηκε να νοσηλευτεί όταν ένας οδηγός έχασε τον έλεγχο.
Κοντά στην γραμμή εκκίνησης, οι Speed Sisters -μαζί με 40 περίεργους Παλαιστίνιους και Ιορδανούς οδηγούς- περιστρέφονται γύρω από τα «πειραγμένα» Datsun, Fiat και Peugeot. Όλα έμοιαζαν με συνηθισμένα οχήματα, με μπάρες στις απογυμνωμένες καμπίνες, ενισχύσεις στα σπόιλερς, αφίσες του Γιάσερ Αραφάτ στα παράθυρα και ένα αυτοκίνητο με τις λέξεις «λευκά κορίτσια» ανεξήγητα κακογραμμένες σε όλη την πλευρά του. Ένας-ένας, οι οδηγοί αγωνίστηκαν στον κλειστό δρόμο της Ραμάλα, περνώντας ανάμεσα από κώνους και πλαγιολισθαίνοντας στις στροφές, με τα σιλασιέ των εξατμίσεων να ακούγονται σαν πυροβολισμοί.
Μετά τον αγώνα, οι περισσότεροι από τους οδηγούς θα αντικαταστήσουν τα καθίσματα, το ταμπλό και τα εσωτερικά. Τα αυτοκίνητά τους κάνουν διπλή ζωή. Η Mona, η οποία αφήνει το αγωνιστικό της όπως είναι για την καθημερινότητά της, λέει πως «το αποκαλούν το αγώνισμα των βασιλιάδων. Είναι εξαιρετικά δαπανηρό και, για τους περισσότερους Παλαιστίνιους, είναι αδύνατο».
Παρά το κόστος, οι παλαιστινιακοί αγώνες αυξάνονται σταθερά σε δημοτικότητα και είναι σαφές ότι ένα μεγάλο μέρος αυτής έχει να κάνει με τις SpeedSisters, των οποίων η θέση ως μοναδικής γυναικείας αγωνιστικής ομάδας στη Μέση Ανατολή, έχει προσελκύσει την προσοχή των διεθνών μέσων ενημέρωσης για τους παλαιστινιακούς αγώνες.
Όταν το όνομα της BettySaadeh ανακοινώνεται από τα μεγάφωνα, το μεγάλο και σχεδόν αποκλειστικά ανδρικό πλήθος, που έχει καταλάβει την πλευρά του κλειστού δρόμου της Ραμάλα, τρελαίνεται. Η 32χρονη, γεννημένη στο Μεξικό, Παλαιστίνια «πετάει» στα 200 μέτρα του δρόμου, κάνει στροφή 360 μοιρών γύρω από μια σειρά από κώνους και επιστρέφει στην αφετηρία.
Ένας Παλαιστίνιος θαυμαστής που ονομάζεται Samer δείχνει την Bettyκαι λέει: «Κοιτάξτε την. Ακούω ότι οδηγεί με τακούνια, είναι πολύ σκληρό καρύδι».
Και μπορείτε να καταλάβετε από που ξεκινούν οι φήμες. Με τα ξανθά μαλλιά της, το ροζ κραγιόν, τα ψεύτικα νύχια και την πλήρη αγωνιστική φόρμα της, η Bettyμοιάζει σαν να έχει ξεπηδήσει από την πιο τρελή φαντασία του Kenny Powers. Ωστόσο, πίσω στο απίστευτα λευκό διαμέρισμά της, ανάμεσα στα εκατοντάδες τρόπαια που πήρε κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της στους αγώνες, αποδοκιμάζει τους ισχυρισμούς του Samer.
«Όχι, δεν φορώ τακούνια όταν τρέχω», λέει γελώντας. «Αυτό θα ήταν γελοίο».
Η απαράμιλλη δημοτικότητα των Sistersείναι ακριβώς ό, τι τροφοδοτεί όλες αυτές τις λαϊκές ιστορίες -το είδος της γελοίας φήμης που θα βρείτε συνήθως να γράφεται για την Ellie Goulding και την Anne Hathaway στις κεντρικές σελίδες του Heat.
Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Η εμβληματική νέα εικόνα της Betty ώθησε πολλούς οδηγούς και οπαδούς να την διαγράψουν, στα πρώτα χρόνια.
Όπως εξηγεί η Noor, «Nαι, οι άνθρωποι δεν είχαν πάρει στα σοβαρά την Betty. Tα μαλλιά, το μακιγιάζ, τα πάντα. Αλλά το λάθος τους ήταν ότι μπορούσε να νικήσει τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά, και το έχει κάνει».
Η Noor έχει να αντιμετωπίσει τις δικές της μοναδικές προκλήσεις, ούσα η μόνη γυναίκα οδηγός drift στη Μέση Ανατολή. Όπως εξηγεί «Στον πρώτο μου αγώνα drift στην Ιορδανία το 2010, βγήκα δέκατη ανάμεσα σε 30 παιδιά. Μερικά από αυτά σοκαρίστηκαν, θύμωσαν και μού πήραν το τρόπαιο. Πιστεύουν -και στην Παλαιστίνη- ότι αυτή η συμπεριφορά είναι φυσιολογική. Εμείς οι γυναίκες ακούμε πολλά σχόλια όπως, «γιατί δεν μένετε στο σπίτι; Βρείτε μια ζωή να ζήσετε, και άλλα τέτοια. Μπλα, μπλα, μπλα».
Μπορεί η συμπεριφορά να έχει αλλάξει ελαφρώς προς τις Speed Sisters όμως τα τετριμμένα στερεότυπα για το τι πρέπει να κάνουν ή να μην κάνουν οι γυναίκες στην Παλαιστίνη, δεν έχουν ξεθωριάσει εντελώς.
Ένας Παλαιστίνιος στον αγώνα μού είπε, «μού αρέσουν η Bettyκαι η Noor, αλλά δεν θα ήθελα η αδελφή μου, η κόρη ή η σύζυγός μου να ήταν οδηγοί αγώνων. Θα ήταν απαράδεκτο».
Μερικοί μουσουλμάνοι κληρικοί το έχουν προχωρήσει ακόμη περισσότερο, λέγοντας ότι η γυναικεία αγωνιστική δραστηριότητα είναι haram(απαγορευμένη), απηχώντας το είδος της πρόσφατης ρητορικής ενός Σαουδάραβα κληρικού, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι το να επιτρέπεις στις γυναίκες να οδηγούν αυτοκίνητα, μπορεί να «βλάψει τις ωοθήκες τους».
Όπως μού είπε η Betty, «Είναι αλήθεια, είμαστε μια πολύ συγκρατημένη κοινωνία. Αλλά όταν ένας φυσιολογικός άνδρας βγαίνει έξω, δεν ζητωκραυγάζουν όπως κάνουν με εμάς».
Οι SpeedSistersβλέπουν τους εαυτούς τους ως πρεσβευτές της Παλαιστίνης. «Έχουμε δώσει μια διαφορετική εικόνα των Παλαιστινίων γυναικών», δηλώνει η Betty. «Νομίζουν ότι η Παλαιστίνη είναι Σαουδική Αραβία, ότι οι γυναίκες μένουν στο σπίτι και δεν οδηγούν. Αλλά δεν οδηγούμε απλώς, αγωνιζόμαστε!».
Η πολιτική για τα φύλα είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Ο Ισραηλινός αποκλεισμός της Δυτικής Όχθης μετά τη δεύτερη παλαιστινιακή Ιντιφάντα έχει αλλάξει απόψεις, με συνέπεια να αποκτηθούν ανταλλακτικά αυτοκινήτων και αγωνιστικός ανταγωνισμός, κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Οι περισσότεροι οδηγοί έχουν ταυτότητες Δυτικής Όχθης και μπορούν να αγωνιστούν μόνο στην Παλαιστίνη και την Ιορδανία, το Ισραήλ ελέγχει όλα τα σύνορα και τις θεωρήσεις βίζας.
«Πολλοί από τους οδηγούς δεν μπορούν καν να φύγουν από τη Δυτική Όχθη», λέει ο Noor. «Είναι χάλια!».
«Νιώθεις σαν να είσαι στη φυλακή εδώ, με όλα αυτά τα τείχη», λέει η Betty, αναφερόμενη στο μήκους 500 χιλιομέτρων τείχος που χωρίζει τη Δυτική Όχθη από το Ισραήλ. «Αν και έχω μεξικανικό διαβατήριο, ακόμα έχω παλαιστινιακή ταυτότητα», συνεχίζει. «Με περιορίζει από το να κινούμαι ελεύθερα. Μακάρι να μπορούσα να οδηγήσω στην Ιερουσαλήμ, στην παραλία του Τελ Αβίβ -απλά πράγματα».
Αλλά το απλό δεν φαίνεται να είναι στην ατζέντα των SpeedSisters. Μια φορά, έκαναν εξάσκηση σε ένα πάρκινγκ δίπλα στην ισραηλινή φυλακή Ofer στη Δυτική Όχθη, όταν οι Ισραηλινοί στρατιώτες άνοιξαν πυρ. «Εμείς απλά κάναμε εκπαίδευση σε ένα πάρκινγκ», λέει η Betty «και οι Ισραηλινοί με πυροβόλησαν στην πλάτη με ένα κάνιστρο δακρυγόνου».
Αλλά τέτοιες ιστορίες είναι αρκετά κοινές στην Παλαιστίνη, και ίσως η οδήγηση είναι ένας τρόπος για να ξεφεύγουν οι SpeedSisters προσωρινά από τέτοιες αφηγήσεις. Όπως μου είπε η Betty, «οι πιέσεις από την κοινωνία -από την κατοχή- συμβαίνουν εξαιτίας του ότι οδηγούμε. Πρέπει να μην έχεις κανένα φόβο σε αυτό το άθλημα, και στην Παλαιστίνη, οι αγώνες σε κάνουν να αισθάνεσαι ελεύθερος».
Περισσότερα από το VICE
Οι Γυναίκες Έχουν τους Πρώτους τους Οργασμούς Νωρίτερα Από Ποτέ
Η Εύα Κουμαριανού δεν Φοβάται Τίποτα πια
Στα ΚΤΕΛ της Τρίπολης Πωλούνται Χουντο-Μπρελόκ
