Όσα Έζησα στην Αίθουσα 100Α, στην Πολύωρη Δίκη της Ηριάννας και του Περικλή

Κάπου μετά τις 10, προχθές το πρωί, η οδός Λουκάρεως είχε γεμίσει με κόσμο, πανό και συνθήματα. Ανεβαίνοντας τα σκαλιά του δικαστικού Μεγάρου, την ώρα που οδηγούμουν προς το ασανσέρ για να φτάσω στον τέταρτο όροφο, στην αίθουσα 100Α που ήταν κατάμεστη από κόσμο που βρέθηκε εκεί για να παρακολουθήσει τον καφκικό εφιάλτη του Περικλή Μπ. και της Ηριάννας Β.Λ. που συνεχίστηκε στο πενταμελές εφετείο αναστολών. Πέρα από τον κόσμο που βρέθηκε εκεί για να συμπαρασταθεί στους δυο πρωταγωνιστές μιας σύγχρονης τραγωδίας, μπορούσες να διακρίνεις και τις ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που υπήρχαν τόσο στην αίθουσα, όσο και σε ολόκληρο τον όροφο.

Λίγη ώρα αργότερα, εντός της δικαστικής αίθουσας, έφταναν μια γυναικεία λεπτοκαμωμένη μελαχρινή φιγούρα και ένας ψηλός νέος που κοιτούσε αποσβολωμένος τον χώρο. Δεμένοι με χειροπέδες έμπαιναν από την είσοδο των κατηγορουμένων περιτριγυρισμένοι από άνδρες και μια γυναίκα της Αντιτρομοκρατικής. Τα όπλα που κουβαλάνε και οι κουκούλες που φορούν οι ένστολοι που τους συνοδεύουν, η όψη τους, τα μόνιμα θυμωμένα μάτια που διακρίνονται μέσα από τα full face, προκαλούν τρόμο· ακόμη και αν δεν είσαι ένοχος για τίποτα.

Η έδρα του πενταμελούς εφετείου αναστολών αποτελείται από πέντε γυναίκες. Δίπλα τους κάθεται ο εισαγγελέας Γεώργιος Γεράκης, στον οποίο έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για την υπόθεση Siemens. Τότε ακούστηκε για πρώτη φορά το όνομά του μετά την πειθαρχική δίωξη που του ασκήθηκε από εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τόσο στον ίδιο, όσο και στον Ισίδωρο Ντογιάκο, αλλά και στην αντιεισαγγελέα Εφετών, Αθηνά Θεοδωροπούλου. Ο λόγος της δίωξής τους ήταν η μη έγκαιρη μετάφραση του βουλεύματος της πολύκροτης υπόθεσης της Siemens που τρέχει στα δικαστήρια από το 2006. Ο άστοχος χειρισμός, οδήγησε στην αναβολή της δίκης επ' αόριστον.

Κάθομαι μπροστά, δίπλα στους συγγενείς των κατηγορουμένων χωρίς να το γνωρίζω. Καταλαβαίνω ότι είναι συγγενείς τους μόνο από την αντίδραση τους κατά την είσοδο των παιδιών τους στο δικαστήριο. Η μητέρα του Περικλή δεν αντέχει και ζητάει να καθίσει. Ο πατέρας της Ηριάννας προσπαθεί να κοιτάξει την κόρη του και να της κάνει ένα αγωνιώδες νόημα ότι βρίσκεται εκεί, ενώ ο σύντροφός της δεν παίρνει τα μάτια του από πάνω της.

Όλοι στο δικαστήριο είναι ανάστατοι όταν οι αρχικές αγορεύσεις των δικηγόρων ξεκινούν. Όμως όλοι είναι αισιόδοξοι - και κυρίως οι συγγενείς που περιμένουν να πάρουν την Ηριάννα και τον Περικλή πίσω στην ελευθερία. Διότι, όλοι όσοι βρίσκονται εκεί και έχουν παρακολουθήσει την υπόθεση από την αρχή, γνωρίζουν πως πρόκειται για άδικες κρατήσεις. Ποντάρουν στη σύνθεση της έδρας και στην παραδοχή της κοινής λογικής, πως δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την καταδίκη τους και για την κράτησή τους. Το λιγότερο που θα μπορούσε να γίνει είναι να αποκτήσει η ποινή ανασταλτικό χαρακτήρα, μέχρι να εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό και να διορθωθεί η αδικία που υπέστησαν στην πρωτόδικη καταδίκη τους την 1η Ιουνίου, όταν άκουσαν τους δικαστές να τους επιβάλλουν ποινή 13 ετών.

Τον Ιούλιο που μας πέρασε, ακόμη μια αίτηση αναστολής των δυο παιδιών είχε απορριφθεί με πλειοψηφία 3-2, όταν η έδρα του δικαστηρίου έκανε δεκτή την εισήγηση του εισαγγελέα Ιωάννη Προβατάρη. Ο συγκεκριμένος εισαγγελέας είχε αποφασίσει πως τα παιδιά αυτά δεν αξίζουν να αφεθούν ελεύθερα. Τον Μάρτιο του 2015, μετά την παρέλευση του 18μηνου υποχρεωτικής κράτησης, ο κ. Προβατάρης είχε προτείνει την αποφυλάκιση του Νικόλαου Μιχαλολιάκου, αρχηγού της Χρυσής Αυγής, και του επίσης χρυσαυγίτη Χρήστου Παππά, με επιβολή χρηματικής εγγύησης 125.000 ευρώ.

Πρώτος κλήθηκε να καταθέσει στη χθεσινή διαδικασία ο εξειδικευμένος πνευμονολόγος και καθηγητής με ειδίκευση στα σπάνια νοσήματα κ. Μπούρος, ο οποίος τόνιζε επανειλημμένα το σοβαρό πρόβλημα υγείας του Περικλή. Υπογράμμιζε ξανά και ξανά πως ο 33χρονος πτυχιούχος Γεωπονικής πάσχει από ένα σοβαρό αυτοάνοσο αναπνευστικό πρόβλημα το οποίο μπορεί να του κοστίσει τη ζωή ή να μειώσει το προσδόκιμο της ζωής του στις συνθήκες τις οποίες κρατείται (ανάμεσα σε άλλους καπνιστές, στρες και κακές συνθήκες διαβίωσης). Ο Περικλής, όταν ρωτήθηκε από την Πρόεδρο «σε τι συνθήκες ζείτε;», απάντησε «Σε συνθήκες φυλακής» και στη συνέχεια εξήγησε πως είναι αναγκασμένος να συμβιώνει μαζί με άλλα 60 άτομα στο σωφρονιστικό κατάστημα όπου κρατείται και πως φυσικά δεν μπορεί να απαγορεύσει στους συγκρατούμενούς του να καπνίζουν, ούτε να κάνει κάτι για να προστατεύσει τον εαυτό του.

Πώς βρέθηκε στο εδώλιο του κατηγορούμενου και πως καταδικάστηκε ο 33χρονος; Η ιστορία του είναι παρόμοια με της Ηριάννας αφού χρησιμοποιήθηκε και εδώ ο συνδυασμός της μεθόδου του DNA και του άρθρου 187 Α του ποινικού κώδικα, γνωστού και ως «τρομονόμου». Ήταν ο συγκάτοικος του συντρόφου της Ηριάννας και δεν είχε μπει ποτέ στο στόχαστρο της δικαιοσύνης. Όταν μάλιστα έγινε η προσαγωγή του Κωνσταντίνου Π., (ο οποίος στο δικαστήριο που έγινε μετέπειτα, αφού κατηγορούνταν και αυτός για συγκρότηση και ένταξη στη Συνομωσία των Πυρήνων της Φωτιάς, αθωώθηκε αμετάκλητα), ο Περικλής προσήλθε αυτοβούλως και κατέθεσε ως μάρτυρας στον ειδικό εφέτη ανακριτή που χειριζόταν την υπόθεση, αλλά και στο δικαστήριο του φίλου του αργότερα.

[VICE Video] Είναι η Αθήνα το Νέο Βερολίνο;

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Όπως και στην περίπτωση της Ηριάννας, έτσι και με τον Περικλή, βρέθηκε κάποιο αμφιλεγόμενο δείγμα DNA, το οποίο κατά το συνήγορο του Νίκο Δασκαλόπουλο, αλλά και σύμφωνα με γενετιστές, περιλάμβανε γενετικό υλικό άλλων οκτώ ατόμων - κάτι το οποίο δεν επιτρέπει την εξαγωγή ασφαλούς συμπεράσματος. Χθες, ο Περικλής ψέλλιζε για άλλη μια φορά πως αιτείται την αναστολή για να σώσει την υγεία του και να διεκδικήσει την ελευθερία του στην εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό. Όπως και η Ηριάννα, προσπαθούσε να πείσει για να τα αυτονόητα την Πρόεδρο, τις Εφέτες και τον Εισαγγελέα πως ως υπόδικος δεν παραβίασε ποτέ κάποιο περιοριστικό όρο και ότι δεν επιδιώκει κάτι τέτοιο. Αν ήθελε άλλωστε να εξαφανιστεί από τις Αρχές, είχε την ευκαιρία όλα αυτά τα χρόνια που εκκρεμούσαν κατηγορίες εις βάρος του να το πράξει. Εμφανώς κουρασμένος κοιτούσε τον χώρο και το δικαστήριο, σαν να παρακολουθεί τη ζωή κάποιου άλλου. Είχε το βλέμμα του ανθρώπου που συνεσταλμένα δεν πιστεύει αυτό που του συμβαίνει.

Δίπλα του, η Ηριάννα έμοιαζε πιο δυνατή από ποτέ. Το βλέμμα της ήταν σταθερό και πράο, όμως η φωνή της και ο βασανιστικός γρήγορος τρόπος ο οποίος ανέπνεε, φανέρωναν το άγχος της. Μάταια η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ και η επιβλέπουσα καθηγήτρια της διδακτορικής διατριβής προσπαθούσαν να εξηγήσουν στο δικαστήριο πως η Ηριάννα είναι ένα παιδί με σπουδαία ακαδημαϊκή πορεία, υποψήφια διδάκτωρ στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι αριστούχος, διδάσκει ελληνικά στο Διδασκαλείο του ΕΚΠΑ, σε ξένους φοιτητές, μετά από την υποτροφία που πήρε, αφού τελείωσε πρώτη το μεταπτυχιακό της, αλλά και σε πρόσφυγες στη δομή του Ελαιώνα, κάτι που δείχνει την ευαισθησία της σε πολύπλευρα ζητήματα. Αν παραμείνει στη φυλακή θα χάσει τη μοριοδότηση που εξασφαλίζεται αφενός με τη συνέχιση του διδακτορικού της, αλλά και με την παρουσία της στην τάξη. Και αυτό θα της στοιχίσει να μην μπορέσει να εργαστεί και πάλι στο Διδασκαλείο του ΕΚΠΑ. Η Ηριάννα θα μπορούσε να μην είναι αυτό το μορφωμένο άτομο. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία είναι πως το δικαστήριο χθες, έχοντας γνώση του τι πρόκειται να κάνει, εκδικητικά απέρριψε το αίτημα αποφυλάκισης και την καταδίκασε να χάσει τον στόχο, τους κόπους και τα όνειρα μιας ζωής.

Αργά το απόγευμα, μετά από συνεχείς διακοπές της διαδικασίας, είδαμε τους δικαστές να επικυρώνουν στην ουσία την απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου που αποφάσισε να επιβάλλει ποινή 13 χρόνων χωρίς αναστολή στην Ηριάννα και τον Περικλή, λέγοντας πως «δεν υφίσταται ανεπανόρθωτη βλάβη από την κράτησή τους στη φυλακή». Οι δικαστές που σε όλη τη διαδικασία έμοιαζαν έτοιμοι να κοιμηθούν στην καρέκλα, όταν η Ηριάννα και ο Περικλής ζητούσαν την αναστολή της ποινής τους, χασμουρήθηκαν κυριολεκτικά πριν εκφωνήσουν την απόφαση που ήθελε τους δυο κατηγορούμενους να συνεχίζουν την ποινή τους. Κάπως έτσι, αυτά τα δυο παιδιά ξύπνησαν και πάλι στα κελιά τους σήμερα, αντιμετωπίζοντας για άλλη μια μέρα το πιο σκληρό πρόσωπο της δικαιοσύνης.

Διότι για όποιον έχει διαβάσει το βούλευμα και όσους έχουν παρακολουθήσει τα δικαστήρια, η χθεσινή απόφαση ήταν εξοργιστική όπως και οι προηγούμενες. Η δικαιοσύνη δεν έπεισε ούτε και χθες πως πρόκειται για επικίνδυνους εγκληματίες και αντικοινωνικούς ανθρώπους, ούτε κάλυψε το περί κοινού δικαίου αίσθημα. Αντιθέτως, τα δυο αυτά παιδιά έχουν τον κόσμο με το μέρος τους, αλλά και την επιστήμη, ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ευρήματα με τα οποία ενοχοποίησαν την Ηριάννα αμφισβητούνται από 270 επιστήμονες που υπέγραψαν για την άδικη καταδίκη της. Τα 30.000 άτομα που συγκεντρώθηκαν στη συναυλία αλληλεγγύης που έγινε για εκείνη και όσοι τοποθετήθηκαν υπέρ τους ή βρέθηκαν στις δίκες τους, κι ένιωσαν την αγωνία τους, δεν κρίνουν πως αυτά τα δυο παιδιά είναι επικίνδυνα για την κοινωνία και αυτό δεν συμβαίνει επειδή τους βρίσκουν συμπαθητικούς. Ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν πώς μοιάζουν τα πρόσωπά τους άλλωστε.

Ως κοινωνία είμαστε αναγκασμένοι να βλέπουμε την υλοποίηση μιας δικαστικής απόφασης βγαλμένη από τα πιο σκοτεινά υλικά της αστικής δημοκρατίας. Μιας απόφασης που εκμηδενίζει και θρυμματίζει καθετί κερδισμένο, σε ό,τι αφορά το κράτος δικαίου που με τόσο κόπο χτίστηκε. Η δικαιοσύνη και η δικαστική ανεξαρτησία που υποτίθεται πως θεωρείται η σπουδαιότερη εγγύηση ενός κράτους δικαίου χθες απέδειξε για άλλη μια φορά πως οι δικαστές ερμηνεύουν τους νόμους και το Σύνταγμα επηρεασμένοι από τις υποκειμενικές τους αντιλήψεις, όποιες κι αν είναι αυτές - πολιτικές, ηθικές, θρησκευτικές. Και το μόνο που κατάφεραν, για άλλη μια φορά, είναι να βλάψουν την επιστοσύνη των πολιτών προς το δικαστικό σώμα και τις νόμιμες διαδικασίες σε έναν θεσμό που λειτουργεί ανεξάρτητα και αποτελεί άλλες φορές ευτυχώς, κι άλλες δυστυχώς, κράτος εν κράτει.

Στο άκουσμα της απόφασης, οι παρευρισκόμενοι άρχισαν να αντιδρούν. Κάποιοι πρόλαβαν να βγουν έξω, ενώ αρκετοί εγκλωβιστήκαμε στα πλάγια της αίθουσας ανάμεσα σε συγγενείς και φίλους της Ηριάννας και του Περικλή. Από το ακροατήριο έφευγαν μπουκάλια, καφέδες και καρέκλες, ενώ η Πρόεδρος και οι Εφέτες έτρεχαν να φύγουν. Αυτός που παρέμεινε στη θέση του, γελώντας κυριολεκτικά προκλητικά και ειρωνικά, ήταν ο εισαγγελέας Γεώργιος Γεράκης. Το μόνο που ακουγόταν, πριν οι δυνάμεις των ΥΜΕΤ πετάξουν τον κόσμο έξω, ήταν το σύνθημα «SS-SS, μπάτσοι, δικαστές» και η φωνή του συντρόφου της Ηριάννας, ο οποίος πριν προλάβει η Αντιτρομοκρατική να τη σύρει προς την έξοδο, προσπάθησε να την κοιτάξει για μια ακόμη φορά.

Οι δικαστές ελέγχονται για πειθαρχικά παραπτώματα εσωτερικά. Αυτό σημαίνει πως οι άνθρωποι που κρίνουν άλλους ανθρώπους, ορισμένες φορές κάνουν και λάθος. Λάθος το οποίο μπορεί να αφαιρέσει χρόνια από τη ζωή κάποιου αθώου, όπως του Τάσου Θεοφίλου που έχασε άδικα πέντε χρόνια από τη ζωή του. Ωστόσο δεν πληρώνουν γι' αυτό, ούτε και απολογούνται, και προφανώς δεν έχουν ιδέα για τις επιπτώσεις της φυλάκισης στη ζωή ενός ανθρώπου ή των αγαπημένων του. Σε ποιον θα απολογηθεί η σύνθεση της χθεσινής έδρας αν αύριο η Ηριάννα και ο Περικλής κριθούν αθώοι;

Λίγο αργότερα, στον απόηχο της απογοήτευσης, είδαμε τον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Κοντονή να αποδοκιμάζει την απόφαση του δικαστηρίου λέγοντας: «Δεν χρειάζεται να επαναλάβω όσα είχα δηλώσει κατά την έκδοση της πρώτης απόφασης περί της αναστολής εκτέλεσης της ποινής των δύο πρωτοδίκως καταδικασθέντων. Όσα είχα αναφέρει ισχύουν. Το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση φέρει και το βάρος της ευθύνης της κρίσης του. Καλώ σε αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία τους πάντες αυτές τις ώρες». Καλό θα ήταν βέβαια, να λαμβάνεται υπόψη από τον Υπουργό Δικαιοσύνης πως ναι υπάρχει η δικαστική ανεξαρτησία, βάσει της διάκρισης των εξουσιών. Συγγενεύει όμως άρρηκτα από τη νομοθετική εξουσία που της δίνει το ελεύθερο να χρησιμοποιεί τους νόμους κατά το δοκούν και με αόριστη ερμηνεία.

Ο Περικλής και η Ηριάννα καταδικάστηκαν επειδή υπάρχει ο τρομονόμος 187 Α και επειδή δίνεται η δυνατότητα της ενοχοποίησης πολιτών βάσει του DNA - με τον ίδιο τρόπο που κι άλλοι αθώοι καταδικάστηκαν εσφαλμένα στο παρελθόν από δικαστήρια που ποινικοποίησαν τη φιλία και τις ανθρώπινες σχέσεις. Είναι καλό να γίνει κατανοητό πως το πρόβλημα δεν λύνεται με επικοινωνιακές δηλώσεις από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, αλλά με την κατάργηση τέτοιων νομοθετημάτων που πολλάκις έχουν αποδειχθεί εσφαλμένοι. Νομοθετημάτων που απειλούν όλους μας και μας αναγκάζουν να βλέπουμε τη δικαιοσύνη να πεθαίνει μέσα στις δικαστικές αίθουσες.

Περισσότερα από το VICE

«Έχεις Πολύ Ωραίο Στήθος» - Πέρασα Έναν Μήνα Λέγοντας σε Όλους Μόνο την Αλήθεια

Τα Stories του Instagram Άλλαξαν για Πάντα το Dating

Τα Εξάρχεια Έχουν Λόξιγκα