Τι Λέει για Εσένα το Αγαπημένο σου Ποτό

Είμαι μπάρμαν και τα δύο πράγματα που μου αρέσουν περισσότερο στη δουλειά μου είναι 1) ότι μπορώ να πίνω βότκα στη δουλειά χωρίς να θεωρείται λόγος ανησυχίας και 2) η βαθιά κατανόηση που έχω αποκτήσει για την ανθρώπινη κατάσταση.

Αν θέλεις να καταλάβεις γιατί οι άνθρωποι φέρονται όπως φέρονται, ποιον πρέπει να ρωτήσεις; Έναν γιατρό; Έναν παπά; Τον ίδιο τον Κύριο; Όχι. Έναν μπάρμαν. Σε βλέπουμε στις πιο αυθόρμητες στιγμές σου. Βλέπουμε τους τσακωμούς σου όταν μεθάς και την προσπάθειά σου να κρύψεις τη δυσαρέσκειά σου όταν  μέσα σε πέντε δευτερόλεπτα συνειδητοποιείς ότι δεν θες να κάνεις σεξ με αυτόν/ η που έχεις βγει  ραντεβού μέσω εφαρμογής. Σε ακούμε να γκρινιάζεις για τους συναδέλφους, και ακούμε τις έντονες απόψεις σου για τον JeremyCorbyn. Σε ξέρουμε καλά. Έτσι την άλλη φορά που  θα βγεις με φίλους και θα πίνεις και θα γελάς, να θυμάσαι ότι κάπου στο βάθος υπάρχει ένας μπάρμαν, σαν εμένα, γεμάτος πικρία, που σε κρίνει σιωπηρά.

Τα χρόνια που δουλεύω στον χώρο έχω μια υπερφυσική ικανότητα να καταλαβαίνω την προσωπικότητα κάποιου με βάση το τι πίνει. Ιδού το απόσταγμα της σοφίας μου.

Λίγο πασέ. Σόρι.

Κάποτε προσπάθησα να προσβάλω κάποιον που έπινε ουίσκι λέγοντας ότι το αγαπημένο του scotch είχε γεύση τύρφης. Φανταστείτε την ενόχλησή μου όταν με κοίταξε αδιάφορα και είπε, «Ε, φυσικά». Πώς μπορείς να τα βάλεις με ένα ποτό του οποίου οι καταναλωτές παραδέχονται ότι έχει γεύση λάσπης;

Οι ενοχλητικοί φανατικοί του ουίσκι είναι διαφόρων ειδών (όλοι άντρες - δεν έχω πρόβλημα με τις γυναίκες που το πίνουν, είμαι μεγαλόψυχος). Τι κοινό έχουν; Την ανάγκη για μια πιο εκλεπτυσμένη –και εν πολλοίς φανταστική– μορφή αρρενωπότητας. Είναι λες και όσοι πίνουν ουίσκι και είδαν Mad Men θεώρησαν ότι ο Don Draper είναι γαμάτος.

Αυτό το ποτό έχει αυτοπειθαρχία. Χωρίς θερμίδες και χωρίς γεύση, είναι σαν να μην πίνεις, αλλά και πάλι μεθάς. Νιώθω και φόβο και σεβασμό για όσους πίνουν αυτό το ποτό.

Θυμάμαι μια συναρπαστική εποχή που ζούσα στο Νιουκάσλ, στις αρχές της δεκαετίας του 2010, όταν οι pub άρχισαν να σερβίρουν λάγκερ Brooklyn και όλοι τρελάθηκαν. Ωραία εποχή και ακόμη πιο ωραία να δουλεύεις σε gastropub σε μια μεσαίου μεγέθους πόλη του βορρά. Μετά από δέκα χρόνια, η επανάσταση της craft μπίρας απέτυχε, όπως συμβαίνει συχνά με τις επαναστάσεις.

Πρόσφατα, η Beavertown Brewery πούλησε ένα μειοψηφικό πακέτο μετοχών  στη Heineken. Το όνειρο της παρεκβατικής αντικουλτούρας πέθανε.

Τι σημαίνει να πίνεις craft μπίρα; Πολύ λίγα. Κάθε καρυδιάς καρύδι, αστοί και μεσοαστοί, τρελαίνονται για αυτήν. Λογικό. Συχνά υπάρχει και η ειλικρινής επιθυμία να στηρίξεις τοπικές επιχειρήσεις. Και ενώ δεν πρόκειται να νικήσεις έτσι τον καπιταλισμό είναι δίκαιο αίτημα. Είναι αποδεκτό να πίνεις craft μπίρα. Απλώς μη μου μιλήσεις ποτέ γι’ αυτό.

Το αγαπημένο μου ποτό και, όλως τυχαίως, το πιο κουλ. Εκλεπτυσμένο όσο πρέπει και νόστιμο, ξεδιψαστικό και αναζωογονητικό. Μόνο για γαμάτους.

Είναι τόσο νορμάλ να πίνεις κάτι τέτοιο, αλλά δεν σημαίνει ότι είσαι και το άλας της γης. Έχω προσέξει κάτι αηδιαστικό σε μένα και τους φίλους μου. Όταν πίνουμε λάγκερ θεωρούμε ότι είναι κάτι φοβερά αυθεντικό, απόρριψη του δήθεν - κι αυτό από μόνο του είναι δήθεν.

Ίσως για μένα που είμαι γκέι να είναι μια απόπειρα επιτελεστικότητας αρρενωπότητας. Ή είναι απλώς ένας τρόπος να νιώσεις ανακούφιση από τη ντροπή που δεν έχεις λεφτά για τίποτε άλλο; Είναι περίπλοκο.

Κάποια στιγμή σε έχουν περιγράψει ως τον άνθρωπο που φέρνει τη μαγεία με το έτσι θέλω, στον 21ο αιώνα.

Αγαπάς τον μεσοαστικό αλκοολισμό. Αλλά μπορεί και όχι – τελευταία δεν υπάρχουν τόσες αναφορές σε τζιν στις εφαρμογές γνωριμιών, κάτι που δείχνει ότι ίσως να πέρασε η εποχή του ποτού ως υποκατάστατο προσωπικότητας. Αλλά το τζιν τόνικ μαζί με την μπίρα έχει γίνει αυτό που παραγγέλνουν οι περισσότεροι. Το πίνουν τόσοι που δεν νομίζω ότι σηματοδοτεί κάτι. Αν είναι το αγαπημένο σου ποτό, δεν έχω άποψη για σένα. Επίσης, δουλεύεις στον χώρο του recruitment.

Το φυσικό κρασί είναι πολύ hot αυτή τη στιγμή. Σίγουρα όταν κοροϊδεύεις τους χιπστεράδες χρησιμοποιείς πια αυτό αντί για την craft μπίρα – υπάρχει και περιοδικό σχετικά. Κάποτε πήγα σε μια έκθεση όπου σχεδόν κάθε οινοποιός παρουσιαζόταν ως «ο ροκ σταρ του κρασιού». Μάλλον για να σε περιγράψουν έτσι πρέπει να έχεις αλογοουρά.

Το φυσικό κρασί παράγεται από μικρά, ανεξάρτητα οινοποιεία και παρόλο που δεν θα εκπλαγώ να το δω σε σουπερμάρκετ σύντομα, δεν είναι εύκολο να το παράγεις στις ίδιες ποσότητες με το συνηθισμένο κρασί.

Τις προάλλες είδα έναν τύπο να φοράει ένα μπλουζάκι που έγραφε «οι καλοί άνθρωπο πίνουν καλή μπίρα». Αυτό ισχύει μερικές φορές αλλά και οι κακοί άνθρωποι πίνουν κι αυτοί καλή μπίρα. Και το αντίθετο. Ίσως λοιπόν το αλκοόλ που διαλέγει κάποιος να μην είναι και το καλύτερο κριτήριο για να καταλήξεις στο τι άνθρωπος είναι κάποιος. Με άλλα λόγια, το αγαπημένο σου ποτό λέει κάτι για σένα μόνο αν θες να λέει.

Περισσότερα από το VICE

Ένα Sex Shop Έκανε Δώρο Sex Toys σε Νοσηλευτές και Γιατρούς της Ελλάδας

Μην Ανησυχείς Επειδή Δεν Είχες Ποτέ Μεγάλη Σχέση

Οι Σεξεργάτριες στο Άμστερνταμ Επιλέγουν Συγκεκριμένες Στάσεις για να Είναι Ασφαλείς

Ακολουθήστε το VICE σε Twitter, Facebook και Instagram.