DJ Sprinkles: Φόβος, εξάντληση, πλήξη, αναμονή, αεροδρόμια, τρένα, ταξί, άβολα καθίσματα, ασφυκτικά γεμάτες πτήσεις, άδειες εργασίας, σύνορα, αστυνομία, έλεγχοι ασφαλείας, έλλειψη ύπνου, πείνα, μοναξιά, έλλειψη σεξ, νοσταλγία για το σπίτι, κακή πρόσβαση στο Ίντερνετ, παραμέληση της κανονικής δουλειάς, jetlag.
Ναι, παρουσίασα για πρώτη φορά την «Απο-παραγωγή» στην Αθήνα και στη συνέχεια εμφανίστηκα στο Κάσελ και την Κολωνία. Η αλήθεια είναι ότι ήταν απλώς ένα ακόμα tour για εμένα. Πληρώθηκα - η συναλλαγή ολοκληρώθηκε.Ποια είναι η βασική διαφορά μεταξύ της Terre Theamlitz και του DJ Sprinkles;
Ο «DJ Sprinkles» είναι το house DJ ψευδώνυμό μου, καθώς και ένα από τα πολλά ψευδώνυμα με τα οποία έχω κυκλοφορήσει χορευτική μουσική (μαζί με το K-S.H.E, Terre's Neu Wuss Fusion, G.R.R.L. και άλλα). Τα project που κυκλοφορούν με το όνομα «Terre Thaemlitz» είναι συνήθως μη χορευτικά, όπως ambient, ηλεκτροακουστικά ή σόλο πιάνο. Επίσης, το θεματικό τους περιεχόμενο τείνει να έχει πολύ πιο πυκνά και αναπτυγμένα επίπεδα, με βίντεο, δοκίμια κλπ.
Για εμένα, ο όρος «queer» έχει αξία μόνο όταν λειτουργεί ως ένας τρόπος επανοικειοποίησης ενός όρου που εκφράζει βία. Παραμένει ένας όρος παρενόχλησης, όπως το «faggot», και ακριβώς σε αυτήν την ένταση έγκειται η χρηστική του αξία. Φυσικά, αυτός ο τρόπος κατανόησης του «queerness» έχει χαθεί στον απόηχο της επισημοποίησής του μέσω θεσμοθετημένων προγραμμάτων σπουδών πάνω στο queer και άλλες χρήσεις, που επιδιώκουν να ταυτίσουν τον όρο με το Pride και την χειραφέτηση. Ο τρόπος που ο περισσότερος κόσμος χρησιμοποιεί τον όρο σήμερα είναι σχεδόν ουδέτερος, παρόμοια με τη λέξη «nigga» στην mainstream κουλτούρα.
VICE Video: Το Beat της Ζωής σου
Έχεις φτάσει στο σημείο να εκφράζεις τον «αυθεντικό, εσωτερικό σου εαυτό;»
Σοβαρά, μου κάνεις αυτήν την ερώτηση; [Γελάει] Εδώ και δεκαετίες παράγω υλικό που πηγαίνει ενάντια σε αυτήν την έννοια του «αυθεντικού, εσωτερικού εαυτού».Ποιες ήταν οι βασικές επιρροές στη δουλειά σου ως DJ/παραγωγός;
Υπήρχαν πολλές. Το Rubato Series με τα σόλο πιάνο ήταν αφιερωμένo σε διάφορες κομβικές επιρροές - όχι μόνο ηχητικά, αλλά ως προς την οικοδόμηση της σχέσης μου με queer και trans ταυτότητες. Τα συνοδευτικά δοκίμια για όλα αυτά τα project είναι στην ιστοσελίδα μου, comatonse.com. Και φυσικά, σε ό,τι αφορά τις εμπειρίες μου ως DJ, το Sally's II.
Νομίζω ότι «σώζει» κατά βάση αρκετά συντηρητικές και καταπιεστικές αντιλήψεις γύρω από τη δημιουργικότητα, την αυθεντικότητα, την ψυχή, την πνευματικότητα και διάφορους άλλους εφιάλτες. Ακόμα και στους «πειραματικούς» κύκλους, ο συντηρητισμός καραδοκεί παντού. Τα project μου είναι μια απάντηση σε αυτόν τον συντηρητισμό.
Για εμένα, η παραγωγή ισοδυναμεί πάντα με δουλειά. Σαφώς τα ενδιαφέροντά μου σε συγκεκριμένα είδη φαίνονται στο ότι δεν κάνω pop μουσική ή κάτι τέτοιο. Όμως διαφωνώ τελείως με την ιδέα του να ανακοινώνω δημόσια ότι απολαμβάνω αυτό που κάνω. Σιχαίνομαι την προσέγγιση που έχουν τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία βιάζονται να μας χαρακτηρίσουν ως ανθρώπους «που κάνουν αυτό που αγαπάνε». Αυτό είναι μια προπαγανδιστική παγίδα και ένας πραγματικός φραγμός στην οργανωμένη εργασία. Είναι κάτι που μας ωθεί να κάνουμε δωρεάν events ή σχεδόν δωρεάν, ενισχύει τον εθελοντισμό κλπ.Τι χρειάζεται για να είναι «ανεξάρτητος» ένας καλλιτέχνης; Αυτή η στάση έχει περισσότερο αρνητικές ή θετικές πλευρές;
Υποθέτω ότι δεν το βλέπω τόσο ως το πώς να είσαι «ανεξάρτητος» - το οποίο είναι μια είδους κοινωνική αδυναμία – αλλά περισσότερο ως το πώς μαθαίνει κανείς να ενσωματώνει ανοιχτά τους συμβιβασμούς και την υποκρισία στα project και τις ενέργειές του. Αυτό σημαίνει να δουλεύεις ανοιχτά με το «αρνητικό», κάτι που εξακολουθεί να είναι ένα ταμπού στα μέσα ενημέρωσης, την τέχνη και τη μουσική βιομηχανία, τα οποία απαιτούν ενθουσιασμό και θετικότητα.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αφιερώνουν χρόνο και ενέργεια για να ακούσουν ένα DJ set και δεν φεύγουν, ακόμα και αν δεν είναι σίγουροι αν τους αρέσει κάτι. Προσπαθούν να καταλάβουν γιατί παίζει κάτι – δεν απαιτούν εγωιστικά από τον DJ να παίξει μόνο πράγματα που τους είναι οικεία.
Νομίζω ότι έχουν υπάρξει χώροι όπου γνωρίστηκαν άνθρωποι και μέρη όπου έπαιζε μουσική και ο κόσμος χόρευε, πράγμα που κατέληξε να παίζει σημαντικό ρόλο στην κοινωνική οργάνωση. Στην ιστορία του LGBT, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το μπαρ Stonewall, από όπου ξεκίνησε η Εξέγερση του Stonewall, η οποία γέννησε το σύγχρονο LGBT κίνημα. Και οι ήχοι αυτών των χώρων διαμορφώνονται με βάση τις καταστάσεις και τις εμπειρίες των ανθρώπων εκεί. Όμως νομίζω ότι οι πίστες είναι πάντα δευτερεύουσας σημασίας, σε σχέση με τα αληθινά προβλήματα και τα γεγονότα που μπορεί κανείς να αποκαλέσει πραγματικά «επαναστατικά».
Εννοείται, κάτσε να σου κάνω ένα «upload». Γαμώτο, σιχαίνομαι το νόημα που έχει αποκτήσει το να «μοιράζεσαι» μουσική σε αυτήν την εποχή. Φυσικά ξέρω ότι δεν εννοούσες αυτό – απλώς αυτή η λέξη… Επίτρεψέ μου να σου «προτείνω» το «Dance» του Gary Numan.Κάποιο σχέδιο για το μέλλον;
Το επόμενο ατομικό μου project θα είναι ένα νέο χορευτικό άλμπουμ με το όνομα The Clap. Θα είναι μονοφωνικές ηχογραφήσεις. Και μετά από αυτό, θα ακολουθήσουν μερικά ακόμα overdubs του Will Long.
Ο DJ Sprinkles θα εμφανιστεί το Σάββατο 24 Μαρτίου στο Temple, για το REVOLT!. Περισσότερες πληροροφίες εδώ.Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.Περισσότερα από το VICEΔυο Εβδομάδες Πριν Πεθάνει, ο Stephen Hawking Προέβλεψε πώς θα Τελειώσει το ΣύμπανΒρες Ποιος το Είπε: Ο Αμβρόσιος, οι Ναζί ή το ISIS;Ένας Χρήσιμος Οδηγός για το Ποια Συμπληρώματα Διατροφής Λειτουργούν ΤελικάΟ Αμερικανός DJ Sprinkles, είναι η deep DJ περσόνα της Terre Thaemlitz και ο άνθρωπος πίσω από το καταξιωμένο label Comatonse Recordings. Τα κυριότερα σημεία της καριέρας του συμπεριλαμβάνουν ένα «underground grammy» ως ο καλύτερος DJ του 1991 κατά τη διάρκεια του residency του στο διαβόητο νεοϋορκεζικο transexual sex worker club Sally's II, ένα τριετές residency στο Module Club του Τόκιο από το 2003-2006, καθώς και τη νίκη του άλμπουμ του «Midtown 120 Blues», στην κατηγορία του καλύτερου άλμπουμ για το 2009 στο Resident Advisor. Όλα τα υπόλοιπα βρίσκονται αρκετά κάτω από το ραντάρ, αν και έχουν νόημα όσον αφορά τα είδη μουσικής που παίζει. H Terre Thaemlitz φτιάχνει στοχαστική μουσική. Είτε επιλέγει να δουλέψει στην πειραματική πλευρά της ηλεκτρονικής μουσικής, είτε να ξοδεύει το χρόνο της δημιουργώντας προσεγμένα deep χορευτικά κομμάτια, τα θέματα της ταυτότητας διαπερνούν την κάθε γκρούβα. Ο Sprinkles θέλει να πάει τη house μουσική πίσω στις σχεδόν ξεχασμένες queer ρίζες της και επικεντρώνεται σε μια μακρόχρονη γενιά θυμωμένων και καταθλιπτικών ακτιβιστών του HIV/AIDS, που δεν φοβούνται να «φωνάξουν» στο dancefloor.