Δεν είναι κανένα μυστικό ότι οι άνθρωποι με αναπηρίες έχουν την ίδια επιθυμία για οικειότητα, συντροφικότητα και σεξ, όπως όλοι οι άλλοι. Αλλά εξαιτίας διαφόρων κοινωνικών κολλημάτων, τέτοιοι άνθρωποι μερικές φορές δυσκολεύονται να κάνουν σεξ. Αυτό δημιούργησε για τον Pedro Amigo, Αργεντίνο συνοδό στη Μελβούρνη, μια μοναδική επαγγελματική ευκαιρία.
Βρήκα τον Pedro στο Rent.Men όπου στο προφίλ του εξηγούσε ότι «γκέι κύριοι με αναπηρίες» είναι ευπρόσδεκτοι. Από περιέργεια, ήρθα σε επαφή με τον Pedro και μου εξήγησε ότι δουλειά του είναι να δέχεται άντρες στο σπίτι του, το οποίο είναι φιλικό για ανθρώπους σε αναπηρικό καροτσάκι. «Έχω δει λογιών-λογιών ανθρώπων μέσα στα χρόνια», μου είπε μέσω WhatsApp. «Ακρωτηριασμένους ανθρώπους, άτομα με προβλήματα όρασης ή ακοής, ανθρώπους με βαρύ αυτισμό, ανθρώπους με παθήσεις στη σπονδυλική στήλη. Όλοι έχουν ανάγκη από άγγιγμα και αγάπη».
Videos by VICE
Δεν υπάρχουν πολλοί συνοδοί για άντρες με αναπηρίες και ιδίως στην Αυστραλία. Έτσι ήρθα σε επαφή με τον Pedro για να μάθω πώς ξεκίνησε την εξειδικευμένη δουλειά του, αλλά για να ρωτήσω και γιατί. Στο τέλος, τον επισκέφτηκα στο σπίτι και ανακάλυψα ότι η δουλειά του δεν είναι απλώς συμπονετική, αλλά και επικερδής.
Ο Pedro εξηγεί την ιστορία του, με δικά του λόγια.
Είμαι ο μικρότερος από έξι αδέλφια και ήρθα στην Αυστραλία με όλη μου την οικογένεια όταν ήμουν έφηβος – έχει πάνω από 25 χρόνια. Γεννήθηκα στην Αργεντινή, εξ ου και το ψευδώνυμό μου, Pedro Amigo, που μεταφράζεται ως «Φιλικός Pedro». Μετά το πανεπιστήμιο άρχισα να δουλεύω σε μια τράπεζα και στην αρχή τα πήγαινα καλά, αλλά δυστυχώς η παγκόσμια οικονομική κρίση με χτύπησε το 2008. Ένα βράδυ έκλαιγα καθώς έλεγα σε μια κολλητή μου ότι θα έχανα τη δουλειά μου και θα δήλωνα πτώχευση. Θυμάμαι ότι μου έπιασε το χέρι, με κοίταξε στα μάτια και είπε δραματικά: «Έχω κάτι να σου πω. Πώς νομίζεις ότι μεγαλώνω τα δύο μου παιδιά και διατηρώ το ίδιο βιοτικό επίπεδο από τότε που με άφησε ο άντρας μου;».
Έπειτα μου είπε ότι δούλευε ως συνοδός τα δύο τελευταία χρόνια και όχι ως γραμματέας, όπως έλεγε σε όλους τους φίλους μας. Στην αρχή εξεπλάγην, σχεδόν σοκαρίστηκα, αλλά εκείνο το βράδυ ήταν η αρχή της δημιουργίας του Pedro Amigo. Τα λεφτά και το lifestyle μού φάνηκαν πολύ δελεαστικά και επικερδή. Είμαι ο κλασικός λατίνος εραστής – παθιασμένος με το σεξ και έχω την ενέργεια να κάνω σεξ ανά πάσα στιγμή. Έτσι, λοιπόν, κάνω αυτή τη δουλειά πάνω από δέκα χρόνια. Είναι part-time, εφόσον κράτησα την καριέρα μου στα οικονομικά. Υποτίθεται ότι γίνεσαι συνοδός για λίγο, αλλά όσο περνάνε τα χρόνια ισορροπείς δυο ζωές.
Ως Pedro Amigo, η λίστα των πελατών μου περιλαμβάνει γκέι, bisexual και bi-curious άντρες όλων των ηλικιών, καθώς και κύριους με ειδικές ανάγκες, όπως σχιζοφρένεια, βαρύ αυτισμό, παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, σύνδρομο down, τυφλότητα, κώφωση ή ακρωτηριασμένους, παραπληγικούς, τετραπληγικούς και ανθρώπους που ζουν με νοσηρή παχυσαρκία. Κάποτε είχα έναν πελάτη που ζύγιζε σχεδόν 180 κιλά και ήταν δύσκολο να βρω τη σωστή στάση για να διεισδύσω. Μου είπε ότι από τότε που είχε πάρει βάρος οι πρώην σύντροφοί του δεν είχαν την υπομονή να κάνουν σεξ μαζί του. Πιστεύω ότι όλοι θέλουν προσοχή και τρυφερότητα, και εγώ μπορώ να την παρέχω με ανθρωπιά.
Φυσικά, χρεώνω για τις υπηρεσίες μου, καθώς άνθρωποι με τέτοιες ανάγκες μπορεί να χρειάζονται έξτρα χρόνο και υπομονή. Οι υπηρεσίες μου μπορεί να στοιχίσουν 150ευρώ την ώρα και κάποιος με αναπηρίες συνήθως με κλείνει για δύο ώρες. Από την άλλη, κάποιοι πελάτες προτιμούν μόνο μια 30λεπτη υπηρεσία. Έτσι, φαντάζεσαι ότι το εισόδημά μου παίζει, παρόλο που έχω βγάλει πολλά χρήματα.
Κάποτε μου τηλεφώνησε μια γυναίκα και ρώτησε για τις υπηρεσίες μου, για τον γιο της.
Μάλλον αναρωτιέσαι πώς ξεκίνησα. Καμιά φορά τέτοιες ευκαιρίες εμφανίζονται κυριολεκτικά στην πόρτα σου. Ο πρώτος μου πελάτης με αναπηρία ήταν ένας τύπος που ακρωτηριάστηκε αφότου τον γνώρισα. Ήταν ένας από τους καλύτερούς μου πελάτες, με έβλεπε τακτικά, ένας παντρεμένος στρέιτ 50άρης και μια μέρα σταμάτησε να έρχεται. Μετά από δυο χρόνια μου τηλεφώνησε και είπε «Γεια σου Pedro, εγώ είμαι, θυμάσαι που ένα από τα χόμπι μου ήταν ορειβασία;». Μου είπε ότι είχε πάθει ένα ατύχημα στο οποίο είχε διαλυθεί το χέρι του και μετά από δυο χειρουργεία αναρωτιόταν αν μπορούσε να με ξαναδεί.
«Φυσικά, είσαι πάντα ευπρόσδεκτος», είπα. Αλλά μόλις έκλεισα, σκέφτηκα «Αχ, Θεέ μου, πώς θα το κάνω αυτό; Να κοιτάζω ό,τι έχει απομείνει από το χέρι ή καλύτερα να το αγνοήσω; Πρέπει να το αγγίξω; Και αν το αγγίξω, πρέπει να τον ρωτήσω πρώτα;».
Μόλις μπήκε στο σπίτι συνειδητοποίησα ότι, είτε με χέρι είτε χωρίς χέρι, ήταν ο ίδιος άνθρωπος. Ίδια φωνή, ίδια θετική ενέργεια, ίδιος τρόπος που με κοίταζε στα μάτια – ίσως λίγο πιο ανασφαλής αλλά ο ίδιος άνθρωπος, αυτό θέλω να πω. Έτσι μου επέτρεψα να νιώσω σεξουαλική επιθυμία για εκείνον και το σεξ συνέβη φυσικά.
Για να είμαι ειλικρινής, αυτή η εμπειρία μού άνοιξε το μυαλό και συνειδητοποίησα ότι οι γονείς μου, το σχολείο μου, τα μίντια ή η κοινωνία ποτέ δεν μου έμαθαν πώς να προσεγγίζω ή πώς να συνδέομαι με άτομα με αναπηρίες. Παρόλο που προσφέρω σεξουαλικές υπηρεσίες μόνο ως top, ξέρω παραπληγικούς τύπους που έχουν στύση, μπορούν να κάνουν σεξ τους συντρόφους τους και να τελειώσουν κανονικά. Ακόμα και σε περιπτώσεις με μειωμένη ευαισθησία του ορθού, πάλι νιώθουν απόλαυση να είναι bottom, ενώ βλέπουν κάποιον να τους πηδάει, και μόνο κοιτάζοντας τις εκφράσεις του συντρόφου τους, με τα βογκητά, τα φιλιά, τις μυρωδιές, την οπτική επαφή ή ακόμα και με τη φαντασία τους.
Κάποτε μου τηλεφώνησε μια γυναίκα και ρώτησε για τις υπηρεσίες μου, για τον γιο της. Είπε ότι ήταν 19 ετών, ευγενικός, πολύ έξυπνος και τετραπληγικός. «Θεωρείτε ότι θα μπορούσατε να περάσετε λίγο χρόνο μαζί του;», με ρώτησε.
Ένας από τους αγαπημένους μου πελάτες είναι τυφλός και κάποτε μου ζήτησε να δέσω τα μάτια μου, επειδή ήθελε να δω πώς είναι το σεξ για εκείνον.
Φυσικά την πρώτη φορά που σου τηλεφωνεί μια μητέρα που θέλει να σε προσλάβει ως συνοδό για τον γιο της μπορεί να το βρεις λίγο αμήχανο. Αλλά κάθε μάνα θέλει το καλύτερο για τα παιδιά της και το σεξ είναι κομμάτι μιας φυσιολογικής και υγιούς ζωής. Κάποιοι προτιμούν να μη σκέφτονται έτσι, αλλά οι άνθρωποι με αναπηρίες έχουν σεξουαλικές επιθυμίες, φαντασιώσεις και ανάγκες, όπως όλοι. Τέλος πάντων, ο γιος της είχε περιορισμένη κινητικότητα –ήταν τελείως παράλυτος από τον λαιμό και κάτω– και συμφωνήσαμε ότι θα ήταν καλύτερα να πάω σπίτι τους. «Θα είμαι σε άλλον όροφο, μην ανησυχείτε για μένα», είπε. «Παρακαλώ, σαν στο σπίτι σας και κάντε και τον γιο μου να νιώσει άνετα».
Μπήκα στο δωμάτιό του και περάσαμε λίγα λεπτά μιλώντας. Μου είπε ότι ποτέ δεν είχε αγόρι κι ότι αποζητούσε οικειότητα και τρυφερότητα. Επίσης είπε ότι θα ήταν ΟΚ αν άλλαζα γνώμη, γιατί ο πρώτος συνοδός που κάλεσε η μητέρα του φρίκαρε, έφυγε και τον άφησε μόνο στο δωμάτιό του. Είπα ότι δεν θα έφευγα και ξάπλωσα γυμνός δίπλα του. Άρχισα να τον φιλάω στον λαιμό, επειδή είχε μεγαλύτερη ευαισθησία σε εκείνο το σημείο και ύστερα κάναμε ήπιο σεξ μέχρι που έχυσε.
Ένας από τους αγαπημένους μου πελάτες είναι τυφλός και κάποτε μου ζήτησε να δέσω τα μάτια μου, επειδή ήθελε να δω πώς είναι το σεξ για εκείνον. Είπα «ναι» και ήταν μαγική εμπειρία. Το σεξ μαζί του μπορεί να είναι πολύ έντονο και αισθησιακό: σε διατρέχει με τα δάχτυλα, τα χέρια του, με όλο του το κορμί βασικά.
Φυσικά δεν έχει καλή κατάληξη κάθε μέρα. Θυμάμαι κάποτε ένας πελάτης έπαθε κρίση στο κρεβάτι. Ευτυχώς έχω κάνει μαθήματα πρώτων βοηθειών, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα χρησιμοποιούσα τις γνώσεις μου σε τέτοιες συνθήκες. Μια άλλη φορά αναγκάστηκα να ηρεμήσω έναν πελάτη με αυτισμό που φρίκαρε όταν του είπα να κάνει ντους μαζί μου. Έλεγε συνέχεια, «Δεν θέλω να κάνω ντους, δεν θέλω να κάνω ντους, δεν θέλω να κάνω ντους», όλο και πιο δυνατά. Ήταν τα πιο αργά δέκα λεπτά της ζωής μου. Όταν χαλάρωσε, μου είπε ότι δεν ήθελε πια να κάνει σεξ και έφυγε. Αλλά μετά από πέντε λεπτά, με ξαναπήρε και είπε: «Άλλαξα γνώμη και θέλω να κάνω ντους. Μπορώ να έρθω σπίτι σου να κάνουμε σεξ;».
Ομολογώ πως έχω αγωνία όποτε είναι να συναντήσω κάποιον καινούργιο πελάτη. Προσπαθώ να σπάσω τον πάγο από τη στιγμή που ανοίγω την πόρτα μέχρι το πρώτο φιλί. Μου αρέσουν τα φιλιά και για μένα είναι σημαντικό να νιώθω σύνδεση με τον πελάτη. Και πιστεύω ότι μαθαίνω πράγματα τα τελευταία χρόνια που με κάνουν όχι μόνο καλύτερο εραστή, αλλά και καλύτερο άνθρωπο.
Έχεις φανταστεί πόση περισσότερη οργάνωση χρειάζεται ένας ανάπηρος για να πάει έστω να δει έναν συνοδό; Για παράδειγμα, δεν είναι όλες οι τοποθεσίες ΜΜΜ ή τα ταξί φιλικά για τα άτομα με αναπηρία. Κάποτε ένας πελάτης με σύνδρομο down μού είπε ότι δεν έβγαινε ποτέ ούτε θα έκανε σεξ με κάποιον σαν εκείνον, επειδή προτιμά κάποιον «κανονικό». Έτσι του είπα ότι κατά τη γνώμη μου ήταν πολύ όμορφος. Και δεν έλεγα ψέματα. Απλώς του είπα τι πίστευα. Με αγκάλιασε και έκλαψε ενώ επαναλάμβανε ότι ήταν όμορφος.
Ως κοινωνία έχουμε μάθει να νιώθουμε οίκτο για τους ανάπηρους, αλλά δεν τους αξίζει κάτι τέτοιο. Πρέπει να πω ότι έχω δύο ζωές: μια ως ένας συνηθισμένος εργαζόμενος και μια άλλη ως Pedro Amigo, «ειδικός στα άτομα με αναπηρία». Και οι δυο αυτές εκφάνσεις μου συνυπάρχουν αρμονικά.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE AU.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Τα «Τριάρια» στον Κολωνό και τα Σεπόλια Πωλούνται 280.000 Ευρώ σε Κινέζους
Ένα Πρόγραμμα στην Καβάλα Θέλει να «Αναμορφώσει» τους Δράστες Ενδοοικογενειακής Βίας
Η Μεγάλη Συνάντηση του Ελληνικού Graffiti, 25 Χρόνια Μετά το Ιστορικό Hall of Fame της Καλαμαριάς