Ένα βράδυ του Δεκέμβρη του 2012, η μητέρα του Mathias de Lattre κατέληξε στα Επείγοντα. Είχε πάει με τα πόδια στο νοσοκομείο μόνη της ελπίζοντας να ελευθερωθεί από τις νοσηρές παρορμήσεις της, όπως τις χαρακτήριζε. Το προσωπικό τη μετέφερε στο ψυχιατρικό τμήμα νοσοκομείου του Παρισιού.
Σύντομα μετά την εισαγωγή, διαγνώστηκε με διπολική διαταραχή. Της έγραψαν ένα χημικό κοκτέιλ να παίρνει τέσσερις φορές τη μέρα αλλά δεν φάνηκε να βοηθάει ιδιαίτερα. Ο γιος της, που εξεπλάγη από την αναποτελεσματικότητα της θεραπείας, αποφάσισε να κάνει δική του έρευνα, ελπίζοντας να ανακαλύψει τι άλλο μπορεί να απαλύνει το μακροχρόνιο πρόβλημά της.
Videos by VICE
Καθώς η μητέρα του απομονωνόταν όλο και περισσότερο και βυθιζόταν στην κατάθλιψη, ο de Lattre, προβληματισμένος με τα κυρίαρχα και φιξ μοντέλα δυτικής ιατρικής, μάζευε πληροφορίες για εναλλακτικές πρακτικές. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τα ψυχοτρόπα ναρκωτικά στην ανθρώπινη ιστορία και συνέλεξε κείμενα ειδικών, αναλύοντας αρχαιολογικά αρχεία και μελετώντας σαμανιστικά τελετουργικά. Μάλιστα πήγε στο Περού για να ερευνήσει τις θεραπευτικές χρήσεις της αγιαχουάσκα.
Ο de Lattre, φωτογράφος στο επάγγελμα, κατέγραφε τις ανακαλύψεις του και αποτέλεσαν το περιεχόμενο του “Mother’s Therapy,” ένα πρότζεκτ που αρχικά δημοσιεύτηκε το 2017 με διττό σκοπό: καταγράφει πώς η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί τα παραισθησιογόνα μανιτάρια για θεραπευτικούς σκοπούς ενώ αφηγείται την ιστορία του αγώνα μιας μητέρας για ανακούφιση.
Το βιβλίο μάς πηγαίνει στην προϊοστορία, στις πρώτες αναπαραστάσεις σαμανιστικών τελετουργικών. Πέτρες σε σχήμα μανιταριών, τοιχογραφίες σε σπήλαια, ανθρωπομορφικά πλάσματα και σαμάνοι – ίσως είναι τα παλιότερα ίχνη γνώσης της ανθρωπότητας για αλλοιωμένες καταστάσεις της συνείδησης απ’ όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα.
Ενώ δεν έχουμε βρει συμπαγείς αποδείξεις για αρχαίο ενδιαφέρον για τα παραισθησιογόνα, ο de Lattre είναι βέβαιος ότι είναι τουλάχιστον μια πρώτη εικόνα ότι ο κόσμος του πρώτου ανθρώπου ήταν πιο ανοιχτός και πνευματικός από τον δικό μας.
Έχει γίνει πολλή έρευνα για τη χρήση ψιλοκυβίνης -το ψυχεδελικό συστατικό που βρίσκεται σε 200 περίπου είδη μανιταριών σε όλο τον κόσμο- αλλά μέχρι στιγμής ο Matthias δεν έχει βρει ένδειξη ότι έχει δοκιμαστεί σε άτομα με διπολική διαταραχή.
Στο μεγάλο διάστημα της έρευνάς του, ο Mathias βρήκε ένα πείραμα που έγινε από τον Αμερικανό συγγραφέα και εθνομυκητολόγο Robert Gordon Wasson. Το 1955 είχε ταξιδέψει στην Οαξάκα για να συναντήσει τη θεραπεύτρια Maria Sabina και η εμπειρία αποτέλεσε τη βάση ενός διάσημου άρθρου του περιοδικού Life του 1957 με τίτλο «Αναζητώντας το μαγικό μανιτάρι». Δεκαετίες αργότερα ο Mathias μίλησε με μια ψυχοθεραπεύτρια που είχε σπουδάσει στο Μεξικό με απογόνους της Sabina.
Όλο και πιο πεπεισμένος για τις θεραπευτικές δυνατότητες των μανιταριών όταν χρησιμοποιούνται προσεκτικά με την καθοδήγηση επαγγελματιών, ο Mathias πρότεινε στη μητέρα του να δοκιμάσει ψιλοκυβίνη σύμφωνα με τα σαμανιστικά πρωτόκολλα και υπό το άγρυπνο βλέμμα των ειδικών.
Η μητέρα του πρόσφατα είχε κόψει δεσμούς με τον πρώην ψυχίατρό της για να ξεκινήσει μόνη της μια θεραπεία μικροδοσολογίας, αλλά και πάλι βλέπει έναν ψυχοθεραπευτή που ελέγχει την κατάστασή της. Λίγο λίγο, το φάρμακο έχει κάνει την ύπαρξή της ανεκτή. Στο βιβλίο ο de Lattre γράφει ότι λόγω αυτής της ιδιαίτερης θεραπείας η μητέρα του έχει ανακτήσει ένα ζωτική ορμή που της δίνει την ενέργεια και το κίνητρο που χρειάζεται για να ξαναφτιάξει τη ζωή της.
Το “Mother’s Therapy” δεν παρουσιάζει την εμπειρία της μητέρας του de Lattre ως πρότυπο για μίμηση. Ο φωτογράφος πιστεύει ότι πρέπει να το δούμε ως μια οπτική καταγραφή του πώς αντιδρούν οι άνθρωποι στην απελπισία και μια απόδειξη του πόσο η μητέρα του ήθελε πίσω τη ζωή της.
Το “Mother’s Therapy” του Mathias de Lattre κυκλοφορεί από τον The Eriskay Connection.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Belgium.
Περισσότερα από το VICE
O Gen-Z «Φιλόσοφος» του Instagram που μας Μαθαίνει πώς να Ζούμε σαν Στωικοί
Το «Κομάντα και Δράκοι» Δεν Είναι το Ελληνικό “Stranger Things” – και Αυτό Είναι Καλό
Η Ιστορία της πιο Επικίνδυνης Αποστολής της Αλίκης στην Αϊτή