Ανακάλυψα το προφίλ της Ινέ Αλεξάκη στο Instagram πριν από ελάχιστους μήνες. Το περιεχόμενό της με κέρδισε, καθώς στα βίντεο και τα stories που ανεβάζει, σου μαθαίνει πώς να μιλάς «κανονικά» αγγλικά, της καθημερινότητας, ακόμη και slang. Ο λογαριασμός της είναι μια συλλογή γνώσης και vibes, καθώς η προσωπικότητά της είναι πάντα εκεί, σε ό,τι δημοσιεύει. Καθημερινά ακούει ή διαβάζει πάρα πολλές φορές την ερώτηση «Ινέ, πώς θα πεις στα αγγλικά..;», καθώς αυτό είναι πλέον το πιο βασικό thing μεταξύ της ίδιας και των followers της.
Η παρακάτω ιστορία είναι της Ινέ, όπως τη διηγήθηκε στον Παύλο Τουμπέκη.
Videos by VICE
Οι λέξεις είναι φίλες μου. Μου άρεσαν πάντα. Ωστόσο δεν ήταν η πρώτη μου σκέψη να ασχοληθώ με τη γλώσσα ή τα αγγλικά, όταν τελείωνα το Λύκειο. Αρχικά ήθελα να περάσω Αρχιτεκτονική. Είχα ξεκινήσει μαθήματα σχεδίου – ελεύθερο και γραμμικό. Στο ελεύθερο τα πήγαινα τέλεια, όμως στο γραμμικό κατάλαβα ότι δεν μάλλον δεν το ‘χα. Ξεκινώντας την Γ’ Λυκείου «φλέρταρα» με την Πληροφορική, μου άρεσε. Τελικά, δήλωσα Αγγλική Φιλολογία και πέρασα στη σχολή κάπως τυχαία.
Τα Αγγλικά ήταν το τελευταίο μάθημα που έδινα στις Πανελλήνιες, επειδή είναι «Ειδικό Μάθημα». Πήγα να δώσω από ψώνιο, για να δω αν θα έγραφα την τέλεια μετάφραση. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι με σήκωσε με το ζόρι η μάνα μου για να πάω. Λέω «Οκ, ας πάω να γράψω μόνο τη μετάφραση και φεύγω». Ωστόσο, επειδή δεν μπορείς να φύγεις πριν περάσει μισή ώρα στις Πανελλήνιες, είπα να κάνω κάπως πρόχειρα και τα υπόλοιπα tasks. Τελικά, όταν βγήκαν οι βαθμολογίες, είχα πάρει 18. Όταν έκανα το μηχανογραφικό, η γραμματέας που ήταν στο φροντιστήριο και μου υπολόγιζε τα μόρια, μου λέει «βάλε και Αγγλική Φιλολογία, βγάζεις πάνω από 18.000 μόρια μαζί με τα Αγγλικά».
Με τα αγγλικά η σχέση μου ήταν πάντα πολύ καλή, ίσως επειδή ήταν ένας κόσμος στον οποίο είχα απόλυτη ελευθερία – μιας και οι γονείς μου δεν μιλούσαν καθόλου τη γλώσσα. ΟΚ, η μαμά μου λέει ότι ήξερε κάποια επειδή αυτή μας διάβαζε στα μαθήματα. Πήγαινα σε φροντιστήριο, κλασικά. Στα 14 μου είχα τελειώσει και με το Proficiency, που για τότε (20+ χρόνια πριν) ήταν κάτι σπάνιο.
Δεν με ενθουσίαζε αρχικά ως ιδέα η Αγγλική Φιλολογία. Ωστόσο, μόλις μπήκα στη σχολή ενθουσιάστηκα με τα μαθήματα: Ψυχολογία, Σινεμά, Καναδική λογοτεχνία, Ιρλανδικό θέατρο και πάει λέγοντας. Μάλιστα, όταν πήγα αργότερα να κάνω το μεταπτυχιακό μου στην ΑΣΟΕΕ, μου είπαν ότι «για να μας ήρθες εδώ από Αγγλική Φιλολογία, τα τέσσερα χρόνια των σπουδών σου πρέπει να πέρασαν πολύ flat» και τρελάθηκα. Γενικά η πρώτη σχολή που σπουδάζεις σου δίνει ένα skill set. Δεν είσαι η πρώτη σου σχολή. Απλώς παίρνεις ένα mentality από αυτή.
Βρίσκομαι στον 19ο χρόνο που διδάσκω αγγλικά και πλέον έχω στήσει μια δική μου φάση online. Κάνω μαθήματα κυρίως σε ενήλικες, είναι πιο challenging. Επίσης, λόγω του corporate background μου, έχοντας ζήσει όλα τα «τρελά» σκηνικά στο εταιρικό περιβάλλον, δημιούργησα το καινοτόμο πρόγραμμα Business English, που συνδυάζει Ψυχολογία, Marketing και Επικοινωνία στα Αγγλικά. Έχω εστιάσει στο business English, δηλαδή προετοιμασία για δουλειά στο εξωτερικό, σε non-native speakers. Για παράδειγμα, πώς να μπεις σε ένα meeting/presentation και να είσαι ο εαυτός σου σε μια άλλη γλώσσα. Δεν θα πούμε, για παράδειγμα, τα βασικά του πώς να γράφεις ένα επίσημο μέιλ (eg To Whom It May Concern, etc), αλλά πώς να θέτεις τα όριά σου μέσω αυτού του μέιλ.
Παλιότερα δούλευα στο κομμάτι του μάρκετινγκ τα πρωινά και τα απογεύματα έκανα μαθήματα για διπλώματα, τύπου IELTS. Κοιμόμουν στις 8.30 το βράδυ, ξυπνούσα στις 4.30 το πρωί, δεν είχα προσωπική ζωή και κάποια στιγμή, πριν από δύο-τρία χρόνια, έπαθα burnout. Ευτυχώς είχα κάποιες αποταμιεύσεις στην άκρη, είχα επίσης χαμηλό ενοίκιο εκεί που έμενα και ψυχολογικά ήμουν έτοιμη να αφήσω πίσω μου ό,τι έκανα. Σε πρώτη φάση ξεκίνησα ό,τι χόμπι ήθελα, από kickboxing μέχρι κεραμική.
Σε εκείνη τη φάση της ζωής μου είχα 800 followers στο Instagram. Και αποφάσισα να φτιάξω ένα δεύτερο προφίλ, για να ανεβάζω αγγλική γραμματική – χρόνους, προθέσεις, phrasal verbs. Πιο μετά εμπλούτισα το περιεχόμενό μου, ανεβάζοντας επίσης βίντεο με κάποια motivational tips από τις εμπειρίες μου ως γυναίκα μεγαλωμένη σε μια πατριαρχική κοινωνία.
Μια από τις πιο αγαπημένες μου φάσεις στο Instagram ήταν όταν είχα 200 followers σε αυτό το προφίλ. Ξέρω ότι πολλοί/ές μπορεί να μη με πιστεύετε, αλλά είναι η αλήθεια. Αργότερα θυμάμαι ένα post στο οποίο έγραφα «10.000 followers μέσα σε 70 μέρες» και χαίρομαι που υπάρχει σε caption, διότι δεν θα το θυμόμουν αλλιώς.
Το μεγάλο «μπαμ», βέβαια, έγινε πριν από δυο-τρεις μήνες. Οι followers μου τριπλασιάστηκαν και αυτό οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο «Πώς θα πεις στα αγγλικά..;». Βρισκόμουν στο Λονδίνο, στην αδερφή μου. Εκείνη δούλευε κι εγώ τριγυρνούσα στους δρόμους και έβγαζα βιντεάκια. Επειδή είχε πολύ αέρα και έπεφτε η φράντζα στο πρόσωπό μου, εκνευρίστηκα κι έτσι δεν έκανα καμία εισαγωγή στο βίντεο που ήθελα να κάνω. Οπότε, είπα ορθά-κοφτά «Λοιπόν, πώς θα πεις στα αγγλικά το τάδε;» και πήγε πολύ καλά. Το συνέχισα αλλά δεν έδωσα σημασία. Τώρα, όμως, έχει γίνει ένα thing. Υπάρχουν ακόμη και memes για το «Πώς θα πεις στα αγγλικά..;»
Έχουμε έναν κώδικα επικοινωνίας με τους followers μου. Ένα συγκεκριμένο thing που υπάρχει, είναι οι πεταλούδες και η ενέργειά τους. Ή το “have a good one!” που λέω στο τέλος κάθε βίντεο και ουσιαστικά σημαίνει “have a good day” – είναι ένας τρόπος να χαιρετήσεις. Κάτι άλλο, επειδή η ζωή μου καταγράφεται, είναι πως ουσιαστικά ζούμε μαζί κάποια πράγματα, έχουμε κοινά βιώματα. Κι έτσι, πολλές φορές, όταν βρεθώ με κάποιον από κοντά και με γνωρίζει από το Instagram, δεν χρειάζεται να εξηγήσω το background μου – το ξέρει ήδη.
Ευτυχώς, δεν δέχομαι άσχημα ή περίεργα μηνύματα. Μόνο προτάσεις γάμου – έχω κάθε μέρα. Προφανώς θα υπάρξουν και τα κακά μηνύματα, όμως αν απλώς σε κάποιον τη «δίνει» η ύπαρξή μου δεν μπορώ να κάνω κάτι. Μπήκα σε κάποια φάση στη διαδικασία να απαντήσω με ωραίο τρόπο, αλλά δεν έχει νόημα.
Γενικά, στα ελληνικά, πολλές φράσεις -ακόμη και παροιμίες- είναι ηττοπαθείς και κακόμοιρες, οπότε αποφεύγω να τις μεταφράζω. Εκπέμπω σε άλλες συχνότητες. Και δέχομαι άπειρα μηνύματα με τέτοιες φράσεις. Θέλω πιο ανεβαστικά πράγματα! Για να λέμε την αλήθεια, πάντως, ακούγονται πιο «γαργαλιστικές» στα ελληνικά.
Το καλό όταν μιλάς πολλές γλώσσες είναι ότι μπορείς να πάρεις τα θετικά στοιχεία κάθε γλώσσας, κάτι που αυτόματα σε κάνει πιο ανοιχτόμυαλο/η.
Τέλος, ζητήσαμε από την Ινέ να μας πει πώς θα πούμε στα αγγλικά κάποιες φράσεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά (Οι παρακάτω εκφράσεις έχουν αποδοθεί στα Αγγλικά με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι πιο εύκολο να χρησιμοποιηθούν σε πληθώρα περιπτώσεων καθημερινά – υπάρχουν και πιο συγκεκριμένες, αλλά βασίζονται στο context στο οποίο χρησιμοποιούνται. Τέλος, στα παρακάτω παραδείγματα χρησιμοποιούμε την αντωνυμία their για να καλύπτονται όλ@):
- Δεν την παλεύω με την καμία/καθόλου.
I can’t do this / It’s not a good day / I’m out - Ψήνεσαι να..;
Fancy +(-ing)?
Eg. Fancy going out? - Ούτε καν!
Not by a long shot! / No way! - Δεν υπάρχει!
This is insane! / That’s wild! - Τα πήρα στο κρανίο.
I lost it. - Τα έκανα θάλασσα.
I screwed up / I messed up / I effed up - Ό,τι γυαλίζει δεν είναι χρυσός.
All that glitters is not gold. - Άσπρο πάτο!
Bottoms up! - Καβάλησε το καλάμι.
[Somebody is] on their high horse
It went to their head
Κάνε subscribe στο YouTube – VICE Greece.
Ακολουθήστε την Ινέ Αλεξάκη στο Instagram.
Ακολουθήστε τον Παύλο Τουμπέκη στο Instagram.
Περισσότερα από το VICE
Ποια Είναι η Φάση σου Ανάλογα με τη Συναυλία στην Οποία Πήγες
Φωτογραφίες από την Άνοδο και την Πτώση του Ισλαμικού Κράτους
Μιλήσαμε με τον Άνθρωπο που Γέμισε τους Τοίχους της Θεσσαλονίκης με το Σύνθημα “Mos Acodramos”