Μια Αποστολή στα Ξεχασμένα Πομακοχώρια

Το VICE Greece δίνει βήμα σε επιλεγμένες ανθρωπιστικές οργανώσεις και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τη δημιουργία της νέας στήλης «Ρισπέκτ», στην οποία κάθε Δευτέρα θα δημοσιεύονται προσωπικές ιστορίες, άρθρα άποψης, φωτογραφίες, ρεπορτάζ ή άλλες υποθέσεις που ενδιαφέρουν την ελληνική κοινωνία. Στόχος μας είναι να ενημερώσουμε το κοινό και να ανοίξουμε διάλογο για ζητήματα, με τα οποία καταπιάνονται οι συγκεκριμένες οργανώσεις και αξίζουν την προσοχή όλων. Το συγκεκριμένο άρθρο των Γιατρών του Κόσμου το υπογράφει η γενική διευθύντρια της οργάνωσης, Ευγενία Θάνου.

«Όπου υπάρχουν άνθρωποι»: Δεν είναι μόνο τρεις λέξεις στη σειρά, ούτε μοναχά η φράση–σήμα κατατεθέν των Γιατρών του Κόσμου. Είναι η καθημερινή μας επιδίωξη. Να βρεθούμε ακόμη πιο μακριά, να φροντίσουμε ακόμη πιο πολλούς. Να βοηθήσουμε εκεί που δεν φτάνει ο κρατικός μηχανισμός και να δώσουμε πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες, τελικά, όπου υπάρχουν άνθρωποι. Να στήσουμε προσωρινά ιατρεία στα πιο απομακρυσμένα σημεία της Ελλάδας, εκεί που η παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας είναι από σπάνια έως «πολυτέλεια» για ορισμένους συνανθρώπους μας.

Το κατορθώσαμε, λοιπόν, αυτό και το 2018. Ταξιδέψαμε στα πιο απομακρυσμένα, στα πιο δυσπρόσιτα, στα πιο απομονωμένα σημεία της Ελλάδας. Είδαμε ανθρώπους θεωρητικά και πρακτικά ξεχασμένους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Μια γιαγιά 70 ετών, που νόμιζε ότι χάνει την όρασή της και στην ηλικία της δεν είχε δει ποτέ γιατρό. Αφού την εξέτασε ο οφθαλμίατρος και της έδωσε προσωρινά γυαλιά, έκλαιγε από χαρά και συγκίνηση.

Οι ομάδες μας, πάντα έτοιμες να βρεθούν όπου μας ζητηθεί να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας, ταξίδεψαν με ετοιμότητα και κρατώντας ως ανταμοιβή τη χαρά της προσφοράς, που μας κάνει όλους να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον.

Μοιραία, ξεχωρίσαμε κάποιες από τις αποστολές. Όχι επειδή έχει μεγαλύτερη σημασία να ασκείς το ιατρικό λειτούργημα στη Σύμη, από ό,τι στην Αθήνα: Η ανθρωπιστική ιατρική, ειδικά σε καιρούς δύσκολους, όπως αυτοί που βιώνουμε, είναι παντού απαραίτητη. Όμως, ως Γιατροί του Κόσμου, έχουμε γαλουχηθεί στα δύσκολα και στις αντιξοότητες και δεν έχουμε μάθει να σταματάμε σε εμπόδια, όταν μας καλούν να βοηθήσουμε.

Είμαστε βαθιά χαρούμενοι για την αποστολή που πραγματοποιήσαμε στις αρχές του Δεκέμβρη στα Πομακοχώρια του δήμου Ροδόπης. Οι Πομάκοι της Θράκης, μια πληθυσμιακή ομάδα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, γίνεται συχνά θέμα στα ΜΜΕ, τα οποία εστιάζουν σε προβλήματα. Εκεί που οι άλλοι επενδύουν σε ό,τι διχάζει, εμείς βλέπουμε μόνο ανθρώπους. Άλλωστε στους Γιατρούς του Κόσμου, προσεγγίζουμε τον καθένα και την καθεμία με την ουδετερότητα που οφείλει να διατηρεί μια ανθρωπιστική οργάνωση και την αντίληψη ότι η υγεία είναι ένα δικαίωμα στο οποίο όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως θρησκείας, γλώσσας, προέλευσης και πεποιθήσεων, πρέπει να έχουν την ίδια ανεμπόδιστη πρόσβαση.

Aυτό το Ναρκωτικό Είναι πιο Θανάσιμο από την Ηρωϊνη.

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

Παρασκευή πρωί, λοιπόν, ξεκινήσαμε συντονισμένα από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη για τη Ροδόπη. Το προηγούμενο βράδυ, η θερμοκρασία είχε πέσει δραματικά. Η διαδρομή προς το χωριό Κύμη όπου θα στήναμε το προσωρινό μας ιατρείο ήταν χιονισμένη και σε πολλά σημεία δύσβατη, αλλά οι ομάδες μας είναι συνηθισμένες να προσφέρουν ιατρικές υπηρεσίες κάτω από δύσκολες συνθήκες. Το καλωσόρισμα ήταν εγκάρδιο. Ο δάσκαλος του μειονοτικού σχολείου της περιοχής, ο κύριος Αντώνης Λεπίδας, αναγνωρίζοντας τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, πήρε την πρωτοβουλία να μας καλέσει να εξετάσουμε τους συντοπίτες του. Μας υποδέχτηκε στον τόπο του και μας μίλησε για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της περιοχής. Μοιράστηκε μαζί μας την καθημερινότητά τους, όπως κάνουν οι φίλοι από τα παλιά. Όπως σημειώνει:

«Η ιατρική περίθαλψη δεν είναι προνόμιο, αλλά ανάγκη και πρέπει να προσφέρεται σε όλους τους ανθρώπους. Ιδιαίτερη σημασία αποκτά η υγειονομική βοήθεια που παρέχεται σε συνανθρώπους μας που κατοικούν σε απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές, όπου η πρόσβαση στα ιατρικά κέντρα των πόλεων είναι δύσκολη.

»Μια περιοχή με αυτά τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά, σε υψόμετρο περίπου 700 μέτρων, είναι η Κύμη Ροδόπης. Η πρόσβαση των κατοίκων στις υγειονομικές υπηρεσίες είναι δύσκολη και τους χειμερινούς μήνες πολλές φορές καθίσταται και αδύνατη. Γι’ αυτόν τον λόγο προτείναμε στους Γιατρούς του Κόσμου να αποστείλουν κλιμάκιο στην περιοχή μας, για την εξέταση όλων των κατοίκων.

»Το τριήμερο 30 Νοεμβρίου, 1 και 2 Δεκεμβρίου επισκέφθηκε το χωριό εννιαμελής αποστολή με γιατρούς έξι ειδικοτήτων και εξέτασαν τους κατοίκους, των οποίων η ανταπόκριση ήταν πολύ μεγάλη.

Γνωρίζαμε ούτως ή άλλως ότι το έργο των Γιατρών του Κόσμου είναι σπουδαίο. Κατά την άποψή μου, οι συνθήκες είναι που αυξάνουν τη σπουδαιότητα, αλλά και η ταχύτητα με την οποία ανταποκρίθηκαν, η οποία ήταν συγκινητική. Ως κάτοικος της περιοχής, που γνωρίζω πόσο δύσκολη μπορεί να γίνει η πρόσβαση σε γιατρό, θέλω να τους ευχαριστήσω θερμά, γι’ ακόμη μία φορά».

Γρήγορα και συντονισμένα, στήσαμε τον εξοπλισμό μας στο μειονοτικό σχολείο. Μέσα σε λίγα λεπτά από την άφιξή μας εκεί, δεκάδες άνθρωποι ξεκίνησαν να έρχονται, για να δουν τον γιατρό που είχαν ανάγκη. Ηλικιωμένοι, νέοι και μικρά παιδιά ήρθαν να εξεταστούν και να συμβουλευτούν τους γιατρούς μας: Καρδιολόγος, παθολόγος, οφθαλμίατρος, παιδίατρος, γυναικολόγος και οδοντίατρος, είδαν μέσα σε λίγα 24ωρα όλους τους ανθρώπους που ανταποκρίθηκαν στην παρουσία μας εκεί - εκατοντάδες ανθρώπους. Δεν θα σταματήσει ποτέ να μας σοκάρει η διαπίστωση ότι κάποιοι από αυτούς είχαν χρόνια να δουν γιατρό, εξαιτίας της δύσκολης πρόσβασης στα αστικά κέντρα, αλλά και εξαιτίας της οικονομικής τους κατάστασης.

Το ζεστό τους χαμόγελο, αυτό που απλόχερα χαρίζουν οι άνθρωποι σε αυτόν που τους φροντίζει, ήταν η πιο σπουδαία ανταμοιβή. Για ακόμη μια φορά. Το «Ευχαριστώ» που έγραψε μια μαθήτρια στα ελληνικά και στα τούρκικα στον πίνακα του σχολείου το μεσημέρι της Κυριακής, είναι η δύναμή μας. Εμείς ευχαριστούμε, από καρδιάς.

Περισσότερα από το VICE

«Εκτός Υπηρεσίας» - Γιατί τα Λεωφορεία στην Αθήνα Παίρνουν Φωτιά

Τελικά, Αντιπαθούμε τους Ανθρώπους που Παραείναι Καλοί

Η Σοφία Αλεξανιάν Κάποτε Έβλεπε την Ελλάδα σαν μια Νέα Ντίσνεϊλαντ