Το Φέργκιουσον Ήταν σε Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης Πολύ Πριν το Περασμένο Σάββατο

Το Σάββατο, 16 Αυγούστου, ο κυβερνήτης του Μισούρι, Τζέι Νίξον κήρυξε το Φέργκιουσον σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Όμως, τι σημαίνει κηρύσσω κατάσταση έκτακτης ανάγκης; Πρακτικά, η επίκληση «έκτακτης ανάγκης» κινητοποιεί έναν μηχανισμό. Συγκεκριμένα, επιτρέπει στις αρχές να αποκτούν έκτακτες κρατικές εξουσίες και να απαγορεύουν κεκτημένα δικαιώματα και ελευθερίες. Στο Φέργκιουσον, η κήρυξη έκτακτης ανάγκης από τον Νίξον ανακοινώθηκε παράλληλα με την (αναπόφευκτη) επιβολή νυχτερινής απαγόρευσης της κυκλοφορίας.

Υπάρχουν πολλά προβλήματα με την ιστορία της "Έκτακτης Ανάγκης". Δεν ενημερωνόμαστε σαφώς για ποιο λόγο μια περιοχή μπαίνει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Για παράδειγμα στο Φέργκιουσον, η επίσημη απάντηση δεν επαρκεί. Μια πραγματικότητα, όπου αστυνομικοί πυροβολούν, άοπλους μαύρους εφήβους, μένοντας προφανώς ατιμώρητοι, είναι ήδη μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης - για τους άοπλους μαύρους εφήβους. Οι κάτοικοι του Φέργκιουσον, που βγήκαν στους δρόμους αντιδρώντας στο θάνατο του Μάικλ Μπράουν, βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση. Ωστόσο ο κυβερνήτης δεν αναγόρευσε αυτό ως «έκτακτη ανάγκη».

Πράγματι, η συνεχιζόμενη κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη μαύρη νεολαία που αντιμετωπίζει την αστυνομική βία στην Αμερική δεν κηρύχθηκε από τους επικεφαλής της πολιτείας μετά τους θανάτους του Όσκαρ Γκραντ στο Όκλαντ, του Ραμαρλεϊ Γκράχαμ και του Κιμάνι Γκρέι στη Νέα Υόρκη, του Εζέλ Φορντ στο Λος Άντζελες -ενός 25χρονου ψυχικά ασθενούς που δολοφονήθηκε από την αστυνομία μετά τον θάνατο του Μπράουν- και τόσων άλλων.

Το γεγονός ότι οι διαδηλώσεις αντιμετωπίζονται με χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, δακρυγόνα στο φουλ και όπλα Μ4 είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τα συνταγματικά δικαιώματα της ελευθερίας του λόγου και των συναθροίσεων. Όμως ούτε αυτή η έκτακτη ανάγκη ανακοινώθηκε από τον Νίξον.

Αντί αυτού, μια σειρά από άλλους παράγοντες χάρισαν στο Φέργκιουσον το επίσημο καθεστώς «έκτακτης ανάγκης». Πρώτα απ’όλα, οι αρχές στο Μισούρι είναι αντιμέτωπες με μια κρίση της φήμης τους. Απέτυχαν να καταστείλουν τις ταραχές με  «επιχειρησιακό χειρισμό» στο τέλος της περασμένης εβδομάδας με αποτέλεσμα μέσα στο Σαββατοκύριακο η κατάσταση να φτάσει στο επίπεδο της έκτακτης ανάγκης. Οι τεράστιες ζημίες σε επίπεδο δημοσίων σχέσεων, με τις συλλήψεις δημοσιογράφων, την ύπαρξη μπάτσων πολεμιστών και δακρυγόνων δεν προκάλεσαν την κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Μάλλον, η «έκτακτη ανάγκη» έγκειται, πιστεύω, στο γεγονός ότι η οργή στο Φέργκιουσον δεν θα τιθασευτεί. Ο περιορισμός της κυκλοφορίας αγνοήθηκε. Ο κόσμος δεν επέστρεψε στα σπίτια του. Όπως συνέβη και στις ταραχές του Λος Άντζελες το 1992, ο κίνδυνος που απορρέει από την πρόσκληση της Εθνοφρουράς -δηλαδή η παραδοχή ότι οι τοπικές αρχές δεν έχουν τον έλεγχο- κρίθηκε ότι αξίζει τον κόπο.

Ο Νίξον απέδωσε ρητά την κλήση της Εθνοφρουράς «στις εσκεμμένες, συντονισμένες και εντεινόμενες βίαιες επιθέσεις κατά ανθρώπινων ζωών και περιουσιακών στοιχείων στο Φέργκιουσον». Ας κάνουμε παύση μια στιγμή στο σημείο της αντιπαραβολής. Λες και έχουν ίσο ειδικό βάρος οι ζωές και η ιδιοκτησία. Σκεφτείτε επίσης, ότι ενώ η ιδιοκτησία έχει υποστεί ζημίες και τα καταστήματα έχουν λεηλατηθεί, δεν έχουν επιβεβαιωθεί οι πυροβολισμοί μεταξύ πολιτών. Η διαφορά εδώ, τώρα, προκειμένου να θεωρηθεί κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» είναι η εντεινόμενη απειλή στην ιδιοκτησία.

Σε αυτό το σημείο, συμφωνώ με το συγγραφέα Raven Rakia, ο οποίος σημείωσε στο NewInquiry πολύ πριν την αναταραχή στο Φέργκιουσον:

Τίποτα δεν μπορεί να αποσπάσει την προσοχή της κοινωνικής ελίτ όσο η αφαίρεση ή η καταστροφή αυτού που εκτιμούν πάνω από όλα: της ιδιοκτησίας. Στην Αμερική, η ιδιοκτησία είναι θέμα φυλετικό. Πάντα ήταν. Για 300 χρόνια, η ίδια η ιδέα της ελευθερίας ενός μαύρου ήταν μια άμεση απειλή για την ιδιοκτησία των λευκών. Όταν η ιδιοκτησία καταστρέφεται από μαύρους διαδηλωτές, πρέπει πάντα να το τοποθετούμε για να το κατανοούμε σε ένα πλαίσιο ιστορικού προσδιορισμού με βάση τη φυλή (racialization). Όταν το ίδιο το σύστημα που αρνείται να προστατεύσει τα μαύρα παιδιά, σπεύδει να προστατεύσει τα παράθυρα, το τι έχει μεγαλύτερη αξία σε σχέση με τους μαύρους στην Αμερική γίνεται πολύ ξεκάθαρο.

Φαίνεται σχετικό εδώ το ότι η λέξη «έκτακτη ανάγκη» προέρχεται από το λατινικόemergere, που σημαίνει αναδύομαι ή έρχομαι στο φως. Μένοντας πιστοί στην αρχική έννοια, μπορούμε να δούμε ότι το να μιλάμε για το καθεστώς κατάστασης έκτακτης ανάγκης έχει να κάνει με το ότι αναγνωρίζουμε πως έρχονται πράγματα στο φως στο Φέργκιουσον. Η υποκείμενη κατάσταση ο ρατσισμός, η αστυνομική βία και η στρατιωτικοποίηση, η σφοδρή αντίδραση στη διαφωνία, η αντιμετώπιση της μαύρης νεολαίας ως απειλή από πλευράς κυβέρνησης, ο φόβος της κυβέρνησης για τον μαύρο θυμό- δεν είναι καινούρια.

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που κήρυξε ο Νίξον, έχει να κάνει με την τάξη και την ιδιοκτησία. Αυτό που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας όμως είναι ότι η βία που βλέπουμε στο Φέργκιουσον δεν αναδύθηκε τώρα, αλλά είναι συνεχής και σταθερή.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.