Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Australia

Η φυλακή Pentonville, η οποία είναι ακόμη κλονισμένη από τη δολοφονία του κρατούμενου Jamal Mahmoud, κάνει διαρκείς ελέγχους προκειμένου να διαπιστώσει πώς δραπέτευσαν δύο κρατούμενοι πριν από 11 μέρες. Πιστεύεται ότι οι James Whitlock και Matthew Baker δραπέτευσαν με τη βοήθεια αυτοσχέδιων ανδρείκελων από μαξιλάρια, κοπτικού εξοπλισμού με διαμάντι και κάνοντας parkour για αρχάριους, ώστε να αναρριχηθούν στον εξωτερικό τοίχο.

Στη φυλακή όπου διδάσκω, οι κρατούμενοι που επιχειρούν να δραπετεύσουν υποχρεώνονται να φορέσουν φόρμες με έντονα χρώματα αντί για τις κανονικές. Γι' αυτό είναι εύκολο να εντοπίσεις τον Kyle, ο οποίος είναι γύρω στα 20, την ώρα που παίζει μπιλιάρδο στην άλλη άκρη του χώρου. Εντυπωσιασμένος από τη μαεστρία του Whitlock και του Baker, και τον τρόπο που προσέγγισαν την απόδραση, ζήτησα από τον Kyle να μου διηγηθεί την αποτυχημένη του απόπειρα.

«Είδα μια πύλη ανοιχτή και το 'βαλα στα πόδια, φίλε», είπε ο Kyle. «Έριξα μια γρήγορη ματιά για να δω αν ήταν κανείς εκεί κοντά… Κανείς… Και έγινα καπνός». Άρα δεν το είχες σχεδιάσει; «Μπα. Είχα μια άσχημη βδομάδα – με είχαν στην ξεφτίλα όλη μέρα, κάθε μέρα. Ή θα την έκανα ή θα την έπεφτα σε κανένα γουρούνι [δεσμοφύλακα]».

Έχω ακούσει κρατούμενους να μιλούν για τον πειρασμό μιας αυθόρμητης απόπειρας απόδρασης, όμως ο Kyle είναι το πρώτο άτομο που γνωρίζω που ακολούθησε την παρόρμησή του. Του ζήτησα να μου εξηγήσει τι πήγε στραβά. «Ξεκίνησα να τρέχω, η αδρεναλίνη μου είχε αρχίσει να ανεβαίνει, πέρασα τον διάδρομο, την ανοιχτή πύλη… και έπεσα πάνω σε ένα γουρούνι. Και τέλος η φάση. Ξεχώριζε τα κλειδιά του από την άλλη πλευρά της πύλης. Δεν σε παίρνει, αδερφέ».

Σίγουρα, όμως, θα υπήρχαν κι άλλες πύλες, πιθανώς κλειδωμένες, ακόμα κι αν δεν ήταν εκεί ο αστυφύλακας, έτσι; «Ναι, όντως. Δεν παίζει να κατάφερνα να βγω. Δεν γαμιέται, την πλάκα μου έκανα».

Είναι ξεκάθαρο ότι o Kyle δεν είναι άτομο των προμελετημένων σχεδίων και καθώς μου μιλάει για τις προηγούμενες καταδίκες του –όλες τους λάθη της στιγμής που από την αρχή φαινόταν ότι θα αποτύχουν– υπάρχει μια αύρα παραίτησης γύρω από τη μοίρα του. Τον ρώτησα αν θα το έκανε ξανά σε περίπτωση που του παρουσιαζόταν μια ευκαιρία μελλοντικά. «Όχι, μια φορά φτάνει. Θα σκύψω το κεφάλι και θα βγάλω τη φυλακή να τελειώνουμε», λέει. «Και κοίτα πώς είμαι – δεν μπορώ να κόβω βόλτες λες και είμαι από τα Teletubbies πάλι».

Σε αντίθεση με τον Kyle, το πρώτο πράγμα που πρόσεξα στον Eric ήταν πόσο τσιτωμένος φαινόταν. Τον ρώτησα αν ήταν καλά. «Η ατμόσφαιρα στην πτέρυγα είναι περίεργη εδώ και μια βδομάδα. Προτιμώ να βγάλω φυλακή [εκτίσω την ποινή μου] στο κελί μου», είπε. Ο Eric είναι σχεδόν 50άρης και έχει δύο αποδράσεις στο ιστορικό του από προηγούμενες ποινές˙ και οι δύο ήταν αποτυχημένες, όμως έφτασε πολύ κοντά.

«Την πρώτη φορά το σχεδιάζαμε για βδομάδες, είχαμε ελέγξει όλες τις βάρδιες των φυλάκων και προσπαθούσαμε να βρούμε κάποιο μοτίβο», λέει ο Eric. Καταφέραμε να βγούμε από το εργαστήρι και φτάσαμε στο κεντρικό προαύλιο και μετά κρυφτήκαμε μέχρι να φτάσει η περιπολία στη γωνία. Για κάποιον γαμημένο λόγο οι ανθρωποφύλακες αποφάσισαν να κάνουν μεταβολή και άρχισαν να έρχονται προς το μέρος μας την ώρα που είχαμε αρχίσει να σκαρφαλώνουμε τον τοίχο. Εγώ αφέθηκα, ξάπλωσα καταγής και περίμενα να μου περάσουν χειροπέδες. Ένας από τους μάγκες συνέχισε να προσπαθεί να σκαρφαλώσει. Το γουρούνι τον τράβηξε κάτω από τους αστραγάλους και τον ξυλοφόρτωσε για τα καλά. Του έβγαλε τον ώμο και του έχωσε και αγκωνιά από πάνω, σπάζοντάς του τη μύτη και γεμίζοντας τον τόπο με αίματα. Δεν προβλέπεται από τον κανονισμό, αλλά το περιμένεις».

Ο Eric είχε χαλαρώσει λίγο στη διάρκεια της κουβέντας και άρχισε να μου εξηγεί τι τον έκανε εξαρχής να επιχειρήσει να δραπετεύσει. «Πήρα κακή συμβουλή από τον δικηγόρο μου. Μου είπε ότι αν δήλωνα ένοχος [για ληστεία], θα έτρωγα δύο χρόνια το πολύ. Ο δικαστής, όμως, μου έχωσε έξι. Η σύντροφός μου μόλις είχε γεννήσει τον μικρό μας γιο και τα έξι χρόνια μου φαίνονταν μια ολόκληρη ζωή. Τα γουρούνια δεν μ' άφηναν σε ησυχία. Ήμουν νέος και οι συνθήκες τότε [στις αρχές του '90] ήταν φρικτές. Μου γύρισαν τα μυαλά. Ήμουν προετοιμασμένος για δύο χρόνια, όμως τα έξι ήταν σκέτη γελοιότητα».

Όταν επέστρεψε στη φυλακή λίγα χρόνια αργότερα έχοντας καταδικαστεί για υπόθεση ναρκωτικών, ο Eric λέει ότι είχε φάει εννιά χρόνια. «Είχα συμφιλιωθεί με την ιδέα, όμως μετά με πήρε τηλέφωνο ο γέρος μου και μου είπε ότι του είχαν μείνει έξι μήνες ζωής. Μπορεί να σ' αφήσουν να βγεις για την κηδεία, μπορεί και όχι. Ποιο το νόημα όμως; Εγώ ήθελα να είμαι μαζί του όσο ήταν ζωντανός, όχι μέσα στο φέρετρο».

Τον ρώτησα πώς πήγε η απόπειρα απόδρασης εκείνη τη φορά και κατά πόσο είχε αλλάξει κάτι στις μεθόδους του. «Δεν θα το 'λεγα, πέρα από το ότι αυτήν τη φορά ήμουν μόνος. Ήξερα ότι οι φύλακες θα με παρακολουθούσαν και θα έβλεπαν με ποιον μιλούσα και τα συναφή. Καλύτερα σόλο αυτήν τη φορά. Για να μη σου τα πολυλογώ, οι ανθρωποφύλακες τεμπέλιαζαν μετά το διάλειμμα για τσάι και δεν έκαναν καταμέτρηση κεφαλιών, οπότε κατάφερα να κρυφτώ στο προαύλιο, πέρασα τα συρματοπλέγματα και σκαρφάλωσα στο παρκαρισμένο φορτηγό με τα άπλυτα. Ήξερα ότι το φορτηγό θα έφευγε ύστερα από 10-15 λεπτά, οπότε το μόνο θέμα ήταν να μην προσέξουν ότι έλειπα. Το πρόσεξαν, όμως. Οι εγκαταστάσεις σφραγίστηκαν. Τίποτα δεν θα έμπαινε ούτε θα έβγαινε από τις φυλακές μέχρι να με βρουν. Κοίταξα δεξιά μου και είδα έξι ζευγάρια μαύρες αρβύλες να πλησιάζουν προς το μέρος μου. Βγήκα και κάθισα στο φορτηγό. Γελούσαμε όλοι μαζί καθώς περπατούσαμε πίσω στην πτέρυγα. Ένας ανθρωποφύλακας μου έδωσε τσιγάρο –ωραία πινελιά– όμως μέσα μου ήμουν συντετριμμένος. Ούτε στην κηδεία θα με άφηναν να πάω ούτε τίποτα».

Μιλώντας στον Kyle και τον Eric, δύο πολύ διαφορετικούς άνδρες, μου φάνηκε ότι οι απόπειρες απόδρασής τους ήταν περισσότερο αποτέλεσμα κατάθλιψης και βαθιάς λύπης παρά μιας συγκεκριμένης επιθυμίας να αποφύγουν την ποινή τους. Πριν αφήσω τον Eric, τον ρώτησα ποιο ήταν το σχέδιό του αν είχε καταφέρει να δραπετεύσει τη δεύτερη φορά. «Θα πήγαινα σπίτι, θα έπινα ένα τσάι με τον γέρο μου και θα περίμενα να εμφανιστούν τα γουρούνια. Ένα μικρό διάλειμμα, στην ουσία».

Περισσότερα από το VICE

Πράγματα που Έπρεπε να σου Είχαν Μάθει στο Σχολείο για τα Λεφτά

Μια Ημιτελής Λίστα των Ενεργειών που Σχεδιάζει να κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ την Πρώτη Μέρα της Προεδρίας του

Η Ζωή των Ανήλικων Μποξέρ της Βορειοανατολικής Ταϊλάνδης