Οι Λόγοι που Αγαπώ Πραγματικά τον Cristiano Ronaldo

Ξέρω, γενικά θεωρείται πολύ cool να κράζεις τον Cristiano Ronaldo. Ειδικά αν είσαι από αυτούς που θεωρούν πως η Barcelona των τελευταίων ετών είναι ό,τι καλύτερο έχει εμφανιστεί στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο (δεν είναι) και τον Lionel Messi κορυφαίο ποδοσφαιριστή στην ιστορία. Γνωρίζω βέβαια κάποιον που διαφωνεί με αυτό. Επίσης, ο Cristiano δημιούργησε άπειρους εχθρούς στην Ελλάδα επειδή τόλμησε να κλάψει όταν έχασε το Euro, μέσα στην ίδια του τη χώρα, από την «Εθνική Μυκόνου», το 2004. Ναι, ο Cristiano τόλμησε στα δεκαεννιά του να κλάψει επειδή έχασε έναν τίτλο, ίσως τον μοναδικό που μπορούσε να κατακτήσει η Εθνική Πορτογαλίας, από μια ομάδα που είχε για αρχηγό τον Θοδωρή Ζαγοράκη και επιθετικό τον Άγγελο Χαριστέα. Γενικά, η κατάκτηση εκείνου του τίτλου ήταν τόσο άδικη που, ειλικρινά, σχεδόν έκλαψα κι εγώ ο ίδιος, που ήθελα να το σηκώσουμε. Από τότε, ειδικά στη χώρα μας, έχει δημιουργηθεί ένα ανεπίσημο club μίσους κατά του Ronaldo.

Εντάξει, δεν είναι και πολύ δύσκολο να βρεις λόγους για να τον κράξεις. Πρόκειται για έναν νάρκισσο ο οποίος κυκλοφορεί με γυναικεία τσαντάκια, έχει χτίσει μουσείο με θέμα τον εαυτό του, σχεδόν όποτε ανοίγει το στόμα του μιλάει για την πάρτη του, καταφέρνει να ρίχνει τις πιο όμορφες γυναίκες εκεί έξω και μπορεί να τσαντίσει τους πάντες με τη συμπεριφορά του μέσα στο γήπεδο. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Το γεγονός πως πριν από λίγο καιρό ζητούσε πέναλτι σε φάση που σκόραρε ο συμπαίκτης του Karim Benzema επειδή ήθελε να βάλει γκολ ο ίδιος; Τον πανηγυρισμό του για πέναλτι που έβαλε στα τελευταία λεπτά του τελικού του Champions League ενάντια στην Atletico Μαδρίτης σε ένα ματς που ήταν ήδη τελειωμένο ή πως είναι ικανός να τσαντίσει ακόμα και τους ίδιους του τους συμπαίκτες (και οπαδούς) με τη συμπεριφορά του όταν δεν του βγαίνει το παιχνίδι; Για κάποιους όλα αυτά είναι αρκετά για να αρχίσουν τα -πιο γραφικά και από τον ίδιο τον Ronaldo- «Κλαψιάνο», «μόνο Messi, κανένας Ronaldo», «έλα μωρέ τώρα, σιγά τον παίκτη, ένας κάγκουρας είναι» και πάει λέγοντας.

Ας ρίξουμε μια ματιά όμως και στην άλλη πλευρά του νομίσματος, ξεχνώντας για λίγο πως ο Cristiano είναι ψωνισμένος όσο δεν πάει. Μιλάμε για τον μέχρι στιγμής πρώτο σκόρερ στην ιστορία του Champions League και αυτό το γεγονός από μόνο του είναι ενδεικτικό του μεγαλείου του. Την ίδια στιγμή που άλλοι -εξίσου πλούσιοι- παίκτες στην Ισπανία αναζητούν τρόπους για να φοροδιαφύγουν, αυτός δίνει τακτικά αίμα, ενώ το 2004, συγκινημένος από την εικόνα ενός πιτσιρικά από την Ινδία που είχε χάσει τους γονείς του λόγω του τσουνάμι που είχε δημιουργηθεί έπειτα από σεισμό, πήγε ο ίδιος εκεί, με σκοπό να βοηθήσει να συγκεντρωθούν χρήματα για την αποκατάσταση των ζημιών. Το 2008, η βρετανική σκανδαλοθηρική εφημερίδα Sun είχε γράψει πως ο Πορτογάλος έπινε μεγάλες ποσότητες αλκοόλ κατά τη διάρκεια της αποθεραπείας για έναν τραυματισμό του. Αυτός τους έσυρε στα δικαστήρια, κέρδισε τη δίκη και δώρισε την αποζημίωση σε φιλανθρωπικό σκοπό στον τόπο καταγωγής του, τη Madeira. Κάποια χρόνια αργότερα, ανέλαβε το κόστος μιας ειδικής θεραπείας για ένα δωδεκάχρονο παιδάκι με καρκίνο σε τελικό στάδιο, ενώ πούλησε τη χρυσή μπάλα που είχε κερδίσει (και όλοι γνωρίζουμε πόσο αγαπάει τα βραβεία ο Ronaldo) για ενάμισι εκατομμύριο, το οποίο και δώρισε για να χτιστούν σχολεία στη Γάζα. Αυτές δεν είναι ούτε οι μισές από τις φιλανθρωπικές του δράσεις. Καθόλου άσχημα για τον «Κλαψιάνο», ο οποίος έχασε τον αλκοολικό πατέρα του στα είκοσί του. Κάποιος κακεντρεχής θα μπορούσε να πει πως όλα αυτά τα κάνει για φορολογικούς λόγους. Αν όμως ίσχυε αυτό, θα εμπλεκόταν μόνο σε πολυδιαφημισμένες εκδηλώσεις με τεράστιους χορηγούς και τηλεοπτική κάλυψη, όπως κάνουν οι πιο πολλοί, και όχι σε low profile κινήσεις.

Όσον αφορά τα αγωνιστικά τώρα, αλήθεια, χρειάζεται να πω κάτι; Προσωπικά θεωρώ πως πρόκειται για τον απόλυτο ποδοσφαιριστή. Έχει το καταλληλότερο ύψος, τρομερή σωματοδομή, διαστημική τεχνική και ταχύτητα. Αν σε αυτό το σώμα μπορούσαμε να προσθέσουμε το μυαλό του Messi, η ποδοσφαιρική έκρηξη θα κατέστρεφε το σύμπαν. Για κακή του τύχη, όμως, ποτέ δεν χτίστηκε κάποια ομάδα πάνω του, όπως έχει γίνει με την περίπτωση του Αργεντινού. Τουλάχιστον ο Ronaldo έχει δοκιμάσει τον εαυτό του και σε άλλες ομάδες, καταφέρνοντας πάντα να ξεχωρίζει. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που έβαλε γκολ ενάντια στη Manchester United και ως ένδειξη σεβασμού δεν πανηγύρισε. Κακά τα ψέματα, εκεί ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά και αν θέλει να αφήσει πραγματικά εποχή εκεί θα πρέπει να επιστρέψει σύντομα και να μείνει ως το τέλος της καριέρας του.

Δεν με νοιάζει αν το γεγονός ότι καμιά φορά γουστάρει να δείχνει τους κοιλιακούς του όταν σκοράρει εξοργίζει τους άλλους ή αν τους τη σπάει η φάτσα του. Ο Cristiano Ronaldo ζει και αναπνέει για την μπάλα, δίνει τα πάντα για να προσφέρει θέαμα και, ειλικρινά, στον κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, είναι από τους λίγους πραγματικούς superstars που γουστάρουν αυτό που κάνουν. Η τρέλα του είναι το αλατοπίπερο της όλης φάσης. Τώρα, αν θεωρείται τόσο κακό πως ο τύπος το ζει σαν μικρό παιδί και κλαίει για την μπάλα σαν πιτσιρίκι που παίζει ένα απόγευμα στην αλάνα της γειτονιάς, τι να πω; Ίσως έχουμε επηρεαστεί από το ελληνικό πρωτάθλημα των κλαρινογαμπρών που παίζουν ντέρμπι σε κατάμεστο γήπεδο και έχουν το μυαλό τους καρφωμένο στο πρώτο τραπέζι πίστα που έχουν κλείσει για το βράδυ. Εκατό χιλιάδες φορές Κλαψιάνο.

Περισσότερα από το VICE

Ενδεικτικά 14 Λόγοι για τους Οποίους Καμία Ελληνική Πόλη δεν Αξίζει να Γίνει Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021

H πιο Σέξι Κλέφτρα του Πλανήτη Καταδικάστηκε σε Φυλάκιση αλλά Υπέγραψε και Συμβόλαιο με Πρακτορείο Μοντέλων

Μια Χαλαρή Μέρα με τους Ρατσιστές του 21ου Αιώνα της Νότιας Καρολίνας