Ήταν πριν από δύο μήνες περίπου, ένα μεσημέρι του Σεπτεμβρίου. Περίμενα να έρθει ο Βαγγέλης. Η αφόρητη ζέστη σε συνδυασμό με το υγρό εβρίτικο κλίμα έφτιαχναν μία εκρηκτική ατμόσφαιρα στο κεφάλι μου, μετά από δυο ώρες οδήγηση.
Το ραντεβού είχε δοθεί μπροστά από τη στρατιωτική λέσχη, πάνω από τη λίμνη του Τυχερού στον Έβρο. Εδώ μου είχε ζητήσει να βρεθούμε. Όταν τον ρώτησα που μένει, απάντησε «στη γειτονιά» στα ρωσοποντιακά και πως δεν πρόκειται να το βρω εύκολα. Μου πρότεινε πως το καλύτερο σημείο για να τον συναντήσω θα ήταν να τον περιμένω μπροστά στη λέσχη και όταν φτάσω να του κάνω ένα τηλέφωνημα, ώστε να έρθει να με πάρει.
Θυμάμαι ακόμα τους στρατιωτικούς να παρκάρουν βιαστικά τις Skoda Octavia και να πηδάνε μέσα στη λέσχη για να φάνε. Πρέπει να ήταν δύσκολη η φάση εκείνη για το επάγγελμά τους. Όλα αυτά τα «σκατά» που είχαν συμβεί εκείνη την περίοδο με τους γείτονες, σίγουρα είχαν επηρεάσει την ηρεμία και τις υπηρεσίες τους.
Ο ήχος από ένα παπί στο βάθος ήταν και το «σύνθημα» ότι είχε φτάσει. Το βλέμμα μου καρφώθηκε αμέσως στο Μάο πουκάμισο που φορούσε και να πω την αλήθεια, γούσταρα το στιλ του. Έμοιαζε με εξωγήινο για να μένει εδώ, σε ένα μικρό χωριό του Έβρου. Φαντάζομαι πως θα μοιάζει εξωγήινος και στους ντόπιους.
Η πρώτη ερώτηση που του έκανα είναι «Γιατί Τυχερό»;
«Ποιος είναι τυχερός;» μου απάντησε.
«Το χωριό» του λέω. «Γιατί το λένε Τυχερό»;
«Μάλλον κάτι τυχερό θα συνέβει παλιά» και με αποστομώνει.
Ο Βαγγέλης Ογκανέσωφ είναι game developer, αναπτύσσει δηλαδή παιχίδια κυρίως για κινητά, διότι εκεί του είναι πιο εύκολο να τα δημιουργήσει όπως λέει. Τονίζει επίσης πως είναι solo game developer. Δουλεύει δηλαδή ως freelancer και όχι σε ομάδα, όπου αυτό του εξασφαλίζει να είναι πιο ελεύθερος και να έχει ένα καλλιτεχνικό στάτους.
Το 2017 μετακόμισε στην Αμπχαζία με τους γονείς του και τον αδερφό του, τον Γρηγόρη. Στην πραγματικότητα επέστρεψε εκεί όπου είχε γεννηθεί και ο εμφύλιος τους είχε ανάγκασει να μετακομίσουν στη χώρα μας το 1993. «Τα πρώτα χρόνια που είχαμε έρθει στην Ελλάδα ήταν καλύτερα», λέει. «Ο πατέρας μας είχε περισσότερη δουλειά και το κράτος μάς παρείχε περισσότερες ευκαιρίες. Πλέον όμως δεν υπάρχει τίποτα για αυτόν εδώ».
Δεν πρόλαβε όμως καλά-καλά να αδειάσει τη βαλίτσα του και αποφάσισε να ξαναγυρίσει στην Ελλάδα, μαζί με τον Γρηγόρη. Το 2016 είχε σχεδιάσει ένα παιχνίδι, το SOUZA SIM, το οποίο τα «έσπαγε» εκείνη την εποχή στο Google Play. Όπως λέει ο ίδιος, εκείνη την περίοδο ήταν το πρώτο στα πρώτα. «Πιo πάνω δεν είχε».
VICE Video: Οι Αδέσποτες Ιστορίες της Αίγινας
Αυτό του εξασφάλισε ένα εισόδημα που δεν είχε καταφέρει να κερδίσει εώς τότε. Μέχρι σήμερα το SOUZA έχει δύο εκατομύρια downloads και ο Βαγγέλης είχε ένα κέρδος κοντά στα 12.000 ευρώ. Ήταν κάτι που το περίμενε και γι’ αυτό όπως λέει, δεν ήταν όνειρο αλλά πραγματικότητα. Παρόλα αυτά ήταν ενθουσιασμένος που μπορούσε να επικοινωνεί με νέους από όλο τον κόσμο. Το παιχνίδι είχε τη μεγαλύτερη επιτυχία στην Ελλάδα, στην Ταϊλάνδη, στο Λάος και στο Βιετνάμ, εκεί που τα «παπάκια» είναι συνώνυμα του street lifestyle. Αυτή τη στιγμή o Βαγγέλης σχεδιάζει το SOUZA 2.
Χρειάζεται όμως καλύτερο εξοπλισμό και ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον για να δράσει. Γι’ αυτό τον λόγο πηγαινοέρχεται στη Γερμανία και μιλάει με διάφορα developing studios που θα τον βοηθήσουν να υλοποιήσει τα σχέδιά του ευκολότερα. Το ξέρει πως είναι δύσκολο, έχει όμως όλη τη δύναμη και την υπομονή για να τα καταφέρει.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Μια Νύχτα σε Εφημερία Covid19 στο Νοσοκομείο «Ιπποκράτειο» της Θεσσαλονίκης
Δύο Γυναίκες Επισκέπτονται το Μέρος Όπου Αυτοκτόνησαν Αγαπημένα τους Πρόσωπα