«Toy Story, The Greek Version». Όλες οι φωτογραφίες είναι του συντάκτη.
Μπορεί το φετινό καλοκαίρι να ήταν πραγματικά άθλιο λόγω της πανδημίας, όμως, οι περισσότεροι από εμάς είχαμε την ευκαιρία -και το κίνητρο λόγω ζέστης- να βρεθούμε σε κάποια από τις αμέτρητες παραλίες της χώρας. To ίδιο και εγώ, που αποφάσισα να περάσω μέρος των διακοπών μου στον νομό Ηλείας, κάνοντας τις βουτιές μου στην μαγική παραλία του Καϊάφα και αργότερα στη Τζιά, όπου επισκέφτηκα αρκετά από τα γνωστά spot για μπάνιο.
Τα μέτρα για την αντιμετώπιση του Κορονοϊού έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στην καθημερινότητά μας, όμως, υπάρχουν κάποιες αξίες που μένουν σταθερές. Μία από αυτές είναι η συνήθεια μιας μεγάλης μερίδας ανθρώπων να αφήνουν πίσω τους σκουπίδια, δείχνοντας ασέβεια προς τους υπόλοιπους, στα ζώα και στο περιβάλλον.Για κάποιο ηλίθιο λόγο θεωρούσα ότι φέτος τα πράγματα θα ήταν λίγο διαφορετικά, αλλά έκανα λάθος. Άρχισα να παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου - Έλληνες και ξένους τουρίστες, για να μη νομίζετε ότι έχουμε καμία τεράστια διαφορά μεταξύ μας - και ανακάλυψα ότι αφήνουν πίσω τους ό,τι μπορείς να φανταστείς.
«To Καλοκαιράκι, στην ακρογιαλιά», θα μπορούσε να τραγουδάει το μπουκάλι τις εικόνας για τα επόμενα 450 Καλοκαίρια (αν είχε φωνή και ήξερε κιθάρα).
Αξίζει να αναφέρω κάποια στοιχεία για να καταλάβει κανείς, ότι ένα μπουκαλάκι νερού που θα αφήσει πίσω είναι πολύ πιο επιβαρυντικό για το περιβάλλον από ότι ενδεχομένως θα περίμενε - αν και θεωρώ ότι πολλοί απλά δεν νοιάζονται.Σύμφωνα με λίστα που είχε δώσει η Greenpeace στη δημοσιότητα πριν από λίγα χρόνια, βλέπουμε ότι το προαναφερθέν μπουκάλι χρειάζεται περίπου 450 χρονια για να αποσυντεθεί. Όπως πολύ σωστά αναφέρει ως παράδειγμα ο δημιουργός της, ένα πλαστικό μπουκάλι δεν θα είχε «ανακυκλωθεί» πλήρως από τη γέννηση του Ουίλιαμ Σαίξπηρ (1564) μέχρι και σήμερα.Το πλαστικό είναι από τους χειρότερους εχθρούς του πλανήτη και των ζώων της θάλασσας.
Από εκεί και πέρα, το πλαστικό ποτηράκι του καφέ χρειάζεται σχεδόν 50 χρόνια, η σόλα ενός παπουτσιού 50 με 80, ενώ, το αγαπημένο σκουπίδι των Ελλήνων, το αποτσίγαρο, 1 με 5 χρόνια. Το χαρτί, από την άλλη, χρειάζεται μόλις λίγες εβδομάδες -στη χειρότερη μήνες- ανάλογα με τη σύνθεσή του (χαρτομάντιλο, ποτήρι, εφημερίδα και άλλες). Το ίδιο ισχύει και με τις φλούδες από φρούτα, όπως το μήλο για παράδειγμα, που θέλει περίπου 2 μήνες. Αυτό, δεν δικαιολογεί -προφανώς- το να αφήνουμε πίσω σκουπίδια επειδή επιβαρύνουν λιγότερο το περιβάλλον.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εσένα που άφησες το κρεμμύδι, θέλω να σε ρωτήσω πολλά πράγματα.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ένα γυάλινο μπουκάλι θέλει 1.000.000 χρόνια για να διαλυθεί - γι'αυτό και οι ναυτικοί έστελναν έτσι τα μηνύματά τους για βοήθεια με την ελπίδα να τα βρει κάποιος. Με τις παραπάνω τιμές συμφωνεί και η Ελληνική Ένωση Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος.Από την Τρίτη μέρα των διακοπών μου και έπειτα αποφάσισα να πάρω μαζί μου την κάμερα και να φωτογραφίσω όσα ξέχασαν -ή άφησαν- πίσω τους οι υπόλοιποι λουόμενοι. Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Σαγιονάρες που χάλασαν, κουράδες κατοικιδίων, ψησταριές, χρησιμοποιημένα προφυλακτικά, αποτσίγαρα, μπαλάκια του τένις, μέχρι και βουρτσάκια δοντιών. Όλα αυτά ήταν μόλις μερικά από τα αντικείμενα που απαθανάτισα τις μέρες που βρέθηκα στη θάλασσα.Φανταστείτε το σύνολο των σκουπιδιών που μένουν πίσω το τρίμηνο του καλοκαιριού.Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, ναι, κάποια τα μάζεψα, άλλα ήταν πολύ σιχαμένα για να τα ακουμπήσω ή και επικίνδυνα λόγω των συνθηκών του Κορονοϊού.Αυτό που θα πρέπει να αναφέρω πάντως, είναι ότι παρατήρησα τεράστια
διαφορά μεταξύ Καϊάφα και Τζιάς όσον αφορά τα σκουπίδια. Τα περισσότερα φωτογραφήθηκαν στην πρώτη περίπτωση. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ο κόσμος ήταν περισσότερο προσεκτικός στο νησί.Σε μια εποχή που οι κραυγές για το περιβάλλον πληθαίνουν και τα προβλήματα που προκαλούνται από τη χρόνια αδιαφορία κυκλώνουν το ανθρώπινο γένος, θα έπρεπε να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από τις εκάστοτε κυβερνήσεις να μας σώσουν με ένα μαγικό ραβδί αν δεν κάνουμε πρώτοι εμείς το χρέος μας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Με λίγα λόγια, πόσο γαμημένα δύσκολο είναι να μαζέψετε τα σκουπίδια σας φεύγοντας ρε γαμώτο;Δείτε περισσότερες φωτογραφίες:
Κόσκινο θαλάσσης.
Μπάρμπεκιου, παραλία και τέτανος; Αυτή είναι μια πρόταση που δεν μπορώ να αρνηθώ!
Μια (β)ρομαντική φωτογραφία από ένα αξέχαστο δειλινό.
Από μένα είναι «όχι».
Το αόρατο άγγιγμα.
We're up all night to get lucky.
Έγινε η καρδιά μου, μαύρη σαν φουγάρο.
Ποια είναι τα τρία πράγματα που θα έπαιρνες μαζί σου σε ένα νησί;
«Έπρεπε να κυνηγήσω το όνειρό μου και να ακολουθήσω τον Τσιτσιπά στο Γουίμπλετον, αλλά προτίμησα τη σιγουριά της ρακέτας. Και τι κατάλαβα; Μου λες;»
Χωρίς πλάκα, φοβήθηκα ότι είναι τάπα και αν το έβγαζα θα ρούφαγε τη θάλασσα.
Καρπουζάκι;
«Άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα, άστα ν' ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά»
Τρομάξατε ότι θα σας αφήσω χωρίς την κλασική αξία του φρέντο ε; Ήταν μέτριος, τον δοκίμασα (πλάκα κάνω).
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
