Πολύς κόσμος την έχει γνωρίσει τον τελευταίο χρόνο μέσα από τα δημοφιλή τραγούδια του Pan Pan, με τον οποίο συνεργάζεται δισκογραφικά αλλά και στις live εμφανίσεις του. Ωστόσο, η Καλλιόπη Μητροπούλου είναι μια μουσικός / τραγουδοποιός με μεγάλη πορεία σε Ελλάδα και εξωτερικό. Το βιογραφικό της περιλαμβάνει συμμετοχές σε ορχήστρες όπως η Φιλαρμονική του Λονδίνου, η London Contemporary Orchestra, η Συμφωνική Ορχήστρα του BBC, αλλά και διεθνείς κι εγχώριες συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως οι Erland Cooper, William Basinski, Oi va voi, VASSIŁINA και Logout, μεταξύ άλλων.
Πλέον, ξεκινάει τη solo πορεία της έχοντας κάνει μια πολύ δυνατή αρχή με δύο υπέροχα singles. Το folk «διαμάντι» που ακούει στο όνομα It’s the Water και το Koto – ένα πιο πειραματικό κομμάτι που βασίζεται στο ομώνυμο ιαπωνικό μουσικό όργανο. Ήδη με αυτό το υλικό, η Καλλιόπη αποδεικνύει ότι μπορεί να μιξάρει την Ανισόπεδη Ντίσκο με τους Echo Tides (την μπάντα στην οποία συμμετέχει) και την κλασική της μουσική παιδεία.
Videos by VICE
Πραγματικά ανυπομονώ για το επερχόμενο album της. Όχι μόνο επειδή λάτρεψα τα δύο πρώτα singles, αλλά για να γνωρίσω ακόμη καλύτερα μια τραγουδοποιό που έχει πολλά να δώσει. Για αρχή, πάντως, αποφάσισα να μιλήσω μαζί της για να μάθω περισσότερα για όσα έρχονται.
VICE: Το καινούργιο σου κομμάτι, It’s the Water, είναι πραγματικά υπέροχο. Αλήθεια, ποια η σχέση σου με το νερό;
Καλλιόπη Μητροπούλου: Ευχαριστώ πάρα πολύ! Όταν έγραφα το κομμάτι αυτό, σκεφτόμουν τη λίμνη στη μικρή πόλη της Γερμανίας όπου ζούσα για δύο χρόνια. Δεν είχε πολλά πράγματα να κάνεις και έτσι μια βόλτα γύρω από τη λίμνη ήταν πάντα μια επιλογή. Νομίζω ότι σε προηγούμενη ζωή ήμουν ψάρι, λατρεύω το νερό, το καλοκαίρι θέλω να είμαι συνέχεια μέσα στη θάλασσα, πηγαίνω κολυμβητήριο και τρελαίνομαι για ντοκιμαντέρ που δείχνουν τη ζωή κάτω από το νερό. Η αγαπημένη μου δουλειά του σπιτιού είναι επίσης να πλένω πιάτα γιατί έρχομαι σε επαφή με το νερό.
Είχε προηγηθεί και το KOTO. Θέλεις να μου πεις δυο λόγια γι’ αυτή τη λίγο πιο abstract δημιουργία σου;
Όλο το album θα είναι μεταξύ pop και ambient, νεοκλασικής και indie μουσικής, άλλο ένα Between (τίτλος του επερχόμενου δίσκου). Είναι ένα ambient κομμάτι του δίσκου, βασίστηκε στον αυτοσχεδιασμό της Claire Kohda σε αυτό το ιαπωνικό παραδοσιακό όργανο, το Koto. Στη συνέχεια, «έκοψα» και «έραψα» την ηχογράφησή της, «λούπαρα» μια φράση που μου άρεσε να «επιμείνει», τραγούδησα από πάνω και έβαλα σιγά-σιγά τα υπόλοιπα στοιχεία. Ο Σπύρος Μοσχονάς ηχογράφησε κάποιες «κραυγές» στο μπάσο-τρομπόνι του και από αυτές κράτησα μια λούπα που ακούγεται σαν σειρήνα.
Η ζωή σου πρέπει να έχει αλλάξει δραματικά από την εποχή της καραντίνας και μετά. Άφησες πίσω σου το Λονδίνο και σχεδόν από το πουθενά ήρθε η τεράστια επιτυχία με τον Pan Pan, τα εκρηκτικά live, ο δίσκος των Echo Tides και, τώρα, solo πορεία με show σε Ελλάδα και εξωτερικό. Πώς το βιώνεις όλο αυτό;
Η αλήθεια είναι πως στην καραντίνα πέρασα πολύ δύσκολα ψυχολογικά, ειδικά τον πρώτο χρόνο. Με οδήγησε, όμως, σε βαθιά δουλειά με τον εαυτό μου μέσω της ψυχοθεραπείας και είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό. Το Λονδίνο δεν το άφησα πίσω μου εντελώς, είναι το δεύτερό μου σπίτι. Είμαι τόσο χαρούμενη που ο Pan Pan «σκίζει» και δουλεύουμε μαζί στο solo project του και στα Echo Tides. Είναι μεγάλη ικανοποίηση να δουλεύεις με φίλους.
Σε ό,τι αφορά το δικό μου project, αυτό που χαίρομαι είναι πως δεν φοβάμαι πια να τολμήσω, που για χρόνια έτρεμα και ντρεπόμουν. Η θεραπεία που ανέφερα πιο πριν έπαιξε μεγάλο ρόλο σε αυτό. Για την ώρα επιλέγω στα δικά μου live να εμφανίζομαι μόνη. Με ρωτάνε φίλοι αν θα βάλω και άλλους μουσικούς αλλά για την ώρα έχω ανάγκη να είμαι 100% ελεύθερη και 100% εγώ, μιας και όλες οι άλλες δουλειές μου περιέχουν το μοίρασμα της σκηνής. Με μπάντες, ορχήστρες, σύνολα μουσικής δωματίου.
Πώς αισθάνεσαι όταν βγαίνεις ζωντανά και ο κόσμος ακούγεται σχεδόν πιο δυνατά από εσάς;
Κάθε φορά σοκάρομαι, ανατριχιάζω και συγκινούμαι. Αλήθεια. Τον προηγούμενο μήνα, στα Χανιά, ήταν τόση πολλή η ενέργεια που άρχισα να κλαίω από την ένταση με το που τελειώσαμε το set. Δεν υπήρχε σκηνή, ήμασταν μια αγκαλιά με το κοινό. Στα live με τον Pan Pan δεν υπάρχει ο χρόνος, είναι σαν δέκα ώρες και σαν μια στιγμή μαζί. Βλέπω χαμογελαστά πρόσωπα, μιλάω με τους μπροστινούς, αγκαλιαζόμαστε μεταξύ μας, γελάμε, νιώθω απόλυτα ασφαλής.
Αγαπημένο τραγούδι από τον Pan Pan;
Αυτή την περίοδο, το Deja Vu.
Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που κάνει τόσο δημοφιλή τα τραγούδια του;
Ότι είναι ωραία. Οι συνθέσεις, οι στίχοι, η αισθητική. Μιλάνε στον καθένα μας και ταυτόχρονα είναι βαθιά προσωπικά.
Tι feedback έχετε πάρει μέχρι στιγμής για το Ανδρομέδα FM των Echo Tides;
Οι δικοί μου λατρεύουν τον Αρχάγγελο. Μας έχουν πει ότι μας πάει πιο πολύ ο ελληνικός στίχος και πως ανυπομονούν για τον δίσκο και τα live.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια «άνθιση» στην εγχώρια ανεξάρτητη σκηνή. Κι εσείς, είτε με τον Pan Pan είτε με τα Echo Tides, έχετε παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτή. Πώς σου φαίνεται όλο αυτό που συμβαίνει;
Υπάρχει όντως. Δυστυχώς παίζω κυρίως βράδια κι εγώ, και χάνω πολλές συναυλίες που θα ήθελα να δω. Μου αρέσει πολύ αυτό που συμβαίνει. Θα ήθελα όμως να υπάρχουν πιο πολλοί χώροι να στεγάζουν με σεβασμό και αγάπη τους μουσικούς της σκηνής αυτής.
Κάπου εδώ, θα ήθελα να μου πεις τι σχέση έχεις με το soundtrack της ταινίας The Matrix Resurrections!
Ήμουν ένα από τα 20 βιολιά που έπαιξαν με την London Contemporary Orchestra γι’ αυτό το soundtrack. Session work!
Αν μπορούσες να φτιάξεις από την αρχή το soundtrack μιας σειράς, ποια θα ήταν αυτή;
Bojack Horseman. Tην αγαπώ αυτή τη σειρά.
Πότε να περιμένουμε το Between;
Μέσα στο 2023!
Θα ήθελα να μου κάνεις ένα σχόλιο για το πρόσφατο Προεδρικό Διάταγμα 85, που δεν αναγνωρίζει τις σπουδές και τα πτυχία των σπουδαστών των Καλλιτεχνικών Σχολών.
Ντρέπομαι. Έχω κόμπο στον λαιμό, νιώθω ματαίωση και ακύρωση και την ίδια στιγμή δεν σοκάρομαι.
Αλήθεια, τι ακούς αυτή την περίοδο;
Μπορώ να πω τι άκουσα σήμερα γιατί γενικά ακούω ό,τι να ’ναι. Σήμερα άκουσα Monteverdi, David Lang, Mica Levi, Alkyone, Beach House, Sharon Van Etten.
Η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει ποια είναι;
Κάνε την τέχνη σου χωρίς να σε νοιάζει το αποτέλεσμα.
Τέλος, θα ήθελα να μου μιλήσεις για τα επόμενα σχέδιά σου.
Περιοδεία τον Απρίλη με τα Echo Tides, κάποια φεστιβάλ στο εξωτερικό με τους Oi Va Voi αργότερα και το solo μου με θεματική Lament στο ΚΕΤ στις 15/3. Γράφω επίσης για πρώτη φορά μουσική για μια ταινία μικρού μήκους.
Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.
Κάνε subscribe στο YouTube – VICE Greece.
Περισσότερα από το VICE
Βάλαμε τα Μέσα Μεταφοράς της Πόλης στη Σειρά: Από το Χειρότερο στο Λιγότερο Κακό
«Σε Κάθε Πόλη Υπάρχει Έλληνας» – Η Μαρία Είναι Solo Traveler και Έχει Πάει σε 65 Χώρες
