Άφησα την Ελλάδα για να μετακομίσω στο Λονδίνο τον Μάιο του 2014, θέλοντας να ζήσω τις ιστορίες της πρωτεύουσας της Ευρώπης. Για μένα, στο μυαλό μου, το Λονδίνο ήταν μια μητρόπολη - ένα οικονομικό κέντρο, αλλά και πρωτεύουσα των τεχνών και της μόδας. Σύντομα, κατάλαβα ότι ήταν πιο περίεργη πόλη από ότι είχα φανταστεί.Ένα ηλιόλουστο πρωί μιας Κυριακής, ενώ έκανα βόλτα στο Camden Town, είδα ένα πλωτό σπίτι στην άκρη του ποταμού. Για τις επόμενες εβδομάδες αναρωτιόμουν πως είναι να ζεις σε ένα τέτοιο σπίτι, αλλά παράλληλα σκεφτόνουν ποιος στο διάολο πάει να ζήσει σε αυτό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Άρχισα να ψάχνω για τα πλωτά σπίτια λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Ενώ το να τα εντοπίσεις ήταν εύκολο, η δυσκολία ήταν να έρθεις σε επαφή με τους ιδιοκτήτες τους - οι περισσότεροι δεν έχουν στααθερή διεύθυνση, ούτε internet, άρα είναι δύσκολο να τους βρεις.
Μετά από λίγο ψάξιμο, βρήκα τον Yann - έναν νεαρό μουσικό, ο οποίος δούλευε και στην βιομηχανία θεάματος. Βγήκαμε για μερικά ποτά και μιλήσαμε τόσο για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζαμε στο Λονδίνο, όσο και με τα μελλοντικά μας σχέδια. Η γνωριμία μου με τον Yann με έκανε ακόμα πιο περίεργη σχετικά με τη ζωή σε ένα πλωτό σπίτι. Μετά από λίγες εβδομάδες με κάλεσε στο σπίτι του για τσάι, αλλά και για να τον φωτογραφίσω. Και έτσι ξεκίνησε. Μέσα στις επόμενες ημέρες γνώρισα και άλλους ανθρώπους που ζούσαν σε πλωτά σπίτια, οι οποίοι δέχθηκαν να συμμετέχουν στο project μου.Ο καθένας από αυτούς είχε και μια μοναδική ιστορία πίσω του. Οι αγαπημένοι μου ήταν ο Andy και η Emily, ένα νεαρό ζευγάρι που γνωρίστηκαν στο Μάντσεστερ. Όταν εκείνη αποφάσισε να μετακομίσει στο Λονδίνο αποφάσισε να νοικιάσει ένα πλωτό σπίτι, γιατί ήταν πιο φθηνό από ένα διαμέρισμα. Και δεν μετάνιωσε ποτέ για αυτή την απόφαση. Πλέον για τον Andy και την Emily, το να μένουν σε πλωτό σπίτι είναι τρόπος ζωής.
Παρόμοια είναο και η λογική της Marie-Ann και του συζύγου της, που αποφάσισαν να αφήσουν το διαμέρισμά τους μετά από 15 χρόνια. Το πλωτό σπίτι τους το αγόρασαν στο eBay.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το project London's Water Hippies είναι ένα έργο σε εξέλιξη. Ωστόσο, δεν έχω ιδέα που θα βρίσκομαι σε δύο μήνες από τώρα. Από τις 21 έως τις 24 Μαρτίου, το έργο μου θα παρουσιάζεται στο NEC στο Μπερμιγχαμ ως μέρος της έκθεσης «Magnum Photos' 30 Under 30». Εκτός από αυτό όμως, το μέλλον μου ως φωτογράφος μοιάζει αβέβαιο αυτή τη στιγμή - ποιος ξέρει άλλωστε πότε θα εμφανιστεί η επόμενη ευκαιρία;Δες και άλλες φωτογραφίες της Anna εδώ.
