Πριν από λίγα χρόνια, μία αντιπροσωπεία Ελλήνων Ορθόδοξων ιερέων πραγματοποιούσε επίσημη θρησκευτική επίσκεψη σε χώρα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, μεταφέροντας στην τοπική Εκκλησία για προσκύνημα τα λείψανα ενός Αγίου. Χιλιάδες πιστοί προσέτρεξαν να πάρουν την ευλογία, όπως λέγεται. Αργά το απόγευμα όμως, όταν η αίθουσα είχε σχεδόν αδειάσει, εισέβαλαν δύο άνδρες που κρατούσαν όπλα Καλάσνικοφ. Ανάγκασαν τον Έλληνα ιερέα να τους ακολουθήσει παίρνοντας μαζί και τη λειψανοθήκη και τον οδήγησαν στο σπίτι ενός τοπικού ολιγάρχη, που ήθελε με αυτόν τον τρόπο να εκπληρώσει το θρησκευτικό του τάμα.
Διαβάστε ακόμη: Γιατί Τρεις Ρουμάνοι Ιερείς Πήγαν να Κλέψουν ένα Ιερό Λείψανο από Ελληνικό Μοναστήρι;
Videos by VICE
Τη γκροτέσκ και ανέκδοτη ιστορία μού είχε αφηγηθεί σε ανύποπτο ένας Έλληνας ιερωμένος. Νωρίς το πρωί της Δευτέρας, στην αίθουσα του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, δικαζόταν μια άσχετη με την παραπάνω υπόθεση, ωστόσο ο συνειρμός ήρθε αβίαστα. Στο εδώλιο κάθονταν τρεις Ρουμάνοι (άλλοι τρεις καταζητούνται ή βρίσκονται σε φυλακές της Ρουμανίας) οι οποίοι κατηγορούνται ότι έκλεβαν λείψανα Αγίων από διάφορες εκκλησίες στη Βόρεια Ελλάδα. Σε ένα από τα χτυπήματα, την Άνοιξη του 2012, φέρονται να είχαν εισβάλει στο μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης, κλέβοντας οστά που φυλάσσονταν στο καθολικό της μονής. Οι Ρουμάνοι καταδικάστηκαν σε ποινές κάθειρξης από έξι ως δέκα χρόνια, που είναι και το ανώτερο όριο για τη συγκεκριμένη κατηγορία, ωστόσο το κρίσιμο στοιχείο ήταν ότι κατά τη διάρκεια της δίκης αποκαλύφθηκε ένας άγνωστος κόσμος: Το μεγάλο δίκτυο που κλέβει οστά Αγίων από αφύλακτες ελληνικές εκκλησίες και θησαυρίζει πουλώντας τα σε θρησκόληπτους νέο-ολιγάρχες και μαφιόζους στη Ρουμανία, την Ουκρανία και τη Ρωσία.
Είναι αλήθεια ότι υπάρχει η τάση πλούσιων ανθρώπων στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης να αποκτούν λείψανα.
Τα λείψανα της Αγίας Αναστασίας δεν βρέθηκαν ποτέ· ένας εκ των κατηγορουμένων ισχυρίστηκε ότι «τα πετάξαμε στα σκουπίδια, γιατί μας ενδιέφερε να λιώσουμε το ασήμι της λειψανοθήκης», ενώ άλλος συγκατηγορούμενός του είπε ότι «τα στείλαμε με λεωφορεία στο εξωτερικό», δίχως όμως να αποκαλύψει τον τελικό παραλήπτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κεντρικός κατηγορούμενος είχε ισχυριστεί στην πρώτη δίκη ότι δεν γνώριζε καν τους υπόλοιπους Ρουμάνους, ωστόσο τη Δευτέρα ομολόγησε ότι συμμετείχε «σε τρεις ή τέσσερις κλοπές» και ότι εγκέφαλος του κυκλώματος είναι συμπατριώτης του που καταζητείται. «Δεν το είχα πει πρωτόδικα, γιατί φοβόμουν για τη ζωή μου», υποστήριξε.
Σε αντίθεση με τους κλέφτες βυζαντινών εικόνων στα μοναστήρια της Ηπείρου, οι περισσότερες από τις οποίες καταλήγουν σε οίκους δημοπρασιών της Κεντρικής Ευρώπης, η υπόθεση των λειψάνων είναι περισσότερο σκοτεινή. Τα οστά δεν μπορούν να βγουν σε δημοπρασία, αντίθετα κάποιοι φέρεται να πληρώνουν πολλά για να καλούν ανταγωνιστές τους σε πριβέ προσκυνήματα στις επαύλεις τους, κερδίζοντας κοινωνική καταξίωση και πόντους στην επίδειξη θρησκευτικής πίστης. «Είναι αλήθεια ότι υπάρχει η τάση πλούσιων ανθρώπων στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης να αποκτούν λείψανα. Υπάρχει και η καλή ευσέβεια και η άρρωστη ευσέβεια. Στη συγκεκριμένη υπόθεση, ακούστηκε ότι η κλοπή έγινε κατά παραγγελία του βασιλιά των Ρομά της Ρουμανίας. Η ενέργεια ήταν οργανωμένη και στοχευμένη. Το παγκάρι πιστεύω ότι το διέρρηξαν για να μπερδέψουν την Ασφάλεια. Η αστυνομία απόρησε με τον επαγγελματικό τρόπο που έγινε η όλη ενέργεια. Υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον της Ορθοδοξίας για τα κλαπέντα λείψανα, η θρησκευτικής τους αξία είναι τεράστια», κατέθεσε ηγούμενος στη δίκη της Θεσσαλονίκης.
Aπό την άρση του απορρήτου των συναλλαγών, φέρεται να διαπιστώθηκε ότι οι κατηγορούμενοι εισέπρατταν εμβάσματα από τη Ρουμανία, μέσω Western Union.
Αστυνομικός που επίσης κλήθηκε ως μάρτυρας στην ίδια υπόθεση, είχε περιγράψει προανακριτικά μία ακόμη κινηματογραφική λεπτομέρεια. «Ο τρίτος κατηγορούμενος L.T. ομολόγησε ότι ήταν οδηγός, εκτελούσε εντολές κι έπαιρνε κάθε φορά 100 ευρώ και δεν ήξερε πόσο πληρώνονταν οι άλλοι. Τα κλοπιμαία έφευγαν όλα στη Ρουμανία. Ο ίδιος μας είπε μία ιστορία, ότι ψάχνουν ένα ιερό δισκοπότηρο, ότι όλα γίνονται γι’ αυτό το ιερό δισκοπότηρο, το οποίο είχε και σε φωτογραφία στο κινητό του», κατέθεσε ο αστυνομικός. «Κι επίσης, ότι ο επόμενος στόχος ήταν να πάνε μέσα στο Άγιον Όρος για να το βρούνε», πρόσθεσε. Το δικαστήριο δεν έμεινε καθόλου στο παραπάνω σημείο, αν και αυτό τέθηκε στις αγορεύσεις των συνηγόρων πολιτική αγωγής. Σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα, μέρος των κλοπιμαίων μεταφέρονταν στη Ρουμανία με τουριστικά λεωφορεία εταιρείας που έχει έδρα στην περιοχή των δικαστηρίων της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα, από την άρση του απορρήτου των συναλλαγών, φέρεται να διαπιστώθηκε ότι οι κατηγορούμενοι εισέπρατταν εμβάσματα από τη Ρουμανία, μέσω Western Union.
Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
Ο Μανόλης Λαμτζίδης, ένας εκ των δύο συνηγόρων πολιτικής αγωγής, μετά την ανακοίνωση της απόφασης δήλωσε στο VICE: «Επιβλήθηκαν οι μεγαλύτερες ποινές που προβλέπονται για τα συγκεκριμένα αδικήματα, ωστόσο δυστυχώς δεν μάθαμε πού βρίσκονται τα λείψανα και τα θρησκευτικά κειμήλια. Ανεξαρτήτου θρησκευτικής πίστης, πρόκειται για θησαυρούς πολιτιστικής κληρονομιάς και λυπούμαστε πολύ γι’ αυτό. Με αφορμή τη συγκεκριμένη υπόθεση, αναδεικνύεται το θέμα της προστασίας των κειμηλίων που βρίσκονται αφύλακτα σε ναούς και μοναστήρια ανά την Ελλάδα. Είναι ανάγκη να δημιουργηθεί ένα μητρώο καταγραφής και πιστοποίησης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».
Περισσότερα από το VICE
Είμαι μια Φεμινίστρια που Λατρεύει το Άγριο Σεξ
Ένας Διαπραγματευτής Ομηρίας σού Λέει τι Πρέπει να Κάνεις αν Πέσεις Θύμα Απαγωγής
Τι Έμαθα ως Σωματοφύλακας Πρωτοκλασάτων Διασημοτήτων