Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.
H εφηβεία είναι μια δύσκολη περίοδος για όλους τους ανθρώπους που την περνούν. Για μερικά άτομα όμως, είναι ακόμα πιο δύσκολη. Ο Jonny πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του ως κορίτσι. Μέχρι τουλάχιστον να γίνει 11 χρονών, οπότε και απέκτησε πέος.
Ο Jonny ανήκει σε μια πολύ μικρή ομάδα ανθρώπων στην Δομινικανή Δημοκρατία που είναι γνωστοί ως «guevedoces», οι οποίοι γεννιούνται κορίτσια αλλά μεγαλώνοντας γίνονται αγόρια. Ο Jonny αποτέλεσε πρόσφατα το κεντρικό θέμα της σειράς ντοκιμαντέρ του BBC, Countdown to Life, η οποία εξερευνεί τον τρόπο που ο χρόνος που περνάμε στην μήτρα επηρεάζει τις ζωές μας. Μίλησα στον Dr Michael Mosley, τον παρουσιαστή της σειράς, για την εμπειρία του με τους guevedoces και για το τι έμαθε κατά την διάρκεια της σειράς.
Videos by VICE
VICE: Γεια σου Michael. Πώς σου ήρθε η ιδέα για την σειρά;
Dr. Michael Mosley: Οι πρώτοι εννέα μήνες της ζωής μας, είναι μια περίοδος που δεν έχει εξεταστεί όσο πρέπει. Μέχρι πρόσφατα, ήταν δύσκολο να εξερευνηθεί, αλλά η σύγχρονη τεχνολογία μας δίνει την δυνατότητα να οπτικοποιήσουμε πολύ καλύτερα τα πράγματα και έτσι να τα κατανοήσουμε πολύ περισσότερο. Θεωρήσαμε ότι θα είχε ενδιαφέρον να εξετάσουμε αυτήν την μυστηριώδη περίοδο και να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει και βέβαια το τι μπορεί να πάει στραβά. Είναι μόλις εννέα μήνες, αλλά τα πράγματα που συμβαίνουν εκείνη την περίοδο μπορεί να επηρεάσουν τον άνθρωπο για τα επόμενα 30, 40 ή 50 χρόνια.
Πώς άκουσες αρχικά για τους guevedoces;
Αρχικά είναι κάτι που συνάντησα στην ιατρική σχολή, την δεκαετία του ’80. Οι guevedoces αναγνωρίστηκαν αρχικά από έναν ερευνητή από το Conrell την δεκαετία του ’70. Θυμάμαι μια σχετική ομιλία η οποία με έκανε να σκεφτώ πόσο απίστευτη ήταν η περίπτωση αυτών των ατόμων. Στο μεταξύ πάντα μου άρεσε η ιδέα του να φτιάξω ένα ντοκιμαντέρ, αλλά ποτέ δεν βρήκα τον κατάλληλο λόγο. Για αυτήν την σειρά όμως, είπα πως έπρεπε να γίνει. Είναι μια τόσο ενδιαφέρουσα ιστορία.
Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει μόνο στην Δομινικανή Δημοκρατία;
Έχουν αναγνωριστεί κι άλλες ομάδες σε άλλα σημεία του κόσμου. Το θέμα με τους ανθρώπους εκεί, είναι πως λαμβάνουν εξαιρετική κοινωνική αποδοχή, σε αντίθεση με άλλες περιοχές του κόσμου όπου λογίζονται ως ανωμαλία της φύσης και αντιμετωπίζονται ιδιαίτερα αρνητικά. Στην Δομινικανή Δημοκρατία, η αντιμετώπιση είναι κάπως «ε και τι έγινε; Καμιά φορά τα κορίτσια γίνονται αγόρια. Έτσι πάνε τα πράγματα». Είναι απίστευτο το πόσο ανεκτικοί είναι.
Τι ακριβώς ξέρουμε για αυτό το φαινόμενο και το γιατί συμβαίνει;
Πλέον ξέρουμε αρκετά. Είναι αρκετά περίεργη και συναρπαστική, αυτή η ιδέα ότι εκεί που φτάνεις στην εφηβεία ξαφνικά αλλάζεις τελείως και βγάζεις πέος. Οι λόγοι πίσω από αυτό βρίσκονται στην μήτρα. Ξέρουμε ότι μέχρι και τις έξι εβδομάδες, δεν είμαστε ούτε θηλυκά ούτε αρσενικά. Μόνο τότε είναι που αν έχεις χρωμόσωμα XY, τότε το χρωμόσωμα Υ δίνει τεστοστερόνη και συγκεκριμένα μια πολύ δυνατή μορφή τεστοστερόνης που λέγεται διυδροτεστοστερόνη.
Αν δεν λάβεις αυτήν την ουσία, τότε γίνεσαι κορίτσι. Αυτό που συμβαίνει στους guevedoces είναι πως τους λείπει το ένζυμο που μετατρέπει την τεστοστερόνη σε διυδροτεστοστερόνη, οπότε όταν γεννιούνται μοιάζουν με κορίτσια. Εξακολουθούν να έχουν όρχεις, αλλά παραμένουν κρυμμένοι μέσα στο σώμα και στη περιοχή εκείνη σχηματίζεται κάτι που μοιάζει με αιδοίο. Όταν φτάσουν στην εφηβεία, δέχονται μια πολύ γερή δόση τεστοστερόνης και αυτή από μόνη της αρκεί για να προκαλέσει την ανάπτυξη του πέους και να τους κάνει πια να μοιάζουν με αγόρια.
Πώς αντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά μια τόσο δραστική αλλαγή;
Πολλές φορές έχουν ήδη δει την διαδικασία σε κάποιον ξάδερφό τους ή κάτι τέτοιο. Συμβαίνει σε ένα αρκετά μικρό αριθμό οικογενειών και περίπου σε ένα παιδί ανά 90, οπότε γνωρίζουν ότι ενδέχεται να συμβεί. Πολλές φορές υπάρχουν και σημάδια από σχετικά μικρή ηλικία. Οι μητέρες λένε πράγματα όπως «ήταν πάντα λίγο αγοροκόριτσο».
Ένα από τα αγόρια μας είπε ότι καταλάβαινε την έκπληξη των συμμαθητών του όταν την προηγούμενη ημέρα τον ήξεραν ως κορίτσι και ξαφνικά ήταν αγόρι. Σε γενικές γραμμές πάντως υπάρχει αποδοχή.
Στο ντοκιμαντέρ, βλέπουμε τις οικογένειες να αντιμετωπίζουν τα παιδιά ως κορίτσια μέχρι και το σημείο που αρχίζουν και μοιάζουν με αγόρια, αν και ξέρουν πως η αλλαγή είναι απλά θέμα χρόνου.
Σωστά. Σε μερικές περιπτώσεις, επιλέγουν να παραμείνουν κορίτσια και πάνε και κάνουν τις ανάλογες επεμβάσεις. Σκέφτονται πως «τόσο καιρό είμαι κορίτσι, αυτό θα συνεχίσω να είμαι». Μιλήσαμε κυρίως με τα παιδιά εκείνα που αποφάσισαν ότι ήταν αγόρια και αυτό παρέμειναν. Γνώριζα όμως και την περίπτωση ενός παιδιού που επέλεξε να παραμείνει κορίτσι.
Τι ήταν αυτό που σε εξέπληξε περισσότερο γυρίζοντας αυτήν την σειρά;
Μια ολόκληρη σειρά από πράγματα. Στην πρώτη εκπομπή, κοίταξα το πόσο μπορεί να επηρεάσει η διατροφή τις πρώτες ώρες της σύλληψης και πόσο μεγάλη διαφορά μπορεί να προκαλέσει στην συνέχεια. Λάτρεψα τον χρόνο που πέρασα με την οικογένεια των εξαδάκτυλων. Με ευχαρίστησε ιδιαίτερα που κατάφερα να κάνω μια εκπομπή με θέμα τους guevedoces, μιας και ήταν μια ιστορία που με ενδιέφερε εδώ και καιρό. Χάρηκα που μου δόθηκε η δυνατότητα να γνωρίσω τόσους πολλούς και ενδιαφέροντες ανθρώπους. Πριν ξεκινήσω την εκπομπή, νόμιζα ότι ήξερα αρκετά. Τελικά αποδείχτηκε το ακριβώς αντίθετο.
Τι ελπίζεις να αποκομίσει ο κόσμος που θα δει την εκπομπή;
Ότι υπάρχει μια υπέροχη και άγνωστη περίοδος της ζωής μας που δεν θυμόμαστε, αλλά η οποία μορφοποιεί τα υπόλοιπα χρόνια της ύπαρξής μας. Επιπλέον, ελπίζω η εκπομπή να τους συναρπάσει και να τους μάθει να είναι λίγο πιο ανεκτικοί με τους ανθρώπους γύρω τους.
Περισσότερα από το VICE
Τι Κάνει ένας Έλληνας Φυσικός στο Άμπου Ντάμπι;
Πώς να Πεις στους Γονείς σου ότι Είσαι Πορνοστάρ
Να τι Συμβαίνει όταν Δωρίσεις το Σώμα σου στην Ιατρική Επιστήμη