Οι Old School Μπαρμπέρηδες Δεν Συμπαθούν τα Σημερινά Χιπστεράδικα Κουρεία

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE Australia. Υπάρχουν πολλά να σου αρέσουν στα πραγματικά μπαρμπέρικα. Οι λακ, τα παλιά περιοδικά, οι αφίσες με ποδοσφαιρικές ομάδες και οι ξεθωριασμένες 80s διαφημίσεις για προϊόντα μαλλιών με μουστακαλήδες με μαλλιά πιστολάκι. Και φυσικά, οι ίδιοι οι μπαρμπέρηδες – όλοι κοφτοί Ευρωπαίοι, γεννημένοι πριν από το 1965, με ρολόγια με χοντρά μπρασελέ και δερμάτινα loafer με φουντίτσες. Όχι ότι έχω πρόβλημα με την έκρηξη των και καλά μπαρμπέρικων των hipster. Μου αρέσουν τα τατουάζ και η μπίρα, όπως σε όλους, αλλά στο κούρεμα προτιμώ τους κλασικούς.

Τι γνώμη έχουν όμως οι παλιοί για τους νέους μάγκες με τα τατουάζ στα χέρια και τα design μαγαζιά τους; Πήγαμε σε μερικά αυθεντικά κουρεία, για να δούμε τι γνώμη έχουν για τη νέα γενιά.

Ο Sammy μάς είπε να προσέχουμε όταν τραβάμε φωτογραφίες στο μαγαζί του. «Εμένα δεν με πειράζει, αλλά κάποιοι πελάτες μπορεί να μη θέλουν», μας προειδοποίησε. Ο Sammy κουρεύει εδώ και 45 χρόνια. Ήρθε στην Αυστραλία από την Ιταλία στα 17 του και έκτοτε είναι κουρέας. Πιστεύει ότι ένα ιδιαίτερο κούρεμα είναι κάτι που πρέπει να το σκεφτείς καλά εκ των προτέρων. VICE: Sammy, τι γνώμη έχεις για τα hipster κουρεία;
Sammy: Καλά είναι, αλλά όχι πολύ καλά. Τα παλιά, παραδοσιακά πράγματα είναι καλύτερα από τα καινούρια. Τα καινούρια προσφέρουν μπίρα και ουίσκι. Εγώ απλώς κουρεύω. Το πολύ-πολύ να σου προσφέρω ένα φλιτζάνι καφέ. Περνάς πολύ χρόνο μιλώντας με άνδρες. Τι έμαθες από αυτούς;
Από μερικούς μαθαίνω. Μερικοί είναι πολύ καλοί και μερικοί είναι πολύ σκληροί.

Τι θέλουν να συζητούν;
Πριν από 40 χρόνια ήθελαν να μιλούν για γυναίκες και μετά για γάμους. Ύστερα για τα παιδιά τους και μετά για τον γάμο των παιδιών τους - και τώρα για το πού πονάνε. Πονεμένες πλάτες και πονεμένα πόδια. Για πόσο καιρό ακόμη θα κουρεύεις;
Μέχρι να ξεκινήσουν να τρέμουν τα χέρια μου. Αν τρέμω, δεν μπορώ να κουρέψω. Έξι ή επτά χρόνια. Δέκα χρόνια; Δεν ξέρω. Ποιο είναι το πιο δύσκολο του να είσαι κουρέας;
Μερικές φορές, ο κόσμος μάς μπερδεύει. Δεν ξέρουν τι θέλουν. Λένε ότι θέλουν ένα ξύρισμα Number One, αλλά ξέρουν τι είναι; Αν δεν ξέρουν και τους το κάνω, τότε μερικές φορές υπάρχει πρόβλημα.

Ο Victor κάπνιζε, όταν μπήκα στο μαγαζί. Αλλά όταν έχεις κουρείο 43 χρόνια, κάνεις ό,τι θες. Θα μπορούσε να έχει μέχρι και πτυελοδοχείο μες στο μαγαζί, αν ήθελε. Ξεκίνησε να κουρεύει όταν ήταν 14 ετών και η μπριγιαντίνη τρέχει στις φλέβες του. Ο πατέρας του είχε κουρείο στο οποίο μπορούσες να αγοράσεις ένα πακέτο τσιγάρα, λαχείο και να κάνεις και το κουρεματάκι σου. Ο Victor είναι fan των κλασικών ταινιών - φαίνεται, καθώς οι τοίχοι του είναι γεμάτοι αφίσες από τον «Σημαδεμένο», το Rat Pack, τον Marlon Brando και τους «Sopranos». Λέει ότι είχε αφίσες της Marilyn Monroe και του James Dean, αλλά η γυναίκα του τις πήρε για να διακοσμήσει ένα δωμάτιο στο σπίτι τους. Ο κόσμος χρειάζεται περισσότερους κουρείς σαν τον Victor. Ίσως ο κόσμος χρειάζεται περισσότερους Victor. Οι πελάτες σου μιλούνε για τα προβλήματά τους;
Ναι, έχουν πολλά προβλήματα. Έρχονται και λένε πονάω εδώ ή έχω αυτό εκεί. Ποιοι είναι οι πιο παλιοί πελάτες;
Έχω μισή ντουζίνα, αλλά όλοι έρχονται από μακριά. Κάποιοι κάνουν δυο ώρες, για να έρθουν εδώ. Δεν εμπιστεύονται κανέναν άλλον;
Εμένα ξέρουν. Νιώθουν οικειότητα. Είναι πιο εύκολο. Τι γνώμη έχεις για τους σύγχρονους old school κουρείς;
Είναι φιγουρατζήδες.

Χαχα, αλήθεια;
Ναι, δεν ξέρουν τι κάνουν. Παλιά, έπρεπε να εκπαιδευτείς και να είσαι καλός. Πιστεύεις ότι υπάρχουν πολλοί κουρείς πια;
Ναι, υπάρχουν πολλοί. Τούρκοι, Λιβανέζοι, Ιρακινοί. Χτίζονται πολλά καινούρια διαμερίσματα σ’ αυτήν την περιοχή. Θα βοηθήσει τη δουλειά;
Δεν ξέρω. Δεν βλέπεις ποτέ αυτούς που μένουν. Πηγαίνουν στη δουλειά και γυρίζουν το βράδυ κατευθείαν στο διαμέρισμα. Βγαίνουν μόνο για φαγητό.

Ο Domenic βάζει αυτό το περίεργο χαρτί γύρω από τον λαιμό των πελατών εδώ και σχεδόν 50 χρόνια. Έχει μαγαζί με έναν άλλον τύπο, ονόματι Ross. Το μαγαζί λέγεται «Domenic and Ross Hair Stylists». Το γράφει στη βιτρίνα. Ξεκίνησε ως μαθητευόμενος στην Ιταλία και ήρθε στην Αυστραλία πριν από 47 χρόνια. Είναι σ’ αυτήν τη θέση 43 χρόνια. Μια παλιά φωτογραφία του μαγαζιού κρέμεται σε έναν από τους καθρέφτες. Μοιάζει τραβηγμένη στα 80s. Το μαγαζί δεν μοιάζει να έχει αλλάξει πολύ από τότε. Τι άλλαξε από τότε που άνοιξες το μαγαζί;
Το μόνο που άλλαξε είναι η μόδα. Τα πράγματα πηγαίνουν μπρος και πίσω. Τώρα, για παράδειγμα, η μόδα είναι ίδια με όταν ξεκινήσαμε πριν από 45 χρόνια, κοντά πίσω και στο πλάι και μούσια.

Μετά από τόσα χρόνια, τι έμαθες για τους άνδρες;
Μαθαίνουμε πολλά. Όταν σε γνωρίσουν καλά, μάλλον λένε πιο προσωπικά πράγματα απ’ ό,τι στους πατεράδες ή τους αδερφούς ή τους γιους τους. Είμαστε σαν ψυχολόγοι. Μας λένε ότι πρέπει να χρεώνουμε για τη συνεδρία. Μας λένε πολλά και μερικές φορές πέφτουμε στην παγίδα και τους λέμε και εμείς πράγματα. Κάθονται στην καρέκλα και νιώθουν χαλαροί, καθώς σε εμπιστεύονται. Μερικές φορές δεν χρειάζονται καν κούρεμα. Έρχονται για να μιλήσουν. Τι γνώμη έχεις για τα hipster κουρεία;
Κάποιος πρότεινε να λέμε το μαγαζί μας μπαρμπέρικο. Είναι πιο trendy.

Nick, πόσα χρόνια είσαι στο μαγαζί;
Από το 1986. Έμαθα να κουρεύω στην Ελλάδα. Μου έμαθε ο αδελφός μου και από τότε έχω 90 πελάτες τη βδομάδα. Τι γνώμη έχεις για τους νέους στο επάγγελμα;
Είναι μια νέα γενιά με διαφορετικές ιδέες. Εγώ είμαι κανονικός κουρέας. Θα ξυρίσω και θα κουρέψω με τη βασική τεχνική. Έχω πελάτες που είναι πατέρας, γιος και εγγονός. Οι νέοι κουρείς έχουν μόνο νέους πελάτες. Πότε λες να βγεις στη σύνταξη;
Την προηγούμενη εβδομάδα κάποιος ήρθε και ρώτησε αν πουλούσα την επιχείρηση και είπα «όχι ακόμη». Φοβερές καρέκλες.
Ναι, είναι ιταλικές. 30 ετών. Πόσοι άνθρωποι έχουν καθίσει εδώ;
Δεν ξέρω. Από το 1986, μάλλον πολλοί.

Περισσότερα από το VICE

Ένας Πρόσφυγας στη Μόρια Φωτογραφίζει την Καθημερινότητά του για Έναν Μήνα και Πρέπει να τη Δεις

Στο Μενίδι η Καθημερινότητα Κυλάει Ανεπηρέαστη από Φόνους, Νόμους και Κανονικότητα

Οι Λαχανόκηποι Είναι η Ξεχασμένη «Ζούγκλα» της Θεσσαλονίκης