Ryan Gosling, Σταμάτα να Προσπαθείς να Είσαι Τόσο Κουλ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE US.

Ακολουθούν spoilers για το «Blade Runner 2049».

Κάτι περίεργο συνέβη στον Ryan Gosling το 2011. Ο Καναδός ηθοποιός κατάφερε να γίνει πιο mainstream, πρωταγωνιστώντας στο «Drive», στο «Crazy, Stupid love» και στο «The Ides of March». Την ίδια χρονιά, όμως, σταμάτησε να ψάχνει το εύρος του ως ηθοποιός.

Από τότε που ο Gosling υπήρχε παντού σαν meme με το «Hey Girl», όλοι οι ρόλοι του Gosling χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: ο διάσημος, ελκυστικός και αστείος τύπος («The Nice Guys», «The Big Short», «La La Land»), και ο ψυχρός ολιγόλογος κουλ τύπος ( «The Place Beyond the Pines», «Gangster Squad», «Only God Forgives»).

Η πιο πρόσφατη ταινία του Gosling, το «Blade Runner 2049», παρουσιάζει τον Gosling ως τον κύριο Κ, έναν καταπληκτικό χαρακτήρα για κάποιον που το υποκριτικό του στιλ είναι αδιάφορο. Ο Κ στην ταινία είναι ένα replicant, ένα οργανικό ανδροειδές που έχει κατασκευαστεί για δουλεία κι έτσι είναι πολύ εύκολο να πούμε πως ο Gosling παίζει τον ρόλο του καλά, επειδή ο Κ είναι μια μηχανή.

Στο πρωτότυπο «Blade Runner», τα replicants ήταν αξέχαστοι εκκεντρικοί χαρακτήρες με την όρεξη ενός παιδιού για παιχνίδι και τη θανατηφόρα πονηριά ενός κοινωνικοπαθητικού ενήλικα. Στην καινούργια ταινία, τα replicants είναι σχεδιασμένα για να είναι ήρεμα και υποτακτικά, αλλά η Ολλανδέζα Sylvia Hokes, μέσα από τον ρόλο της ως ψυχρό ρομπότ, καταφέρνει να δείξει την ανασφάλεια και τη βίαιη περιφρόνυση την οποία κρύβει. Σαν Κ, ο Gosling εμφανίζεται λίγο διαφορετικός από τον συγκρατημένο ρόλο του Julian στο «Only God Forgives», τον άγνωστο JB στο «Song to Song» και τον Sgt. Jerry Wooters στο «Gangster Squad». Στο «2049», ο Gosling δεν είναι απόμακρος και απαθής επειδή παίζει μια μηχανή, αλλά επειδή αυτή είναι η εικόνα που θέλει να δίνει ο ηθοποιός τώρα, ενός κουλ, μυστήριου και απάνθρωπου χαρακτήρα. Το «2049» είναι μια εκπληκτική δουλειά, επιστημονικής φαντασίας, αλλά οι φαν του Gosling ίσως αναρωτηθούν τι έγινε στον άνθρωπο που κάποτε θα έπαιρνε 30 κιλά μόνο για να παίξει έναν ρόλο.

Μετά απο έξι χρόνια, στα οποία ο Gosling υπήρξε απίστευτα κουλ, είναι εύκολο να ξεχάσουμε πως κάποτε ρίσκαρε να γελοιοποιηθεί. Οι ρόλοι του Gosling ήταν κάποτε πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους. Το 2001, στο «The Believer» ήταν ένας μισητός νεοναζί, το 2006 έπαιξε έναν τοξικοεξαρτημένο δάσκαλο στο «Half Nelson», την επόμενη χρονιά ενσάρκωσε έναν αγχώδη, ντροπαλό υπάλληλο γραφείου με μια κούκλα του σεξ για κοπέλα, στην κωμωδία «Lars and the Real Girl», και το 2010 πρωταγωνίστησε στο δράμα «Blue Valentine», υποδυόμενος έναν νευρωτικό σύζυγο. Την ίδια χρονιά έκανε το ενοχλητικό και πιθανώς ψυχοπαθές πλουσιόπαιδο στο «All Good Things».

Όλοι αυτοί οι ρόλοι είναι οικτροί και καθόλου επιθυμητοί. Και το κυριότερο, δεν είναι καθόλου κουλ, ενώ τυχαίνει να είναι μέσα στους πιο αξέχαστους ρόλους που στιγμάτισαν την καριέρα του.

Το «Drive», ένα φρικτό θρίλερ του Nicolas Winding Refn, χάρισε στον Gosling έναν ακόμη καλό ρόλο, ενός σκληρού αντιήρωα, του Steve McQueen.

Στο σημείο αυτό, ο Driver, ένας άνθρωπος που δεν ιδρώνει καν όταν σπάει το κεφάλι κάποιου αντιπάλου, ήταν μια πρόκληση για τον Gosling. Το «Drive», μαζί με τον ρόλο του Gosling στο «Crazy Stupid Love», έδωσαν στον ηθοποιό την ιδότητα του καρδιοκατακτητή, την οποία προσπαθεί να εκπροσωπεί από τότε.

Μερικές απο τις ταινίες στις οποίες έχει παίξει ο Gosling τα τελευταία έξι χρόνια έχουν μίνει αξέχαστες. Το «The Big Short» ήταν μια πολιτική δραματική κωμωδία, το «La La Land» ένα μοντέρνο μιούσικαλ αριστούργημα. Το «The Place Beyond The Pines» και το « Only God Forgives» πρόκειται να γίνουν cult στο μέλλον, ενώ το «Blade Runner 2049» έχει γίνει ήδη κλασικό. Αλλά, σε καμία από αυτές τις ταινίες, δεν ήταν ο ηθοποιός που τις αποκορύφωσε. Σε όλους τους τελευταίους του ρόλους είναι υποτονικός και έχει θυσιάσει την ποικιλία των συναισθημάτων.

Ο Gosling, τώρα, παίζει ρόλο τον οποίο έχει επαναλάβει και είναι σαν να ανακυκλώνει παλιούς ρόλους, κάνοντας έτσι τον εαυτό του εντελώς αδιάφορο. Φαίνεται πως ο ηθοποιός δεν έχει καμία θέληση να πιέσει τον εαυτό του.

Ο μόνος ρόλος του Gosling μετά το 2011 που τον ανέδειξε θετικά, ήταν η δεύτερη του συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Derek Cianfrance, στο «The Place Beyond the Pines», κι αυτό έγινε επειδή ο ρόλος του αποκατέστησε τον ρόλο του στο «Drive». Στην ταινία αυτή, ο ρομαντικός χαρακτήρας του Gosling μαζί με την προβλεψιμότητά του, τον οδήγησαν στην πτώση. Ίσως αυτό θα μπορούσε να είναι ένα μάθημα για τον Gosling.

Περισσότερα από το VICE

«Στα Εξάρχεια Ένιωσα σαν Ερωτευμένος Έφηβος»: Το Γράμμα Ενός 28χρονου Πρόσφυγα Προς την Ελλάδα

Οι Αρχιτεκτόνισσες που Άλλαξαν την Όψη της Νεάπολης Εξαρχείων

Ιδρωμένες Αναμνήσεις από το Ιστορικό An Club των Εξαρχείων