Gamer

FYI.

This story is over 5 years old.

Gaming

O Σεξιστικός Πόλεμος των Ανδρών Gamer Απέναντι στις Κοπέλες τους

Οι άνδρες συχνά ελέγχουν ποια παιχνίδια και ποιους ρόλους «επιτρέπεται» να παίζουν οι σύντροφοί τους, σύμφωνα με έρευνα.
ST
Κείμενο Sammi Taylor
AG
εικονογράφηση Ashley Goodall

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE New Zealand.

Το 2012, ο σχεδιαστής του Borderlands 2 περιέγραψε έναν χαρακτήρα που είχε δημιουργήσει για όσους είναι «χάλια στα παιχνίδια first-person shooter». Ο χαρακτήρας ήταν η «κοπέλα» (girlfriend), όπως είπε. Με άλλα λόγια, ένας βοηθητικός χαρακτήρας. Οπωσδήποτε, δεν προοριζόταν για «βασικός παίκτης». Το σχόλιο αυτό ήταν χαστούκι για τις γυναίκες gamers. Πολλές ήδη ένιωθαν ότι δεν τις έπαιρναν στα σοβαρά ή ότι δεν ήταν ευπρόσδεκτες στην κοινότητα του gaming ιδίως μετά το GamerGate, την καμπάνια παρενόχλησης του 2013 που είχε στο στόχαστρο γυναίκες gamers και κριτικούς. Τώρα υπάρχει μια νέα έρευνα για την εμπειρία που ονομάζεται gamer girlfriend, δηλαδή την εμπειρία τού να είσαι γυναίκα που ασχολείται με το gaming μαζί με τον σύντροφό της. Η Mahli-Ann Butt, η Αυστραλή ακαδημαϊκός που βρίσκεται πίσω από την έρευνα, λέει ότι κατά κάποιες έννοιες το να είσαι gamer girlfriend είναι θετικό: παίζοντας με τους συντρόφους τους, οι γυναίκες συχνά προστατεύονται από τη διαδικτυακή παρενόχληση που επικρατεί στον χώρο του gaming. Αλλά οι λεγόμενες gamer girlfriends, που συχνά μαθαίνουν το gaming από τους συντρόφους τους, επίσης για καιρό θεωρούνται κομπάρσοι στο gaming του συντρόφου τους κι όχι αυτόφωτες παίκτριες. Τη ρωτήσαμε για όλα αυτά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


VICE: Πότε άρχισες να ενδιαφέρεσαι για την ταμπέλα gamer girlfriend και γιατί έγραψες μια εργασία 15.000 λέξεων γι' αυτό;
Mahli-Ann Butt: Μιλούσα με την επιβλέπουσά μου και θυμόμουν πως κάποια στιγμή στη ζωή μου, έπαιζα κυρίως ως θεραπεύτρια στο World of Warcraft. Αν και μου άρεσε, ένιωθα ότι ήταν ένας ρόλος που μου είχαν δώσει, επειδή κανείς συνήθως δεν θέλει να παίζει βοηθητικό ρόλο. Σε μια ακόμη συζήτηση, συνειδητοποίησα ότι ήταν μάλλον παράξενο που ο φίλος μου, μου πρότεινε να παίξω ως θεραπεύτρια, αν και εγώ ήθελα να παίξω ως μάγος. Όταν κατάλαβα πως αυτό ήταν όντως παράξενο, αντιλήφθηκα τις διαπραγματεύσεις γύρω από τις γυναίκες που παίζουν video games με τους συντρόφους τους. Γιατί δηλαδή δεν μπορούσα να παίξω ως κάτι άλλο; Με την έρευνά σου διαπίστωσες πως αυτό συνέβαινε συχνά – οι άνδρες έλεγχαν ποια παιχνίδια και τι ρόλους «επιτρεπόταν» να παίξουν οι κοπέλες τους;
Ναι. Το gaming είναι ένα μέσο που βασίζεται πολύ στην αυθεντικότητα. «Γίνεται λόγος για "αληθινούς gamers" και "ψεύτικους gamers" και το gaming ορίζεται ως προς τα έμφυλα πρότυπα με βάση μια ρυθμιστική μυθοπλασία που έχουν κατασκευάσει τα περιοδικά gaming σαν να «αφορούσε αγόρια». Όλα αυτά οδηγούν σε πρακτικές όπως το να υποδεικνύεις ποια games (συνήθως first person shooter) είναι τα games του αληθινού gamer και ποια δεν είναι. Κάποιοι άνδρες κανονίζουν και αγοράζουν games για να παίζουν οι κοπέλες τους. Οι περισσότερες βλέπουν αυτά τα δώρα ως καλές προθέσεις αλλά αναγνωρίζουν επίσης ότι με την αγορά αυτών των παιχνιδιών αυξάνει ο χρόνος του gaming. Δεν γίνεται απαραίτητα εκ του πονηρού, απλώς δείχνει ότι τα ζευγάρια μερικές φορές θα μπορούσαν να είναι πιο ανοιχτά στη διαπραγμάτευση του πώς περνάνε τον ελεύθερο χρόνο τους μαζί.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μερικές γυναίκες, όμως, με τις οποίες μίλησες, συνειδητοποίησαν ότι αυτό οδηγούσε στον έλεγχο ή ακόμη και κακοποιητικές σχέσεις. Σωστά;
Μία, μου είπε ότι ένιωθε πως ο σύντροφός της φερόταν σαν μαλάκας όταν έπαιζε games μαζί της – φερόταν τελείως άθλια. Την πρoσέβαλλε κι ύστερα την αγνοούσε για ώρες αν τον νικούσε. Έτσι στο τέλος κατέληγε να χάνει σκόπιμα για να μην τιμωρηθεί.

Όλες οι γυναίκες που μίλησα που είχαν κακοποιητικές σχέσεις στη ζωή και στο gaming είχαν χωρίσει. Αλλά δεν υπήρχε διαφορά ανάμεσα στις online και offline περσόνες. Η βίαιη συμπεριφορά είναι πάντα βίαιη. Η τοξική αρρενωπότητα στο online gaming μπορεί να οδηγήσει σε βάναυσες συμπεριφορές στα ζευγάρια, για παράδειγμα μια γυναίκα μπορεί να προπηλακιστεί σε ένα game και ο φίλος της να το αφήσει να συμβαίνει. Το να αφήνεις να συμβαίνει δεν σημαίνει ότι απλώς συμβάλλεις σ' αυτό, είναι κι αυτό μια μορφή κακοποίησης. Πώς αλλάζουν λοιπόν οι γυναίκες τη συμμετοχή τους στο gaming για να αποφύγουν τέτοιου είδους παρενόχληση;
Πολλές γυναίκες κλείνουν τα μικρόφωνά τους όταν παίζουν online ώστε να κρύψουν το φύλο τους. Μπορεί να αποφύγουν να μιλούν για gaming επειδή δεν θέλουν να πρέπει να αποδείξουν ότι είναι αληθινές gamers ή περιορίζουν τη θηλυκότητά τους σε χώρους gaming όπου κυριαρχούν άνδρες. Οι γυναίκες πάντα διαπραγματεύονται το φύλο τους και την αγάπη για το gaming, ανάλογα με το πόσο τους επιτρέπεται να εκφραστούν σε έναν χώρο. Προφανώς πολλές γυναίκες συμμετέχουν στο gaming επειδή το απολαμβάνουν όπως θέλουν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν παίζουν με τον σύντροφό τους, το gaming γίνεται πιο ασφαλής χώρος με λιγότερο ή καθόλου προπηλακισμούς, ή παρενόχληση;
Πολλές από τις γυναίκες που μίλησα απολάμβαναν το gaming σε κοινωνικό περιβάλλον αλλά ανέφεραν ότι δεν ήθελαν να μπλέκονται σε online κοινότητες gaming, από φόβο παρενόχλησης ή προπηλακισμού. Το να παίζουν με έναν σύντροφο (ή φίλους και συγγενείς) επιτρέπει το κοινωνικό gaming χωρίς να νιώθουν ότι εκτίθενται σε τυχόν online παρενόχληση. Επίσης, οι γυναίκες μπορούν να παίξουν online αν οι σύντροφοί και οι φίλοι τους τις υπερασπίζονται όταν online gamers αρχίζουν τους προπηλακισμούς. Έχει να κάνει με τη δημιουργία μιας φιλόξενης κοινότητας για όλους. Η έρευνά σου επηρέασε την ταυτότητά σου ως gamer;
Νομίζω πως ήταν σημαντικό το ότι η έρευνά μου ξεπέρασε τη δικιά μου βιωμένη εμπειρία. Φεμινισμός για μένα είναι να βρίσκεις τη γλώσσα για να εξηγείς πράγματα που πάντα ξέραμε ότι ήταν αλήθεια. Έχει να κάνει με το να καταλαβαίνεις γιατί νιώθεις άβολα με κάτι και γιατί κάτι δεν σου φαίνεται απόλυτα δίκαιο. Παίζω games σχεδόν όλη μου τη ζωή, αλλά όταν άρχισα να παίζω με τον σύντροφό μου μετά το λύκειο έγινε πιο σημαντικό χόμπι. Τώρα ερευνώ τα video games ως ακαδημαϊκός και ελπίζω να φτιάξω την κοινότητα ώστε όλοι να νιώθουν ευπρόσδεκτοι να το απολαύσουν χωρίς τυχαίους κανόνες «τι να παίξεις» και «πώς να παίξεις» που επιβάλλουν οι φύλακες του gaming. Δεν θα έπρεπε να ορίζουμε τι σημαίνει υποχρεωτικά το gaming για κάποιον άλλον. Υπάρχουν τόσα πολλά games και στιλ gaming που δεν έχει νόημα να περιορίζουμε το gaming σε ένα μόνο στυλ «αληθινού» gamer. Πόσο αχρείαστα βαρετό είναι κάτι τέτοιο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ