Αυτοί που Χορεύουν και Τραγουδούν Κάθε Βράδυ στο Μοναστηράκι

Πλέον, το VICE έχει προφίλ και στο Viber. Πείτε μας ένα γεια εδώ.

Παρασκευή, οκτώ το βράδυ. Άνοιξη στο Μοναστηράκι. Τουρίστες χαζεύουν τις βιτρίνες με τα αρχαιοελληνικά κοσμήματα. Νέοι χορευτές δοκιμάζουν ριψοκίνδυνα κόλπα. Ζευγάρια φλερτάρουν σαν να μη βρίσκεται κανείς τριγύρω. Περαστικοί προσπερνoύν βιαστικοί, δίχως να κοιτάνε. Μικροπωλητές πουλάνε την πραμάτεια τους. Ξαφνικά, ακούγεται μουσική. Ακολουθείς τον ήχο και τους βλέπεις μπροστά σου. Αυτοί είναι οι «βασιλιάδες» της πλατείας, που θα σε παρασύρουν μαζί τους στον ρυθμό των ντζέμπε, των αφρικανικών τυμπάνων. Θα σου διηγηθούν αληθινές ιστορίες των προγόνων τους. Θα σε ταξιδέψουν σε μια άλλη ήπειρο, χωρίς εισιτήρια ή αποσκευές, με μοναδικό μέσο το πάθος τους για τη μουσική και τον χορό. Ήρθε η ώρα να τους γνωρίσεις.

Στα ξύλινα καθίσματα της πλατείας, πάνω από την κοίτη του Ηριδανού, έχει στηθεί μια αυτοσχέδια μπάντα από Αφρικανούς μουσικούς, με μεγάλα κρουστά και υπέροχες φωνές. Έχουν ραντεβού κάθε βράδυ σε μια υπαίθρια γιορτή, με καλεσμένους όλους τους περαστικούς που έχουν την περιέργεια να τους γνωρίσουν. Πάρε μια μπίρα από το περίπτερο και χώσου στο πλήθος.

Εκεί θα γνωρίσεις τον 19χρονο Dian. Τα πρωινά πηγαίνει σε ελληνικό σχολείο και το βράδυ παίζει μουσική και μαζεύει τα κέρματα των περαστικών στο καπέλο του. Για τον Dian, τον Davis και τον Dauda Conthe, η μουσική είναι επανάσταση. Πολλοί από εκείνους επιμένουν να παίζουν στον δρόμο, παρόλο που κάνουν live σε συνοικιακά μπαρ της Αθήνας και βιοπορίζονται από την τέχνη τους. Ο δρόμος, σύμφωνα με τους ίδιους, είναι το κάτι άλλο. Είναι ελευθερία. Ακόμη κι αν πολύ συχνά δέχονται τις αντιδράσεις των καταστηματαρχών και τις παρατηρήσεις της αστυνομίας, εκείνοι δεν τα βάζουν κάτω. Όσο ο κόσμος χορεύει στον ρυθμό τους, ο νόμος δεν τους αγγίζει. Οι πλανόδιοι μουσικοί αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα στην Ελλάδα, αλλά με τη δύναμη του ήλιου και της οικογένειας τους, επιμένουν να παλεύουν καθημερινά για όσα αγαπούν. Άλλωστε, η μουσική υπάρχει για να μας ενώνει.

Όλοι οι πρόσφυγες-καλλιτέχνες του δρόμου έχουν να μου διηγηθούν μια συγκινητική ιστορία από το παρελθόν τους. Ο 28χρονος Dauda Conthe προέρχεται από οικογένεια μουσικών, είναι μέλος του National Dance Troupe της Σιέρρα Λεόνε και ιδρυτής της μπάντας. Δραπέτευσε από τον εμφύλιο πόλεμο και σήμερα ζει στην Ελλάδα από την τέχνη του. Έχει συμμετάσχει ως performer σε πολλά φεστιβάλ αφιερωμένα στην αφρικανική κουλτούρα, ενώ διδάσκει και χορό. Αν και βιοπορίζεται από την τέχνη του, δεν έχει σταματήσει να έρχεται κάθε βράδυ στο Μοναστηράκι, για να μοιραστεί με τον κόσμο την κουλτούρα και την αγάπη του για την αφρικανική μουσική. Τα τραγούδια της μπάντας μιλάνε για τον Θεό, την αγάπη, την ειρήνη και την ελευθερία. Ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνεις τους στίχους, σίγουρα οι καλλιτέχνες θα σου μεταδώσουν το έντονο συναίσθημα και την ενέργεια των στίχων, μέσα από τον χορό και τα κρουστά τους. Όταν βρεθείς ξανά στην πλατεία, μην διστάσεις να ζητήσεις από τον Dian να σου δείξει τα «βήματα της φωτιάς». Εσύ θα χορεύεις σαν τρελός στη μέση της πλατείας, όσο ο Dauda θα καταπίνει φωτιές και κάπως έτσι θα νιώσεις σαν να έκανες ένα ταξίδι στον χωροχρόνο. Σαν να μεταφέρθηκες σε μια άλλην εποχή, σε έναν άλλον κόσμο, διαφορετικό από τον δικό σου. Σε ένα παραμύθι με μάγους και βασιλιάδες και μέρη μαγικά. Η μουσική ενώνει ψυχές, διαφορετικές κουλτούρες και ανθρώπους από όλον τον κόσμο. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να αφεθείς στον ρυθμό της μπάντας.

Κείμενο: Όλγα Νικολαΐδου