Το "Death Grip Syndrome" στις Γυναίκες

Σε κάποιες γωνιές του Ίντερνετ, το «death grip syndrome» (σύνδρομο της λαβής του θανάτου, θα λέγαμε) είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια μη επιστημονική συνθήκη που επηρεάζει άτομα που έχουν πέος, κατά την οποία ο έντονος αυνανισμός οδηγεί σε απευαισθητοποίηση, στυτική δυσλειτουργία και δυσκολία οργασμού. Σύμφωνα με μια στήλη στο Savage Love, η οποία πιθανόν εφηύρε τον όρο, το death grip syndrome συνήθως συμβαίνει σε άνδρες οι οποίοι αυνανίζονται με τον ίδιο τρόπο από την εφηβεία τους, με συνέπεια να δυσκολεύονται να έρθουν σε οργασμό, όταν βρίσκονται με σύντροφο.

Το death grip syndrome δεν είναι επιστημονικός όρος ή μια αναγνωρισμένη ιατρική πάθηση. Πρόκειται για ιδιοσυγκρασιακό αυνανισμό -δηλαδή αυνανισμό με μια συγκεκριμένη τεχνική και επανειλημμένα, με αποτέλεσμα το άτομο να βασίζεται μόνο σε μια συγκεκριμένη τεχνική, για να φτάσει σε οργασμό– και είναι γνωστό φαινόμενο, σε ό,τι αφορά τους άνδρες, τουλάχιστον. Όπως πολλά ζητήματα που αφορούν τη γυναικεία σεξουαλική απόλαυση, δεν συζητείται ευρέως.

Ωστόσο, «βλέπουμε το ίδιο πρόβλημα και στις γυναίκες», λέει ο σεξολόγος και σεξοθεραπευτής Isiah McKimmie. «Όχι στον βαθμό που συμβαίνει στους άνδρες, αλλά και οι γυναίκες μερικές φορές έχουν μάθει να αυνανίζονται και να έρχονται σε οργασμό με συγκεκριμένο τρόπο ή σε συγκεκριμένη στάση που είναι δύσκολο να επαναλάβουν με τον σύντροφό τους κατά τη διάρκεια του σεξ».

Η Anna, φοιτήτρια νομικής, λέει ότι «ξεκίνησα να αυνανίζομαι αρκετά νωρίς και συνήθισα να φτάνω σε οργασμό με συγκεκριμένο τρόπο: μπρούμυτα, καβαλώντας διάφορα αντικείμενα. Δυσκολευόμουν να τελειώσω με τον σύντροφό μου για πολύ καιρό».

VICE Video: Κάποιοι Άνθρωποι Έχουν Ερωτική Διαστροφή με την Κινούμενη Άμμο

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

H Kelsey, 25 ετών, λέει ότι είναι μεγάλο πρόβλημα για εκείνη: «Όταν ήμουν μικρή αυνανιζόμουν μπρούμυτα, πάνω στα χέρια μου. Μου πήρε χρόνια εξάσκησης, για να μπορέσω να το κάνω αλλιώς. Ακόμη και τώρα μου παίρνει άπειρη ώρα, όταν δεν είμαι σε αυτήν τη στάση».

Η Emily, φοιτήτρια εγκληματολογίας στο Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας λέει ότι και εκείνη ξεκίνησε να αυνανίζεται μικρή και ακόμη στενοχωριέται που δυσκολεύεται να φτάσει σε οργασμό με τον σύντροφό της. Όπως και η Katie, μια τελειόφοιτη λυκείου: «Ήμουν πολύ μικρή, όταν ξεκίνησα να αυνανίζομαι και πάντα το έκανα μπρούμυτα. Δεν μπορώ να τελειώσω σε άλλη στάση».

Ίσως ο ιδιοσυγκρασιακός αυνανισμός να ταυτίζεται πιο συχνά με τους άνδρες, επειδή από πολύ μικρή ηλικία «οι άντρες ενθαρρύνονται να αυνανίζονται», λέει η Cyndi Darnell, σεξολόγος και εκπαιδεύτρια σεξ. Οι γυναίκες συνήθως δεν έχουν την ίδια ενθάρρυνση, επειδή ο κόλπος ακόμα θεωρείται σε μεγάλο βαθμό μια «αηδιαστική και προσωπική υπόθεση».

Η Darnell λέει ότι καθώς οι άνδρες και οι γυναίκες αυνανίζονται διαφορετικά, δεν υπάρχει γυναικείο αντίστοιχο του death grip syndrome. Όμως υπάρχουν «ομοιότητες και κοινά στοιχεία» και κάποιες γυναίκες ακολουθούν όντως συγκεκριμένους τρόπους αυνανισμού που μπορεί να αποτελέσουν εμπόδιο.

Ωστόσο, «Δεν είναι κακό. Δεν είναι λόγος πανικού. Αυτοί οι τρόποι μπορεί να αλλάξουν πολύ εύκολα. Δεν είναι κάτι μόνιμο».

Όσον αφορά το γιατί οι γυναίκες το συζητάνε λιγότερο, η Darnell λέει: «Υπάρχουν πολλοί πολιτισμικοί φόβοι γύρω από τον γυναικείο αυνανισμό». Πάρτε για παράδειγμα τον λεγόμενο εθισμό στον δονητή, έναν μύθο που δεν στηρίζεται από πραγματικές επιστημονικές μελέτες ή έρευνα και που μόνο κάνει τις συνήθειες αυνανισμού των γυναικών να φαίνονται παθολογικές. Ως εκ τούτου, οι γυναίκες που δυσκολεύονται με τη σεξουαλική απόλαυση μπορεί να νιώθουν άβολα να μιλήσουν γι’ αυτό.

Ως εκπαιδεύτρια σεξ και ψυχολόγος σχέσεων, η Tanya Koens λέει ότι «οι γυναίκες μαθαίνουν κοινωνικά να είναι σέξι, όχι σεξουαλικές». Ακόμη και με αρκετή εκπαίδευση γύρω από το σεξ, πολλές γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση σε «εκπαίδευση απόλαυσης». Οι γυναίκες, επίσης, δεν ενθαρρύνονται γενικά να μάθουν πώς λειτουργεί το σώμα τους, λέει η Koens.

Πολλοί απ’ όσους ανακαλύπτουν τον αυνανισμό ως παιδιά ή σε νεαρή εφηβική ηλικία, μαθαίνουν γρήγορα ότι είναι μια δραστηριότητα που δεν πρέπει να συζητούν. Με τον καιρό, λέει η Koens, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε «αποσύνδεση σώματος-μυαλού», κάτι που διευρύνει το χάσμα του οργασμού και δυσκολεύει περισσότερο τις γυναίκες στη σεξουαλική απόλαυση με έναν σύντροφο.

Η Darnell συμφωνεί ότι τα ταμπού γύρω από τη σεξουαλική απόλαυση των γυναικών μπορεί να δυσκολέψουν την ανοιχτή συζήτηση για την οργασμική δυσλειτουργία στις γυναίκες και την επίσημη έρευνα για το πώς οι γυναίκες αντιμετωπίζουν το σώμα τους. «Για να μη μιλήσουμε για τα γεννητικά όργανα των τρανς (και non-binary), για τα οποία ακόμα δεν υπάρχει δημόσιος διάλογος», λέει.

Προσθέτει, ωστόσο, ότι είναι μια «συναρπαστική» χρονική περίοδος, καθώς το πεδίο της σεξουαλικής έρευνας επεκτείνεται, για να περιλάβει τις εμπειρίες όλων των έμφυλων ταυτοτήτων. «Το παλιό κλινικό μοντέλο που ορίζει τη σεξουαλικότητα ως σεξουαλικότητα cis ανδρών γίνεται γρήγορα ξεπερασμένο. Κάνουμε σημαντικά βήματα, αλλά έχουμε ακόμα πολλή έρευνα μπροστά μας».

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Australia.

Περισσότερα από το VICE

Κωνσταντή, τι θα Έκανες αν Είχες Πατέρα ΜΑΤατζή;

Νεοναζί και Καλόγριες στη «Μεγαλύτερη Νεοναζιστική Πορεία» της Ευρώπης

Προσπάθησα να Μην Κάνω Καθόλου Σκουπίδια για μία Εβδομάδα στην Αθήνα