Είναι ένα κοινό μοτίβο στον χώρο του φανταστικού, ένας πρώην θεϊκός χαρακτήρας ξαφνικά να ταπεινώνεται, χάνοντας την αθανασία του ή άλλες ειδικές δυνάμεις. Αυτό συνήθως του προκαλεί υπαρξιακή κρίση και –ανάλογα πόσο τραγικό είναι το έργο– οδηγεί στην πτώση. Ο Drake έχει φροντίσει η ιστορία του να μην είναι τραγωδία, έχει φροντίσει να σβήσει αργά αντί να καεί (αν, δηλαδή, χαθεί ποτέ από τη μουσική). Η προώθηση για το Scorpion αποδεικνύει ότι είναι ανθεκτικός σε εμπόδια που θα κατέστρεφαν έναν λιγότερο ακλόνητο χαρακτήρα, με τις αποκαλύψεις περί πατρότητας και τις ψόφιες κριτικές να τραβάνε κάποια προσοχή, αλλά η δισκογραφική του, η OVO, δεν μασάει. Παρά τις σημαντικές στιγμές που μπορεί να δημιουργήσει μέσω dance memes, είναι εμφανές ότι το αγαπημένο παιδί του Τορόντο δεν είναι ακριβώς η πανίσχυρη δύναμη που ήταν κάποτε. Μπορεί και να μην πειράζει, καθώς η πρώτη από τις τρεις συναυλίες στη Scotiabank Arena της πόλης έδειξαν ότι το late-game μπορεί να είναι η πιο ταιριαστή φάση της καριέρας του Drizzy.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Από την αρχή, η άψογη λάμψη που χαρακτηρίζει τις περισσότερες παραγωγές της OVO απουσίαζε. Η συναυλία της Τρίτης είχε γίνει η πρεμιέρα, καθώς η συναυλία της Δευτέρας είχε αναβληθεί δυο φορές. Αυτό κατέστρεψε πολλούς, όπως δύο έφηβους από το Σασκάτσουαν που έχασαν πάνω από 5.000 καναδικά δολάρια. Πιθανόν λόγω των προβλημάτων, οι Migos που ήτανε επίσης headliners εμφανίστηκαν χωρίς τον Offset, τον MVP του συγκροτήματος. Ενώ το σετ τους ήταν stereo και γεμάτο επιτυχίες, θα συνέκρινα το απογοητευτικό αποτέλεσμα με το αν οι Beatles είχαν χάσει για κάποιο λόγο τον Paul και έπρεπε να συνεχίσουν μόνο με τον John και τον George ως πρώτες φωνές (ναι, ακόμη κάνω αστειάκια Migos vs Beatles εν έτει 2018). Αλλά το τρίο είναι στο απόγειο της δύναμής του αυτήν τη στιγμή, έτσι κανείς δεν φαίνεται να αναζητά και πολύ τον Offset, παρά μόνο στο σόλο που τα έσπαγε στο «Ric Flair Drip». Οι Migos είναι πολύ σημαντικοί για να αποτύχουν αυτήν τη στιγμή και αυτό ισχύει διπλά για τον Drake.
Ο Quavo των Migos. Φωτογραφία: Tejas Panchal
Όταν κάποιος φτάνει στο απόγειο της αυτογνωσίας, γίνεται σαν τον Drake. Εδώ και χρόνια έχει πάψει να είναι ένας μουσικός σε ένα ξεχωριστό είδος και έχει γίνει ένα παράξενο πλάσμα, που αποτελείται από μικροσκοπικούς πολιτιστικούς πολύποδες. Επίσης, αποτελεί ενσάρκωση του σύγχρονου Τορόντο καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο performer, εξάγοντάς το στον κόσμο ως ένα παράδεισο σλανγκ της Καραϊβικής και νυχτερινού αισθησιασμού. Παρά τα επιχειρήματα ότι η κοινωνικοοικονομική του θέση και ο αμερικανικός μανιερισμός του τον κατατάσσουν ως «ξένο», η επίδραση του Drake στην αυτοπεποίθηση και την εικόνα της πόλης δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Αυτή η αγάπη ήταν παρούσα στο ριζικά ανακαινισμένο εσωτερικό του Air Canada Centre για τη Scorpion Tour, μια σκηνή-τεχνικό θαύμα που σε διάφορα σημεία έμοιαζε με γήπεδο μπάσκετ στο σύμπαν του Tron, με κινούμενο αστερισμό ή με το γεμάτο καπνούς μπουντρούμι ενός RPG της Square Enix. Ο Drake έλεγε διαρκώς ότι χαιρόταν που είχε γυρίσει στην πατρίδα σε σχέση με τις αμερικανικές συναυλίες του. Δεν ήταν μια απλή συναυλία, είχε όλα τα στοιχεία του πετυχημένου σόου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE Video: Η Βιομηχανία της Ραπ στην Ελλάδα - SNIK
Το Scorpion, όπως ήταν αναμενόμενο, πήρε τη μερίδα του λέοντος στο setlist, αλλά ενώ πολλοί επευφημούσαν για πολλά κομμάτια του άλμπουμ, τα ίδια τα τραγούδια ωχριούσαν δίπλα σε κλασικά όπως τα Jumpman και Started from the Bottom. Αυτό είναι καινούργιο για μια συναυλία του Drake, καθώς συνήθως κάθε κομμάτι από τα άλμπουμ του θεωρείται εν δυνάμει επιτυχία, προτού καν προωθηθεί. Το Scorpion είναι το πρώτο άλμπουμ του Drake που δεν περιβάλλεται από μια τρέλα, απέχει πολύ από την Drizzymania που υπήρξε από το 2013 ως το 2015. Αυτήν τη στιγμή, ο Drake είναι στην ίδια φάση όπως πολλοί σημαντικοί καλλιτέχνες πριν από αυτόν, παίζει κομμάτια από το τελευταίο άλμπουμ από υποχρέωση, ενώ το κοινό θέλει να ακούσει τις προηγούμενες επιτυχίες και να απολαύσει την παρουσία του ειδώλου του. Είναι όπως κάθε ξεπερασμένο γκρουπ του classic rock, μόνο που είναι ακόμη στην πρώτη γραμμή της ποπ κουλτούρας. Είναι οι Red Hot Chili Peppers της rap.Ο Drake δεν έχει βάλει, βέβαια, μια κάλτσα στο πουλί του, όπως ο Kiedis. Περισσότερο είναι ότι η δημοτικότητά του έχει σταθεροποιηθεί σε βαθμό που δεν χρειάζεται να προσπαθήσει για να διατηρήσει τη δυναμική του ή τον θρύλο του. Σκεφτείτε ότι το Scoprion είναι το Stadium Arcadium: ένα τραβηγμένο άλμπουμ με μερικά δυνατά σινγκλάκια, πολλά γεμίσματα και πειραματισμούς. Και τα δύο άλμπουμ θα ήταν ντροπιαστικά λάθη για οποιονδήποτε άλλον, αλλά και οι δύο καλλιτέχνες χτύπησαν φλέβα χρυσού. Οι RHCP έκαναν τρεις τεράστιες ραδιοφωνικές επιτυχίες από το Stadium Arcadium, ενώ ο Drake έκανε ρεκόρ streaming με το Scorpion, για να μην πούμε ότι έγινε άλλο ένα χορευτικό meme που κάλυψαν τα ειδησεογραφικά δίκτυα της καλωδιακής τηλεόρασης. Αν και κανείς δεν θα μπορούσε να σου σιγοτραγουδήσει τον ρυθμό κάποιου πρόσφατου single των RHCP, θα μπορούσαν να βγάλουν κάτι αύριο και το κοινό που δεν ασχολείται με τα media να τρελαθεί. Το ίδιο ισχύει και για τον Drizzy. Η συναυλία στην πόλη του, πάντως, έδειξε εύλογα το παράξενο σημείο στο οποίο βρίσκεται.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Με κάποιο τρόπο ο Aubrey είναι καλύτερος στον καινούργιο του ρόλο, σε σχέση με άλλους ράπερ που βρέθηκαν ξαφνικά να ανήκουν στην παλιά φρουρά. Είναι ένας επιδέξιος showman, που δίνει στο κοινό ένα ζαλιστικό best-of μείγμα και σπάει το set του σε διαφορετικά performance, ανάλογα με τη διάθεσή του. Αν και ένα βαρετό, μικρό R&B set έκανε τον κόσμο να βουλιάξει στα καθίσματά του, ένα τρίο των Tay Keith productions κορύφωσε το σόου, που έφτασε σε ντελίριο με τον Travis Scott να χοροπηδάει στη σκηνή με το Sicko Mode. Ο νεαρός ράπερ φάνηκε να απολαμβάνει που έμεινε στη σκηνή για το single του Goosebumps και ο Drake είχε την ευγένεια να τον αφήσει να το κάνει, αναγνωρίζοντας ότι το 2018 είναι η χρονιά του Scott και όχι η δική του. Πέρα από αυτό και ένα μικρό set των Migos στη μέση, δεν εμφανίστηκε κανένας από τους διάσημος καλλιτέχνες του OVO Fest, που όλοι θα ήθελαν να δουν. Αυτό ήταν σόου του Drake. Ωστόσο, η σκηνική του παρουσία δεν ήταν μεσσιανική, απλώς η παρουσία ενός τύπου που το κάνει τόσο καιρό, που έχει γίνει δεύτερη φύση του. Μην έχοντας πια τίποτα να αποδείξει, πέρα από επίμονη πολιτιστική ισχύ, είναι άνετος και είναι δύσκολο να μη νιώθουμε χαλαροί, όπως μάλλον νιώθει αυτός.
Φωτογραφία: Tejas Panchal
Η πιο συναισθηματική στιγμή της βραδιάς δεν ήταν το συγκινητικό Emotionless ή η διασκευή στο Rock With You του Michael Jackson, αλλά ένα μικρό βίντεο-αφιέρωμα στο crew της OVO που έπαιξε πριν από το τελευταίο τραγούδι, με την instrumental μουσική του Over my Dead Body. Είτε έφταιγαν οι εικόνες ενός νεαρού Drake είτε το ανατριχιαστικό 40s πιάνο, το βίντεο ήταν πιο συγκινητικό από το να βάλει τη λέξη Τορόντο στους στίχους ή να ουρλιάζουν το ρεφρέν του Know Yourself 17.000 κάτοικοι του the 6ix, όπως είναι το παρατσούκλι του Τορόντο. Ήταν συγκινητικό πραγματικά και αυτή είναι η καλύτερη λέξη για να περιγράψει πού βρίσκεται ο Drake σήμερα. Όπως με τους Peppers, ο χρόνος έχει κάνει τη μουσική του απλώς ΟΚ, που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται πια να ταιριάζει στον ρόλο του θεού ή του δαίμονα. Αναπόφευκτα, ο Aubrey Graham έχει κατεβεί στο δικό μας επίπεδο. Αυτό, απλώς κάνει τα επιτεύγματά του πιο απτά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά VICE Canada.
Περισσότερα από το VICEΈτσι Παρασκευάζεται τo Αυτοσχέδιο Tσίπουρο στις Ελληνικές ΦυλακέςΤο Fan Club του Βασίλη Παπακωνσταντίνου Είναι η Επίσημη Παρέα που Κάνει Θερμότερες τις Συναυλίες τουΜες στο Χυδαίο Μυαλό του Μαρκήσιου ντε Σαντ, που Έδωσε το Όνομά του στον ΣαδισμόΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίοNewsletter μας.