Tο καλοκαίρι φτάνει σιγά-σιγά στο τέλος του και θα πάρει μαζί του κάποιες δυνατές απολαύσεις που μόνο αυτό μπορεί να μας προσφέρει, όπως τα μπάνια, οι υπαίθριες συναυλίες, το άραγμα στα σκαλιά κάποιου άγνωστου σοκακιού στο νησί και τους εποχιακούς έρωτες της πρώτης ματιάς. Φυσικά, δεν μπορώ να μην αναφέρω τα θερινά σινεμά, που σαν ιδεολογία είναι «αυτοκόλλητα» με τη συγκεκριμένη περίοδο. Ειδικά η Αθήνα έχει πολλά ιστορικά θερινά σινεμά, τα οποία, σε πείσμα των καιρών -που είναι δύσκολοι ακόμα και για τις υπερσύγχρονες, κλειστές αίθουσες με τον κλιματισμό και το τέλειο ποπ κορν-, επιμένουν να χαρίζουν στους σινεφίλ κινηματογραφικές εμπειρίες που δεν μπορεί να τους προσφέρει κανένας άλλος χώρος διασκέδασης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αγαπώ τα θερινά σινεμά κι όταν πριν από λίγο καιρό έπεσε στην αντίληψή μου το πρότζεκτ, «Τα Θερινά», του κομίστα Έκτορα, έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Όπως προδίδει και το όνομα του πρότζεκτ, πρόκειται για μια υπέροχη -ονειρική θα έλεγα- απεικόνιση κάποιων πασίγνωστων αθηναϊκών θερινών κινηματογράφων σε μορφή κόμικς. Στα «Θερινά» είδα κάποια από τα δικά μου αγαπημένα σινεμά της πόλης να αποκτούν μια κάποια αιωνιότητα, αποτυπωμένα στο χαρτί -και στην οθόνη-, γεγονός που με χαροποίησε ιδιαίτερα. Αποφάσισα, λοιπόν, να επικοινωνήσω με τον εν λόγω καλλιτέχνη και να μιλήσω μαζί του για το υπέροχο αυτό πρότζεκτ, που συνεχίζει να «τρέχει».
VICE: Πως ξεκίνησες «Τα Θερινά»;
Έκτορας: Το ξεκίνησα ως σινεφίλ. Πηγαίνω πολύ στο σινεμά κι έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από τις ταινίες που βλέπω, αλλά και από τους ίδιους τους χώρους. Κάποιοι από αυτούς, μου έχουν μείνει. Σημαίνουν πολλά για μένα. Μου θυμίζουν τις παρέες με τις οποίες έχω πάει και όλα τα συναισθήματα που βγαίνουν συνδυαστικά, από τον χώρο αλλά και την εκάστοτε ταινία. Ξέρεις, όλα αυτά που προηγούνται και έπονται σε ένα τέτοιο μέρος. Ιδιαίτερα τα θερινά σινεμά, ξεχωρίζουν λόγω της αρχιτεκτονικής τους, που είναι ξεχωριστή. Αυτό με έκανε στην αρχή να κάτσω και να σχεδιάσω ένα-δύο από αυτά. Γενικά, τα σχέδια που κάνω δεν έχουν σχέση με την ελληνική πραγματικότητα, οπότε μου φάνηκε ενδιαφέρον να προσθέσω κάποιους από τους χαρακτήρες που φτιάχνω, σε γνωστά περιβάλλοντα, και να δω πώς θα ταιριάξουν σε αυτά. Βγήκα, λοιπόν, για να φωτογραφήσω κάποια θερινά που αγαπάω κι έκατσα να τα σχεδιάσω.
Έκτορας: Το ξεκίνησα ως σινεφίλ. Πηγαίνω πολύ στο σινεμά κι έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από τις ταινίες που βλέπω, αλλά και από τους ίδιους τους χώρους. Κάποιοι από αυτούς, μου έχουν μείνει. Σημαίνουν πολλά για μένα. Μου θυμίζουν τις παρέες με τις οποίες έχω πάει και όλα τα συναισθήματα που βγαίνουν συνδυαστικά, από τον χώρο αλλά και την εκάστοτε ταινία. Ξέρεις, όλα αυτά που προηγούνται και έπονται σε ένα τέτοιο μέρος. Ιδιαίτερα τα θερινά σινεμά, ξεχωρίζουν λόγω της αρχιτεκτονικής τους, που είναι ξεχωριστή. Αυτό με έκανε στην αρχή να κάτσω και να σχεδιάσω ένα-δύο από αυτά. Γενικά, τα σχέδια που κάνω δεν έχουν σχέση με την ελληνική πραγματικότητα, οπότε μου φάνηκε ενδιαφέρον να προσθέσω κάποιους από τους χαρακτήρες που φτιάχνω, σε γνωστά περιβάλλοντα, και να δω πώς θα ταιριάξουν σε αυτά. Βγήκα, λοιπόν, για να φωτογραφήσω κάποια θερινά που αγαπάω κι έκατσα να τα σχεδιάσω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πέραν της αρχιτεκτονικής, έχει άλλα στοιχεία το θερινό σινεμά που το κάνει να ξεχωρίζει από ένα κλειστό;
Και τα κλειστά σινεμά είναι φοβερά, απλώς είναι διαφορετική η λειτουργία τους. Φαντάζομαι, ότι η βασική τους διαφορά είναι πως στο θερινό έχεις σχέση και άμεση επαφή με το περιβάλλον σου. Είναι αξιοπερίεργο όταν βρίσκεσαι, για παράδειγμα, σε ένα σινεμά όπως τα «Παναθήναια» ή το «ΒΟΞ», να ακούς κόσμο, μηχανάκια, να βλέπεις ανθρώπους να βγαίνουν από τα γύρω μπαλκόνια την ώρα που παρακολουθείς την ταινία, με το αποτέλεσμα πολλές φορές να είναι παράξενο, αλλά με όμορφο τρόπο. Μπορεί να βλέπεις, ας πούμε, μια ταινία του '50 σε μια οθόνη και στην από πάνω πολυκατοικία να ακούς μια κυρία να μιλάει με τη φίλη της. Αυτά μπλέκονται και έχουν ένα ενδιαφέρον. Στο κλειστό σινεμά, μπαίνεις εντελώς μέσα στην ταινία και η όλη «λειτουργία» είναι εντελώς διαφορετική.
Ποιο σχεδίασες πρώτο;
Τη «Ριβιέρα». Μου αρέσει πολύ και σίγουρα θα δω κάθε καλοκαίρι μία με δύο ταινίες εκεί. Βγάζει κάτι πολύ όμορφο το συγκεκριμένο σινεμά αλλά και η Βαλτετσίου, όπου βρίσκεται, σαν τοποθεσία. Επίσης, μου αρέσει η αίσθηση που έχει μέσα. Ξέρεις, με την πλατεία που είναι κάπως τριγωνική και έχει περιμετρικά τα φυτά - μου αρέσει πολύ ως σινεμά.
Και τα κλειστά σινεμά είναι φοβερά, απλώς είναι διαφορετική η λειτουργία τους. Φαντάζομαι, ότι η βασική τους διαφορά είναι πως στο θερινό έχεις σχέση και άμεση επαφή με το περιβάλλον σου. Είναι αξιοπερίεργο όταν βρίσκεσαι, για παράδειγμα, σε ένα σινεμά όπως τα «Παναθήναια» ή το «ΒΟΞ», να ακούς κόσμο, μηχανάκια, να βλέπεις ανθρώπους να βγαίνουν από τα γύρω μπαλκόνια την ώρα που παρακολουθείς την ταινία, με το αποτέλεσμα πολλές φορές να είναι παράξενο, αλλά με όμορφο τρόπο. Μπορεί να βλέπεις, ας πούμε, μια ταινία του '50 σε μια οθόνη και στην από πάνω πολυκατοικία να ακούς μια κυρία να μιλάει με τη φίλη της. Αυτά μπλέκονται και έχουν ένα ενδιαφέρον. Στο κλειστό σινεμά, μπαίνεις εντελώς μέσα στην ταινία και η όλη «λειτουργία» είναι εντελώς διαφορετική.
Ποιο σχεδίασες πρώτο;
Τη «Ριβιέρα». Μου αρέσει πολύ και σίγουρα θα δω κάθε καλοκαίρι μία με δύο ταινίες εκεί. Βγάζει κάτι πολύ όμορφο το συγκεκριμένο σινεμά αλλά και η Βαλτετσίου, όπου βρίσκεται, σαν τοποθεσία. Επίσης, μου αρέσει η αίσθηση που έχει μέσα. Ξέρεις, με την πλατεία που είναι κάπως τριγωνική και έχει περιμετρικά τα φυτά - μου αρέσει πολύ ως σινεμά.
Ποιο σε δυσκόλεψε περισσότερο στον σχεδιασμό;
Το «ΒΟΞ», επειδή έπρεπε να κάνω κάποια μοντάζ από φωτογραφίες δημιουργώντας μια οπτική του κτιρίου που ουσιαστικά δεν υπάρχει, ώστε να φαίνεται πώς θα ήταν αν το έβλεπες από μακριά. Είχε κάποια τεχνικά ζητήματα δηλαδή, που μπορώ να πω ότι με δυσκόλεψαν.
Το «ΒΟΞ», επειδή έπρεπε να κάνω κάποια μοντάζ από φωτογραφίες δημιουργώντας μια οπτική του κτιρίου που ουσιαστικά δεν υπάρχει, ώστε να φαίνεται πώς θα ήταν αν το έβλεπες από μακριά. Είχε κάποια τεχνικά ζητήματα δηλαδή, που μπορώ να πω ότι με δυσκόλεψαν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ξεχωρίζεις κάποια ανάμνηση από θερινό σινεμά;
Κάθε ταινία που βλέπεις είναι διαφορετική και όταν κάθονται όλα ωραία -ταινία, βραδιά, παρέα- είναι πολύ όμορφο και συγκινητικό να βρίσκεσαι σε ένα θερινό. Οπότε δεν ξεχωρίζω κάποια συγκεκριμένη βραδιά,. Όλες οι φορές που πας θερινό, αποτελούν ξεχωριστές στιγμές του καλοκαιριού. Μια ωραία φετινή στιγμή για μένα πάντως, ήταν η προβολή του «Mad Max 2» στο πάρκινγκ του Λυκαβηττού, με τις ανεμοδαρμένες πλαστικές καρέκλες.
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Πιστεύεις πως θα εκλείψουν τα θερινά σινεμά;
Με τον καιρό αλλάζει και το θερινό. Πέρσι και φέτος, για παράδειγμα, είχαν πολύ ενδιαφέρον οι δωρεάν προβολές που έγιναν μέσα στο κέντρο από τον δήμο, κατά τη διάρκεια των οποίων στήνονταν υπαίθρια σινεμά σε διάφορα σημεία. Όλο αυτό είναι ένας πόλος έλξης και θα μου φαινόταν περίεργο να εκλείψει εντελώς. Σίγουρα υπάρχουν αλλαγές. Πλέον είναι εύκολο να στήσεις στο σπίτι σου μια οθόνη και να κάνεις μια προβολή. Νομίζω ότι θα υπάρχει πάντα αυτό το πράγμα μέσα στην πόλη, επειδή προσφέρει συναισθήματα που είναι -ας τα πούμε- αναντικατάστατα. Ένα μεγάλο μέρος του είναι και το κοινωνικό. Να βλέπεις δηλαδή ταινίες παρέα με κόσμο που δεν γνωρίζεις. Αυτό είναι σαν να πηγαίνεις σε μια συναυλία. Έχει το «buzz» του, την πλάκα του, μπορείς στο διάλειμμα να πεις και μια κουβέντα, να έχεις την μπίρα σου - και όλα αυτά είναι αρκετά για να κρατήσουν αυτό το είδος διασκέδασης ζωντανό.
Κάθε ταινία που βλέπεις είναι διαφορετική και όταν κάθονται όλα ωραία -ταινία, βραδιά, παρέα- είναι πολύ όμορφο και συγκινητικό να βρίσκεσαι σε ένα θερινό. Οπότε δεν ξεχωρίζω κάποια συγκεκριμένη βραδιά,. Όλες οι φορές που πας θερινό, αποτελούν ξεχωριστές στιγμές του καλοκαιριού. Μια ωραία φετινή στιγμή για μένα πάντως, ήταν η προβολή του «Mad Max 2» στο πάρκινγκ του Λυκαβηττού, με τις ανεμοδαρμένες πλαστικές καρέκλες.
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Πιστεύεις πως θα εκλείψουν τα θερινά σινεμά;
Με τον καιρό αλλάζει και το θερινό. Πέρσι και φέτος, για παράδειγμα, είχαν πολύ ενδιαφέρον οι δωρεάν προβολές που έγιναν μέσα στο κέντρο από τον δήμο, κατά τη διάρκεια των οποίων στήνονταν υπαίθρια σινεμά σε διάφορα σημεία. Όλο αυτό είναι ένας πόλος έλξης και θα μου φαινόταν περίεργο να εκλείψει εντελώς. Σίγουρα υπάρχουν αλλαγές. Πλέον είναι εύκολο να στήσεις στο σπίτι σου μια οθόνη και να κάνεις μια προβολή. Νομίζω ότι θα υπάρχει πάντα αυτό το πράγμα μέσα στην πόλη, επειδή προσφέρει συναισθήματα που είναι -ας τα πούμε- αναντικατάστατα. Ένα μεγάλο μέρος του είναι και το κοινωνικό. Να βλέπεις δηλαδή ταινίες παρέα με κόσμο που δεν γνωρίζεις. Αυτό είναι σαν να πηγαίνεις σε μια συναυλία. Έχει το «buzz» του, την πλάκα του, μπορείς στο διάλειμμα να πεις και μια κουβέντα, να έχεις την μπίρα σου - και όλα αυτά είναι αρκετά για να κρατήσουν αυτό το είδος διασκέδασης ζωντανό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πού μπορεί να βλέπει ο κόσμος τα σχέδια που ανεβάζεις;
Τα σχέδια μπορεί να τα δει κανείς στο socomic.gr, το οποίο είναι το μόνο website στην Ελλάδα αυτήν τη στιγμή που είναι πλήρως αφιερωμένο στα κόμικς.Σκέφτεσαι να το βγάλεις και σε «χειροπιαστή» εκδοχή;
Ναι. Κάθε πρότζεκτ που ξεκινάς, σκέφτεσαι πώς θα δείχνει και σε αυτήν τη μορφή. Αλλά ακόμα απέχουμε αρκετά από αυτό.Για το τέλος, θα ήθελα να μου πεις, ως σινεφίλ που είσαι, πέντε αγαπημένους σκηνοθέτες και άλλες τόσες αγαπημένες ταινίες.
Από ταινίες: «Kings of the Road» (W. Wenders), «The Good, The Bad & the Ugly» (Sergio Leone), «The Grand Budapest Hotel» (Wes Anderson), «Drowning by Numbers» (Peter Greenaway), «Bound for Glory» (Hal Ashby). Επίσης, το «The Third Man» του Carol Reed - είναι πολλές.Από σκηνοθέτες, τώρα, μου αρέσουν οι εξής: Wong Kar-Wai, Alfred Hitchcock, Luis Bunuel, Werner Herzog και Jim Jarmusch.Τα υπόλοιπα σχέδια της σειράς μπορείτε να τα δείτε εδώ.Περισσότερα από το VICEOι Antetokounbros Γελούν Πολύ Επειδή Μεγάλωσαν ΛυπημένοιΗ Ικαριώτισσα που Αναγκάστηκε να Ζει στο Ίδιο Χωριό με τον Ρουφιάνο που την Κατέδωσε επί ΧούνταςΓνωστοί Έλληνες Καλλιτέχνες που «Έφτυσαν» Ρίμες Καλύτερα απ' ό,τι οι Μισοί Νέοι Ράπερ
Τα σχέδια μπορεί να τα δει κανείς στο socomic.gr, το οποίο είναι το μόνο website στην Ελλάδα αυτήν τη στιγμή που είναι πλήρως αφιερωμένο στα κόμικς.Σκέφτεσαι να το βγάλεις και σε «χειροπιαστή» εκδοχή;
Ναι. Κάθε πρότζεκτ που ξεκινάς, σκέφτεσαι πώς θα δείχνει και σε αυτήν τη μορφή. Αλλά ακόμα απέχουμε αρκετά από αυτό.Για το τέλος, θα ήθελα να μου πεις, ως σινεφίλ που είσαι, πέντε αγαπημένους σκηνοθέτες και άλλες τόσες αγαπημένες ταινίες.
Από ταινίες: «Kings of the Road» (W. Wenders), «The Good, The Bad & the Ugly» (Sergio Leone), «The Grand Budapest Hotel» (Wes Anderson), «Drowning by Numbers» (Peter Greenaway), «Bound for Glory» (Hal Ashby). Επίσης, το «The Third Man» του Carol Reed - είναι πολλές.Από σκηνοθέτες, τώρα, μου αρέσουν οι εξής: Wong Kar-Wai, Alfred Hitchcock, Luis Bunuel, Werner Herzog και Jim Jarmusch.Τα υπόλοιπα σχέδια της σειράς μπορείτε να τα δείτε εδώ.Περισσότερα από το VICEOι Antetokounbros Γελούν Πολύ Επειδή Μεγάλωσαν ΛυπημένοιΗ Ικαριώτισσα που Αναγκάστηκε να Ζει στο Ίδιο Χωριό με τον Ρουφιάνο που την Κατέδωσε επί ΧούνταςΓνωστοί Έλληνες Καλλιτέχνες που «Έφτυσαν» Ρίμες Καλύτερα απ' ό,τι οι Μισοί Νέοι Ράπερ