Ο Έλληνας Καθηγητής Οικονομικών​ που τα «Έβαλε» με τις Δημόσιες Βιβλιοθήκες (και Έχασε)

Στο άρθρο του, ο Έλληνας καθηγητής οικονομικών του Πανεπιστημίου του Λονγκ Άιλαντ, Πάνος Μουρδουκούτας, υποστήριξε ότι οι βιβλιοθήκες δεν είναι πια σημαντικές για την κοινότητα, επειδή υπάρχουν εναλλακτικές «τρίτες τοποθεσίες» όπως τα Starbucks και «πολλά μέρη για εκδηλώσεις της κοινότητας», αλλά και λόγω υπηρεσιών όπως το Neftlix και το Amazon Prime και της ανόδου των ηλεκτρονικών βιβλίων, που έχουν «κάνει τα χάρτινα βιβλία συλλεκτικά αντικείμενα, περιορίζοντας την ανάγκη για υπηρεσίες δανεισμού βιβλίων από βιβλιοθήκες».

Εκατοντάδες χρήστες του Twitter μοιράστηκαν τον θυμό τους για το άρθρο και την αγάπη τους για τις βιβλιοθήκες. Οι χρήστες απ’ ό,τι φαίνεται θύμωσαν που ο αρθρογράφος διάλεξε το Amazon ως δυνητικό αντικαταστάτη – που είναι διαβόητο για τη φρικτή αντιμετώπιση των υπαλλήλων και έχει δεχτεί κατηγορίες ότι καταστρέφει τις πόλεις όπου ανοίγει αποθήκες.

Προφανώς, όπως δείχνει η οργή αυτών των χρηστών, οι κοινότητες αγαπάνε τις βιβλιοθήκες και τις θεωρούν σημαντικές. Το επιχείρημα του Μουρδουκούτα ότι οι βιβλιοθήκες γίνονται σταδιακά λιγότερο χρήσιμες, είναι προφανώς άκυρο. Αλλά η ιδέα ότι οι βιβλιοθήκες δεν αξίζουν το πόσο στοιχίζουν στους φορολογούμενους –μια ιδέα που δεν λαμβάνει υπόψη τα οικονομικά οφέλη μιας βιβλιοθήκης και τα έξοδα του να αγοράζεις τα βιβλία μόνος σου– δεν βλέπει την τεράστια σημασία που έχει μια βιβλιοθήκη για την κοινότητα ως πραγματικός χώρος ανοιχτός σε όλο το κοινό.

Τα περισσότερα πρακτικά οφέλη των βιβλιοθηκών είναι εμφανή, όπως το ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στη συμμετοχή σε δραστηριότητες που μπορεί να έχουν απαγορευτικό κόστος. Αλλά πολλοί δεν συνειδητοποιούμε την επίδραση που έχουν οι βιβλιοθήκες στις κοινότητές μας, ούτε τα προγράμματα που προσφέρουν. Το Pew Research Center επεσήμανε το 2014 ότι 36% των millennials (που το Pew κατηγοριοποίησε ως 18-30 ετών για τους σκοπούς της έρευνας) και 29% των ατόμων 30 ετών και πάνω ξέρουν «λίγα ή τίποτα» για τις υπηρεσίες της βιβλιοθήκης της περιοχής τους.

«Οι δημόσιες βιβλιοθήκες πάντα είχαν να κάνουν περισσότερο με τους ανθρώπους που εξυπηρετούν, παρά με τα βιβλία που υπάρχουν εκεί – είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της κοινωνίας», μου είπε μέσω email ο βιλιοθηκονόμος από το Λος Άντζελες, John F. Szabo. «Υπάρχουν άνθρωποι που ακόμη έρχονται στην αγαπημένη τους τοπική βιβλιοθήκη, για να ακούσουν μια αφήγηση ή να ψάξουν να βρουν δουλειά και χρησιμοποιώντας τις βιβλιοθήκες ως αξιόπιστα κοινοτικά κέντρα μπορούμε επιπλέον να παρέχουμε καλοκαιρινά γεύματα, εμβόλια κατά της γρίπης, υπηρεσίες για τους μετανάστες και εργαστήρια για τη δημιουργία μικρών επιχειρήσεων. Αν κάποιος κάνει μια καινούργια αρχή, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μέρος στην πόλη, την κάνει στη Δημόσια Βιβλιοθήκη του Λος Άντζελες».

Μακιγιάζ Χωρίς Καθρέφτη

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

Κάποια από αυτά τα προγράμματα είναι θεμελιώδη, όπως η ψυχαγωγία και η εκμάθηση γραφής και ανάγνωσης σε παιδιά, της μόδας, όπως η δημιουργία κήπου σε γυάλα για φυτά ή φιλικά προς τις οικογένειες, όπως οι προβολές ταινιών. Πολλές προσφέρουν προγράμματα που δεν προσφέρονται στο σχολείο ή δεν είναι διαθέσιμα για οικονομικούς λόγους. H Pham Condello, υπεύθυνη των Υπηρεσιών για Νέους στη Βιβλιοθήκη Old Bridge, πραγματοποιεί ένα πρόγραμμα αισθητηριακού παιχνιδιού για παιδιά ηλικιών από δύο έως 18 ετών που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, στο οποίο μπορούν να βελτιώσουν την κοινωνική τους αλληλεπίδραση, να αναπτύξουν λεπτές κινητικές δεξιότητες και να εξερευνήσουν αισθητηριακά ερεθίσματα.

«Την προηγούμενη εβδομάδα, ήρθε μια οικογένεια στο “Αισθητηριακό Παιχνίδι”, η οποία αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα με τον ασφαλιστικό πάροχό τους και ήταν πολύ αγχωμένοι, επειδή η ασφαλιστική εταιρεία αρνείται να πληρώσει τις θεραπευτικές συνεδρίες για το τρίχρονο παιδί τους που έχει αυτισμό», μου είπε η Condello μέσω email. «Όλοι οι παρευρισκόμενοι, όχι μόνο έδειξαν κατανόηση και στήριξη προς τη μαμά, αλλά μοιράστηκαν τις δικές τους φρικτές ιστορίες με τις ασφαλιστικές εταιρείες τους. Η μαμά έφυγε νιώθοντας λίγο πιο ανάλαφρη και με μερικές ιδέες για το πού αλλού να στραφεί».

«Η συμμετοχή στο πρόγραμμα έχει ανέβει 42% ανάμεσα στο 2015 και το 2017», μου είπε μέσω email η Angela Montefinise, ανώτατη διευθύντρια δημοσίων σχέσεων της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης. Στο πρόγραμμα πρώιμης γραφής και ανάγνωσης η συμμετοχή έχει ανέβει 105%». Η βιβλιοθήκη, συμπλήρωσε, προσφέρει ώρα αφήγησης παραμυθιού σε παιδιά, σε καταφύγια αστέγων.

Αυτή είναι απλώς η ορατή πλευρά των παροχών των βιβλιοθηκών σε άστεγους, ιδίως σε μεγαλύτερες πόλεις, όπως η Νέα Υόρκη ή το Λος Άντζελες. Η δημόσια βιβλιοθήκη του Λος Άντζελες συνεργάζεται με το Τμήμα Ψυχικής Υγείας, την Αρχή Υπηρεσιών για Αστέγους του Λος Άντζελες, την υπηρεσία Άνθρωποι για τους Άστεγους και το Τμήμα Δημόσιων Κοινωνικών Υπηρεσιών.

«Ένας μέσος αριθμός 300 αστέγων επισκέπτονται την Κεντρική Βιβλιοθήκη (το μεγαλύτερο παράρτημα της Βιβλιοθήκης του Λος Άντζελες) κάθε μέρα, ψάχνοντας δωρεάν υπηρεσίες και παροχές, όπως ίντερνετ και υπολογιστές, Wi-Fi, υλικό για διάβασμα και καταφύγιο από την κακοκαιρία», αναφέρει το Urban Libraries Council, ο κύριος οργανισμός για βιβλιοθηκονόμους της Βόρειας Αμερικής και του Καναδά. Η βιβλιοθήκη του Λος Άντζελες παρέχει στους «άστεγους στέγη, υπηρεσίες υγείας, εφόδια προσωπικής υγιεινής, εισιτήρια λεωφορείων, δωρεάν κινητά, προνόμια κοινωνικών υπηρεσιών όπως η Medi-Cal και η CalFresh, ακόμη και μεταφορά σε καταφύγια». Αυτές οι συνεργασίες είναι ιδιαίτερα σημαντικές για το Λος Άντζελες, όπου σύμφωνα με τους LA Times, οι τοπικές Αρχές υπολογίζουν ότι 30% των αστέγων της χώρας αντιμετωπίζουν σοβαρές ψυχικές ασθένειες.

Αυτή η προσπάθεια απηχεί ένα συναίσθημα που βρήκα σε διάφορα άλλα συστήματα βιβλιοθηκών – μια προσπάθεια για δραστική ένταξη και επιθυμία να υπηρετήσουν όσα περισσότερα μέλη της κοινότητας γίνεται. «Γιατί είναι σημαντικό να ασχοληθούν οι βιβλιοθήκες με του άστεγους;», είπε ο Jo Giudicie, διευθυντής της Δημόσιας Βιβλιοθήκης του Ντάλας σε ένα σύντομο βίντεο για την πρωτοβουλία τους για τους άστεγους. «Η βιβλιοθήκη είναι ελεύθερη και ανοιχτή σε όλους τους επισκέπτες. Αυτό γίνεται ευκαιρία να βρουν δουλειά, να βρουν μέσα. Αυτό είναι το νόημα της βιβλιοθήκης, η βιβλιοθήκη είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι έρχονται για πληροφορίες, οπότε αυτό ήταν τελικά το όνειρό μας».

Η διαθεσιμότητα χώρων για όλους τους επισκέπτες είναι πολύ σημαντική δεδομένης της ανόδου της «εχθρικής αρχιτεκτονικής», ένα είδος αστικού σχεδιασμού που περιορίζει το να περιφέρεται κάποιο ελεύθερα στην πόλη και γενικά την παρουσία «ανεπιθύμητων» ανθρώπων σε δημόσιους χώρους. Κάποιες από αυτές τις πρακτικές είναι απλές, όπως καρφιά στο έδαφος ή πιο σύνθετες, όπως παγκάκια που φαίνονται όμορφα, αλλά είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να μην μπορεί να ξαπλώσει κάποιος άνετα.

Η βιβλιοθήκη, επίσης, είναι μια απίστευτη εξισωτική δύναμη για πρόσβαση στο Ίντερνετ και ψηφιακό γραμματισμό. «Από το 2015 ως το 2017, στη δημόσια βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης σχεδόν διπλασιάστηκαν οι περίοδοι χρήσης Wi-Fi και είχε σταθερά τρία εκατομμύρια χρήσεις υπολογιστών στα 92 κτίριά της, ετησίως», σύμφωνα με τη Montefinise. Η Βιβλιοθήκη του Λος Άντζελες λέει, επίσης, ότι έχουν καταγράψει πάνω από 109.000 προσβάσεις σε υπολογιστή το 2016-2017, μόνο στην Κεντρική Βιβλιοθήκη. Οι βιβλιοθήκες κάνουν αξιοθαύμαστη δουλειά στην προώθηση του ψηφιακού γραμματισμού μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο Ίντερνετ –σχεδόν κάθε πρόγραμμα βιβλιοθήκης που μελέτησα περιλάμβανε κάποια εκδοχή διαδικτυακού γραμματισμού- και με εφαρμογές όπως οι Overdrive, Kanopy και Lynda.

Οι βιβλιοθήκες, επίσης, συμμετέχουν στη στήριξη και προώθηση της τοπικής κουλτούρας μέσω κάτι πολύ απλού, όπως μια θεματική αρχική σελίδα, η συμμετοχή στο LGBTQIA Pride του Σάν Φρανσίσκο ή προσφέροντας προγράμματα, όπως το πρόγραμμα της Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης Culture Pass, που επιτρέπει στους κατόχους κάρτας να επισκέπτονται μουσεία της Νέας Υόρκης δωρεάν. «Την πρώτη εβδομάδα είχαμε πάνω από 12.000 αιτήσεις για κάρτα στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης», σύμφωνα με τη Montefinise.

Τα κάνουν όλα αυτά, παρά τους περιορισμούς στο budget και τις απειλές να μειωθεί ακόμη περισσότερο. Ο προϋπολογισμός του Trump προτείνει την περικοπή 208 εκατομμυρίων δολαρίων από το Ινστιτούτο Υπηρεσιών Μουσείων και Βιβλιοθηκών, που σημαίνει ότι η χρηματοδότηση θα είναι μόνο 23 εκατομμύρια δολάρια για το 2019. Ενώ αυτό δεν σημαίνει ότι οι βιβλιοθήκες πρέπει να επιβιώσουν μόνο με αυτά –τα κρατικά και ομοσπονδιακά χρήματα είναι η μικρότερη πηγή χρηματοδότησης των βιβλιοθηκών– σημαίνει, όμως, ότι πρέπει να δουλέψουν περισσότερο, για να διασφαλίσουν τις τοπικές πηγές χρηματοδότησης που χρειάζονται παραδοσιακά, για να τα βγάλουν πέρα. Αυτό περιλαμβάνει τον προϋπολογισμό της πόλης, επιχορηγήσεις για συγκεκριμένες αγορές, δωρεές και άλλες προσπάθειες εύρεσης χρημάτων.

Οι βιβλιοθήκες είναι σημαντικές τώρα περισσότερο από ποτέ και η στήριξη μιας βιβλιοθήκης είναι εύκολη, όπως και το να τη χρησιμοποιείς, για να εξοικειώνεσαι με τα μέσα που προσφέρει. Για όσους ενδιαφέρονται να ασχοληθούν περισσότερο, οι περισσότερες βιβλιοθήκες έχουν τον θεσμό «Φίλοι και Οικογένεια», όπου μπορείς να κάνεις δωρεές, όπως και κάποιο μαγαζί απ’ όπου μπορείς να αγοράσεις δωρισμένα και παλιά βιβλία. Μπορείς, επίσης, να προσφέρεις τα δικά σου βιβλία ή τον χρόνο σου – συνήθως τα κοινοτικά προγράμματα ωφελούνται από την έξτρα βοήθεια. Αν θέλεις να την πεις σε όσους μισούν της βιβλιοθήκες, η Ένωση Αμερικανικών Βιβλιοθηκών έχει και ένα PDF με μια λίστα εντυπωσιακών στατιστικών.

«Οι δημόσιες βιβλιοθήκες είναι μια μοναδική και αναντικατάστατη παροχή στη βάση της δημοκρατίας ενημερωμένων πολιτών», μου είπε μέσω email ο Christopher Platt, προϊστάμενος των παραρτημάτων της δημόσιας βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης. «Αυτό δεν αλλάζει. Αν μη τι άλλο, το κοινό χρειάζεται τις βιβλιοθήκες του περισσότερο από ποτέ, καθώς προσπαθούμε να γεφυρώσουμε το ψηφιακό χάσμα, να βοηθήσουμε τους λιγότερο τυχερούς και να διαχωρίσουμε τη φαντασία από την πραγματικότητα. Δεν πρόκειται να πάμε πουθενά».

Ακολουθήστε τη Nicole Clark στο Twitter .

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Περισσότερα από το VICE

Έτσι Παρασκευάζεται τo Αυτοσχέδιο Tσίπουρο στις Ελληνικές Φυλακές

Το Μίσος του Αμβροσίου Ηττήθηκε από την Αγάπη και την Αλληλεγγύη

Ούτε στην Αθήνα, Ούτε Πουθενά: Τα Δελφίνια Ανήκουν στις Θάλασσες, Όχι στις Δεξαμενές