FYI.

This story is over 5 years old.

Ταξίδια

Mια Μέρα στο «Καλύτερο Αεροδρόμιο του Κόσμου»

Το Διεθνές Αεροδρόμιο Τσανγκί της Σιγκαπούρης έχει περισσότερες παροχές απ’ όσες μπορεί να φανταστεί κανείς.
Justin Caffier
Κείμενο Justin Caffier
A man standing in a pool gives two thumbs up. Jets are on an airport runway in the background.
Φωτογραφία: Kris Mok

Με μέγεθος περίπου όσο το μισό του Λος Άντζελες, η Σιγκαπούρη είναι από τις μικρότερες χώρες του πλανήτη. Αλλά ό,τι της λείπει σε έκταση, το έχει σε χλιδάτα, τεράστια κτίρια που δείχνουν τον πλούτο της χώρας, προσελκύουν τουρίστες απ’ όλο τον κόσμο και δίνουν μια αίσθηση υπερβολής. Αν και ισχυρίζονται πώς έχουν την πρώτη γέφυρα διπλής έλικας και την πιο ψηλή πισίνα του κόσμου, το στολίδι τους είναι αναμφίβολα το τεράστιο αεροδρόμιό τους, το Τσανγκί.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Έχοντας χαρακτηριστεί το καλύτερο αεροδρόμιο στον κόσμο για έξι συνεχόμενα χρόνια από το Skytrax, τον οργανισμό αξιολόγησης αεροδρομίων, το Τσανγκί έχει υπηρεσίες, εστιατόρια και καταστήματα που ταιριάζουν περισσότερο σε πολυτελές θέρετρο ή σε κυριλέ εμπορικό κέντρο, παρά σε αεροδρόμιο. Εμφανίζεται μάλιστα και στην ταινία Crazy Rich Asians, όπου η Constance Wu υμνεί τον κήπο με τις πεταλούδες και το σινεμά που διαθέτει.

Ανάλογα με την οπτική γωνία που έχεις και τα χρήματά σου, το αεροδρόμιο αυτό μπορεί να είναι είτε το απόγειο του μεγαλείου είτε μια καταναλωτική κόλαση, όπου οι λαμπερές περισπάσεις σε κρατάνε εκεί, ώστε να χαλάς λεφτά. Σε ένα πρόσφατο ταξίδι στη Σιγκαπούρη, προσπάθησα να δοκιμάσω ό,τι έχει να προσφέρει το Τσανγκί μέσα σε πέντε ώρες.

Children drive karts around an inflatable track with Mr. Bean cartoons on the wall

Φωτογραφία του συντάκτη.

Για να φέρω εις πέρας την αποστολή μου και να περάσω όλα τα ενοχλητικά εμπόδια ασφαλείας, το γραφείο Τύπου του αεροδρομίου μου παρείχε έναν ξεναγό. Έφτασα μια ώρα πριν από την προκαθορισμένη, ώστε να φάω με την ησυχία μου σε μια αντιγραφή ενός ταπεινού hawker center, προτού τρελαθώ με τις παροχές. Επίσης, την ώρα που ήμουν μόνος, τσέκαρα την παιδική χαρά, η οποία για κάποιο λόγο έχει θέμα τον Mr. Bean και ένα εποχιακό pop-up κατάστημα Harry Potter, ώστε να μην με δει η ξεναγός μου να κοιτάζω παιδάκια να παίζουν σαν κανένας ανώμαλος.

Με γεμάτο στομάχι πήγα να βρω την Kris Mok, την ξεναγό μου για τις επόμενες ώρες, που θα με οδηγούσε στην Κόλαση, όπως ο Βιργίλιος τον Δάντη. Πρώτη στάση στο σινεμά, όπου έπαιζε το Επικίνδυνη Αποστολή: Η Πτώση (Mission: Impossible – Fallout). Καθώς το είχα ήδη δη και ήθελα να βιαστώ, έριξα μια ματιά, είδα τον Tom Cruise να κρέμεται ως συνήθως από έναν βράχο και έφυγα. Έπειτα, πήγαμε στον κήπο με τις πεταλούδες, όπου ήμουν ο μόνος στον οποίο δεν πήγαινε να καθίσει καμία. Μετά από μια γρήγορη στάση σε μια λιμνούλα με πολύχρωμους κυπρίνους και μερικά σφηνάκια-δείγματα σε ένα σταντ με ουίσκι, πήγαμε επάνω, σε ένα μεγάλο μπαρ που λέγεται Long Bar, όπου ήπια ένα Σίνγκαπουρ Σλινγκ, το οποίο θα με βοηθούσε για την επόμενη στάση μας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
a wall of traditional Singaporean duplex home facades

Προσόψεις μιας ρομαντικής σκηνής μπαλκονιών. Φωτογραφία από τον συντάκτη.

Το Τσανγκί ήδη θεωρείται προορισμός από μόνο του, αλλά αυτή δεν είναι καν η τελική μορφή του. Ετοιμάζεται ένας πέμπτος τερματικός σταθμός και ένας τεράστιος «lifestyle προορισμός» που θα λέγεται Jewel, θα διασταυρώνεται με τρεις τερματικούς σταθμούς του Τσανγκί και θα ανοίξει για το μη επιβατικό κοινό μέσα στο 2019. Η Kris επέμενε να περάσουμε μισή ώρα παρακολουθώντας μια σχετική παρουσίαση, γεμάτη αρχιτεκτονικές μακέτες και νούμερα για τη χωρητικότητα του πάρκινγκ. Είμαι σίγουρος πως μου είπαν ό,τι θα λέγανε σε έναν πιθανό επενδυτή και προσπάθησα να κάνω πειστικά επιφωνήματα, καθώς ο παρουσιαστής εξηγούσε πόσα χρήματα υπολόγιζαν να αποφέρει από τους τουρίστες. Μέσα μου, όμως, είχα φρίξει με τον ύστερο καπιταλισμό και τον ρόλο του Jewel σε αυτόν, ενώ ταυτόχρονα σκεφτόμουν ότι οι σαν τραμπολίνο διάδρομοι από δίχτυ ήταν φοβερή φάση και ξενέρωνα που δεν θα μπορούσα να τους δοκιμάσω σήμερα.


VICE Video: Άννα Μαρία "The Gun"

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Τελειώσαμε με την παρουσίαση και πήγαμε στον δεύτερο τερματικό σταθμό. Ακόμη είχα αρκετή μπαταρία στο κινητό, αλλά το φόρτισα σε έναν οικολογικό σταθμό φόρτισης, κάνοντας λίγο πετάλι σε ένα ποδήλατο. Μάλλον φόρτισα τόσο, όσο για να βγάλω μερικές φωτογραφίες στην επόμενη στάση μας, τον κήπο με τους κάκτους στην ταράτσα.

Η Kris με οδήγησε σε ένα σταντ φωτογραφίας τύπου «κοινωνικό δέντρο», όπου οι ταξιδιώτες μπορούν να βγάλουν φωτογραφίες που προβάλλονται σε μια πελώρια οθόνη και μπορούν να τις βρουν ξανά σε επόμενες επισκέψεις στο αεροδρόμιο. Δεν έχω ιδέα γιατί να θέλει κάποιος να το κάνει αυτό, αλλά έβγαλα μια φωτογραφία με την Kris για τις επόμενες γενιές.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αν το είχα σχεδιάσει καλύτερα, θα ήμουν καταλληλότερα ντυμένος για την επόμενη στάση - την πισίνα. Όμως οι κανόνες που είχα επιβάλλει στον εαυτό μου απαιτούσαν μια βουτιά, έτσι όταν η Kris μου είπε ότι μπορούσα να μείνω με το εσώρουχο, γδύθηκα και βούτηξα. Στέγνωσα όσο πιο καλά μπορούσα και πέρασα στον επόμενο τερματικό σταθμό με ελαφρώς βρεγμένο εσώρουχο και την ελπίδα η παρόρμησή μου να άξιζε το σύγκαμα.

a man stands on a playground jungle gym that is inside an airport

Φωτογραφία: Kris Mok

Μετά από μια βόλτα στον κήπο με τα λουλούδια από οπτικές ίνες, ζήτησα από την Kris να με φωτογραφίσει στο γυμναστήριο. Προσπάθησε να με πείσει ότι το τζάμι από το πάτωμα ως το ταβάνι πίσω του ήταν ένας «εξώστης με θέα», αλλά εγώ επέμεινα ότι ήταν απλώς ένα μεγάλο παράθυρο.

a man gives a thumbs up to the camera while running on a treadmill

Φωτογραφία: Kris Mok

Η υπόλοιπη ξενάγηση ήταν ένας καταιγισμός δραστηριοτήτων που περιελάμβανε τζόκινγκ σε διάδρομο, έναν γύρο Ms. Pac Man, ζωγραφική με ξυλομπογιές, περισσότερο αλκοόλ, ένα μουσείο για την κουλτούρα των ιθαγενών Περανακάν, μια ταινία σε στιλ Ρωμαίος και Ιουλιέτα, που προβαλλόταν σε προσόψεις σπιτιών, και ύπνο για ένα λεπτό στην ειδική ζώνη ύπνου του αεροδρομίου. Η Kris ακολουθούσε χαρωπή και τραβούσε φωτογραφίες, υποκύπτοντας σε ό,τι μου τραβούσε την προσοχή. Τελειώσαμε τρώγοντας μπισκότα και γλυκά από τα παραδοσιακής όψης μαγαζιά στην περίμετρο του τερματικού σταθμού.

a man sleeps in a large red chair

Φωτογραφία: Kris Mok

Ο χρόνος μας τελείωνε, έτσι την ανάγκασα να με δει να τραγουδάω καραόκε. Δεν ήξερα το τραγούδι, αλλά έβαλα τα δυνατά μου, για να την ευχαριστήσω από καρδιάς. Καθώς τραγουδούσα, συνειδητοποίησα ότι παρά τις αριστερές ιδέες μου και τους αρχικούς δισταγμούς, είχα περάσει πολύ ωραία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
An lcd screen displays photo booth pictures of travelers

Φωτογραφία του συντάκτη.

Όπως ο Winston Smith στο τέλος του 1984, η αντίστασή μου είχε καμφθεί και το αεροδρόμιο είχε μπει στην καρδιά μου. Όσο κακά και να βρίσκω αυτό και όλα τα άλλα μνημεία του καταναλωτισμού, θα μου λείψε το Τσανγκί την επόμενη φορά που θα είμαι στο LAX, τρώγοντας ένα άθλιο σάντουιτς των 14 δολαρίων, ενώ προσπαθώ να φορτίσω το κινητό μου σε μια χαλασμένη πρίζα.

Ακολουθήστε τον Justin Caffier στο Twitter.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE US.

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

Η Ζωή Ενός Tattoo Artist των Ελληνικών Φυλακών

Μια Λίστα με Όσα Απαγορεύεται να Κάνουμε Επειδή Είμαστε Γυναίκες

Φωτογραφίες Φανατικών του Πορνό, στη Μεγαλύτερη Εκδήλωση Πορνό του Κόσμου

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.