Οι περισσότερες το έχουν βιώσει σε μικρή ηλικία, συνήθως από κάποιο άτομο που γνώριζαν καλά. Το μοτίβο είναι κοινό, τα βιώματα χιλιάδες, η φρίκη ακόμη μεγαλύτερη – ειδικά όταν μιλάμε για ανήλικα κορίτσια που δεν έχουν την ωριμότητα, το θάρρος και τη δύναμη να το αντιμετωπίσουν. Πολλές δεν ήξεραν τι ακριβώς είναι αυτό που τους συμβαίνει, δεν μπορούσαν καν να το ορίσουν, αφού δεν γνώριζαν ότι πρόκειται για σεξουαλική παρενόχληση και δεν βρήκαν ποτέ το κουράγιο να το επικοινωνήσουν στους ανθρώπους τους. Είναι μια κατάσταση τραυματική, που μπορεί να τη διαγράφουν από τη μνήμη τους ή να την μπλοκάρουν, όμως παραμένει στο υποσυνείδητο και επανέρχεται ξανά εντονότερα, σε στιγμές που αισθάνονται ευάλωτες.
Καθημερινά ακούμε για περιστατικά τριγύρω μας και ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι θα ήταν κοντά μας, τόσο που σχεδόν μπορούμε να τα αγγίξουμε. Οι θύτες είναι συνήθως άτομα που βρίσκονταν στον στενό ή στον ευρύτερο κύκλο τους, συγγενείς, άνθρωποι που γνώριζαν και συναναστρέφονταν, γείτονες, δάσκαλοι, προπονητές και πιο σπάνια άγνωστοι. Είναι σοκαριστικό όταν συνειδητοποιούμε ότι όλες αυτές τις γυναίκες μπορεί να τις συναντάμε καθημερινά, να είναι φίλες, συναδέλφισσες, συγγενείς, απλά γνωστές. Η ενοχή τις πνίγει, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν δική τους ευθύνη. Ψάχνουν να βρουν τις αιτίες, αναζητούν που έχουν φταίξει ή αν έχουν κάνει λάθος. Πολλές δεν το αποκαλύπτουν για χρόνια, άλλες επιλέγουν να το κρύψουν μέσα τους, κάποιες κάνουν καταγγελίες, ενώ άλλες το μοιράζονται μέσα από διάφορες σελίδες στο Διαδίκτυο, καθώς με αυτό τον τρόπο αισθάνονται λίγο πιο ασφαλείς.
Videos by VICE
Από ένα κακοποιητικό σχόλιο -έκφανση λεκτικής βίας- μέχρι ένα «αθώο» άγγιγμα και μία παραβιαστική χειρονομία πάνω στα σώματά τους, το φάσμα των παρενοχλήσεων είναι τεράστιο. Εκείνη τη στιγμή βιώνουν απειλή και τρόμο. Μπορεί να παγώσουν, να μην αντιδράσουν ή μπορεί να φωνάξουν και να απομακρυνθούν.
Με αφορμή τη φρικιαστική υπόθεση του παιδοβιασμού και της μαστροπείας της 12χρονης στον Κολωνό, αυτές οι γραμμές γράφονται για να δείξουν ότι οι προεκτάσεις της έμφυλης βίας μάς αγγίζουν όλες, είναι παντού και είναι υπαρκτές, επηρεάζουν κάθε πτυχή της ζωής μας και διαμορφώνουν αυτό που είμαστε σήμερα. Καθημερινά ακούμε για γυναίκες που έχουν βιώσει παρενοχλήσεις, στον δρόμο, στο σπίτι, στη δουλειά, στο λεωφορείο. Καθώς ρωτούσα φίλες και γνωστές για να γράψω αυτό το άρθρο, κατάλαβα ότι δυστυχώς η πλειοψηφία των γυναικών έχει υποστεί κάποιου είδους παρενόχληση ή παραβιαστική συμπεριφορά. Και στο άκουσμα κάθε ιστορίας που μας ανατριχιάζει, ταυτόχρονα ορθώνει τοίχους απέναντι στον καθέναν που μπορεί να μας πλησιάσει, μας κάνει να είμαστε επιφυλακτικές και μας ωθεί να μην εμπιστευόμαστε κανέναν. Τα θύματα, οι γυναίκες, είναι τελικά αυτές που σηκώνουν όλο το βάρος.
Αυτή είναι η δική μου ιστορία, η μέρα που ένιωσα παραβιασμένη:
Ακόμα δεν είχα κλείσει τα 18 και πήγαινα σε έναν ορθοδοντικό, ο οποίος πάντοτε μου έδειχνε ιδιαίτερη συμπάθεια, ακριβώς επειδή είχαμε καταγωγή από διπλανά χωριά της Εύβοιας. Ο συγκεκριμένος ήταν γύρω στα 45 και είχε τρία παιδιά. Κάθε φορά που πήγαινα στο οδοντιατρείο, μου έκανε διάφορα κοπλιμέντα ή αθώα αστεία, αλλά ποτέ δεν είχε πάει το μυαλό μου στο πονηρό. Κάποια στιγμή, λίγο πριν τις διακοπές του καλοκαιριού που είχα πάει στο καθιερωμένο τσεκ-απ, με ρώτησε πού σκοπεύω να πάω διακοπές το καλοκαίρι. Τότε θα πήγαινα στο σπίτι μιας φίλης μου στην Κεφαλονιά, κάτι που αποφάσισα να μοιραστώ. Αρχές Αυγούστου, την πρώτη μέρα που πάτησα στο νησί, βλέπω κλήση από έναν αριθμό κινητού που δεν γνώριζα. Το σηκώνω και συνειδητοποιώ ότι ήταν ο ορθοδοντικός μου, ο οποίος το βρήκε από τον φάκελό μου και με πήρε τηλέφωνο. Μου είπε ότι είναι με έναν φίλο του στους Παξούς και ότι θα βρίσκεται στην Κεφαλονιά την επόμενη ημέρα. Μου φάνηκε εντελώς παράλογο, αλλά πίστεψα ότι μου κάνει πλάκα. Προσπάθησα να είμαι ευγενική αλλά ταυτόχρονα απαντούσα εντελώς τυπικά, γιατί είχα παγώσει.
Το επόμενο βράδυ, ξεκίνησε να με παίρνει απανωτά τηλέφωνα -με κάλεσε σίγουρα επτά φορές- και δεν το σήκωνα διότι κατάλαβα ότι μπορεί να είχε φτάσει στο νησί. Σε κάποια φάση σήκωσε το τηλέφωνο η φίλη μου και εκείνος της είπε «να πεις στην Άντυ ότι ήρθα στην Κεφαλονιά και θέλω να τη δω. Να με πάρει τηλέφωνο άμεσα». Εκείνη την ώρα ήμασταν έξω και άρχισα να νιώθω φόβο μήπως τον πετύχω πουθενά τυχαία, απειλή μήπως με βρει, στρες για το πώς θα αντιδρούσε. Περπατούσα και κοιτούσα τριγύρω, με είχαν πιάσει ταχυπαλμίες και δεν ήξερα τι να κάνω. Απορούσα αν εγώ έκανα κάτι λάθος και πώς μου συνέβη αυτό. Ένιωθα απέχθεια. Τις υπόλοιπες ημέρες, μέχρι να φύγω από το νησί, ήμουν στην ίδια κατάσταση. Τελικά, μετά από καιρό κατάφερα να το πω στους γονείς μου. Και κατάλαβα ότι όλο αυτό που έγινε, δεν σχετιζόταν με εμένα και δεν έπρεπε να μπω στη διαδικασία να μου καταλογίσω ευθύνες.
Ακολουθούν κι άλλες ιστορίες γυναικών, όπως μου τις διηγήθηκαν.
Άπλωσε το χέρι του και με χούφτωσε στο στήθος
«Νομίζω ότι ήμουν Γυμνάσιο, γύρω στα 13. Περπατούσα στον δρόμο μόνη μου και έκανα την κλασική διαδρομή από το σχολείο προς το σπίτι μου, που ήταν γύρω στα δέκα λεπτά απόσταση. Το σκηνικό έγινε όταν έφευγα από το σχολείο το μεσημέρι. Ήταν ένας τύπος που, έτσι όπως περπατούσα στο πεζοδρόμιο, άπλωσε το χέρι του και με χούφτωσε στο στήθος. Εγώ κοκάλωσα. Έγινε χωρίς λόγο και αιτία, όπως διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας. Σίγουρα μετά το διέγραψα από τη μνήμη μου, από την άποψη ότι δεν το μοιράστηκα με κάποιον, ούτε με τη μαμά μου, με κανέναν. Ένιωθα πολύ άσχημα προσπαθώντας να ανακαλέσω τα συναισθήματα και τις αναμνήσεις που μου γέννησε όλο αυτό. Ένιωσα μια ντροπή. Κατάλαβα ότι αυτό που έκανε ήταν κάτι κακό, για το οποίο δεν είχε την άδειά μου», λέει η Ι.
Ο θείος μου με ανέβαζε στα πόδια του και με άγγιζε συνέχεια
«Όταν ήμουν 8-9 χρονών, θυμάμαι πηγαίναμε με τη μητέρα και τον αδερφό μου σε συγγενικό μας σπίτι. Ο θείος μου τότε με έπιανε και με ανέβαζε στα πόδια του και με άγγιζε συνέχεια στα μπούτια και στο στήθος καθώς ήμουν πάνω του. Κάποια στιγμή η μητέρα μου κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι όλο αυτό μόνο νορμάλ δεν είναι και έκτοτε δεν πήγαμε ποτέ ξανά στο σπίτι τους. Ήταν σιχαμένος. Και έχω υποψίες ότι και η ξαδέρφη μου μπορεί να έχει κακοποιηθεί από τον συγκεκριμένο άνθρωπο», θυμάται η Ν.
Έβαλε το δάχτυλό του κάτω από το μπουφάν, μέσα μου
«Λοιπόν, ήμουν 19 χρονών τότε. Πήρα το λεωφορείο 703 να πάω στο μετρό από του Ρέντη. Όπως καθόμουν στη θέση μου, σε κάποια στάση μπήκε μέσα μια ομάδα αγοριών. Αμέσως όταν τους είδα ένιωσα κάπως άβολα γιατί έκαναν πολλή φασαρία και μιλούσαν δυνατά. Να σου πω ότι η θέση μου ήταν ακριβώς δίπλα στην πόρτα του λεωφορείου και εκείνοι με είχαν περιτριγυρίσει – ο ένας καθόταν δίπλα μου. Όπως λοιπόν πάω να σηκωθώ για να αλλάξω θέση, διότι δεν ένιωθα καλά και πέρασα από μπροστά του για να βγω, έβαλε το δάχτυλό του κάτω από το μπουφάν, μέσα μου», λέει η Ι.
Από τη μέση και κάτω ήταν γυμνός και με το ένα χέρι έπαιζε το πέος του
«Ήταν ένας τύπος, ο οποίος συνήθιζε να τριγυρνά με το αυτοκίνητό του στους δρόμους γύρω από το σχολείο μας στα Βριλήσσια, το οποίο ήταν Γυμνάσιο και Λύκειο. Κάθε πρωί που τα παιδιά πήγαιναν με τα πόδια στο σχολείο, εκείνος περνούσε γενικά δίπλα από παρέες κοριτσιών, σταματούσε, κατέβαζε το τζάμι του αυτοκινήτου και τις ρωτούσε πού είναι ένας συγκεκριμένος δρόμος της περιοχής. Αυτό είχε τύχει σε πάρα πολλά παιδιά του σχολείου, έτσι και σε εμένα. Τότε ήμουν 14 ετών. Μόλις πλησίασα κοντά στο αυτοκίνητο για να του δώσω οδηγίες, συνειδητοποίησα ότι από τη μέση και κάτω ήταν εντελώς γυμνός και με το ένα χέρι του έπαιζε το πέος του και παράλληλα με κοιτούσε και γελούσε. Σοκαρίστηκα, έβγαλα μια κραυγή και άρχισα να τρέχω προς το σχολείο», τονίζει από την πλευρά της η Κ.
Πάνω στο γλέντι ο ένας άρχισε να με χουφτώνει και οι υπόλοιποι γελούσαν
«Ήταν Απόκριες, είχα ντυθεί τραγουδίστρια και φορούσα σορτς, μπότες και από μέσα καλσόν. Επίσης είχα βάλει μια περούκα και είχα βαφτεί. Ήμασταν στο χωριό, όπου τις Απόκριες έχουν έθιμο να κάνεις βόλτα στα σπίτια, ντυμένος μασκαράς. Σε ένα συγγενικό μου σπίτι, λοιπόν, ενώ είχαμε πάει μια ομάδα από μασκαράδες, ήταν δύο-τρία άτομα “σουρωμένα” και πάνω στο γλέντι ο ένας άρχισε να με χουφτώνει και οι υπόλοιποι γελούσαν. Μάλλον του φάνηκα πολύ σέξι. Τότε θυμάμαι ότι μαζευόμουν και προσπαθούσα να πάω πιο πέρα. Μάλιστα είχα ντραπεί και σκέφτηκα ότι εγώ έφταιγα που φορούσα σορτς. Στο τέλος πήραμε το κέρασμα και φύγαμε. Το είχα αποβάλλει από το μυαλό μου και το ξαναθυμήθηκα μετά από 20+ χρόνια», λέει η M., σχετικά με περιστατικό στο οποίο εμπλεκόταν μακρινό συγγενικό της πρόσωπο, όταν ήταν 12 χρονών. Δεν το είχε πει ποτέ, γιατί δεν το θεώρησε αναγκαίο και με κάποιο τρόπο το είχε διαγράψει από τη μνήμη της.
Προσπάθησε να με ξεμοναχιάσει ο πατέρας μιας συμμαθήτριάς μου
«Στα 13, προσπάθησε να με ξεμοναχιάσει και να με στριμώξει ο πατέρας μιας συμμαθήτριάς μου -γιατρός στο επάγγελμα- που πήγαινα σπίτι της να παίξουμε. Του έδωσα κλοτσιά και έτρεξα ως το σπίτι μου. Φυσικά δεν το είπα, ντρεπόμουν και δεν έκανα ξανά παρέα με την κοπέλα. Να μην πούμε για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις στις δουλειές. Δεν μπορούσα να στεριώσω πουθενά και την ίδια στιγμή είχα και τον περίγυρό μου να λέει ότι “είμαι τεμπέλα” και ότι δεν θέλω να δουλέψω. Αυτό με οδήγησε να κάνω τη δική μου δουλειά γύρω στα 28. Όμως, ακόμα και εκεί, ήμουν ιδιαίτερα σοβαρή για να “μη δίνω δικαιώματα”, οπότε χαρακτηριζόμουν ως “ξινή” και “σκληρή”», επισημαίνει η Κ.
Ο δάσκαλος ήταν υπερβολικά οικείος απέναντι στα κορίτσια της τάξης
«Ήμουν 10 χρονών και πήγαινα Δ’ δημοτικού. Ο δάσκαλος ήταν υπερβολικά οικείος απέναντι στα κορίτσια της τάξης. Συχνά μας έλεγε να πάμε στην έδρα για να μας δείξει τις διορθώσεις στις εκθέσεις και τις ασκήσεις μας και μας καλούσε να κάτσουμε στα πόδια του, και μας άγγιζε στη μέση και τα πόδια. Θυμάμαι να απομακρύνομαι από αυτό, να μην ανταποκρίνομαι στα καλέσματα και να κρατάω συνεχώς μια απόσταση, αφού ένιωθα μια περίεργη κατάσταση. Το θέμα έληξε όταν κάποια κορίτσια μαζευτήκαμε, μιλήσαμε στον διευθυντή και κάπως έτσι έγινε η απομάκρυνσή του από την τάξη και ήρθε καινούργιος δάσκαλος», λέει η Δ.
Τα χέρια του κατέβηκαν στο στήθος μου
«Ήμουν Δ’ δημοτικού τότε. Στο χωριό ο καφετζής είχε βάλει ηλεκτρονικά παιχνίδια στον υπόγειο χώρο του μαγαζιού του και πήγαινα μαζί με τον ξαδερφό μου να παίξουμε. Ο βρωμόγερος στεκόταν από πάνω μου ακουμπώντας στην αρχή τους ώμους μου και μετά τα χέρια του κατέβηκαν στο στήθος μου. Μου πήρε πολλά χρόνια να το πω στη μάνα μου», επισημαίνει η Ε.
Πρώην σύντροφος της μητέρας μου έβγαλε το παντελόνι του και άρχισε να μου τρίβεται
«Στα 9 μου, ένας πρώην σύντροφος της μητέρας μου, όταν ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι και έβλεπα παιδικά, ξάπλωσε δίπλα, έβγαλε το παντελόνι του και άρχισε να μου τρίβεται με το μόριό του. Εγώ ξεκίνησα να ουρλιάζω, με άκουσε η μητέρα μου, ήρθε και μου είπε να μη φωνάζω, ενώ εκείνος το αρνιόταν και με έβγαζε τρελή. Προφανώς η μητέρα μου δεν με πίστεψε τότε. Η σχέση τους συνεχίστηκε για έναν χρόνο ακόμη, ευτυχώς χωρίς να με πειράξει ξανά», εξηγεί η Σ.
Ακολουθήστε την Άντυ στο Instagram.
Κάνε subscribe στο YouTube – VICE Greece.
Περισσότερα από το VICE
Η Σρεμπρένιτσα Ακόμα «Μιλάει» για τη Φρίκη του Πολέμου και τον Παραλογισμό του Εθνικισμού
Η Ιστορία του Jeffrey Dahmer: Σταμάτα να Λυπάσαι τους Serial Killer
Τα Βίντεο-Κλαμπ του Σήμερα Έχουν το Άρωμα των Παιδικών μας Χρόνων
