O Καλύτερος Λεσβιακός Λογαριασμός του Instagram

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Η ιστορία του λεσβιακού κινήματος έχει «θαφτεί» κατά κάποιον τρόπο. Το στίγμα που για χρόνια «κουβαλά» η ομοφυλοφιλία έχει αναγκάσει τις λεσβίες να κρύβονται και μαζί με αυτές έχουν μείνει στο σκοτάδι και οι ιστορίες τους. Αυτό σημαίνει πως μια μεγάλη μάζα κόσμου, είτε μιλάμε για λεσβίες είτε όχι, δεν γνωρίζει πολλά για τις –έστω και λίγες– εκδόσεις, ταινίες και τηλεοπτικές παραγωγές με θέμα το λεσβιακό κίνημα και πολύ περισσότερο για τις γυναίκες που τις δημιούργησαν.

Το 2016, πολύ περισσότερες λεσβίες δηλώνουν περήφανα αυτό που είναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει βελτιωθεί και τόσο η κοινωνική τους «ορατότητα». Η κοινωνία έχει τη συνήθεια να αγνοεί τις queer γυναίκες, κάτι που θέλει να αντιμετωπίσει και να διορθώσει o cult Instagram λογαριασμός Herstory.

Πίσω από το account βρίσκεται η photo editor Kelly Rakowski, η οποία ποστάρει αρχειακό υλικό από διάφορες στιγμές της ιστορίας του λεσβιακού κινήματος.

Θέλοντας να μάθω περισσότερα σχετικά με το γιατί η έρευνα της λεσβιακής ιστορίας είναι σημαντική, ρώτησα την Kelly για τον λογαριασμό της καθώς και για το πώς βρίσκει μερικές από τις ξεκαρδιστικές φωτογραφίες που ποστάρει στο Herstory.

VICE. Γεια σου, Kelly. Πες μας, πώς ξεκίνησες το Herstory;
Kelly Rakowski: Ξεκίνησε χωρίς πολλή σκέψη. Σέρφαρα στο ίντερνετ και πέτυχα ένα φωτογραφικό αρχείο που λεγόταν Lesbian Herstory Archives και με ενέπνευσαν οι φωτογραφίες που βρήκα εκεί. Ήθελα πραγματικά να τις μοιραστώ με όλους τους φίλους και τις φίλες μου και κάπως έτσι ξεκίνησα τον λογαριασμό στο Instagram.

Γιατί στο Instagram;
Ακολουθούσα ήδη ένα λογαριασμό, το Butch History, ο οποίος εστιάζει σε αθλήτριες και τον τρέχει η Molly Schiot (πλέον λέγεται @theunsungheroines) και μου άρεσε το γεγονός ότι έχει ξεκάθαρη κατεύθυνση. Πίστευα επίσης πως το Instagram είναι η καλύτερη πλατφόρμα για να δουν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι ιστορικές λεσβιακές εικόνες. Επιπλέον, το φοβερό είναι πως μπορείς να ποστάρεις όλη μέρα, κάθε μέρα. Συνήθως κάνω την έρευνά μου και ποστάρω στον ελεύθερο χρόνο μου, στο μεσημεριανό μου, όταν περιμένω το τρένο, ή περιμένοντας μια φίλη μου σε κάποιο μπαρ.

Πώς διαλέγεις τι θα ποστάρεις;
Το βασικό πράγμα για μένα είναι η εικόνα να φαίνεται καλά και να σου μένει άμεσα. Σίγουρα θέλω να ποστάρω αυστηρά λεσβίες, δηλαδή όχι εικόνες από γλυκά βικτοριανά κορίτσια που κρατάνε η μια το χέρι της άλλης. Μου αρέσουν οι εικόνες με μηνύματα, από σλόγκαν σε κοντομάνικα μέχρι πανό διαμαρτυρίας. Είναι σημαντικό για μένα να υπάρχει μια ποικιλία εικόνων, από πολύ πολιτικοποιημένα μηνύματα μέχρι εικόνες που απεικονίζουν την κουλτούρα των celebrities. Τα social media δεν πρέπει να είναι πολύ ακαδημαϊκά, οπότε προσπαθώ να κρατάω τον λογαριασμό διασκεδαστικό και «πιπεράτο». Τα αγαπημένα μου post αυτήν τη στιγμή είναι οι προσωπικές αγγελίες ON OUR BACKS, τα οποία είναι από τα τέλη των '80ς και τις αρχές των '90ς και αφορούν ουσιαστικά λεσβίες που ψάχνουν για αγάπη, αλλά κυρίως σεξ. Οι προσωπικές αγγελίες είναι τόσο ξεκαρδιστικές και «βρόμικες», καταλαβαίνεις πολλά για την κοπέλα που το έγραψε και τι ψάχνει. Μου άρεσε πολύ και το «DO YOU HAVE A STEADY BOYFRIEND» (έχεις κάποιο σταθερό αγόρι;), ένα απόσπασμα συνέντευξης της Jodie Foster που έχουμε ανεβάσει. Λέει τόσο πολλά για τον πατριαρχικό κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, όπου όλοι εννοείται πως είναι straight. Ακόμα και αν είσαι straight, γιατί να σε ρωτήσουν κάτι τέτοιο; Λατρεύω την έκφραση της Jodie Foster, αυτό το κενό βλέμμα.

@h_e_r_s_t_o_r_y

Χα χα. Πώς το έχει υποδεχτεί ο κόσμος μέχρι στιγμής; Το πιάνουν;
Οι αντιδράσεις του κόσμου είναι αφοπλιστικά θετικές. Προφανώς και ο κόσμος θέλει να βλέπει εικόνες που αντιπροσωπεύουν αυτό που είναι και την κουλτούρα με την οποία καταπιάνεται, ενώ είναι και πολύ διασκεδαστικό να βλέπεις παλιές φωτογραφίες. Είναι σημαντικό να ξέρεις την ιστορία σου, από πού προέρχεσαι, τους αγώνες που έδωσαν στο παρελθόν οι λεσβίες και τα gay άτομα. Είναι ουσιαστικά ένας φόρος τιμής στις παλαιότερες λεσβίες. Πιστεύω πως μπορούμε να μάθουμε πολλά από τους ανθρώπους που άνοιξαν τον δρόμο για τα queer δικαιώματα.

Ποια είναι για σένα η νούμερο ένα λεσβιακή φιγούρα που θα έπρεπε να γνωρίζουμε;
Η AUDRE LORDE! Θα πρότεινα να διαβάσετε το Zami: A New Spelling of My Name. Είναι τόσο προσωπικό, αλλά σου δίνει και μια ιστορική ματιά σε μια πολύ συγκεκριμένη περίοδο της Νέας Υόρκης και το πώς ήταν να είσαι μια μαύρη λεσβία στα τέλη του '50 και στις αρχές του '60. Υπάρχουν τόσο πολλές λεπτομέρειες που συμβάλλουν στον πλούτο αυτού του βιβλίου: οι αναφορές σε ρούχα, φαγητά, δουλειές, παιδεία, μπαρ, βιβλία, διαμερίσματα και γειτονιές… οι διάφορες λεσβιακές ομάδες, ανεξαρτήτου χρώματος και περιοχής. Είναι φοβερό, μακάρι να γινόταν ταινία.

Περισσότερα από το VICE

Πανεπιστημιακοί Καθηγητές Μοιράζονται Μαζί μας τις πιο «Κουλές» Ιστορίες με Φοιτητές τους

Πώς Είναι να Μεταφέρεις Κρατούμενους κατ' Επάγγελμα;

Μάχες «Επιβίωσης» Mέσα σε Κλουβιά στη Γλυφάδα