Στους Δρόμους του Cardiff Μετά από Πολλά Ποτά

Οι κουλτούρες παγκοσμίως είναι δομημένες γύρω από δύο αντικείμενα. Ένα πιάτο ή ένα ποτήρι. Και αν απορείτε τι σημαίνει το καθένα για κάθε λαό, τα πράγματα είναι όσο απλά φαντάζεστε. Υπάρχουν λαοί, όπως ο δικός μας, που θα μπορούσαν να έχουν οικόσημο μία πιατέλα και έχουν καλλιεργήσει τις ιεροτελεστίες, τις παραδόσεις και τα έθιμά τους γύρω από το φαγητό. Υπάρχουν κι άλλοι, που ανοίγουν το μπουκάλι ουίσκι, μπίρας ή τζιν σε κάθε κοινωνική περίσταση ή προσωπική στιγμή. Γι’αυτό και οι Έλληνες δεν χάνουν ευκαιρία να βγάλουν τα καλά ασημικά τους, να ανοίξουν την κασετίνα με τα μαχαιροπίρουνα και να φτιάξουν τόνους φαγητού, γιατί πάσχουν και από ένα κατοχικό σύνδρομο σε όποια γενιά και αν ανήκουν, ενώ άλλοι λαοί, όπως οι Βρετανοί για παράδειγμα, που δεν ξέρουν τι σημαίνει τυρόπιτα ταψιού, ελαιόλαδο και γεμιστά, αντικαθιστούν τα βρώσιμα με πόσιμα και αντί για λουκούλλεια γεύματα προτιμούν κάθε είδους οινοπνευματώδες για κάθε στιγμή της ζωής τους πλην των εργάσιμων ωρών. Καθόλου παράξενο λοιπόν δεν είναι, που οι νύχτες στις πόλεις της Μεγάλης Βρετανίας φημίζονται για τα ευτράπελα τους λόγω της κατανάλωσης αλκοόλ και στην Ελλάδα χαιρόμαστε μόνο το καλοκαίρι σε τουριστικά θέρετρα όπως ο Κάβος της Κέρκυρας, τα Μάλια της Κρήτης και το Φαληράκι της Ρόδου.

Η Tati Germak, που σπουδάζει ψυχολογία στο University of South Wales, πήρε τη από το χέρι τη φωτογράφο Kassandra Jay και βγήκαν μες στο κρύο πολλά βράδια για να απαθανατίσουν τις μνημειώδεις στιγμές που μπορεί να ζήσει κάποιος στους δρόμους της ουαλικής πρωτεύουσας, η οποία έχει τη φήμη ότι προσφέρει σε πολύ φτηνές τιμές την πιο κλισέ διασκέδαση στο Ηνωμένο Βασίλειο και έχει απασχολήσει πολλάκις το βρετανικό τύπο για το κατά πόσο το πρόβλημα με την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ στην πόλη είναι ελεγχόμενο ή όχι. Λιποθυμίες, εμετοί, πλύσεις στομάχου, καβγάδες στο δρόμο και άνθρωποι που βιώνουν το απόλυτο μεθύσι, πρωταγωνιστούν σε μικρές, αλκοολικές ιστορίες καθημερινής κραιπάλης.

Αλλά ας περιγράψουμε πρώτα λίγο τη διαδικασία που ακολουθούν οι κάτοικοι στο Cardiff όταν αποφασίσουν πως θα βγουν. «Αν βγεις, θα πιεις. Σίγουρα» λέει στην Tati θαμώνας κέντρου που τρεκλίζει, όταν τον ρωτάει αν υπάρχουν ανθρώποι που δεν πίνουν στις εξόδους τους. «Υπάρχουν απλώς κάποιοι που δεν βγαίνουν πολύ» καταφέρνει να ψελλίσει ανάμεσα από τα δόντια του σε μία κουβέντα που αγγίζει τα όρια του σουρεαλισμού και δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα. Οι στιγμές διαύγειας στην παραζάλη του μεθυσιού του δεν αρκούν για να μας βγάλουν απ’ το μυαλό ότι το ποτό είναι ο πρωταγωνιστής κάθε βραδιάς. «Το να μεθύσεις όταν βγαίνεις στο Cardiff είναι νομοτελειακό», παραδέχεται και η ίδια η Tati που μας εξηγεί ότι το «pre-drinking», το να πίνεις δηλαδή στο σπίτι σου για να βγεις ήδη σχεδόν μεθυσμένος είναι μία πραγματικότητα. Στην ερώτηση «γιατί πίνεις» ή «μήπως έχεις πιει πολύ» κανείς δεν δύναται να δώσει μία απάντηση, γιατί όλοι νιώθουν ότι δεν κάνουν κάτι παράξενο, μεμπτό ή άξιο λόγου καθώς η μέθη είναι μέρος της κουλτούρας τους. Και για να καταλάβετε πόσο συνυφασμένο είναι το αλκοόλ στο Cardiff με την κουλτούρα της περιοχής, αξίζει να σας πούμε για το θεσμό του Fresher’s Week που όλοι οι πρωτοετείς φοιτητές του τοπικού Πανεπιστημίου σέρνονται από club σε club για μία εβδομάδα, και πίνουν ακατάπαυστα για να μπουν στο πνεύμα της διασκέδασης της περιοχής.

Άλλη μία ενδιαφέρουσα ερώτηση που κάναμε σε πολλούς από τους μεθυσμένους στους δρόμους του Cardiff σχετιζόταν με το πόσα ποτά έχουν πιει και φυσικά η απορία ζωγραφίστηκε ξανά στο βλέμμα όσων την κάναμε, λες και ρωτάγαμε αν είδαν τον ελέφαντα στο απέναντι πεζοδρόμιο. Μία από αγαπημένες μας απαντήσεις ήταν «Από 8 έως 11 ποτά» που μας έδωσε κάποιος και συνοδευόταν από την δήλωση πως δεν ήταν αρκετά, γιατί μπορούσε ακόμα να μετρήσει τέλεια, και συνέχισε: «Ένα, δύο, εφτά εκατομμύρια». Το θέμα με το αλκοόλ δεν είναι η ποσότητα του, αλλά ότι οι μεθυσμένοι άνθρωποι γίνονται συχνά χυδαίοι και επιθετικοί, ενώ οι απαντήσεις σε αγνώστους που με θράσος ξεστομίζουν ατάκες τύπου «θα σε πήδαγα» ή άλλου είδους φραστικές αντιπαραθέσεις, μπορούν να καταλήξουν σε χειροδικίες.

Στο Cardiff η ανεξέλεγκτη κραιπάλη είναι αυτοσκοπός και όλα συνηγορούν σε αυτό.

Τα club που είναι στην πληθώρα τους mainstream και προσελκύουν κάθε είδους κάγκουρα από τα γύρω χωριά (για να καταλάβετε με ελληνικούς όρους την αντιστοιχία των θαμώνων που θα βρεις σε αυτά) ανοίγουν στις 9 το βράδυ και σερβίρουν καθαρά ποτά με μόλις δύο λίρες, Jagger bomb με μία και cocktail με 3 και 4 και σε αντίθεση με άλλα μέρη της Μεγάλης Βρετανίας εδώ μπορείς να βρεις ανοιχτά ξενυχτάδικα μέχρι τις 6 το πρωί. Τα ποτά είναι όντως καθαρά, μας εξηγεί και η Tati, γιατί με τις ποσότητες που πίνουν οι Βρετανοί η πλύση στομάχου θα ήταν το μικρότερο πρόβλημα που θα είχαν αν σέρβιραν μπόμπες. Οι αρχές είναι καθόλα έτοιμες να αντιμετωπίσουν τους μέθυσους της πόλης, καθώς αν κάποιος καλέσει ασθενοφόρο μετά από το clubbing, δεν θα βρεθεί στο νοσοκομείο, αλλά σε ένα ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο εσωτερικό μιας παλιάς εκκλησίας που αντιμετωπίζει περιστατικά που σχετίζονται με μεθυσμένους κατοίκους. Οι τελευταίοι θεωρούν ότι κάθε σημείο του δρόμου είναι δημόσιο ουρητήριο και συχνά λιποθυμούν στο δρόμο, όπου κι αν βρουν. Επίσης, κάθε είδους εξέταση για αφροδίσια νοσήματα είναι δωρεάν σε ειδικά σημεία της πόλης, όπως άλλωστε και τα προφυλακτικά, γιατί με τόσο αλκοόλ οι αναστολές πέφτουν κατακόρυφα. Σύμφωνα με μία έρευνα σχετικά με το ποιοι κάνουν πιο πολύ σεξ στη Μεγάλη Βρετανία, οι φοιτητές στο Glamorgan, την επαρχία του Cardiff έρχονται πρώτοι στα κοντέρ της συνουσίας, με το Cardiff να ακολουθεί και το γειτονικό Brighton να παίρνει την τρίτη θέση στη λίστα των ανθρώπων που δεν κάθονται με το πουλί στο χέρι, αλλά το χρησιμοποιούν. Πώς σχετίζεται αυτό με την κατανάλωση αλκοόλ; Άμεσα. Είναι στο χέρι του καθενός να κρίνει αν πρόκειται για την παρακμή μίας γενιάς ή για νέα ήθη, αλλά οι φωτογραφίες θα σας πείσουν σίγουρα για το πόσο άγριες είναι οι κρύες νύχτες στο Cardiff.

Ευχαριστούμε την Tati Germak για τη βοήθεια της στο ρεπορτάζ και την Kassandra Jay για τις φωτογραφίες της.