Κείμενο: Φίλιππος Γαβριηλίδης
Εγώ που μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη και δεν έχω και πολλά χρόνια στην πρωτεύουσα δεν είχα επισκεφτεί μέχρι πρότινος τα Καμίνια. Ούτε ημέρα αλλά ούτε και νύχτα. Οπότε δεν είχα ιδέα για το τι παίζει από μαγαζιά, αγορές, φαγητό και κόσμο.Hint: Τα Καμίνια πήραν το όνομά τους από την ύπαρξη μεγάλου αριθμού καπνεργοστασίων (ήταν ταυτισμένα με τη ζωή των ναυτικών και των καπνεργατών).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τα Καμίνια είναι μια μικρή περιοχή με παλιά οικοδομήματα και αρκετά μικρά μαγαζιά, κυρίως καφετέριες που το βράδυ μετατρέπονται σε κάτι άλλο.Hint: Η ιστορία της συνοικίας των Καμινίων είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ύπαρξη της ιστορικής ποδοσφαιρικής ομάδας του Ατρομήτου Πειραιώς.Περπατήσαμε κατά μήκος της Ιωάννου Κατσούλη. Φτάσαμε στη Ζωοδόχο Πηγή και εκεί συναντήσαμε μια μπακαλοταβέρνα που λειτουργεί από το 1944. Στην αρχή ήταν μπακάλικο. Η γιαγιά του Κώστα και του Αλέκου πουλούσε γαλακτοκομικά, είδη πρώτης ανάγκης, καθαριστικά αλλά και καλό κρασί. Μαζί με το κρασί έβγαζε και μεζέ ή λίγη φασολάδα. Μετά από κάποια χρόνια καθιερώθηκε ως μεζεδοπωλείο και είναι πολύ γνωστό σε όλο τον Πειραιά και την Αθήνα για το εξαιρετικό φαγητό. Και ο λόγος είναι απλός: έχει καλό φαγητό. «Στα Καμίνια οι μαμάδες μαγειρεύουν. Αν εγώ σερβίρω χάλια φαγητό, ο κόσμος θα έχει καλό μέτρο σύγκρισης για να το αντιληφθεί».Ποτέ μου δεν πίστευα ότι θα έμπαινα σε μαγαζί στο οποίο θα άκουγα το άσμα του Γιώργου Μαργαρίτη «το καλύτερο μπεγλέρι είναι τα κλειδιά στο χέρι». Κι όμως, μπήκα. Και το όνομα αυτού… Cavalieri. Η φάση ήταν μπιλιάρδο και ελληνικ(ότατ)η μουσική. Πιάσαμε κουβέντα με την Ελπίδα, το κορίτσι του μπαρ, η οποία αποδείχθηκε πολύ κοινωνική και εξωστρεφής. Μας σύστησε στη διπλανή παρέα, τον Μιχάλη και τον Μπάμπη. Σπορτεξάκι και μπανάνα στη μέση. Χαλαρό ποτό. Καλά παιδιά. Ο Μιχάλης είναι στα καράβια, μηχανικός. Έχει και ένα παιδί. Ο Μπάμπης έχει δύο. Σπάσαμε λίγη πλάκα κάνοντας βλακείες και προτού να φύγω δεσμεύτηκα να επιστρέψω για να διασκεδάσω πάλι με τα παιδιά. Τότε, ο Μιχάλης μου είπε: «Όπως είχε πει και ο Jim Morrison… Ζήσε γρήγορα, πέθανε νέος».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Από τα Καμίνια φτάσαμε στο Κερατσίνι. ΄Ηταν αργά, όμως προς μεγάλη μου έκπληξη πέσαμε πάνω σε ένα μαγαζί, 24ωρης λειτουργίας, που φέρει το όνομα Sisha by Faraon. Χορός επάνω στα τραπέζια, γέλια, φωνές και ναργιλέδες. Προς τιμήν μας ο DJ έβαλε κάποια στιγμή το επικό άσμα «φωτογράφε, τράβα μια φωτογραφία».Hint: Προτού να γίνουν Δήμος τα Καμίνια ήταν μία από τις κώμες που αποτελούσαν το τετράκωμο (οι άλλες τρεις ήταν το Φάληρο, η Ξυπέτη ή αλλιώς Μοσχάτο και τα Θυμαιταδά ή αλλιώς Κερατσίνι). Μεταξύ των κωμών αυτών τελούνταν αγώνες.Επιστρέψαμε στα Καμίνια για να πάμε στο club Silver όπου η Ελπίδα που είχαμε γνωρίσει λίγο πριν, δουλεύει στο μπαρ. Ζήτησα στον dj να βάλει τις «υποβρύχιες καταστροφές» του Tus (γιατί αυτό το κομμάτι είναι ο ύμνος του Back to Local, όσο wtf και αν ακούγεται αυτό).
Το κλείσιμο της βραδιάς έμελλε να είναι γκράντε. Έγινε στις Θερμοπύλες. Εκεί η διασκέδαση τραβάει μέχρι το πρωί. Κάτι πολύ διαφορετικό από οτιδήποτε θα δεις στο κέντρο. Γι' αυτό, άλλωστε, το προτιμούν και οι Καμινιώτες (αλλά και από τις γύρω περιοχές). Εκείνο το βράδυ γινόταν το πάρτι «Ήσουν γκόμενα Lacoste» και το πρόγραμμα περιλάμβανε τουμπερλέκι, βεγκαλικά και sexy show σε κλουβί από την Ελίνα Μπεκάκου (κάτι σας θυμίζει αλλά δεν είστε και σίγουροι) η οποία μας έκανε νάζια. Εγώ έφτασα στο σπίτι μου στις 7 το πρωί (πτώμα αλλά χαλάλι).Τα Καμίνια είναι άκρως γοητευτική περιοχή. Μια περιοχή γεμάτη αντιφάσεις. Μια περιοχή στην οποία ο κόσμος, ειδικότερα παλαιότερα, μεγάλωνε με τον αθλητισμό (γνωστό το καμάρι για τον Ολυμπιακό) αλλά με τη ρομαντική έννοια του. Κάποιος μου είπε ότι ο παππούς του πήγαινε στο γήπεδο να δει αγώνα με μπακαλιάρο και κρασί. Και έτσι θα έπρεπε να είναι και σήμερα. Συνέχισε λέγοντας ότι ο κόσμος έχει δώσει μια αρνητική έννοια στη λέξη «λαϊκό». Το αντιλαμβάνεται ως κάτι κακό και κατώτερο. Κι όμως, ο λαϊκός άνθρωπος είναι αριστοκράτης. Πολλοί λαϊκοί άνθρωποι είναι καλλιτέχνες. Δεν έχουν βγει και λίγοι από τα Καμίνια. Το κακό είναι αυτό με το οποίο έχουν μπερδέψει το «λαϊκό», δηλαδή το «luben».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
