FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

Ο Lorenzo Vitturi Φωτογραφίζει την Ωμή Ομορφιά στη Σειρά του, «Dalston Anatomy»

Φωτογραφίζει στο Dalston του Ανατολικού Λονδίνου, αλλά φανταζόμαστε πως η Αθήνα θα του πήγαινε πολύ.

Pink #1 and #2, Dalston Anatomy series - 2013 © Lorenzo Vitturi

Ο Lorenzo Vitturi (34) είναι ο φωτογράφος που κέρδισε το φετινό βραβείο φωτογραφίας στο διεθνές φεστιβάλ μόδας και φωτογραφίας της Hyères  με το project του Dalston Anatomy. Το βιβλίο του έγινε sold out μέσα σε δύο μήνες και ήταν στη λίστα των New York Times με τα δέκα καλύτερα βιβλία της χρονιάς. Αυτή την περίοδο ετοιμάζεται για την πρώτη του μεγάλη ατομική έκθεση στην διάσημη Photographers' Gallery στο Λονδίνο. Ο Lorenzo μένει σε ένα χαοτικό στούντιο στο αγαπημένο του Dalston όπου ταιριάζει μεταξύ τους σχήματα, χρώματα, ανθρώπους, αντικείμενα και ιστορίες. Οι εικόνες του αφορούν το εφήμερο και συνεχώς αναζητά μέρη που υφίστανται δραματικές αλλαγές. Φαντάζομαι πως η Αθήνα θα του πήγαινε πολύ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Όλες οι εικόνες είναι από το project Dalston Anatomy series - 2013 © Lorenzo Vitturi

Green Stripes #1, Dalston Anatomy series - 2013 © Lorenzo Vitturi

Πες μου τι βλέπεις αν κοιτάξεις γύρω σου αυτή τη στιγμή.

Βλέπω πολλά πράγματα, καθώς το στούντιο μου είναι και το σπίτι μου. Είναι ένας μικρός και πολύ προσωπικός χώρος και αυτή τη στιγμή είναι ασφυκτικά γεμάτος. Υπάρχει μια πολύχρωμη μεριά που αποκαλώ "οπτικό  μίξερ", εκεί υπάρχουν παρατημένες φωτογραφίες, αντικείμενα που βρήκα στην αγορά, κάποια backdrops και όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιώ. Όταν κοιτάζω γύρω μου βλέπω ένα χάος.

Υπάρχουν ορισμένες συνήθειες που σε βοηθούν να βάζεις τάξη στο χάος;

Όταν δούλευα για το Dalston Anatomy, άκουγα κυρίως Afro-Beat. Η μουσική ήταν αυτό που χρειαζόμουν για να δημιουργήσω μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα. Πέρα από αυτό, φαγητό και καφές. Ο καφές μάλλον είναι το βασικό μου ναρκωτικό.

Ridley Road Market #1, Dalston Anatomy series - 2013 © Lorenzo Vitturi

Ποιοι είναι οι άνθρωποι που πρωταγωνιστούν στις φωτογραφίες σου;

Είναι ο κόσμος που γνώρισα στο δρόμο της αγοράς του Ridley Market. Οι εικόνες μου αποτελούνται από ένα μείγμα ανθρώπων, αντικειμένων και χώρων. Αυτό που με ενδιέφερε ήταν να ανακαλύψω τη σύνδεση ανάμεσα σε αυτά τα διαφορετικά στοιχεία. Η συγκεκριμένη γειτονιά έχει μια πολύ ιδιαίτερη ταυτότητα και θέλησα να διαχωρίσω τα συστατικά που την αποτελούν και στη συνέχεια να απεικονίσω τους τρόπους με τους οποίους αυτά συνδέονται. Η σειρά Dalston Anatomy είναι μια έρευνα πάνω σε χρώματα, υφές και σχήματα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πώς αντέδρασαν οι άνθρωποι που δούλευαν στην αγορά όταν τους ζήτησες να τους φωτογραφίσεις;

Μου πήρε αρκετό χρόνο να έχω πρόσβαση στην αφρικανική κοινότητα. Το Dalston και γενικά το Ανατολικό Λονδίνο έχει αποκτήσει μεγάλη δημοσιότητα τα τελευταία χρόνια και έτσι πολλοί φωτογράφοι συχνάζουν στην περιοχή. Εντωμεταξύ όταν ξεκινούσα το project μου είχαν μόλις δημοσιευθεί μερικά άρθρα στο BBC τα οποία ασκούσαν έντονη κριτική στην αγορά του Ridley Road.

Green Stripes #2, Dalston Anatomy series - 2013 © Lorenzo Vitturi

Που βασιζόταν αυτή η κριτική;

Είχε να κάνει κυρίως με τις συνθήκες υγιεινής. Για παράδειγμα είχαν κυκλοφορήσει ιστορίες για ένα είδος χοιριδίου που πουλούσαν στην αγορά, το λεγόμενο cane rat. Τα cane rats στην Αφρική είναι είδος ντελικατέσεν, όπως έχουμε εμείς το φουά γκρα. Στα δημοσιεύματα υπήρχαν τεράστιοι τίτλοι που έλεγαν ότι ο κόσμος στο Dalston τρώει νεκρούς αρουραίους. Όλη αυτή η κακή δημοσιότητα δημιούργησε μεγάλο θέμα στην αγορά για κάποιο καιρό και ο κόσμος της ήταν πλέον πολύ δύσπιστος απέναντι σε δημοσιογράφους και φωτογράφους.

Πόσο καιρό σου πήρε να κερδίσεις την εμπιστοσύνη τους;

Επισκεπτόμουν την αγορά κάθε μέρα για δύο χρόνια. Όταν ολοκλήρωσα τη δουλειά τους έδειξα τις φωτογραφίες και στη συνέχεια οργάνωσα μια έκθεση εκεί.

Stall Performance V&A, Dalston Anatomy series - 2013 © Lorenzo Vitturi

Τι αντιδράσεις είχες όταν παρουσίασες τις εικόνες σου στην αγορά;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ήταν η στιγμή που κατάλαβαν τι ακριβώς έκανα τόσο καιρό. Οι αντιδράσεις των ανθρώπων ήταν πολύ θετικές όταν είδαν τα προϊόντα τους παρουσιασμένα με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο, σαν συστατικά στοιχεία γλυπτών και installations. Η καθημερινή τους ρουτίνα, μια πολύ σκληρή ρουτίνα με δύσκολα ωράρια, είχε μετατραπεί σε κάτι άλλο. Μέσα από τις φωτογραφίες είδαν την ομορφιά στα χρώματα και στα σχήματα των προϊόντων τους και τους άρεσε πολύ η αυτή η πολύχρωμη εκδοχή  της ζωής τους που παρουσιάστηκε στην έκθεση.

Θυμάσαι κάποια ιστορία που μοιράστηκαν μαζί σου;

Κάθε προϊόν έχει τη δική του ιστορία, καθώς προέρχεται από ένα διαφορετικό μέρος του κόσμου. Σε μια εικόνα για παράδειγμα έχω φωτογραφίσει μια κιμωλία. Στην αγορά οι κιμωλίες πωλούνται και σαν φάρμακο. Τις χρησιμοποιούν έγκυες γυναίκες σαν παυσίπονο.

Πώς άλλαξε η εικόνα που είχες για την περιοχή;

Πλέον νιώθω ότι ανήκω κι εγώ εκεί. Στην αρχή με γοήτευε η περιοχή του Dalston αλλά δεν είχα αναπτύξει καμία πραγματική σχέση μαζί της, ήμουν ξένος. Τώρα νιώθω να ανήκω και αυτό σε μια πόλη σαν το Λονδίνο είναι ένα πολύ ιδιαίτερο συναίσθημα.

Ridley Road Market #2, Dalston Anatomy series - 2013 © Lorenzo Vitturi

Τι κάνει το Dalston τόσο ξεχωριστό;

Αυτή την περίοδο η ευρύτερη περιοχή του Ανατολικού Λονδίνου παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον λόγω των τάσεων που δημιουργούνται από την καθημερινή συνύπαρξη ανθρώπων που προέρχονται από διαφορετικά μέρη του κόσμου. Υπάρχει η αφρικανική κοινότητα, οι καλλιτέχνες, οι Βρετανοί, όλοι όσοι μετακόμισαν για να ακολουθήσουν την "τάση", και φυσικά οι κάτοικοι του Ανατολικού Λονδίνου που βρίσκονται στην περιοχή περισσότερο καιρό από όλους. Εγώ μετακόμισα στο Dalston, πριν από 7 χρόνια, όταν ακόμα τα πράγματα ήταν πιο "σκληρά" και ξεκίνησα να φωτογραφίζω αντικείμενα που έβρισκα αποκλειστικά στο δρόμο. Κάποια στιγμή παρατήρησα ότι η περιοχή είχε αρχίσει να αλλάζει αρκετά δραστικά. Υπήρχαν άνθρωποι που αναγκάζονταν να μετακομίσουν, λόγω των αυξημένων ενοικίων και μια νέα τάξη, πιο εύπορη, έπαιρνε τη θέση των παλιών κατοίκων. Αυτός ήταν και ο λόγος που με έκανε να σκεφτώ πως οι φωτογραφίες μου μπορούσαν να είναι κάτι περισσότερο από ένα "still life", ήθελα μέσα από τη δουλειά που να απεικονίσω τον απόηχο αυτής της "ανάπλασης".

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Γιατί επέλεξες τα γλυπτά σου να είναι εφήμερα, να μην έχουν διάρκεια στον χρόνο;

Η έννοια του εφήμερου είναι κεντρικό στοιχείο της δουλειάς μου. Με γοητεύουν οι εφήμερες καταστάσεις, τα πράγματα που καταρρέουν και αλλάζουν μορφή. Πιο συγκεκριμένα χρησιμοποιώντας υλικά που έχουν από μόνα τους μικρή διάρκεια ζωής μπορεί κάνεις να δει την πορεία της μεταμόρφωσης τους σε κάτι άλλο και αυτό για εμένα συνδυάζεται  με την εικόνα της συγκεκριμένης γειτονιάς.

Εάν οι φωτογραφίες σου "κατέρρεαν" μέσα σε μερικές μέρες, θα συνέχιζες να φωτογραφίζεις;

Φυσικά! Η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό πειραματίζομαι με τον τρόπο που εκθέτω τις εικόνες μου και προσπαθώ να εισάγω την έννοια του εφήμερου και σε αυτό το κομμάτι. Θα μου άρεσε πολύ να δημιουργούσα εικόνες που εξαφανίζονται μέσα σε 10 ή 15 χρόνια και να μπορεί κανείς να δει τις αλλαγές που υφίσταται η φωτογραφία μέσα στο χρόνο. Θα ήταν σαν να δημιουργούσα μια "ζωντανή" εικόνα. Βέβαια αυτό δεν μοιάζει πολύ έξυπνο όταν παράλληλα προσπαθείς να πουλήσεις τις φωτογραφίες σου (γέλια), μάλλον είναι το ακριβώς αντίθετό από αυτό που θα έπρεπε να κάνω.

Foam Installation, Dalston Anatomy series - 2013 © Lorenzo Vitturi

Ποιος είναι ο λόγος που επέλεξες τη φωτογραφία;

Νομίζω πως έγινα φωτογράφος επειδή είναι αυτό στο οποίο είμαι καλύτερος. Δεν το σκέφτηκα ποτέ, νομίζω προέκυψε ενστικτωδώς. Αρχικά είχα ασχοληθεί με τη ζωγραφική, αλλά δεν ήμουν και πολύ καλός ως ζωγράφος. Η φωτογραφία ήταν το καλύτερο μέσο για να απεικονίσω καταστάσεις και πραγματικότητες που βρίσκονται κοντά στο τέλος τους.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μεγάλωσες στη Βενετία, μια πόλη που αλλάζει συνεχώς μέσα στο χρόνο, που μοιάζει πάντα να βρίσκεται κοντά στο τέλος. Πώς σε επηρέασε η πόλη σου;

Η Βενετία καταρρέει εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει εκεί, για εμένα ήταν πάντα δεδομένη η έλλειψη σταθερότητας. Ολόκληρη η πόλη παίρνει μέρος σε μια συνεχή διαδικασία γήρανσης και  αυτό δεν μπορεί παρά να σου θυμίζει άλλες πόλεις στις οποίες η ζωή αλλάζει με δραματικό (και ίσως όχι τόσο όμορφο τρόπο) κάθε μέρα.

Τι ρόλο παίζει το χιούμορ στη δουλειά σου;

Το χιούμορ υπάρχει με τη μορφή της ειρωνείας. Πιστεύω πως η ειρωνεία είναι ένα από τα πιο δύσκολα στοιχεία που μπορείς να εντάξεις σε μια εικόνα και έχει να κάνει κυρίως με τον τρόπο που επιλέγεις να απεικονίσεις τα αντικείμενα σου. Οι άνθρωποι στο Dalston αντιμετωπίζουν μια σειρά από σοβαρά θέματα που προοδευτικά θα αλλάξουν εντελώς τον τρόπο ζωής τους. Παράλληλα όλη αυτή η διαδικασία έχει μια ξεχωριστή ενέργεια λόγω της έντασης που δημιουργούν αυτές οι αλλαγές. Για εμένα το Dalston Anatomy είναι μια απόπειρα να καταγραφεί η ιδιαίτερη ταυτότητα της περιοχής προτού χαθούν τα δομικά χαρακτηριστικά της.

Ridley Road Market #3, Dalston Anatomy series - 2013 © Lorenzo Vitturi

Αν κρατούσες μια ιστορία από τις επισκέψεις σου στην αγορά ποια θα ήταν αυτή;

Νομίζω πως θα ήταν η ιστορία του εξωφύλλου του βιβλίου. Σε κάποια από τις βόλτες μου ανακάλυψα ένα υπέροχο ύφασμα με κλασικά αφρικάνικα μοτίβα, το οποίο όπως μου εξήγησαν ήταν κατασκευασμένο στην Ολλανδία. Υπάρχει λοιπόν μια Ολλανδική εταιρία που έχει κάνει τεράστια επιτυχία πουλώντας υφάσματα με αφρικανικά μοτίβα στην Αφρική. Προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο και με ινδονησιακά prints αλλά δεν πήγε πολύ καλά (γέλια). Οπότε στο εξώφυλλο του βιβλίου μου χρησιμοποίησα ένα αφρικάνικό ύφασμα το όποιο στην πραγματικότητα είναι ολλανδικό και μπορεί κανείς να το βρει στην αγορά του Ridley Road στο Λονδίνο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η έκθεση LORENZO VITTURI: DALSTON ANATOMY θε βρίσκεται 25 Ιουλίου - 19 Οκτωβρίου 2014 στο Photographers’ Gallery στο Λονδίνο.

Green Stripes #3, Dalston Anatomy series - 2013 © Lorenzo Vitturi

Indibu, Dalston Anatomy series - 2013 © Lorenzo Vitturi

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter Facebook και Instagram.