Μία Φορά Είσαι 20 Χρονών – Eυτυχώς

portrait_of_a_woman
Kοινοποίηση

Αυτό που θα σου λείψει περισσότερο από τη δεκαετία των 20, που όταν είσαι στο κατώφλι της μοιάζει ατέλειωτη, είναι αυτό ακριβώς που δεν άντεχες και κάποια βράδια ήθελες να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο, για να μην εκραγεί: όλα καίνε, όλα είναι καινούρια, πρωτόγνωρα, δεν έχει συμβεί σε άλλον άνθρωπο τίποτα, όλα συμβαίνουν μόνο για σένα και μόνο σε σένα.

Νιώθεις ένα τεράστιο κουβάρι από αντιφατικά συναισθήματα. Κάποια βράδια ο εγκέφαλός σου αρνείται να κάνει shut down και να σ’ αφήσει να κοιμηθείς, πρέπει να βρεις όλες τις απαντήσεις για τη ζωή και την ύπαρξη τώρα. Είναι αυτές οι «λευκές νύχτες» όταν είσαι 20 που τις ζεις κινηματογραφικά και νομίζεις ότι μέχρι να ξημερώσει, θα ξέρεις πια πού πηγαίνεις στη ζωή.

Videos by VICE

Μετά από άπειρα τέτοια πρωινά, συνειδητοποιείς ότι μάλλον τίποτα δεν ξέρεις κι ότι μάλλον τίποτα δεν θα καταλάβεις για το νόημα της ζωής, τώρα σύντομα. Και σε τελική ανάλυση, δεν υπάρχει κάποιο κρυμμένο μυστικό που περιμένει να το ανακαλύψεις. Όσο πιο ωραία ζεις, τόσο πιο εύκολα παύεις να αναρωτιέσαι για την κατεύθυνση της ζωής σου.

Στη δεκαετία των 20 γενικά, έχεις μεγάλο θέμα με το «τώρα». Το αύριο είναι άγνωστη «χώρα». Αν δεν συναντηθείτε απόψε, μιλάμε για πυρηνική καταστροφή. Αν δεν σε πάρει τηλέφωνο, έχει τελειώσει το μεταξύ σας. Όλα είναι πολύ σοβαρά και οι αποφάσεις που παίρνεις είναι οριστικές και αμετάκλητες – σήμερα. Αν μετά κάνεις το ακριβώς αντίθετο, είναι πια ο μελλοντικός σου εαυτός που δρα, δεν είστε το ίδιο άτομο. Πραγματικά, δεν καταλαβαίνεις γιατί σε λένε κυκλοθυμικό/ή, αφού εσύ βιώνεις κάθε σου παρόρμηση σαν τη σημαντικότερη μέχρι στιγμής.

Πέφτεις με τα μούτρα σε αδιέξοδες καταστάσεις που σε στενοχωρούν, σε απελπίζουν, σε πνίγουν. Ο μόνος σου εχθρός είναι η βαρεμάρα. Βρίσκεσαι σε μια μόνιμη κατάσταση επιθυμίας και αντίφασης και πιστεύεις ότι αυτό δεν θα τελειώσει ποτέ. Νιώθεις πως όσο και να προσπαθήσεις, δεν μπορείς να σπαταλήσεις τον χρόνο σου – είναι άπειρος. Και χωρίς να το καταλάβεις πώς, το «ναρκωτικό» του να είσαι 20 σώνεται.


VICE Video: Pandora Papers


Μια τρελαμένη φίλη μου που έκλεισε αυτές τις μέρες τα 3-, αντί για κεράκια στην τούρτα της «έκαψε» ψυχές 20άρηδων. Άλλη φίλη με το που έκλεισε τα 29 άρχισε να λέει ότι είναι 30, για να συνηθίζει στην ιδέα. Πιστεύει ότι έτσι θα αποφύγει την κρίση ηλικίας – μάλλον δεν λειτουργεί έτσι. Προσωπικά, μου απομένει ένας τελευταίος χρόνος που θα μπορώ να αποκαλώ τον εαυτό μου 20 κάτι – ποτέ 30 παρά.

Κανείς που πλησιάζει τα 30 δεν μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση αν τα έκανε καλά, μέχρι στιγμής. Δεν έχω ιδέα αν έζησα αυτήν τη δεκαετία στο έπακρο, όπως μας προτρέπουν άρθρα με τίτλο «30 πράγματα που πρέπει να έχεις κάνει πριν τα 30» ή αν διασκέδασα όσο «επιβάλλεται» σε αυτή την ηλικία. Μάλλον, ξέρω ότι σίγουρα θα μπορούσα να κάνω πάρα πολλά πράγματα ακόμα και να μην έχω κάνει άλλα. Σίγουρα, δεν χρειαζόταν να στεναχωριέμαι βαθιά για καταστάσεις παροδικές που μεταβάλλονται απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, όπως όλα, σ’ αυτή τη δεκαετία.

Το αστείο είναι ότι όταν κλείνεις τα 20, φαντάζεσαι τον τριαντάρη εαυτό σου όπως στις ταινίες: την έχει βρει την άκρη, έχει πρακτικά και ψυχολογικά θέματα λυμένα και προχωράει αγέρωχος/η στη ζωή. Με όποιον συζητάω, η κατάσταση κυμαίνεται απ΄ το «δεν ξέρω τι μου ξημερώνει» μέχρι το «αυτή η δουλειά δεν είναι για μένα, θέλω να μείνω στο νησί». Αυτή η παραδοχή της άγνοιάς μας, μαζί με όλο και λιγότερο φόβο για το άγνωστο που απλώνεται μπροστά μας, δείχνει ότι τουλάχιστον κάνουμε βήματα μπροστά.

Δέκα χρόνια μετά, στα 39, μάλλον δεν θα είμαστε άλλοι άνθρωποι, όπως μπορεί να φανταζόμαστε τώρα. Όμως, θα ξέρουμε ακόμα καλύτερα τον εαυτό μας: τι θέλει, τι μπορεί και τι αντέχει. Μερικά από τα θέματά μας θα τα έχουμε λύσει, άλλα θα μας ακολουθούν, καινούρια – καλύτερα, ελπίζω, προβλήματα – θα έχουν προκύψει.

Ψυχολόγοι, life coaches και κάθε είδους «γκουρού» συμφωνούν ότι εξελισσόμαστε όταν επιλέγουμε σωστά τι αξίζει και τι δεν αξίζει την προσοχή μας. «Όταν έχεις καλύτερα προβλήματα, έχεις και καλύτερη ζωή», όπως λέει και ένα πολύ γνωστό  quote του συγγραφέα Mark Manson. Ας πιούμε λοιπόν στα ζόρια που έρχονται, αυτά του τριαντάρη εαυτού μας.

Περισσότερα από το VICE

O Gen-Z «Φιλόσοφος» του Instagram που μας Μαθαίνει πώς να Ζούμε σαν Στωικοί

Το «Κομάντα και Δράκοι» Δεν Είναι το Ελληνικό “Stranger Things” – και Αυτό Είναι Καλό

ΔούKISSα, Λάκης Γαβαλάς και Show: Φωτογραφίες από τα Drag Καλλιστεία της Αθήνας