Σεξ

Μία Γυναίκα Περιγράφει πώς Είναι να Έχεις Αλλεργία στο Σπέρμα

couple with semen allergy
Kοινοποίηση

Λίγα λεπτά αφότου έρθουν σε επαφή με το σπέρμα του συντρόφου τους, κάποια άτομα νιώθουν ένα κάψιμο, μια φαγούρα και παρατηρούν κοκκινίλα και πρήξιμο στο σημείο όπου πέφτει. Πολλοί φοβούνται ότι αυτή η αντίδραση είναι το πρώτο σημάδι μόλυνσης – είναι άλλωστε από τις πιο γνωστές ενδείξεις σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ). Αλλά μπορεί να είναι και σύμπτωμα μιας πάθησης που λέγεται «υπερευαισθησία στο πλάσμα του ανθρωπίνου σπέρματος» ή πιο απλά, αλλεργία στο σπέρμα.

Πρόσφατες αναλύσεις δείχνουν ότι τουλάχιστον 40.000 γυναίκες στις ΗΠΑ έχουν αλλεργία στο σπέρμα – αλλά από τότε που οι γιατροί εντόπισαν το θέμα πριν από 60 χρόνια, έχουν δημοσιεύσει μόνο λίγες, λεπτομερείς και κατά βάση ακραίες περιπτώσεις. Δεν υπάρχουν επιβεβαιωμένες περιπτώσεις ανδρών που είναι αλλεργικοί στο σπέρμα, αν και κάποιοι ερευνητές πιστεύουν ότι οι άνδρες μπορούν να έχουν αλλεργία στο ίδιο τους το σπέρμα και να παρουσιάζουν τελείως διαφορετικά συμπτώματα.

Videos by VICE

Κανείς δεν είναι σίγουρος ποιο στοιχείο απ’ όσα αποτελούν το σπέρμα φταίει, αν και αυτή η υπερευαισθησία σίγουρα δεν προκαλείται από το σπέρμα. Ούτε ξέρουμε γιατί κάποιοι είναι σταθερά ευαίσθητοι ενώ άλλοι έχουν συμπτώματα που διαφέρουν κατά καιρούς ή ανάλογα με τον σύντροφο. Οι ειδικοί εικάζουν ότι αυτές οι διακυμάνσεις μπορεί να είναι επιπτώσεις (στο σπέρμα) ορμονικών αλλαγών ή διατροφής και τρόπου ζωής, αλλά δεν έχουν αρκετά στοιχεία για να είναι σίγουροι.

Ξέρουμε όμως ότι οι αλλεργίες στο σπέρμα μπορεί να επηρεάζουν πολύ τη σεξουαλική ζωή κάποιου. Υπάρχουν άνθρωποι που συχνά αναφέρουν ότι αλλάζουν τις συνήθειές τους για να αποφύγουν την άμεση έκθεση σε ερεθιστικό σπέρμα – ακόμη και στα προσπερματικά υγρά. Χρησιμοποιούν προφυλακτικά ενώ δεν θέλουν και δεν παίζει εκτόνωση στο πρόσωπο ή στοματικό σεξ. Κάποια άτομα έχουν τόσο βαριά συμπτώματα –εξανθήματα σε όλο το σώμα, ζάλη, στομαχική δυσφορία ή αναφυλαξία– που μπορεί να αποκτήσουν άγχος που τους κάνει να αποφεύγουν ή να μην έχουν τόση όρεξη για σεξ. Επίσης, παρόλο που η ίδια η πάθηση δεν επηρεάζει τη γονιμότητα, οι αλλεργίες στο σπέρμα μπορεί να δυσκολέψουν την εγκυμοσύνη.

Οι λίγοι γιατροί που ειδικεύονται σε αυτήν την πάθηση, την αντιμετωπίζουν μέσα από πρακτικές περιορισμού της αλλεργίας. Αλλά πολλοί πάσχοντες ντρέπονται να ζητήσουν θεραπεία. Επειδή δεν υπάρχουν πολλοί ειδικοί, συχνά άτομα που αναζητούν βοήθεια λαμβάνουν λάθος διάγνωση από παρόχους υγείας. Ακόμη και όσοι βρίσκουν ειδικούς, διαπιστώνουν ότι δεν λειτουργούν σε όλους οι ίδιες θεραπείες. Η απουσία πρόσβασης και το στίγμα που σχετίζεται με τις αλλεργίες στο σπέρμα σημαίνει ότι πρόκειται για μια ισόβια κατάσταση που πολλοί αναγκάζονται να περνούν χωρίς ουσιαστική καθοδήγηση.

Για να διαπιστώσουμε πώς μπορεί κανείς να διαχειριστεί το σεξ και την αλλεργία στο σπέρμα, μιλήσαμε με τη Lucy, που διαγνώστηκε με την πάθηση πριν από μια δεκαετία. Μας είπε πώς το έχουν βιώσει με τον σύντροφό της, για τις προσπάθειες θεραπείας και πώς αντιμετώπισαν τις δυσκολίες που έχει δημιουργήσει στη σεξουαλική τους ζωή.

Τα ονόματα έχουν αλλαχθεί. Η συνέντευξη έχει τροποποιηθεί για λόγους σαφήνειας και έκτασης.


VICE: Πότε κατάλαβες ότι είχες αλλεργική αντίδραση στο σπέρμα; Lucy: Ήμουν γύρω στα 20. Έκανα σεξ με κάποιον και έσπασε το προφυλακτικό του. Όταν τελείωσε μέσα μου, ήταν η πρώτη φορά που ερχόμουν σε άμεση επαφή με σπέρμα. Αμέσως είχα ένα έντονο κάψιμο και κοκκινίλα. Δεν θυμάμαι αν είχα πρηστεί. Αλλά ένιωθα ότι το αιδοίο μου καιγόταν και ήθελα μόνο να βγάλω το σπέρμα από μέσα μου. Δεν βοήθησε ότι ήμουν φρικαρισμένη με το προφυλακτικό που είχε σπάσει.

Ήταν παράξενη και αγχωτική εμπειρία. Αλλά ήξερα πολλά για τη σεξουαλική υγεία και δεν θεώρησα ότι ήταν κάποιο ΣΜΝ. Σκέφτηκα «τρελό, είναι σχεδόν σαν να έχω αλλεργία».

**Πόσο σου πήρε να συνειδητοποιήσεις ότι ήταν όντως αλλεργία;
**Πήρε κάποιο χρόνο. Αυτοπροσδιοριζόμουν ως άτομο που ήθελε να κάνει σεξ με μη αρσενικούς συντρόφους, έτσι μετά από αυτό σκέφτηκα ότι δεν θα είχα να ανησυχώ γι’ αυτό για λίγο καιρό, οπότε το άφησα γιατί δεν θα έκανα σεξ με άνδρες -τουλάχιστον χωρίς προστασία – σύντομα.

Έναν χρόνο μετά τα έφτιαξα με κάποιον που είναι τώρα ο σύζυγός μου. Κάποια στιγμή θέλαμε να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε προφυλακτικά και του είπα «Έχω άγχος γιατί κάποτε είχα την τάδε αντίδραση στο σπέρμα και φοβάμαι ότι θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο, που ήταν τελείως άβολο». Ανταποκρίθηκε πολύ θετικά. Τελικά αποφασίσαμε ότι η μέθοδος της απόσυρσης άξιζε τον κίνδυνο. Αλλά και πάλι εκτίθεσαι στα προσπερματικά υγρά, έτσι ένιωθα ένα μικρό κάψιμο όποτε δεν βάζαμε προφυλακτικό. Επίσης δεν είναι καλή μέθοδος αντισύλληψης, αλλά χρησιμοποιούσα άλλη αντισύλληψη τότε. Επιπλέον ανησυχούσαμε μήπως δεν μπορούσε να ελέγξει πού θα έπεφτε το σπέρμα του, αλλά ποτέ δεν είχαμε τελικά θέμα.

Συνέχιζα, όμως, να ανησυχώ ότι κάποια στιγμή οι αντιδράσεις μου θα ήταν πολύ χειρότερες – ότι μπορεί να πάθαινα αναφυλαξία. Αυτό είναι ένας λόγος που δεν κάναμε ποτέ στοματικό σεξ και ακόμα δεν κάνουμε πολύ. Ήμουν φρικαρισμένη ότι θα πεθάνω από το σεξ. Βασικά ήμουν τόσο φρικαρισμένη που σκεφτόμουν να κάνω σεξ μόνο με γυναίκες.

**Πώς επηρέασε αυτό το θέμα τη στάση σου απέναντι στη σεξουαλικότητά σου;
**Είμαι ρεαλίστρια. Δεν πιστεύω ότι τα πράγματα συμβαίνουν για κάποιο λόγο ή για να σου πουν κάτι. Αλλά μερικές φορές ένιωθα ότι θα ήταν πιο απλή η ζωή μου αν σταματούσα να πηγαίνω με άνδρες (γέλια). Αλλά τον είχα ερωτευτεί και σκεφτόμουν ότι μπορεί να ήμασταν μαζί πολύ καιρό. Βασικά είμαι ευγνώμων για την πρώτη μου έκθεση στο σπέρμα, γιατί με βοήθησε να καταλάβω από την αρχή ότι δεν ήμουν αλλεργική στον συγκεκριμένο, ήμουν αλλεργική στο σπέρμα γενικά.

Αποφάσισα να βρω έναν αλλεργιολόγο. Δεν ζούσαμε κοντά σε μεγάλη πόλη κι έτσι δεν είχαμε πολλές επιλογές. Ένιωθα άβολα να το συζητήσω αλλά ρωτούσα «Έχει εμπειρία ο γιατρός σε αλλεργία στο σπέρμα; Διότι νομίζω ότι ίσως έχω και θέλω να δω τι μπορώ να κάνω».

Κάποια στιγμή μου είπαν «Ναι. Ελάτε. Φέρτε ένα δείγμα του σπέρματος του συντρόφου σας». Έκλεισα ραντεβού μια μέρα μετά τη δουλειά. Αλλά είχα αναγκαστεί λόγω προγράμματος να κουβαλήσω το σπέρμα στη δουλειά μου – και το έβαλα στο ψυγείο του προσωπικού, κοντά στο φαγητό μου.

Ήταν ευγενικοί στο τηλέφωνο, αλλά είχα άγχος αν η γιατρός που βρήκα θα με έπαιρνε στα σοβαρά – και τι θα σήμαινε αν είχα τελικά αλλεργία στο σπέρμα. Έκαναν τεστ αλλεργιών διά νυγμού στο χέρι μου, πρώτα με ισταμίνη, μετά με αλατόνερο και έπειτα με το σπέρμα. Σκέφτηκα, ΟΚ, τρελό. Δεν θα βγει θετικό. Αλλά μετά από 15-30 λεπτά το δέρμα μου άρχισε να πρήζεται, στα σημεία που μου είχαν βάλει ισταμίνη και σπέρμα.

Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι κοκκίνιζα επειδή είμαι ανοιχτόχρωμη και με είχαν τρυπήσει, αλλά η νοσοκόμα κοίταξε το χέρι μου και είπε «Θετικό».

«Γαμώτο», είπα.

**Και τι έκανες;
**Ήρθε η γιατρός και μου είπε ότι δεν είχε εμπειρία σε αυτό. Της είπα ότι είχα βρει κάποιον που είχε αναπτύξει πρωτόκολλα θεραπείας και η γιατρός είπε ότι θα δοκίμαζε. Κλείσαμε ένα ραντεβού για μια ενδοκολπική δοκιμασία.  Είπε «φέρε πολύ σπέρμα στο ραντεβού και θα το τακτοποιήσουμε» (γέλια).

Ο σύντροφός μου ήταν πρόθυμος γιατί ήθελε να κάνουμε σεξ χωρίς προφυλακτικό και να μην ανησυχεί ότι μπορεί να του μείνω στα χέρια. Έτσι πήγαμε μαζί. Υπήρχαν αναβολείς στο αλλεργιολογικό ιατρείο. Ήταν πολύ παράξενο. Αλλά είμαι πολύ ανοιχτή, ιδίως στα ιατρικά θέματα κι έτσι το έκανα. Έπρεπε να είμαι εκεί μισή μέρα. Μου χορηγούσαν αραιωμένο σπέρμα κάθε 30 λεπτά με τον πιο παράξενο τρόπο: χρησιμοποιώντας καθετήρα για να ανέβει προς τα πάνω στον κόλπο μου, ενάντια στη βαρύτητα. Δεν έμπαινε καν όλο μέσα. Αλλά δεν είχα άλλη εμπειρία. Τελειώσαμε και ο γιατρός είπε «Μπορεί να θεραπεύτηκες. Δεν ξέρουμε. Το πραγματικό τεστ θα είναι να κάνετε σεξ χωρίς προφυλακτικό μέσα σε 24 ως 48 ώρες και να μας πείτε πώς θα πάει».

**Πώς πήγε;
**Δεν νιώθαμε πολύ σέξι μετά από όλα αυτά, ιδίως δεδομένης της σημασίας που είχαμε δώσει στο αν είχε λειτουργήσει. Έτσι το αναβάλλαμε και κάναμε σεξ  λίγο πριν ολοκληρωθούν οι 48 ώρες – και πριν από ένα ωραίο δείπνο το οποίο κανονίσαμε ως αποζημίωση για την ταλαιπωρία που τραβούσαμε. Είχαμε άγχος. Μόλις τελείωσε, δεν ένιωθα τίποτα. Ήμουν τόσο χαρούμενη που έβαλα τα κλάματα. Αλλά μέσα σε μια ώρα με έπιασε πονοκέφαλος που είναι ασυνήθιστο για μένα. Φροντίσαμε να έχουμε μαζί μας μία ένεση επινεφρίνης και πήρα ένα αντιισταμινικό. Μπήκαμε στο αμάξι να πάμε για φαγητό. Στη συνέχεια άρχισα να νιώθω χειρότερα. Ανάσαινα με δυσκολία. Δεν ήμουν σίγουρη αν πάθαινα κρίση πανικού ή δεν ξέρω κι εγώ τι.

Τελικά είπα «Πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο». Πηγαίνοντας άρχισα να δυσκολεύομαι να μιλήσω και ένιωθα τον λαιμό μου να κλείνει. Είπα «Σταμάτα στην άκρη και βάλε μου την ένεση επινεφρίνης στον μηρό». Το έκανε και αμέσως ένιωσα καλύτερα, αλλά έπρεπε να πάω στα Επείγοντα να με δουν. Μπήκα στο νοσοκομείο της μικρής μας πόλης και η νοσοκόμα με ρώτησε ποιο ήταν το πρόβλημα. «Νομίζω ότι έχω αλλεργική αντίδραση», είπα. «Σε τι είσαι αλλεργική;» ρώτησε.

Άρχισα να κλαίω και φώναξα με τσιριχτή φωνή «Στο σπέρμα»!

Μετά αποφασίσαμε με τον σύντροφό μου ότι δεν θα διακινδυνεύαμε το σπέρμα του να έρθει σε επαφή με εμένα. Θα χρησιμοποιούσαμε προφυλακτικά ή θα κάναμε ό,τι χρειαζόταν. Εκτός αν αποφασίζαμε να κάνουμε παιδιά. Τότε θα έκανα απευαισθητοποίηση.

**Και αυτό έγινε τελικά;
**Ναι. Μετά από πέντε χρόνια πήγαμε στον γιατρό που είχε κάνει το πρωτόκολλο που είχα δοκιμάσει και κάναμε την ίδια διαδικασία – παρόλο που ήμουν πολύ διστακτική. Δεν χρησιμοποίησε καθετήρα και λειτούργησε. Απευαισθητοποιήθηκα πλήρως και δεν είχα πια αντιδράσεις όταν ερχόμουν σε επαφή με το σπέρμα. Αλλά δεν τελείωσε εκεί η υπόθεση.

Ο γιατρός είπε ότι έπρεπε να εκτίθεμαι στο σπέρμα δυο φορές την εβδομάδα. Όπως κάποιοι που πρέπει να κάνουν τακτικά ενέσεις. Εγώ χρειαζόμουν λίγο σπέρμα.

Ήμασταν μαζί τέσσερα χρόνια, ήμασταν 30άρδηες και οι δύο ταξιδεύαμε πολύ λόγω δουλειάς και ήμασταν σε φάση «πώς θα το κάνουμε αυτό»; Ο γιατρός ήταν ηλικιωμένος, απ’ αυτούς που νομίζουν ότι όλοι θέλουν να κάνουν σεξ συνέχεια. «Α, ελάτε τώρα, ο κόσμος χαίρεται όταν τους λέω να το κάνουν».

Είχα κι άλλες ερωτήσεις: Η πρωκτική έκθεση μετράει; Η στοματική; Υπάρχει κάτι άλλο εκτός από την κολπική έκθεση; Ο γιατρός δεν ήξερε την απάντηση. Είπε μόνο ότι δεν υπάρχουν στοιχεία ότι άλλου είδους έκθεση θα βοηθούσε. Ξέροντας ότι η κολπική βλεννογόνος διαφέρει από άλλους ιστούς, δεν ήθελα να βασιστώ σε άλλο σημείο του σώματος αν ήξερα ότι δεν θα λειτουργήσει έτσι κάναμε αυτό.

Πώς αντιμετώπισες την ιατρική ανάγκη να κάνεις σεξ τόσο συχνά, ενώ δεν ήταν κάτι που θέλατε ιδιαίτερα; Το καθυστερούσαμε όσο μπορούσαμε, ξέροντας ότι είχαμε μία ένεση για καλό και για κακό. Κάθε πέντε μέρες εκτίθεμαι στο σπέρμα είτε μέσω του σεξ είτε αλλιώς – και ειλικρινά δεν το κάνουμε, συχνά, μέσω σεξ. Ο σύντροφός μου τελειώνει σε ένα ποτηράκι. Έπειτα χρησιμοποιώ μια σύριγγα και το βάζω στον κόλπο μου.

Είναι δυσάρεστο. Είναι δύσκολο να τελειώνει ο σύντροφός μου κάθε πέντε μέρες, όταν παίρνει φάρμακα που μπορεί να επηρεάζουν τη λίμπιντό του. Υπάρχει μεγάλη πίεση και ξέρει ότι την επόμενη φορά που θα κάνουμε σεξ μπορεί να κλείσει ο λαιμός μου και να πεθάνω. Πολύ σκατά. Έχουμε κάνει ψυχοθεραπεία όπου το συζητήσαμε, αλλά είναι κάτι που μας ζορίζει. Έχουν περάσει σχεδόν πέντε χρόνια όμως, το συνηθίσαμε.

Πιστεύεις ότι η ιατρικοποίηση της σεξουαλικής σας ζωής έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη διάθεσή σας για σεξ ή στον τρόπο που τοποθετείστε απέναντι στο σεξ γενικά; Σίγουρα. Αλλά έχω κι άλλα χρόνια προβλήματα υγείας που επηρεάζουν τη σεξουαλική μας ζωή. Μεγαλώνουμε, δεν είμαστε 20άρηδες. Και έχουμε ένα μικρό παιδί, επομένως είμαστε συνέχεια «πτώματα». Δεν έχει να κάνει μόνο με την αλλεργία στο σπέρμα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που περιορίζουν τη σεξουαλική μας ζωή.

**Πώς το αντιμετωπίζετε;
**Αντέχουμε. Είμαστε καλό δίδυμο. Αλλά ανυπμοονούμε να φτάσουμε στη φάση που δεν θα σχεδιάζουμε να κάνουμε παιδιά (θέλουμε άλλο ένα), προκειμένου να σταματήσουμε. Επίσης ελπίζουμε ότι θα γίνουν κι άλλες έρευνες. Ότι κάποιος θα βρει τρόπο να το αντιμετωπίσει.

Κάνε subscribe στο YouTube – VICE Greece.

Περισσότερα από το VICE

Ο Ψυχίατρος που Δουλεύει στη Μεγαλύτερη Φυλακή της Νότιας Ασίας

«Με Έβαζε στα Πόδια του και με Έπιανε στα Μπούτια» – Γυναίκες Θυμούνται την Πρώτη Σεξουαλική Παρενόχληση

Γιατί Αποκαλούμε «Μαϊμού» τις Απομιμήσεις Γνωστών Προϊόντων;

Ακολουθήστε το VICE σε FacebookInstagram και Twitter.